Geachte Shirley week 28 2017

MAN TGS 2nd genGeachte Shirley, maandag mochten we ons weer melden op de werkweg in het stukje niemandsland bij Hoogkarspel, waarvandaan we grond gingen rijden naar het werkvak onder de fietsbrug bij Hoorn. Wederom dus weer een dagje Ronde Van Westfriesland rijden. Niet alleen was het op de Westfrisiaweg en de route langs Enkhuizen druk, ook op het Circuit Van Hoorn begon het verkeer aardig op te stropen in de ochtendspits. Het is wel duidelijk dat de nieuwe afstelling van de verkeerslichten niet echt goed werkt voor de doorstroming. Nou snap ik dat de gemeente graag wil dat iedereen de doorgaande route via de nieuwe weg gaat volgen, maar dan moeten ze wel even wachten tot die nieuwe weg klaar is, want nu moet zowel het doorgaande als het lokale verkeer nog gebruik maken van die drukke route. Ondertussen werd er op de radio nog druk nagepraat over de Formule 1 race en het uitvallen van Verstappen, maar gelukkig had hij geen lichamelijk letsel na zijn botsing. Veel mensen zien autoracen als iets gevaarlijks, maar na dit weekend was het wel duidelijk dat je bij zoiets alledaags als een rondje fietsen nog veel meer kan oplopen. Een gebroken ruggenwervel bijvoorbeeld. En wat te denken van een potje voetbal *smiley die aan z’n kin krabt* dan kun je ondanks alle medische keuringen ook gewoon in elkaar zakken met een falend hart. Ondertussen hadden we met alle auto’s samen het werkvak onder de fietsbrug vol gereden. De kraan en keet werden opgeruimd, en wij konden nog even 2 vrachten op het nieuwe viaduct bij de Rijweg kiepen, voordat we zonder lichamelijk letsel huiswaarts konden keren.

Dinsdag begon met een flinke regenbui. Terwijl ik mijn ontbijt en lunchpakket stond in te pakken, tikte de regen tegen de ramen. Gelukkig was het droog toen ik de deur uitging en konden we ons melden op een opdrogende werkweg bij Hoogkarspel, om zand te laden voor het viaduct bij de Rijweg. Er was goed nieuws voor de vele koffiedrinkende collega’s, want uit weer een nieuw onderzoek is gebleken dat je met 3 koppen koffie per dag langer leeft. Maar nog beter nieuws was er voor de mensen die van de zwarte meuk gruwen, want de werkende stof die waarschijnlijk zorgt voor die levensverlenging, de polyfenoren of iets dergelijks (zulke woorden zouden eens uitgespeld moeten worden in een nieuwsbericht), zit namelijk ook in thee *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* en met mijn 5 koppen thee die ik dagelijks nuttig op het werk, zal ik dus nog wel heel veel jaren meegaan. Tenminste, als mijn ouders me vroeger goed hebben ingesmeerd met zonnebrandcrème. Er gaat nu namelijk weer een hardnekkig gerucht in de rondte dat niet de blootstelling aan de zon, maar juist het smeren met zonnebrandcrème kankerverwekkend zou zijn *smiley die wit wegtrekt* er is zelfs al een kinderdagverblijf dat helemaal is gestopt met smeren. Dat snap ik dan wel weer, want voordat je 30 jengelende koters goed hebt ingesmeerd, is alles vies en plakkerig. Maar toch is het geen goede ontwikkeling. Lange mouwen dragen en in de schaduw blijven is niet genoeg, smeren is echt wel nodig. Het lastige is dat je pas na een jaar of 40 last krijgt van huidkankersymptomen, en dan is het al te laat om de ouders erop aan te spreken.

Woensdag begon weer met een buitje, alleen stopte het dit keer niet, dus liep ik als Mary Poppins met mijn vrolijk gestipte parapluutje naar jou toe. De werkweg stoof niet, maar door de vochtigheid veranderde het wel weer in een groot wasbord. Gelukkig hoefden we niet ver te rijden naar de kraan, want die stond nu vlakbij de chauffeurskeet grond te laden. Dankzij de regen was er meer file als normaal, hoorden we bij de filemeldingen, maar dankzij de vakantietijd was er minder verkeer dan normaal, werd op het nieuws gemeld, wat betekende dat er onder de streep geen verschil was met een willekeurige andere ochtendspits. Wel stond er een lokale file op het Circuit Van Hoorn, want veel kinderen zijn tegenwoordig gemaakt van poppenstront (misschien kunnen ze daarom ook niet ingesmeerd worden met zonnebrandsmurrie) en dus waren er veel ouders met de auto op pad om het grut bij school af te zetten. Hopelijk waren er onder die jongeren wel veel die gaan kiezen voor een beroep in de zorgsector, want het tekort is schrijnend. Nee, het tekort is groot en de gevolgen daarvan zijn schrijnend. Zorginstellingen moeten zelfs al hulpbehoevende mensen weigeren, omdat het overwerkte personeel er echt niets meer bij kan hebben. Met de vergrijzing word dat alleen maar erger. En dan kwam daar ook nog het nieuws bij dat veel mensen in lichamelijke zware functies voor hun pensioenleeftijd van 67 worden afgekeurd, dus die grijze golf zal straks meer gaan lijken op een tsunami.

Donderdag mochten we ons weer melden bij de kraan naast de chauffeurskeet. Het leek haast wel een truckrun, zoals we met 3 rode auto’s achter elkaar aan het werk opreden, netjes met de zwaailampen aan zoals in de voorschriften staat *smiley die aan het raam likt* en daarna lekker slap ouwehoeren in de keet tijdens het ontbijt. Het tempo zat er niet echt lekker in. Op het stort moesten we even wachten omdat de kraan al die aanvoer van grond niet kon verwerken, en daarna konden we aansluiten achter een paar vakantiehuisjes die naar de opgeknapte camping vlakbij de turborotonde bij de Woeste Hoogte werden gebracht. Ja 2 chalets, die precies binnen de afmeting vallen waarvoor geen vergunning hoeft te worden aangevraagd, en waar alleen een begeleidend autootje voor of achter hoeft te rijden. In dit geval was dat wel nodig ook, want met de diverse slingers in de nieuwe, oude en tijdelijke weg, en de plaatsing van barriers vlak langs het asfalt, moest op diverse punten het tegemoetkomende verkeer worden tegengehouden zodat de vakantiehuisjes zonder schade hun bestemming konden bereiken. Ondertussen hoorden we op de radio dat zo’n 3000 transportbedrijven zijn samengekomen onder de noemer MKB-claim, om zo de 7 vrachtwagenfabrikanten aan te klagen voor de hogere prijs die zij hebben moeten betalen voor hun vrachtwagens. Een paar maanden geleden was dat truckkartel opgerold, en waren er al diverse miljoenenboetes uitgedeeld, maar nu willen ook de consumenten (transportbedrijven) een compensatie voor de hogere prijzen. In het kartel zaten DAF en nog 6 andere merken *smiley die op z’n vingers telt* welke merken zullen er niet aan meegedaan hebben? Tatra, Pegaso en Hyundai?

Maar goed, vrijdag stonden we met een rijtje te duur betaalde MAN’s in de rij bij de kraan om zand te laden. De chauffeurskeet was weggehaald en in de plaats daarvoor was een grote pipokeet gekomen. Het was de bedoeling dat ik voorop zou rijden, maar van de fanatiekelingen win het je het toch nooit, zelfs niet als je wekker al voor 4 uur gaat. De wekker van onze barista was ook al vroeg gegaan, want dat er een keet is weggehaald, betekent natuurlijk niet dat er geen koffie en thee mag zijn *smiley die een kushandje doet* gelukkig zijn er nog wel Manusjes-van-alles die zich bekommeren om de secundaire arbeidsvoorwaarden. Ook waren er mensen die zich bekommerden om het uitzicht ergens in een Brabants dorpje, want de buurt was niet erg te spreken over het idee om een varkensstal te bouwen die 18.000 varkens moet gaan huisvesten. Even voor de beeldvorming: de gemiddelde varkensstal in Nederland biedt plaats aan 2800 van die roze platneuzen. Voor de mensen die nu al koude rillingen krijgen van de geur: de regels zijn tegenwoordig zo streng dat de lucht rondom de stal schoner is dan de lucht bij de klagende buren in huis. Ik vind het vooral goed nieuws voor iedereen die zijn vlees haalt bij een groot supermarktconcern. Jumbo haalt nu zijn niet-plofkip uit Roemenië, omdat er geen Nederlands bedrijf groot genoeg is om aan de enorme vraag van Jumbo te voldoen. Met de plannen voor dit nieuwe bedrijf kunnen we over een paar jaar dan wel goedgekeurd niet-plofvarken van Nederlandse bodem eten. Helaas hadden wij wel last van een kleine plof. Een brokje ijzer had zich in jouw band geboord, en zo moesten we even in de wacht tot de monteur langs zou komen met een vers stuk rubber. Tijdens het wachten heb ik nog even de cabine gepoetst, want het was geen weer om buiten rond te gaan lopen. Gelukkig kwam de monteur precies tussen de buien door, en konden we zonder nat pak het wiel wisselen. Met iets meer dan een rondje vertraging sloten we weer aan in het rijtje, om uiteindelijk dan toch nog 8 vrachten zand op de bon te kunnen schrijven.

Zaterdag begon ook alweer op tijd. Eerst even een bakkie doen op de boerderij bij Vader en Moeder. Niet geheel zonder risico, want de afgelopen 10 jaar zijn er 190 mensen overleden na ongelukken op een boerenerf. Gemiddeld gaat er elk jaar dus 1 persoon meer dood op een boerderij dan in een Amsterdamse gracht, hoogste tijd dus om actie te ondernemen. Maar voordat ik mijn voorhoofd daarover kon fronzen, lag ik alweer bij de schoonheidsspecialiste op tafel. Het was een tijd geleden omdat zij tussendoor nog even het leven moest schenken aan een mooie zoon, maar nu was ze weer teruggekeerd op de carrièreladder *smiley die ligt te juichen op tafel* en kon ik weer heerlijk genieten van haar vaardige handen. Na een uitgebreide sessie van glad trekken en strak strijken keerde ik weer terug naar Vader en Moeder, waar druk werd gewerkt op het erf. De mannen waren druk bezig met veilig werken, en ik babbelde nog even met Moeder en Zusje, voordat ik huiswaarts keerde en de Kadett omwisselde voor de motor. Die avond had ik namelijk nog een date met Nichtje in de grote boze stad. Op de fiets doken we het centrum van Alkmaar in om Bij Bregje een hapje te gaan eten. Onder het genot van diverse cocktails hadden we een bila’tje over de afgelopen vakanties, de zin van het leven en de minimumeisen voor een man. Het gesprek werd in het penthouse voortgezet, met een potje keezen en een kopje thee erbij, voordat ik weer op de motor stapte om de zondag en de donkere nacht in te rijden.

Zondag lag Wingman uitgebreid uit te slapen. Het zag er zo vredig uit dat ik na het volproppen van de wasmachine nog even tegen hem aan kroop. Om een paar uur later op de wekker te zien dat Zusjes verjaardag al 3 kwartier aan de gang was *smiley met opengesperde ogen* snel de was ophangen, schminken en daarna ontbijten met vruchtentaart met slagroom. Gezellig bijkletsen met de familie, nog wat hapjes scoren en daarna door naar de volgende visite. Bij Opa en Oma zouden we nog even een bakkie doen en het aquarium leeghalen. Het was even knoeien en stoeien, maar Wingman wist 14 vissen en 1 skeletje uit de glazen bak te halen, waarvan Oma zei dat er ongeveer 10 in zwommen. Gelukkig wisten we zonder morsen thuis te komen, en waren we op tijd klaar met de verhuizing om de samenvatting van de Formule 1 race in Engeland te kunnen zien. Hamilton startte vooraan en pakte met voorsprong de leiding, gevolgd door de 2 Italiaanse volbloeden, die woest briesten toen Verstappen zijn Rode Stier daar tussen plaatste. Verder naar achteren toe was er een akkefietje met de 2 Pinkenbulletjes, waarbij Sainz moest afzwaaien en Kvyat terug viel naar de laatste plaats. Terwijl Max druk in gevecht was met de zwaaiende Vettel, kroop Bottas met zijn Zilveren Pijl verder naar voren toe. Al in ronde 19 was daar de eerste pitstop van Vettel, gevolgd door Max. Helaas was een monteur zo zenuwachtig dat er ietsje vertraging in zat, en Max achter Vettel weer op de baan kwam. Hij wist plek 5 vast te houden terwijl Hamilton nog steeds voorop reed. Die moest ook wel, want hij had nog iets goed te maken met zijn fans, omdat hij van de week niet was komen opdagen bij een groot evenement in Londen. Alle coureurs waren daar aanwezig, maar Lewis was de enige die afzegde omdat hij zich ‘wil concentreren op de race van zondag’. Op nummer 2 stond Raikkonen, maar die wist die plek niet te verzilveren, want 2 rondes voor het einde was zijn linkervoorwiel zo slecht dat hij moest wisselen. Max had zo’n voorsprong op zijn achtervolger dat ook hij ging wisselen. Over de boordradio zei hij nog dat het niet nodig was, maar aan de klapband van Vettel in ronde 51 te zien, kun je het soms beter niet gokken. Hamilton eindigde als eerste, daarna kwam Bottas die dankzij de late pitstops nog een paar plekken kon opschuiven, met Raikkonen op de derde trede van het ereschavot. Verstappen finishte als eerste van de rest, terwijl Vettel met een lekke band nog voor het wapperen van de finishvlag de pits in reed, en daarmee kostbare punten verloor in het algemeen kampioenschap. Maar het goede nieuws was natuurlijk dat Verstappen eindelijk weer eens was gefinished, lager dan hij waarschijnlijk had gehoopt, maar beter dan de DNF van Alonso, die weer panne kreeg met zijn Honda. Dat gezegd hebbende, wens ik iedereen een fijne avond, en morgen fris en fruitig weer op voor een nieuwe dag met nieuwe kansen *smiley die een kushandje doet*

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *