Geachte Shirley, week 52


MAN Lady
Geachte Shirley, wat was het lekker he, zo’n chillax zondag. En helemaal heerlijk om zo’n dag dan af te kunnen sluiten op de bank, met een dvdtje en een bakkie ijs. Zo zat ik samen met Ben en Jerry de film Magic Mike te kijken. Waanzinnige film, goede dialogen, spannend verhaal. Maar vooral een goede typecasting. Channing Tatum als stripper, hmm heerlijk hoor zo’n kerel met brede schouders en dikke armen, wat zal hij stevig kunnen knuffelen zeg! Als ie het borsthaar van Bradley Cooper had gehad, dan was het echt de ideale kerel geweest. Maar ik beloof, als hij me zachtjes wakker maakt, ’s ochtends, niet te vroeg, dan zal ik niet zeuren over het ontbreken van borsthaar.

Na zo’n chillaxte zondag doken we de roerige maandag weer in. Nadat de rook van de Kerstborrel was opgetrokken, bleven er nog wat hardnekkige geruchten over. Waar rook is, is vuur, word wel eens gezegd, en dus ging ik op zoek naar de bron vanwaar de rooksignalen werden verstuurd. Maar toen ik de tipi had gevonden, waar het kampvuurtje nog naast lag te smeulen, werd ik het struikgewas ingestuurd met de woorden “dat zou ik toch nooit doen?!” Nee inderdaad, dat zou je nooit doen. Maar wie heeft het fikkie dan aangestoken? Wat ik wel weet, is dat er maar 1 actie stommer is dan je druk maken om roddels, en dat is vergeten de Boer Zoekt Vrouw Reünie te kijken *smiley die zichzelf tegen het voorhoofd slaat* Wat een fout! Ja jij zal het wel kneuterig vinden, maar ik kan er wel van genieten, al die verlegen boertjes met blozende wangen die, soms onder lichte druk van hun familie of vrienden, op zoek gaan naar Die Ene. Sommigen hebben Die Ene wel gevonden, maar zijn hem of haar weer kwijtgeraakt, anderen zijn diegene nog helemaal nooit tegengekomen. En dat heb ik nu dus gemist. Gelukkig was er op de radio wel goed nieuws. Er word aangeraden om meer te investeren in het aanleggen van nieuwe, en het verbreden van bestaande wegen, omdat het forenzenverkeer de komende jaren gaat toenemen. Mijn eerste gedachte was “is het dan echt zo ouderwets om dicht bij je werk te gaan wonen?” maar daarna dacht ik “nee nee! In Godsnaam mensen, ga een uurtje rijden bij je werk vandaan wonen, en sluit elke dag braaf aan in de file. Hoe meer forenzen, hoe meer werk wij hebben met het aanleggen van nieuwe wegen!” *smiley die zit te juichen in z’n tuigje*

Waar we maandag nog lastig gevallen werden door stoplichten op de weg van Schagen naar Alkmaar, daar werden we dinsdag alleen nog afgeremd door scherpe bochten. Even een paar 100 kuub zand rijden naar het altijd gezellige Sint Maarten. Via een paar boerenweggetjes reden we naar het dorp, om na het kiepen zo een dijkweggetje op te rijden terug naar de loswal. En dat is net wat voor jou snoes. Als een echte Skoda Cayenne gleed je van bocht naar bocht. Mischien ben je iets aan de grote kant voor dit rallyparcours, maar dat maakt het sportieve gevoel er niet minder om. En dan hadden we ook nog een toepasselijk liedje op de achtergrond, Let’s make a memory van Johannes. Die hoor je niet vaak meer. En al helemaal geen 4 keer op 1 dag. Blijkbaar hadden de DJ’s van Freez FM al Kerstvakantie, want we bleven maar naar hetzelfde bandje luisteren. Johannes, Rolling Stones, De Kast, Van Dik Hout, ze bleven maar langs komen, steeds in dezelfde volgorde. Halverwege de middag werd het werk rond Schagen ingeruild voor het werk bij Hoorn, en ook werd er van radiozender gewisseld. Zo hoorden we op het nieuws dat Coca Cola een fabriek wil openen in de Gazastrook. Ja inderdaad, in dat gebied waar het nog wel eens wat onrustig is. Volgens Coca Cola doen ze dat omdat werkgelegenheid en de stabiliteit van een vaste dagbesteding en een vast inkomen zorgen voor minder onrust en dus een vredigere samenleving. Daar komt ook bij dat je van Coca Cola dik word, en dikke mensen zijn gezellig, en gezellige mensen zijn geen terroristen. Maar niet alleen dikke mensen zijn gezellig, ook de collega’s met de Grote Mannen auto’s zijn gezellig. We hebben nog even met het laatste bootje kunnen helpen, op het grote werk in Hoorn, en dat ging eigenlijk best lekker. De route wisten we nog, en gelukkig was het werk niet heel erg veel veranderd, zodat we al snel een mooi stortplekje hadden gevonden. Wat een heerlijkheid om in zo’n gezelschap de laatste werkdag voor de vakantie te kunnen afsluiten.

Ja jouw vakantie was begonnen. En terwijl jij tegen de dakgoot stond te chillaxen, ging ik nog even een dagje mee op pad met een collega chauffeur. Om het werk eens van een andere kant te bekijken. Wat een goudvinken klusje, even naar Amsterdam, Leiden en via IJmuiden weer terug, met zo’n rondje kom je alvast in de vakantiestemming. ’s Avonds was het dan voor mij ook echt vakantie. Lekker eten bij een vriend, die had aangeboden om voor me te koken, en daarna gezellig filmpje kijken. Nouja gezellig, de film die ik uitkoos heette Death Race, wat niet echt gezellig klinkt. Maar het bleek een goede keus. Actie, auto’s die door gevangenen worden omgebouwd tot absurde race machines, scherpe dialogen, een vrachtwagen in Mad Max stijl die over de kop slaat, een vrouwelijke directeur *feministische smiley die staat te juichen* die uiteindelijk word opgeblazen door haar zelfbedachte valsspelers-trucje *actiefiguur smiley die staat te juichen* en Jason Statham. Ja, geweldige film. En ik had het niet voor mogelijk gehouden, maar daarna kwam er een nog genialere film, over Lego. Het lijkt wel alsof alle helden van vroeger in de loop van de tijd meegroeien naar volwassenheid. In de wereld van Lego staat alles op z’n kop wanneer de slechterik iedereen wil vastlijmen met Krac’m. Maar gelukkig weten Emmett, WyldStyle (die geen DJ is), UniKittieh, Batman en 80’s astronaut daar een stokje voor te steken. Ja sorry snoes, maar ik heb echt genoten van de Thunderbirds revival die Team America heet, en ook nu weer was everything ahwsom *smiley die staat te juichen in z’n tuigje*

Na zo’n Kerst avond op de bank, was het dan nu tijd voor de echte Kerst. Voor velen een moment van bezinning. Bezinning die ik goed kan gebruiken wanneer ik weer als een kip zonder kop door m’n kamer heen loop te rennen, om te bedenken wat ik aan moet doen *smiley met de handen in het haar* En dat ik mezelf dan terug vind voor de spiegel, in een lange top met een leuk beestenprintje, en denk “hmm met een riempje in de taille en een glanslegging eronder, kan ik zo door de disco in” wat? *smiley die zichzelf tegen het hoofd slaat* Legging?? Nee! Bezinning! Gelukkig wist ik het nog om te draaien naar een nette, feestelijke outfit, die wel geschikt is om te dragen in het bijzijn van de familie. Laatst stond er een stukje in de krant, over hoe de feestdagen kleine kreukels in de familiebanden kunnen uitvergroten, en hoe sommige gezinnen en families na zulke dagen, die gek genoeg nog steeds ‘feestdagen’ worden genoemd, uit elkaar vallen. Na zoveel uur verplicht in je knappe kleren doen alsof het gezellig is, willen er nog wel eens wat minder fijne dingen gezegd worden, zeker wanneer er een paar borreltjes ingaan. Gelukkig kan ik, na zoveel jaren ‘feestdagen’ en familievakanties, oprecht zeggen dat ik een fijne familie heb, zowel nuchter als enigszins onder invloed *smiley die proost* We zijn mischien niet allemaal mekaars BFF, maar als er iemand zegt “uhm zou er mischien iemand kunnen helpen met…” dan staan we wel voor elkaar klaar. En dat vind ik een fijnere gedachte dan de gedachte dat ik nu m’n meubels en kerstbomen met grote korting kan kopen.

De 2e Kerstdag begon al vroeg. Wij mochten weer even onze kunsten vertonen, en een rondje strooien, zodat iedereen veilig naar de meubelboulevard/tuincentrum/schoonouders kon rijden. Gelukkig heb ik een grote familie, en hoefde ik met niet aan te sluiten in de lange rij met chagrijnige ouders en jengelende koters voor de kassa, maar kon ik me onderdompelen in de gezellige drukte van “fijne Kerst allemaal!” “wil je wat drinken?” “wat een leuke blouse” “lekker he vakantie” “had je nog gestrooid?” “wil je daar ook een gebakje bij?” En zo zat ik weer aan een heerlijk proeverijtje van de chef, met een stukje appeltaart, slagroomgebak en monchou met een echte bastogne bodem. Wat een heerlijkheid! Dat lijkt me een mooie traditie, die proeverijtjes. Net zoals de andere familie tradities. Gezellig samen keezen, waarbij we mekaar nog net niet over tafel heen scheuren wanneer de ander de hint niet goed begrijpt, en gezellig samen eten. Dit jaar had een van de neefjes zijn chickie ook uitgenodigd, dus vanaf nu hebben ze officieel verkering. En zo’n gebeurtenis kunnen we niet voorbij laten gaan zonder een paar grappen over hoe lang de relatie nog stand zal houden, nu ze ons zo heeft meegemaakt. Terwijl wij als boertjes zaten te eten, was zij nog netjes aan het knoeien met vork en mes. En ook al gebruiken wij mes en vork vooral om andermans handen van het bord af te houden, toch ben ik blij dat ik er nog steeds tussen mag zitten. Never a dull moment met deze familie, en als het wel dull word, ach dan kan je altijd nog ff naar buiten gaan om auto’s te kijken.

Na 2 intensieve dagen was het zaterdag tijd voor wat ontspanning. Lekker bij de schoonheids specialiste op tafel liggen, praten over hoe de feestdagen zijn verlopen, hoe de vakantie was, hoe de huid er al beter uit gaat zien, hoe je wakker word van je eigen gesnurk *smiley die kijkt alsof er niks is gebeurd* heerlijk zo’n dagje. En dan nog even op het gemakje, met het frisse gezichtje, wat boodschapjes doen, restaurant bellen om een tafel te reserveren voor 4 personen, nog even lekker een kopje thee dr…. En dan gaat de strooitelefoon weer! Blinde paniek snoes! Terwijl ik tegen m’n horloge begin te roepen dat je alvast moet gaan warm draaien, loopt de wingman naar buiten om jou te starten, kan ik m’n mond verbranden aan de warme thee, nee eerst maar even omkleden, oja en die vriendin bellen dat hun maar met z’n tweetjes moeten gaan eten, thee *smiley die als een malle zit te blazen* tas pakken, thee opdrinken en dan volledig Zen *smiley die een bordje SARCASME omhoog houd* naar het steunpunt toe cruisen. Hoewel er in het kader van de veiligheid is besloten om de bijrijders te schrappen, vind ik het toch wel fijn om er een wing(wo)man bij te hebben, het op- en afbouwen van de machine gaat toch net wat vlotter, en terwijl ik bij een andere strooicombinatie wat probeer te helpen, kan de bijrijder alvast een pizza bestellen, en zo zijn we evengoed nog op tijd klaar, zodat we na de pizza nog even het dorp in kunnen duiken voor een borreltje met z’n viertjes. Hebben we gelukkig toch nog een gezellige avond gehad.

En ja, dan is het zomaar weer zondag. Lekker uitgeslapen, lekker gebruncht, heerlijk zo’n vakantie. Geniet jij er ook een beetje van snoes? Ik zie je grille al omhoog krullen bij de gedachte aan vorstigheid de komende dagen. Je heb de smaak helemaal te pakken denk? Nouja morgen mogen ze weer bellen hoor, vanavond eerst maar eens deel 2 van de Boer Zoekt Vrouw Reünie kijken. Fijne avond Shirley, en tot… Nouja, tot de telefoon weer gaat *smiley die z’n shirt open scheurt en een rode cape tevoorschijn haalt*

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *