Op bezoek bij Terberg Benschop

Een tijd terug werd ik uitgenodig door Terberg Benschop om de fabriek eens te komen bekijken. Dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Ik was er al een paar keer eerder geweest, bij open dagen, maar toen bouwde men nog trucks (bovendien kon ik gisteren meekijken terwijl iedereen druk aan het werk was, dat is toch leuker). Toen de Euro 6 regels kwamen is Terberg Benschop daar mee gestopt, zusterbedrijf Terberg Techniek bouwt nu wel Volvo’s om als nooit tevoren. Aanvankelijk vond ik het erg jammer dat Terberg destijds is gestopt met eigen trucks bouwen, maar de huidige toestand van Ginaf toont aan dat ze in Benschop destijds de juiste beslissing hebben gemaakt. Overigens maakt Terberg strikt gezien nog wel trucks: de DT-serie, met lage cabine, is specifiek bedoeld voor inzet op de openbare weg en kan gewoon een kenteken krijgen. Bovendien is Dennis (de Britse vuilniswagenchassis-fabrikant) een Terberg-dochter. Ondanks dat het bedrijf al sinds 1869 bestaat, en het een vrij groot bedrijf met vele dochters is geworden, is het nog steeds een echt familiebedrijf, met de vierde generatie Terbergs aan het roer.

Bij binnenkomst word je meteen omringd door veel mooie Terberg-kunst. Dit vond ik wat dat betreft wel een hoogtepunt.

Afdeling chassisbouw.

Imposante lasrobot.

Ruwe aanvang en eindproduct in één foto gevangen.

De smidse waar het in 1869 allemaal begon. Nu niet meer voor te stellen dat hier na de oorlog trucks werden (om)gebouwd!

De eigen oldtimers staan in Benschop gestald. Bij de Terberg vestiging in Hoogeveen is nog een SF1350 (met Volvo-techniek, neus en cabine) in restauratie.

De eerste generatie terminaltrekker. Veel verschillen met nu, maar de basis was er meteen in het begin al, met de kleine cabine en de hefbare schotel.

De SF1200 is afgelopen vrijdag nog gebruikt als trouw-auto.



Als de chassis afgebouwd zijn gaan ze eerst naar de spuiter in IJsselstein voor ze op kunnen worden gebouwd.

Het begin van de productielijn. Hier gaan de chassis in setjes van 2 in een U-vorm door de fabriek heen. Om de paar uur schuift de band twee plaatsen op.


De DT-serie heeft een lage cabine, voor optimale voetgangersveiligheid. Vooral in Engeland is dit model erg geliefd, daar moeten de chauffeurs veel vaker in- en uitstappen en lopen wat meer mensen rond op terminals dan bij ons. Maar ook in Nederland rijden er enkele exemplaren.

De allerlaatste stapjes in het productieproces, deze YT kan zo zelfstandig naar buiten rijden, onderweg naar de eindcontrole.

DT-cabine.


De Terberg/Zagro is een weg-rail-voertuig. Het grootste deel word door Terberg gebouwd, daarna gaat hij naar Zagro in Bad Rappenau, die het spoordeel voor haar rekening neemt.

Ook voor het omzetten en transporteren van wissellaadbakken heeft Terberg een oplossing.

De speciale voertuigen worden niet aan de band gebouwd, maar worden op één plek met de hand opgebouwd.




De eindcontrole.

De wissellaadbakkentransporter heeft ook gewoon een hefbare schotel zodat hij multifunctioneel ingezet kan worden.

Alle voertuigen zijn zowel links- als rechtsgestuurd te krijgen.


Wachten op transport naar de klant.




Deze truck gaat met een haakarm bij een Nederlandse vuilverwerker aan de slag.




Men heeft een flink deel van het transport in eigen hand.

Terberg Benschop en in het bijzonder Daniëlle Beenen, bedankt voor de gastvrijheid en tot op de open dag in 2018!

No Responses

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *