Geachte Shirley, week 13 2015


MAN Lady
Geachte Shirley, wat was het heerlijk afgelopen zondag, in het zonnetje in de luwte in de tuin, naast de vuurkorf, boekie in de hand, ja dat is gewoon genieten, zo’n dag waarop je niks op de agenda heb staan, behalve ‘chillaxen’. Ja natuurlijk stond er nog wel iets anders op de agenda: de laatste aflevering van dit seizoen van Boer Zoekt Vrouw. Een aantal mensen zullen opgelucht adem halen, maar ik zal het wel missen. De mannen en vrouw die op zoek zijn naar de liefde, naar Die Ene. Die in een nogal aparte situatie worden gemanouvreerd, met een camera erbij, en dan maar vlinders moeten gaan kweken. Van de 10 boeren werden er 5 op tv gevolgd. Boer Tom en zijn Rimke twijfelen nog, omdat de verwachte vlinders uitblijven. Boer Theo en zijn Nancy hebben een fijne vriendschap, maar om er meer van te maken moet Theo toch wat meer zijn best doen. Boer Geert en Hetty proberen het rustig aan te doen, voor zover dat met Geert gaat. Boer Jan en zijn Rianne hebben dikke verkering, net als boerin Bertie en haar Esther. Van de 5 die niet op tv waren, zijn er nog 2 vrijgezel, de andere 3 keken behoorlijk gelukkig uit de ogen, toen ze hun meissie aan Yvon voorstelden. Eind goed al goed. Alhoewel Yvon nog wel een klein puntje van aandacht had: de media. Hoe hadden de boeren dat ervaren, en hoe zijn ze ermee omgegaan? Boer Tom en boer Geert hadden het toch wel als erg storend ervaren, net zoals boerin Bertie niet echt blij was met alle wildwestverhalen die over haar werden geschreven. Nu kun je natuurlijk zeggen dat ze niet moeten zeuren. Je komt met je kop op tv, in een programma met 4 miljoen kijkers, dan is het niet gek als mensen iets over je gaan zeggen of schrijven. Maar de scheidslijn tussen ‘een mening hebben over iemand’ en iemand echt lastig vallen en belachelijk maken, is gevaarlijk dun. En zet mij ook wel aan het denken, heb ik de boeren beledigd? Of is dit gewoon een simpel stukje tv-bespreken?

Maandag mochten we weer vroeg op pad. Net niet vroeg genoeg, want vlak voor ons ging de Coentunnel even dicht vanwege een te hoge vrachtwagen. Terwijl we stonden te wachten, hoorden we dat de tanks van een aantal auto’s bij de loswal dit weekend waren leeggehaald. Wat een klotezooi. Ja de brandstof prijzen zijn na een korte daling weer een aardig stukje de lucht in gevlogen, maar waarom moeten mensen dan zo nodig op roverspad gaan? Als je het niet kunt betalen, doe je auto dan weg, ga het niet bij andere mensen vandaan rauzen, dat is wel heel oneerlijk. En straks weer lopen zeuren dat het zand zo duur is tegenwoordig? Ja gek he… Gelukkig konden we daarna een beetje tot rust komen tijdens het bootje leegrijden. Om vervolgens lekker de benen te strekken tussen Alkmaar en Badhoevedorp. Gezellig tussen de grote mannen in, wat van die zwarte meuk rijden. Terwijl jij je bandjes liet rusten, stond ik die avond de benen weer te trainen op de crosstrainer, lekker voor de tv, de Boer Zoekt Vrouw afterpartieh kijken bij De Wereld Draait Door. De aflevering van gister blijkt 6 weken geleden al te zijn opgenomen, en in de tusssentijd zijn er 2 boeren weer vrijgezel geworden, waaronder boer Tom *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* ik bedoel arme jongen, iedereen had het hem zo gegund met die knappe Friezin. Maar ook nu werd er weer flink uitgehaald naar de media, en dan vooral de paparazzi. Boer Geert werd al snel neergezet als Geile Geert, omdat ie zo knuffelig en zoenerig was. Maar hij zei “is iedereen dan geil met Kerst en Oud en Nieuw? Dan zoent iedereen toch ook?” Tja wel een punt om even over na te denken, hoe vaak zoen ik wel niet met kerels? Maar goed, dat is gewoon pure collegialiteit *smiley die een kushandje doet* Dat er mensen in het struikgewas zitten, met grote zoomlenzen en een pak geld in de kontzak, om een foto te kunnen maken van een zoenende boer, en zo de ontknoping van het programma wat onder druk te zetten, ja dat gaat gewoon te ver. Er zijn genoeg BN’ers die graag in de spotlight willen staan, alleen maar om in de spotlight te kunnen staan, ga daar lekker achteraan. Dit zijn een paar boeren, die meedoen aan een tv programma om de liefde te vinden, geef ze dan ook de ruimte om die liefde te kunnen vinden.

Dinsdag was een mooi dagje. Van het ene grote werk waar de weg word omgelegd bij De Stolpen, naar het andere grote werk waar de weg word omgelegd bij Schagen. Bij het laden en lossen werd er nog wel wat van onze off road capaciteiten geëist. Met een beetje knoeien en uitproberen lukte het nog elke keer om bij de kraan weg te komen. Helaas pakten we daarbij wel een keertje een rijplaat mee, en reden we een band naar de klote. Tja zonde, het zijn nog knappe bandjes die eronder zitten, en nu is ie gewoon afgeschreven. Maar als je naar het nieuws luisterde, dan was een lekke band wel het laatste waar je je druk om maakte. In Frankrijk is een vliegtuig neergestort, werd plotseling op alle radiozenders gemeld. Van Duitsland onderweg naar Spanje, het aantal inzittenden veranderde elk half uur, in de loop van de dag werd al snel duidelijk dat het om een Duits vliegtuig ging, onderweg van Spanje naar Duitsland, met 150 inzittenden. Met helikopters kon men in de buurt van het vliegtuig komen, uit die beelden bleek al snel dat de kans op overlevenden nihil zou zijn. En dat laatste beetje hoop werd weggevaagd door de kou en de sneeuw die in dat gebied werd verwacht. Even leek de wereld weer stil te staan.

Woensdag begon anders dan anders. Terwijl jij met een andere chauffeur op pad was, ging ik lekker de hort op. Paasvee, het is bekend in de omgeving van Schagen. En met ‘omgeving van Schagen’ bedoel ik van Den Helder tot ver onder Amsterdam. Boer Tom kwam de show openen, maar toen zat ik nog lekker aan het ontbijt, samen met m’n wingman. Liep ik vorig jaar nog in Schagen rond om vlees te keuren en koeien te kijken, dit jaar liep ik samen met m’n wingman door het stro te banjeren, om daarna, onder het genot van een biertje, grapjes te maken over dikbillen. Het was een gezellige dag, een hoop mensen gezien en gesproken, tattoeages bekeken, biertjes gedronken, sigaartjes gerookt, wild gedanst en macaroni gegeten. Maar toen was het toch alweer tijd om een taxi op te zoeken. In de comfortabele ambiance met leer en hout zoefden we richting huis.

Donderdag was vooral de dag van uitslapen, nakateren en nabespreken. Die gezien? Die nog gesproken? Had je het nog gehoord van die en die? Ja samen ontbijten is toch wel gezelliger. Het was geen weer om lekker uit te waaien buiten, dus dan maar een beetje sjoppen om de kater te vergeten. Tussendoor kwam er nog wat nieuws binnen over het vliegtuig in Frankrijk. Terwijl de ene piloot even naar het toilet ging, heeft de andere piloot de daling ingezet. Hoewel ik niemand ken die aan boord heeft gezeten, blijft het toch ergens door m’n gedachtegangen dwalen. Het idee dat er niks aan de hand is, iedereen is blij, gelukkig. Op de terugweg van een fijne vakantie of studiereis, of juist op de heenweg naar een nieuwe bestemming. En van het ene op het andere moment *smiley met natte oogjes* is alles over. ’s Ochtends blij uit bed gestapt, en plotseling staat de hele wereld stil *smiley die z’n handen vouwt*

Voor ons ging het werk gewoon door. Gelukkig maar, zou ik haast willen zeggen, afleiding van de nare berichten op de radio. Terwijl we vrijdag weer in Amsterdam Westpoort bezig waren met een boot leegrijden, veranderde de radio in een interessant hoorspel. Vroeger hadden ze dat vaker, toen de tv nog niet in elke woonkamer en slaapkamer stond. Een verhaal vertellen in alleen geluiden en woorden. Tussen het nieuws over vliegtuigen door, hoorden we de radio dj’s plotseling zeggen dat alles op zwart ging. De lichten en computers gingen uit, het was nog even puzzelen of er nog wel een muziekje tevoorschijn kwam. Bij sommige radiozenders lukte dat, bij anderen wat minder. Wie gelukkig wel in de lucht bleef, was BNR. Daar hielden ze de luisteraars minutieus op de hoogte van wat een stroomstoring bleek te zijn. Een fout ergens in een verdeelstation bij Diemen zorgde ervoor dat bijna heel Noord Holland en een stuk van Flevoland zonder stroom zat. De radiojournalist kon ook niet anders dan over de stroomstoring praten, want zijn gasten die onderweg waren naar de studio, zaten vast in het openbaar vervoer of in het verkeer. Dan blijkt wel hoe afhankelijk we zijn geworden van die snoertjes die uit de muur komen. Koffie zetten, radio luisteren, computeren, niks gaat meer zonder stroom. Dan maar een rondje toeren? Winkels werden gesloten, want kassa’s werkten ook niet meer. Winkelen heeft dus weinig zin. Dan maar met de trein naar huis. Maar ook het openbaar vervoer lag stil. Het aantal bussen dat werd ingezet was te klein om alles op te kunnen vangen, en ook kwamen de bussen nog eens vast te staan in de verkeerschaos, omdat verkeerslichten niet werkten. Helemaal schrijnend was het verhaal van de man die naar de radio belde, omdat hij vast zat in een lift, en niemand kon bereiken.

Ja we hebben het hele gebeuren mee kunnen maken. Jouw aggregaat zorgde ervoor dat de radio bleef werken, en m’n telefoon opgeladen bleef. Gelukkig maar, want het werd een lange dag. Door wat vervuiling in het water, moest de eerste boot eerst schoongemaakt worden, voordat ie kon vertrekken. En daardoor konden we pas na 2 uur wachten aan de volgende boot beginnen. Die nog iets groter was dan de eerste. Gelukkig werd er op het werk een Chinese rijsttafel besteld, en met het buikje vol reden we de nacht in. Uiteindelijk was het al zaterdag, voordat ik op bed lag.

Uitgebreid uitslapen dan maar? Niet helemaal, want zaterdag ochtend mocht ik weer bij de therapeut op tafel liggen, voor een relax massage. De spanning eruit kneden, de knie weer recht zetten, de sores van alledag van je af praten, wat is het toch heerlijk om jezelf af en toe zo te laten verwennen. Helaas kon ik mijn Zen gemoedstoestand niet helemaal vasthouden, toen ik tijdens het sjoppen niet kon vinden wat ik zocht. Blijkbaar zit ik weer in de tussenmaten *smiley die zit te tandenknarsen* of zulke grote maten dat ze het in 3 winkels niet hebben *smiley die z’n nagels in de balie zet* Gekmakend! Eigenlijk wilde ik gaan schelden en stampvoeten, tot ik weer in de auto stapte, onderweg naar de volgende winkel, en op het nieuws hoorde dat het gecrashte vliegtuig waarschijnlijk een gevolg is van een zelfmoord actie van een van de piloten, die het niet helemaal meer op een rijtje had staan. Een lege tank, een lekke band, niet de juiste gordijnen, wat zijn dat dan voor onbenulligheden, als er 149 mensen zijn overleden, omdat er 1 iemand was die het leven niet meer aankon.

En nu is het alweer zondag. De dag die een uur korter duurt, omdat de zomertijd is begonnen. Ik weet niet hoe het bij jou is, maar als ik hier uit het raam kijk, lijkt het nog niet erg zomers. Een frisse wind, ideaal weer om je kop leeg te laten waaien. Hopelijk kunnen we dan morgen weer vrolijk beginnen snoes.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *