Geachte Shirley, week 41

Geachte Shirley, wat een heerlijke zondag is het weer. Net zo heerlijk als vorige week. Nog even naar de kermis, zei ik toch? Nog even een paar uurtjes de lokale horeca steunen. Nouja dat is gelukt. Het was een stuk drukker dan vrijdag, hoop mensen gesproken, oude bekenden, erg leuk altijd. En gelukkig hoefde ik niet alleen naar huis te fietsen *smiley die knipoogt*

Maandag begon lekker. Zoals gewoonlijk bij mij lag ik iets later op bed dan de bedoeling was, en zo gingen we samen met kleine oogjes en kleine koplampjes op pad. Gelukkig moesten we op een bekend adres zijn, dus zonder op de verkeersregelaar te wachten reden we meteen het werk in. Stukje van de platenbaan af het zand op. Ja een kleine inschattingsfout, het afstapje vanaf de platen was toch iets groter, en zo hingen we daar op het randje, 2 wielen nog op de platen, de kont over het randje aan het end van de zandbaan, geen beweging meer in te krijgen. Dan toch maar kiepen. En dat de machinist dan de geruststellende woorden spreekt “ja hoor, kiep maar, dat ken zo wel. Maar doe wel alvast de kleppen open, mocht het fout gaan, kunnen we em makkelijk leegscheppen.” *smiley met kloppende aders in z’n nek* Zo! Wakker! Gelukkig kon ik daarna een tijdje met een goede vriend zitten bellen, over het hoe en wat van het afgelopen weekend. Gewoon zo’n fijn gesprek, waarbij je je oprechte blijdschap uitspreekt omdat de ander ook zo’n leuk weekend heeft gehad. En zo zaten we samen blij te wezen. Op de maandag ochtend. Kan het nog mooier? Jawel. Hij hing op, ik zette de radio wat harder, en Prince kreunde uit de speakers. Heerlijk genieten. Ook van de Maserati Quattroporte die voor het stoplicht stond. Volgens mij keken we allemaal tegelijkertijd opzij toen die Alfa Romeo 4C voorbij kwam blazen. Zelfs in het wit heeft ie een lekkere kont! Als antwoord daarop trok de Maser het gas ff open toen het licht op groen sprong *smiley die zit te kwijlen in z’n tuigje* Wauw wat een geluksmoment, heerlijk. En net als je denkt dat het niet mooier kan, zie je een Audi A4 Cabrio rijden, in de kleur ‘the ’90s called, they want there Fuchsia back’. Ahwsom, wat een plaatje! Wat een maandag! Dat jij het laatste vrachtje je klep niet open wilde gooien, dat maakt dan ook niks meer uit.

Dinsdag begon een beetje anders dan anders. Jij was in Amsterdam blijven slapen, omdat we gister waren begonnen met een boot leeg rijden, en vandaag gingen we daar mee verder. Je had wel wat gemist gister, toen ik met de collega naar huis mee carpoolde, troffen we een auto in de sloot, bij mij thuis langs het weggetje. Wat een sensatie op de buurt! Nouja mischien maar goed ook, dat jij er niet was, anders had je nog moeten helpen met slepen. Gelukkig hoefde je vandaag niet zoveel te slepen, lekker chillaxen, beetje boekie lezen onder de kraan, spatlappen poetsen, beetje theeleuten, je kent het wel. En omdat we zo lekker Zen waren, stuurde de planner daarna de 2 dames samen nog even de stad in. 2 Blondjes met rode autootjes, over de Overtoom, tussen al het geloop en gefiets en gepeupel, dat is even wennen na een dagje rust en ruimte, waar de enige andere verkeersdeelnemers 2 shovels en een verdwaalde betonmixer zijn. Na dat ritje in de drukte over de trambaan fietsen ontwijkend zochten we zo snel mogelijk weer de linkerbaan op op de A10. Lekker een beetje ruimte creeëren voor jezelf. Gelukkig werd er dit keer geen aanstoot aan genomen, zoals vorige week, toen er opeens groot licht en blauwe lampen in de spiegels opdoken *smiley die zit te rillen in z’n tuigje* gelukkig vond de diender het niet ernstig genoeg om ons aan de kant te zetten *smiley die z’n voorhoofd afveegt*

Woensdag zaten we wat dichter bij huis, we mochten zand brengen naar een nieuwbouwtje in Alkmaar. De heenweg ging goed, maar terug weer de stad uit, was de weg afgesloten en moesten we de omleiding volgen. Lekker door zo’n straatje wat voor het mooie net ff te krap is, beetje klapperen en kraken over het rommelige straatwerk en de drempeltjes die er liggen. Ja, de hele buurt zal weten dat wij zijn geweest! En de buschauffeurs ook. Wat een gepruts om mekaar daar zo te kunnen passeren, zeker als ze niet de moeite nemen om die bus een beetje in een paar lege parkeervakken te manouvreren. En heb je geen last van tegenliggende bussen, dan staat er wel een koets tegenover je. Amsterdam zei je? Nee Alkmaar, daar maak je het echt allemaal mee. Gelukkig moest de koets afslaan het andere straatje in, dus maakte ik even ruimte. We hadden weinig keus, want er kwamen nog 10 koetsen achteraan. Friezen, Haflingers, een Shetlander klavertje drie, zomaar midden in een aggenebis wijk ergens in Alkmaar… Nouja,we hadden leuke radio als afleiding. Er kwam een man iets vertellen over het boek wat hij had geschreven, over 50 jaar IT. Vroeger, toen hij net begon, was ie ‘de meneer van de computers’, tegenwoordig heeft elk zichzelf respecterend bedrijf z’n eigen IT afdeling. De presentator vroeg of hij in al die jaren ook domme mensen was tegengekomen, duidelijk vissend naar hilarische anekdotes van mensen die de computer totaal niet begrepen. De man had blijkbaar een ander soort humor, want hij antwoordde “ik zou het niet dom willen noemen, sommige mensen hebben hun prioriteiten gewoon ergens anders liggen” waarop de presentator zei (en deze kan rechtstreeks op een tegeltje) “ja, maar als mensen hun prioriteiten niet bij intelligentie liggen, dan vind ik ze dom” Geniaal! Bijna net zo geniaal als die internationaal trucker die vorige week op de radio was, om te reageren op een hoerenlopers verhaal. Hij vertelde dat hij eens in de zoveel weken naar de hoeren ging. Tja, je bent toch vrijgezel, je moet wat. Soms in Nederland, soms in Duitsland, dat heb je met dat internationale werk. Waarop de presentator vroeg of er ook verschillen zijn tussen de Duitse en Nederlandse prostituees. “Jawel, de taal.” *smiley met tranen in ze ogen* *smiley die over z’n stuur gevouwen ligt* *smiley die zit te hinniken in z’n tuigje* *smiley die er geen woorden meer voor heeft*

Donderdag zaten we zelf ook in het internationale transport, op zoek naar taalverschillen *smiley die nog grinnikt als ie eraan denkt* We moesten ergens laden in een weiland in de buurt van Rijpwetering, langs een fietspad wat de navigatie niet kende, en wat te klein was om op de kaart te tekenen. Om daarna, zoals het echte internationale truckers betaamt, bij het tankstation een bakkie te doen. Blijkbaar is de recessie over. Mensen betalen zonder blikken of blozen 1 eipo 50 voor een bakkie koffie, ik zag zelfs mensen lopen die uitgebreid aan het boodschappen doen waren, in een tankstation winkel?! Pff wat zal daar een geld verdiend worden zeg. Maar niet aan mij, krepser als ik ben. Nee dan maar dorst lijden, maar 1 eipo 50 voor een bekertje warm (niet eens gekookt) water, dat word me echt te gek. Gelukkig had ik genoeg tijd om m’n geld te tellen, want het lijkt wel alsof de hele wereld van Rijpwetering naar Zwanenburg en weer terug reed. Wat een drukte! Niet te geloven dat mensen daar alle dagen in staan. Dan moet je wel hele goede muziek in de auto hebben, wil je er op vrijdag nog lachend uitstappen. Of andere leuke items, zoals Lucille Werner, die zich helemaal zat op te vreten omdat ze een bekeuring had gehad voor het parkeren op een invalide P, terwijl haar vergunning 2 weken is verlopen. Ok, dat ze een bekeuring krijgt, dat snapt ze. Maar 370 eipo!?! Met een borrel op door rood rijden terwijl je zit te bellen zonder gordel om, is zowat nog goedkoper dan parkeren op een invalide parkeerplek. Ja, nu snap ik wel dat er vorig voor 1 miljard aan boetes is binnengehaald *smiley die achter z’n oor krabt* *smiley die z’n schouders ophaalt en hoofdschuddend de andere kant op loopt*

Vrijdag zaten we in de puinzooi. Nee hoor, de keet en de bonnen waren netjes voor mekaar, het werk was precies groot genoeg voor vrachtwagens, er was weinig file en drukte op de route, maar toch hadden we puin. In de bak. Spannend hoor, met dat aluminium en de anti aanbak laag. Maar het werkte wel. De machinist stond netjes en beheerst te laden, en het puin rolde zo de bak uit, zonder al te veel schade aan te richten. Zo, dan hebben we weer iets afgevinkt van het wij-kunnen-dat-lijstje. ’s Middags gingen we richting de zaak, jij mag een weekendje daar logeren, omdat ze toch maar eens naar de achterklep en je loensende oog gaan kijken. Heerlijk, vrijdags op de zaak rondhangen. Ik zou met een collega mee naar huis carpoolen, maar die was nog ff in de garage, en zo liep ik daar ook nog een tijdje te steerten, te studderen en te kletsen. Laat thuis, maar precies op tijd om bij moeders aan te kunnen schuiven. Een mooi begin van het weekend.

Weekend ja, maar toch nog vroeg op, want de motor moest even naar de garage. Het was tijd voor een nieuwe accu, maar je weet hoe dat gaat met vrouwen: je stuurt ze op pad voor het ene, en ze komen thuis met een nieuwe ketting. Nouja, wel lekker uitgewaaid, toeristisch naar huis toe gereden, het was frisjes, maar dan heb je weinig last van fietsers. De rest van de dag kon ik mooi gebruiken om het huis een beetje op te ruimen. Spullen sorteren, gebruik ik dit echt wel eens, of kan het beter naar de rommelmarkt? Of kan ik het beter laten staan, anders komt er ruimte, en ga ik er weer iets anders neerzetten. Lastige kwestie.

Gelukkig heb ik nu nog een dag om daar over na te denken. Jij bent lekker uit logeren, mentaal aan het voorbereiden voor al die technische dingen die ze morgen met je gaan uitspoken, zodat je er volgende week helemaal tiptop uitziet. Ja lieve veesboekvriendjes, Shirley en ik staan volgend weekend naast het circuit van Zandvoort, om de paddock een beetje rood te laten kleuren. Niet alleen word er tijdens de races gestreden tussen snelle vrachtwagens en auto’s, naast de baan word er ook gestreden in de Miss Truckrace Battle. Mocht je nieuwsgierig zijn, zin hebben in een dagje (of 2) uit, een handtekening willen, of met Shirley op de foto willen gaan, dan ben je van harte uitgenodigd. En als je dan rond 12:30 bij de Miss-stand zou willen zijn, om mij aan te moedigen, dan zou ik dat helemaal geweldig vinden *smiley die een kushandje doet*
Fijne zonnigdag allemaal, en tot volgende week *smiley die staat te zwaaien*

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *