Geachte Shirley, na het toertje afgelopen zondag, hadden Wingman en ik het goede voornemen om op tijd op bed te gaan *smiley die het door z’n vingers bekijkt* nouja we waren nog een soort van ‘op tijd’, alleen jammer dat we daarna nog een tijdje kwijt waren aan de muggenjacht. Met die onwijze hitte ging het wel goed, nu koelt het ietsie af en het lijkt wel alsof die krengen opeens weer actief worden. Ondanks de dikke gordijnen en de gesloten deur, komen die stekende hufters toch de slaapkamer in, het is vreselijk. Gelukkig hoefde ik niet zo heel vroeg bij jou in te stappen. We zouden een paar bootjes gaan leegrijden vanaf de trechter bij de Stolpen, net voorbij Schagen, naar het altijd zonnige Anna Paulowna Blanca, de favoriete vakantiebestemming van George Baker. Een rustig rondje, de airco kon mooi door blijven pompen zodat ik in relatieve koelte naar het nieuws kon luisteren. Al sinds de enorme hitte een maand of 5 geleden begon in Nederland, word er voorspeld dat er ‘later in de week’ weer regen komt. Op een paar korte buien na bleef dat steeds uit, nu lijkt het er dan eindelijk op dat het wel gaat gebeuren. Met dat vooruitzicht heeft PostNL, na weken van ongekende warmte en benauwdheid, besloten dat postbodes vanaf vandaag ook ’s avonds brieven en pakketjes mogen bezorgen. Mits het KNMI voorspeld dat het in die regio boven de 30 graden word natuurlijk, is het een benauwende 28 graden en zorgt de klamme hitte ervoor dat je steeds aan de uitgelopen plakrand van enveloppen blijft plakken, dan loop je maar gewoon overdag. Tussen 12:00 en 17:00 ofzo. Het blijft natuurlijk geen feest. Met het vooruitzicht van regen en dalende temperaturen lijkt de sfeer op een vreemde manier iets ontspannender te worden, alsof we niet meer krampachtig de zweetvlekken onder de oksels hoeven te verbergen, want over een paar dagen is dat toch over. Gelukkig was er ook nog wat nieuws om onze problemen iets in perspectief te plaatsen. Op het Indonesische eiland Lombok is een aardbeving geweest. Met een kracht van 7 op de schaal van Rigter was het ook op naastgelegen eilanden te voelen, maar op Lombok was de grootste schade. Volgens ooggetuigen was zo’n beetje de helft van de gebouwen ingestort, er waren iets meer dan 90 doden maar nog veel meer vermisten, een groot gebrek aan schoon drinkwater en medische hulp. Aangezien niemand het ziekenhuis nog in durfde omdat ook dat gebouw stond te wankelen, werden mensen buiten op straat verpleegd. Beelden die je je niet kunt voorstellen en die je eigenlijk ook niet wilt zien.
Dinsdag mochten we ons weer melden bij de Stolpen. Nu hoefden we geen 3 dorpen verder te rijden, maar 1 rotonde, 1 verkeerslicht en 2 bruggetjes, om nog net binnen het zicht van de kraan bij een boertje achter op het land te kunnen storten. Nadat de eerste boot leeg was, werd het rondje wat groter. Inmiddels was ook Vriendin aangeschoven, nu ze vrij had en wij in de buurt rondtoerden, kon ze mooi een stukje meerijden om wat bij te kletsen. Na de tweede schaft ging ze weer verder, met zulk mooi weer moet je ook niet te lang in een auto blijven zitten. Dat werd gisteren ook nog op het nieuws verteld, dat veel mensen ziek worden doordat de airco niet goed werkt. Er zitten bacteriën in, de boel is slecht afgesteld, niemand op kantoor weet hoe dat ding precies werkt dus iedereen draait maar aan de knoppen om er nog iets van te kunnen maken. Je kan beter naar buiten gaan, de schaduw en een briesje opzoeken *smiley die achter z’n oor krabt* of toch niet, want vandaag werd er weer gewaarschuwd voor smog. Door de geringe wind en de hoeveelheid zon die de atmosfeer binnen straalde en nog wat dingen die toevallig met elkaar samen vallen, moeten we nu ook al bang zijn voor smog in Nederland *smiley die met z’n ogen rolt* alsof de lucht hier ooit zo donker word als in Aziatische steden waar er dagen zijn dat niemand de straat op mag, en waar verse berglucht in blik word verkocht. Omdat het ’s avonds ook nog zo warm en benauwd was, kwam Wingman met het idee om een omgekeerde kruik te maken: koelelementen uit de vriezer werden onder de dekens gelegd, en toen we dan eindelijk op bed gingen, na nog een laatste rondje muggen jagen, rolden we de elementen in handdoeken die we als een kruik tegen ons aan legden. Het was heerlijk.
Woensdag werden we wakker met natte plekken in het bed, van de ontdooide elementen, maar wat waren die plekken heerlijk koel. Ook buiten waren er wat natte plekken op straat, volgens het nieuws van 6 uur was het ook lekker afgekoeld na een verfrissende regenbui in Nederland. Daar geloofde ik weinig van, jouw meter stond al op 20 graden. Met de kop uit het raam, in de hoop iets van verkoelende rijwind te kunnen vangen, reden we naar Den Helder. De kraan van de Stolpen was verhuisd, we zouden nu vanaf Den Helder naar Anna Paulowna Blanca gaan rijden *smiley die in z’n handen wrijft* leuk want nu rijden we net langs dat stukje van dierenpark Hoenderdaal waar de katachtigen rondlopen. Als je tussen de bomen door gluurt, zie je onder het bord ‘LEEUW’ een tijger op z’n klimrek liggen. Eigenlijk moeten we daar gewoon weer eens heen gaan, het is zo indrukwekkend om die beesten van dichtbij te zien. Onder het genot van een koele zeebries reden we onze rondjes, terwijl er op de radio grote paniek was. Nee maar echt paniek *smiley met opengesperde ogen* Elon Musk, de baas van Tesla en nog wat andere bedrijven, had gisternacht Nederlandse tijd een twiet gestuurd, dat hij Tesla eigenlijk van de beurs af wil halen en dat het geld daarvoor al geregeld is. In Amerika was toen echter de beurs nog open, op Wall Street schoot het aandeel sneller omhoog dan de rode Tesla Roadster die laatst was gelanceerd. De handel werd zelfs nog even stil gelegd, zodat iedereen z’n hartslag weer kon laten zakken tot onder de 250. De vraag is nu: is het manipulatie of fraude? Je mag zulke berichten wel via zulke kanalen verspreiden, maar als je het alleen doet om de koers te beïnvloeden, niet omdat je er echt mee wilt stoppen, dan is het manipulatie, en dat mag niet. Als je zegt dat je al het geld al geregeld hebt om eruit te stappen, en dat blijkt niet zo te zijn, dat is het fraude, en dat mag niet. Het is een volgend hoofdstuk in de soap van Musk. Laten we wel wezen: hij heeft de autowereld veranderd met zijn electrische modellen. Maar nu lijkt hij ten onder te gaan aan de wet van de remmende voorsprong. Misschien wilde hij wel te veel en te snel (volgens velen is dat geen ‘misschien’). De kwaliteit van de Model S schijnt hier en daar niet helemaal zo fantastisch te zijn, er zijn wat verhalen over haperende deuren bij de Model X, daar kan een forumberichtje over een Model S-rijder die al ruim 2 ton heeft gereden terwijl het accupakket nog steeds voor 90% vermogen levert niet tegenop. Het produceren van accu’s gaat ook te langzaam, daar hebben alle fabrikanten last van, alleen heeft Tesla geen auto’s met brandstofmotoren die ze ondertussen gewoon kunnen leveren om zo het geld te laten stromen. Dus moest hij perse zelf een accufabriek bouwen, wat ook niet zonder horten of stoten ging aangezien er ook nog een tekort is aan grondstoffen voor al die accu’s. Na de Model S en Model X die waren bedoeld voor de bovenmodaalverdieners, moest er een Model 3 komen voor Jan met de pet. Hoe ga je zo’n dure auto nou goedkoop produceren? Er moest natuurlijk op elke auto iets verdiend worden, al hoefde dat niet veel te zijn, omdat er honderden auto’s van de band zouden rollen in 1 week. Dan kun je gaan rommelen met iets kleinere accu’s en iets mindere kwaliteit in het interieur, meneer Musk dacht dat hij ook wel wat goedkoper kon produceren. Autofabrieken die al jarenlang bezig zijn, waar grote merken achter staan die enorme bedragen aan onderzoek en ontwikkeling uitgeven, hebben zo’n 75 tot 80% van de productie in handen van robots gelegd. Die werken efficiënter, secuurder en vooral goedkoper dan mensen. Geen gezeur om langere pauzes of loonsverhoging, gewoon 24 uur per dag dezelfde saaie beweging maken. Musk dacht het beter te kunnen doen en wilde meer dan 90% van de productie robotiseren *smiley die z’n hoofd schud* goed idee, want mensen van buiten de sector kijken vaak met een frisse blik en zien andere mogelijkheden, maar hier gaf hij ook zelf toe dat ie te ver was gegaan. Klein foutje, grote gevolgen: de productie van de Model 3 begon later, haperde nogal, moest weer aangepast worden, gaat nu niet zo hard als verwacht en het uitleveren van auto’s brengt dan ook minder geld in het laatje dan eerder was berekend. Het zou jammer zijn als Tesla ten onder gaat, maar heel lang is deze situatie niet meer houdbaar, zeker niet nu andere merken met modellen komen die verder rijden/minder kosten/kwalitatief beter in elkaar zitten. Volgens kenners zou het geld in augustus op zijn, maar nu er veel geld betaald moet gaan worden om alle aandelen terug te kopen, kan de situatie nog wel eens veranderen in het nadeel van Tesla.
’s Avonds kwam de BABS op visite. Na weken van wachten op een berichtje van de gemeente, was er bij de vierde poging dan eindelijk een ambtenaar beschikbaar. We hadden liever wat eerder een gesprek gehad, zodat we nog zouden kunnen wisselen, maar volgens de ietwat geïrriteerde mevrouw van de gemeente is het niet de bedoeling dat je met elke BABS een praatje maakt tot je de leukste eruit kan kiezen. Gezien de tijd die we nog hebben, is er eigenlijk ook geen keus meer. We hebben het maar te doen met de oudere man die bij ons aan de eettafel kwam zitten en een lang interview met ons hield. Waar we vandaan komen, hoe we elkaar hebben ontmoet, wie de eerste stap zette, wat je zo leuk vind aan elkaar, en wat minder leuk *smiley met natte ogen* Wingman zei zulke lieve dingen, en ik was kon alleen maar denken ‘niet gaan janken nu, niet gaan janken’. Het werd een lang gesprek met een hoop anekdotes, grapjes en oja-weet-je-dat-nog. Met het dichtritsen van de aktetas verdween er een zorg, de ambtenaar is geregeld, het huwelijk kan officieel doorgaan. Maar tegelijkertijd kwam er een zorg bij, want hoe gaat hij dat straks vertellen? Hoe heeft hij onze verhalen geïnterpreteerd en in welke woorden gaat hij die samensmelten tot een mooi geheel? Is het vreemd als je een BABS later opbelt om zijn tekst te redigeren? Niet te lang over na blijven denken…
… want donderdag ging gewoon de wekker weer. Het was de bedoeling dat het een rustig dagje zou worden. Eerst weer een boot leegrijden van Den Helder naar Anna Paulowna Blanca, daarna uit het depot in Den Helder wat vrachten naar Callantsoog brengen, en dan in afwachtende houding naar de planning gaan roepen. Het drainzand in het depot was al snel op, de collega’s waaierden uit naar Schagen en Alkmaar, en wij mochten de halve vracht met natte meuk kiepen om een volle vracht met knap zand voor zandbed te laden. Voor De Rijp *smiley die zich nog eens uitrekt* lekker even de benen strekken. Daarna werden we nog verder zuidwaarts gestuurd om in Amsterdam te gaan laden, konden we daar mooi even pauzeren en daarna via Hoogwoud weer terug naar de zaak. Ondertussen rilde Nederland in z’n tuigje, er werd noodweer met cycloonachtige toestanden voorspeld. In de ochtend was het al het land binnen gekomen, en hoger in Noord Holland zou het pas ’s avonds en ’s nachts gaan spoken. Noodweer, meestal krijg je daarna beelden te zien van omgewaaide bomen, kassen waar de ramen uit zijn geblazen, afgewaaide dakpannen en straten die onder water staan. Het nieuws durfde ik eigenlijk niet te kijken, op de radio werd verteld dat Lombok weer was getroffen, niet alleen door naschokken maar ook door een nieuwe aardbeving die een flinke 6 op de schaal van Rigter scoorde. Het dodental was al opgelopen tot ruim boven de 150, er waren nog steeds mensen vermist, en alle gebouwen die bij de vorige beving nog net waren blijven staan, zijn nu alsnog omgevallen en ingestort.
Met de berichten van Lombok nog elk halfuur in het nieuwsbulletin, kwamen de berichten over het Nederlandse weer wel heel suf over. Het noodweer was onwijs meegevallen. De Waddeneilanden waren aan de ketting gelegd omdat er een windkracht 10 overheen zou razen, maar eigenlijk werd er niet meer dan een windkracht 9 gemeten ergens op zee. De tuinen en straten waren nat, maar van het zogenaamde noodweer hadden we zelf niet meer meegekregen dan het geruis van de gordijnen voor de open ramen. Met een afwisseling van bewolking en een krachtige zon reden we weer van Den Helder langs het tijgerhok naar het boerenweggetje waar de kraan onze vrachten ontving. Een hele tijd al word er al gewerkt aan het opknappen van het bollenland. Wij kiepen het bij de kraan, die gooit het zand op kleine kiepertjes en dat word dan met trekkertjes uitgereden waarna de kranen langs komen die de afgegraven toplaag er weer overheen smeren. Alles om knappe bloemen en vooral bollen te kunnen produceren. De bewolking ging plotseling echter over in regen, wat veranderde in dikke druppels met hier en daar wat hagelstenen, gecombineerd met een flinke woei. Hooguit 20 minuten, toen was het weer over. Dat was echter precies genoeg om het land in een glijbaan te laten veranderen. De trekkers werden terug geroepen en 1 kraan bleef draaien om onze aanvoer van zand in een depot te kunnen gooien. Zo nu en dan volgde er nog een buitje, waarna de wolken net zo plotseling verdwenen als ze waren gekomen en je in de warme zon kon uitkijken naar de donkere wolken verderop, waaronder een waas van regen hing. Een prachtgezicht natuurlijk. Niet als je in die bui op de fiets zit, maar van een afstandje is het echt geweldig om te zien, de N99 die zich op een haast Amerikaanse manier voor je uitstrekt, een onafgebroken stroom auto’s met veel witte kentekens en caravans ertussen die je tegemoet komt, glinsterend in de zon, met daarachter in de verte de donkere lucht. We waren al op tijd klaar met de 3 boten, en ik kon precies tussen de buitjes door naar huis lopen. Nog even langs de buurtsuper voor wat gezonds, want Tante zou ’s middags langs komen. Lekker bijkletsen terwijl ze mijn klauwen bekapte zodat ik straks geen scheuren maak in de voering van mijn bruidschoenen. We hadden het idee om ’s avonds nog een rondje te struinen over de nachtmarkt in Kolhorn, maar die werd afgelast vanwege de slechte weersvoorspellingen. Er was ook nog een kermis gaande in het dorp, alleen zaten we zo gezellig en lang aan de thee dat Wingman en ik het al te laat vonden om nog de kroeg in te gaan.
Zaterdag mochten we uitslapen, en dat gaat een stuk beter in een slaapkamer die frisjes aanvoelt. De haren wassen en ontbijten, daarna kon ik door naar de kapster. Het was nogal een stressverhogende zoektocht op het laatste moment, maar gelukkig is er iemand gevonden die de taak op zich wil nemen. Een uur lang werd er gestudderd met speldjes, glimmertjes en roze haarverf *smiley met het schaamrood op de kaken* pas later bedacht ik me dat er eigenlijk nog een foto gemaakt had moeten worden, om de vriendinnen vast voor te bereiden. Nouja dat zien ze volgende week wel. Na de boodschappen kroop ik achter de computer voor de laatste administratie dingetjes. Alles moet nu geregeld zijn. Iedereen weet wat zijn of haar taak is. De mensen in het restaurant weten waar de bloemen heen moeten. De kapster en visagiste weten wat ik op m’n gezicht en hoofd wil hebben. De eerste rekeningen zijn al betaald, dus de gemeente is tevreden en de band kan niet meer afzeggen *smiley die zich achterover op de bank laat vallen* kunnen we nu eindelijk Oma’s advies opvolgen en gaan genieten van de voorpret *smiley met wallen onder z’n ogen die heel vermoeid vlaggetjes omhoog houd* jippie!
Nu moet ik wel zeggen, Wingman is dan weer de wijzere van de 2. Er is kermis, we kunnen de muziek en het geroezemoes horen als we in de tuin staan, maar hij vond het beter om even over te slaan. De piekspanning volgend weekend is zo hoog dat ik niet overheen kan kijken, mijn schouders voelen stijf aan omdat het me niet echt lukt om te ontspannen, dan is kermis wel een goede afleiding maar misschien niet heel verstandig om nog vele uurtjes te gaan slijten. Zeker niet als je de nare eigenschap hebt dat bier heel verkeerd kan vallen wanneer je nogal stresserig bent *smiley die met z’n ogen rolt* dat heeft me aardig wat avondjes uit gekost voordat ik dat doorhad. Maar nu ben ik dus alweer wakker, uitslapen tot 9 uur lukte geeneens. Bang dat ik Wingman wakker maak met mijn gewoel terwijl ik visioenen krijg van foutjes, dat de visagiste haar koffer met schmink vergeet, dat de bloemen de verkeerde kleur hebben, dat de BABS een heel verkeerd verhaal vertelt over Bart en Kiki *smiley die ligt te zweten* ik moet het loslaten, want er gaat altijd wel iets mis, en dan moet je er maar gewoon om lachen en doorgaan met het feest, maar toch blijft er iets knagen…
Voor het zo ver is, ga ik eerst nog ff snel chillaxen. Fijne zonnigdag allemaal, en geniet van je lage hartslag *smiley die een kushandje doet*
