Beste Babette (deel 135) we mogen Oma weer aanraken! – Martha de Boer


Beste Babette, maandag werkte ik mezelf door een koude en stevige bries heen naar jou toe. De cabine wiegde zachtjes in de vering tijdens het toertje naar de loswal in Hoorn, en halverwege schrok ik me helemaal de tiefus *smiley met opengesperde ogen* zijn we om 5:00 al onderweg naar Hoorn? Nee, de tachograaf, en dus alle klokjes die jij hebt, stond nog op wintertijd *smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* dat is ook zo, die moet bij deze tacho handmatig veranderd worden. Na het laden en het kwartiertje maken, toerden we via kruipdoor sluipdoor weggetjes naar de andere kant van Westfriesland, waar we samen met een collega 500 kuub zand bij iemand in de achtertuin moesten storten. Of nouja, nadat de machinist eerst wat grond aan de kant had gegooid, wat een kleine 3 kwartier duurde, eer we konden beginnen met kiepen.

Vroeger waren er met enige regelmaat kruistochten en oorlogen, die werden gevoerd met de Bijbel in de hand. Of in ieder geval bij 1 van de partijen. Ik dacht dat die tijd was geweest, dat kerkgangers nu vriendelijker waren in de manier om niet-gelovigen aan te moedigen ook naar het huis van God te komen, en zich te omringen met Zijn liefde en Zijn kinderen. Afgelopen weekend waren er echter 2 journalisten, nieuwsgierig naar de grote aantallen mensen die naar de verschillende kerken trokken, die beiden werden belaagd. De ene kreeg klappen, de ander werd opzettelijk aangereden. Geen ernstige verwondingen gelukkig, maar wel schandalig dat mensen die elke week weer word verteld dat je vriendelijk moet zijn tegenover je medemens, zich tot dat niveau verlagen. Keer de andere wang toe, zo was het toch? De meeste kerkgangers zeiden “geen commentaar” of negeerden de plopkap van de journalist helemaal. Jammer, het was een mooie kans geweest om zieltjes te winnen, als iemand de journalist had gevraagd om de dienst bij te wonen. In een paar moskeeën is dat namelijk wel gebeurt, zodat iedereen kon zien hoe het samen bidden troost geeft, hoop voor de toekomst, een gevoel van veiligheid omdat je samen bent met gelijkgestemden, en tegelijkertijd allemaal netjes op afstand, geen handen schudden en omhelzen voor en na de dienst. Jammer dat die beelden zijn weggedrukt door agressie, wat altijd beter scoort in de nieuwsberichten.

Het containerschip dat het Suezkanaal sinds vorige week blokkeert, was vandaag al voor de helft losgetrokken. De achterkant was vrij, de voorkant zat nog muurvast in de oever. Behalve een woordvoerder van het bedrijf dat bezig was om de boel zo snel mogelijk vlot te trekken, zonder het 400 meter lange schip in een wokkel te trekken en daarmee zo te beschadigen dat het nooit meer zou kunnen varen, was ook columnist Paul Laseur op de radio te horen. Meestal zien we niks van het Suezkanaal, en ook niet van de grote hoeveelheden containers, groente en fruit, levende dieren en goedkope meuk die dagelijks door het kanaal word versleept. Nu stonden de ogen van de hele wereld erop gericht. Alles wat er in 200 jaar VOC-tijd is versleept, zou vandaag de dag op 1 containerschip passen. De zeevaart is enorm gegroeid, net als de economische impact. Er gaat elke dag voor zo’n 9 miljard euro aan goederen door dat waterweggetje. Elke dag. 9 miljard. Aan etenswaren, dieren, kleding, auto’s, wc-papier. Is dit niet een goed moment om weer eens aan lokale productie te denken? Groente en fruit verbouwen op de plekken waar mensen het nodig hebben, in plaats van er naartoe te slepen. Geen absurd goedkoop spul uit China halen, maar iets meer uitgeven voor speelgoed en prullaria dat in het eigen (buur)land is gemaakt. Dat ook iets langer meegaat, waar minder plastic en andere vervuiling in zit. Al gaan we meestal vrij snel na een crisis weer over tot de (goedkope) orde van de dag.

Tegen het einde van de werkdag waren er 2 goede berichten: omdat het ’s ochtends niet zo lekker liep, kwamen er nog even 4 collega’s langs die toevallig in de buurt waren, om ook een vrachtje naar het werk in Andijk te brengen. En de Ever Given was finally free, de 400 meter aan containerschip was losgetrokken en kon zelfstandig het kanaal weer uitvaren.

Dinsdag begonnen we wel op de juiste tijd, wederom ging de rit naar Hoorn. Dit keer het bekende ritje naar De Strip *smiley die achter z’n oor krabt* al moesten we nu wel tegen de rijrichting in. Niet omdat we verdwaald waren, maar omdat de doorsteek was afgesloten. Weet je nog dat gedoe met die kerkgangers en die journalisten? Afgelopen nacht is er bij 1 van de kerken een explosie geweest *smiley die met z’n ogen rolt* als elke agressieve actie nu ook een agressieve reactie uitlokt, dan komen we natuurlijk nooit bij die Hemelse vrede uit.

Volgens epidemiologen is er een grote kans dat volgend jaar het corona-virus zo is gemuteerd, dat de (meeste) vaccins die we nu gebruiken, niet meer werken. Onder andere doordat vaccineren in armere landen zo langzaam gaat, dat het virus alle tijd heeft om verder om zich heen te grijpen en zich aan te passen aan gastheren en –vrouwen. Gezien mijn leeftijdscategorie en het tempo van vaccineren in Nederland, zal ik volgend jaar pas aan de beurt zijn. Hopelijk zijn de vaccins dan ook wat geëvolueerd.

Schrok je van het bericht en ben je nu nog meer gemotiveerd om gezonder te eten voor een betere weerstand? Let dan goed op en neem een vergrootglas mee voor het lezen van de etiketten! Volgens de consumentenbond zit er nog steeds teveel suiker, zout en vet in het eten. Voorbeelden die werden genoemd waren zoute vegaburgers, zoete satésaus en kaasvervangers waar teveel harde vetten in zaten *smiley die achter z’n oor krabt* het is ook lastig, fabrikanten hebben er een wetenschap van gemaakt hoe ze de consument kunnen foppen. Ten eerste zijn de hersenen van de mens getraind om aan te slaan op voeding waar suiker, zout en vet in zit. Dat zijn voedingsstoffen ons lichaam nodig heeft, en in die tienduizenden jaren dat we in grotten en plaggenhutten woonden, waren die stoffen schaars. Dus als je zoiets at, dan schreeuwden je hersenen om meer. Meer! Meer! Sinds de uitvinding van de supermarkt, glazen en plastieken verpakkingen, koel- en vrieskasten, en het thuis laten bezorgen van eten, kunnen we ongeveer 24 van de 24 uur aan eten komen. Zonder eerst op jacht te gaan of moeite te moeten doen. Kastje open trekken en in je mond proppen, zo simpel is het. De hersenen zijn niet zo snel aangepast aan de in rap tempo veranderende leefomgeving, dus die staan nog steeds te juichen bij elk stukje zoet, zout en vettigheid. Fabrikanten weten dat en proberen overal iets in te stoppen waarvan de consument (onbewust) gaat denken “hier moet ik meer van kopen!”. Aangespoord door reclames en de plaatsing van producten vlakbij de kassa, ben je eigenlijk de hele dag bezig met eten.
Een paar truukjes voor gezonder eten in deze moeilijke tijden: begin eens met het lezen van etiketten, en vergelijk 2 producten die naast elkaar liggen. Welke de minste rare woorden heeft, is meestal de betere keuze. Zoute vegaburgers? Laat de bewerkte groenteplakken liggen, en gooi wat extra pure groentes in de pan. Zoete satésaus? Neem een flinke klodder pindakaas (pure pinda’s, zonder palmolie en andere gekkigheid die zowel ongezond is, als waarvoor regenwoud moet worden afgebrand), doe er een scheutje echte koeienmelk overheen (ben je vega: neem dan sojamelk van de Nieuwe Melkboer, dan hoeft er geen regenwoud te sneuvelen), laten sudderen terwijl je het doorroert, en tadaa! Niet-gesuikerde satésaus. Neem echte kaas in plaats van kaasvervangers, en wil je geen kaas eten: neem dan gewoon geen kaas. Vergeet ‘gezonde’ jam, wettelijk gezien moet jam 70% suiker bevatten. Ga liever voor een stuk fruit dat je zo uit het vuistje eet, en smeer groentesmeersel (sandwichspread, hoemoes, baba ganoush, dat soort dingen) op je brood. Zie je tussendoortjes liggen met ‘tig procent minder suiker!’? Lekker laten liggen. Of lees voor de grap het etiket, waarschijnlijk staan daar veel woorden tussen die eindigen op –ose. Dat zijn suikerS, geven een zoete smaak maar je lichaam kan ze nog slechter verwerken dan gewone suiker. Een gezond tussendoortje is een handje ongezouten en ongebrande nootjes/notenmix, studentenhaver, stuk fruit, dat soort dingen. Of stem je maaltijden zo op elkaar af, dat je helemaal geen tussendoortjes meer nodig hebt, is nog goedkoper ook.

Heb je het eten onder controle voor een gezondere leefstijl en wil je een stap verder gaan? Buitenaf wonen bijvoorbeeld, lekker genieten van de rust, ruimte en het groen. Geen hittestress onder de laag van smog die je van de stad kent, maar frisse lucht en het ruisen van de wind door de boompjes en het hoge gras in je tuin *smiley die ligt te dromen in een hangmat* let er dan wel op dat er geen windmolen in de buurt van je woning staat. Samenwerkende Amsterdamse medici hadden vandaag namelijk een brandbrief gestuurd, dat wanneer windmolens te dicht bij woningen worden gebouwd, de gezondheid van de bewoners achteruit gaat. Er is een grotere kans op hart- en vaatziekten, slaapritmestoornissen en depressies. Hoe ver je van een windmolen af moet wonen, hangt ook af van de hoogte, en of de molen aan de zuidkant van huis staat (creëert schaduw) of aan de noordkant. Er is onderzoek gedaan naar windmolens die op 500 meter tot 10 kilometer afstand van huizen staan, maar er is meer onderzoek nodig, zo stellen de medici. Ga je lekker buitenaf wonen en wil je geen windmolen in de buurt? Leg in ieder geval je dak vol met zonnepanelen, dan kun je zonder slagschaduw blijven genieten van de rust en ruimte om je heen.

Woensdag was Oma jarig. Ze heeft al 2 prikken van een vaccin gehad, dus dan kan je veilig op visite toch? Ik heb haar zelfs een hand gegeven *smiley met opengesperde ogen* wat is dat een tijd geleden. De 2 zoenen op de wang hebben we voor de zekerheid nog maar even niet gedaan, je moet het probleem natuurlijk niet express gaan opzoeken.
Donderdag geen Hoorn, maar Alkmaar. Korrel laden voor wat ik dacht een nieuwbouwtje in Noord Scharwoude *smiley die met z’n ogen rolt* bleek dat we aan de andere kant van de bouw moesten zijn, waar de weg open lag. De hele dag toerden we via de N242 heen en weer, wat een kutweg is dat geworden. Een provinciale weg is tegenwoordig niet meer perse ook een dóórgaande weg. Op het tweemaal tweebaans gedeelte bij Alkmaar is het nog wel te doen, daar kan je nog eens iemand inhalen. Bij Heerhugowaard word het een tweebaans weg, 1 baan heen en 1 baan terug *smiley die aan het stuur knaagt* met een scherpe bocht onder een spoorviaductje door. Daar kunnen wij, inclusief 30 ton vracht, met 80 km/h op de cruise control doorheen rijden. De driewieler Harley Davidson voor ons moest ervoor terug remmen tot onder de 60 km/h. En meerdere auto’s durfden het niet aan om gewoon de maximumsnelheid te blijven rijden.
Eenmaal gekiept zijn we natuurlijk wat sneller, helaas zou ik bijna zeggen. Want het hele stuk van de Roskamsluis tot en met de aansluiting op de A9 mag je 80 km/h, maar het is onvoorstelbaar hoeveel auto’s amper 70 rijden op het gedeelte langs de Zandhorst *smiley die begint te schuimbekken* geen volgeladen vrachtwagen te zien, het verkeerslicht staat voor de verandering eens op groen, maar we tokkelen er met een tenenkrommende 65 km/h voorbij. Dan zit ik me al een beetje op te vreten op dat rechte stuk langs Broekhorn, dan moeten we nog een keer bijremmen voor die bocht onder het spoorviaduct, en daarna hang ik strak in de gordel omdat ik het idee heb dat de auto voor me dan eerder aan de kant gaat, maar in plaats van dat die parg dan 70 km/h blijft rijden en ik ‘em tuterend van de weg kan duwen (doen we niet, zou ik graag willen, maar we doen het niet) gaat die uilenkruiker opeens gas geven *smiley die een witte bloes aantrekt* wat een teringlijer!

Gelukkig was er genoeg afleiding op de radio, want de soap rondom de kabinetsformatie gaat gewoon door. De verkenners Ollongren en Jorritsma zijn van hun functie ontheven, en om erachter te komen wiens uitspraak tot de notitie ‘Omtzigt functie elders’ had geleid, zouden vandaag alle aantekeningen van de verkenners openbaar worden gemaakt *smiley die in z’n handen wrijft* de fractieleden mochten het van tevoren dan nog wel inzien, om eventueel wat weg te laten lakken, maar daar moet dan wel bij staan dat daar iets is aangepast *smiley die zit te stuiteren in z’n tuigje* dan kunnen we dus zien welk fractielid, welke baas van de partij, amper een week na de verkiezingen al begint te morrelen aan de standpunten waar tijdens het zieltjes-winnen zo’n groot punt van werd gemaakt.
Tussen 9 en half 11 mochten de fractieleden naar een kamertje komen, om de stukken in te zien en eventuele misinterpretaties te laten aanpassen. Om 12 uur zou er dan een debat over zijn. Dat werd nog een paar keer uitgesteld, want eerst waren de papieren laat binnen, daarna was er weer iets anders aan de hand en bladiebla.
Tussendoor kreeg ik een berichtje vanuit de planning, een bedankje voor de bijdrage aan het afgelopen strooiseizoen *smiley die bloost* zo lief! En dat terwijl er dit weekend nog kou en hagel word voorspeld. De leus die bij Oma op de kalender stond, had niet treffender kunnen zijn: heren en aprillen, doen wat ze willen.

Nadat dan eindelijk het debat was begonnen, bleek ook heer Rutte te doen wat hij wil. Na het uitlekken van de aantekeningen onder Ollongren’s arm, werd aan iedereen gevraagd wie iets gezegd zou kunnen hebben over de functie elders van Omtzigt. Niet Rutte, zo hield hij vol tegenover de microfoons van meerdere nieuwsprogramma’s, hij had het nooit over Omtzigt gehad tijdens de verkennende gesprekken. Nu bleek uit de aantekeningen dat hij er wel degelijk iets over had gezegd, wat tot grote discussie leidde. Het argument dat ie het was vergeten, zoals toen met die doden na een bomaanslag van het leger, of toen er iets met de belastingdienst was, of die ene minister die zijn uitje naar het vakantiehuis van Poetin had verzonnen, leidde tot een file voor de interruptiemicrofoon. Dit was niet iets van jaren terug, dit was 2 weken geleden, en een week lang heb je tegen iedereen gezegd dat je het niet had besproken, en nu opeens kom je erachter dat je het was ‘vergeten?’. Er kwam een motie van wantrouwen, geheel op zijn plaats, want iemand die ofwel een keiharde leugenaar is, ofwel aan beginnende dementie leidt, kan geen leider zijn van een land. Vervolgens bleek ook nog eens dat Rutte al eerder was geïnformeerd over wat er in de aantekeningen stond. In plaats van om een uurtje 9 naar dat ene kantoortje te komen, is hij ’s ochtends om half 8 al door iemand gebeld daarover *smiley die aan de spreekbuis gekluisterd zit* is dit het einde van de Ruttedoctrine? Komt er nu iemand voorop te staan die de boel wel daadkrachtig gaat aanpakken? We zullen Rutte herinneren zoals hij aan het volk dacht, wanneer hij regeerde: niet actief.

Vrijdag mochten we weer naar Alkmaar, wederom korrel laden, dit keer voor een camping bij Tuitjenhorn. Het was gezellig druk bij de weegbrug, en in de schuifelende file kwam het nieuws voorbij: Rutte heeft de motie van wantrouwen ternauwernood overleeft, en kan dus ook de nieuwe premier worden *smiley die met z’n ogen rolt* al is zijn imago van Teflon Mark wel enigszins beschadigd. En iedereen weet: als er krasjes in de anti-aanbaklaag komen, moet je het gewoon weggooien, want dan krijg je giftige deeltjes binnen. Voor de gezondheid van het volk, zou het beter zijn als Teflon Mark een plekje zoekt in de KCA-unit van de gemeentewerf.

We toerden via de N242, het Nollencircuit en de Stress3 naar het werk toe. Langzame auto’s, verkeerslichten die totaal geen rekening houden met vrachtverkeer, en op de radio verhitte discussies over de geloofwaardigheid van Rutte. Het liep allemaal zo hoog op, dat jij er storing van kreeg in de motorkoeling.

Zo tegen lunchtijd zaten we nog niet aan de beloofde aantal tonnen, die we samen met 2 collega’s naar de camping zouden brengen, maar ze hadden daar voorlopig wel even genoeg. We mochten naar Schagen toe, een bakkie doen en een vracht zand laden voor een vaste klant in Obdam, en na een toertje over een boerenweggetje langs een slingerend watertje, kwamen we op de zaak aan. Nog even de kleppen smeren, en het was tijd voor weekend.

Zaterdag eerst maar eens uitslapen. Het zonnetje scheen maar buiten voelde het nog wel erg frisjes aan, dus bleven Wingman en ik lekker binnen bij de kachel. Beetje lezen, beetje tv kijken, beetje over veesboek struinen, lekker een dagje niks doen.

En dan wordt het vanzelf zondag *smiley die zich uitrekt* was het gister nog een beetje zonnig, nu hangt er een dikke laag bewolking boven het uitzicht dat ik heb vanachter de computer. Het nodigt niet echt uit om een rondje te gaan toeren met de brommer. Weer een dagje tv kijken dan maar, wat nog wel eens interessant kan worden, want vanmiddag is de eerste Extreme E Rally op tv.

Oja en het is Pasen natuurlijk, dus morgen hebben we een extra zondag. Daarom wens ik iedereen bij deze tweemaal een fijne zonnigdag, of je nu gelovig bent of niet, of je nu in je zondagse kleren bij een brunch moet aantreden of in je badjas op de bank hangt, of je nu de kou trotseert en met de motor gaat toeren of binnen blijft met je knutselwerk dat je voor weinig bij ali baba hebt gekocht, geniet ervan! Erger je gerust aan mensen die er iets van vinden, maar ga er niet mee op de vuist. Er zijn meer volwassen manieren om een meningsverschil op te lossen.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *