Geachte Shirley, wat was het nog vroeg die maandag ochtend, toen we aan je deur stonden te morrelen. De mannen van de garage hadden in het weekend je bullbar weer verwijderd, dus we konden met een frisse neus richting Zandvoort. Samen met de wingman genieten van een dagje circuit. Racende Renaults Clio, Radicals, nog een andere raceauto klasse en vrachtwagens kijken. Hoewel het iets frisser was dan de weermensen hadden voorspeld, was het toch goed te doen. En die frisse lucht had ik op een gegeven moment wel nodig, toen we gingen opstellen om het circuit op te gaan *smiley met klotsende oksels* Jawel snoes, het ging dan mischien niet zo hard als bij de racetrucks, maar er zijn maar weinig kiepauto’s die kunnen zeggen dat ze over het circuit hebben gereden. En daar is dan nog beeldmateriaal van ook! Ja ik zou haast zeggen dat die foto’s boven de openhaard komen te hangen. Jammer dat ik geen openhaard heb. Het zonnetje begon door te komen, en terwijl jij stond te glimmen tussen de andere showtrucks, zocht ik met de wingman een tribune op. In het zonnetje, in de luwte naar de races zitten kijken. Wat een heerlijke Pasen is dit. En wat heb ik weer een hoop gehoord en gezien. Niet alleen weet ik nu dat ik in Duitsland te boek sta als ‘porno’ *smiley in netkousen* (bedankt he fotograaf!), ook hebben we staan kwijlen bij een Mitsubishi Lancer Evo VII en bij een Mercedes SLS AMG Gullwing, we hebben de raceauto’s van dichtbij kunnen bekijken *smiley die aan z’n kin krabt* en geconstateerd dat de Kadett er helemaal niet zo slecht bij staat. Een frontsplitter van hout? Nu snap ik wel dat bouwmarkten de evenementen op het circuit graag willen sponsoren. En wat kwamen we een hoop bekenden tegen. Na de nodige truckerspraat was het dan toch weer tijd om het tunneltje door te rijden, en richting huis te sturen.
De dinsdag begon iets minder geslaagd. We mochten beginnen met een vrachtje zwarte meuk, van Alkmaar naar Badhoevedorp. Het was de bedoeling dat we dat ff zouden doen, en dan door naar Amsterdam, om rustig een kwartiertje te kunnen maken, voordat we de boot leeg zouden gaan rijden. Maar helaas, in al m’n enthousiasme stuurde ik jou naar het verkeerde stort. Vorige week hadden we daar nog gereden, maar blijkbaar waren ze er nu klaar. Dat betekende dat we het stort over moesten steken, de snelweg weer op, de snelweg af, omkeren, de snelweg weer op om daarna meteen de andere snelweg op te draaien, de eerste afrit er meteen weer af, omkeren, en aansluiten in de file de snelweg weer op, om bij de volgende afrit het werk op te kunnen draaien. Wat een drukte, wat een auto’s. Zoveel auto’s dat de mist er amper doorheen kon komen. Gelukkig konden we daarna het rustige Amsterdam Westpoort opzoeken, waar we turend door de mist op zoek moesten naar dat bootje wat we leeg moesten rijden. Het ging om een bootje gralux. Dat spul ken jij nog niet, maar ik zal je de belangrijkste eigenschappen vertellen: het is ideaal voor sjeu de boelbanen. En omdat het niet via de trechter gelost kan worden, moest de kraan het direct op de auto lossen, wat betekent dat ik de hele dag een boekie op het stuur heb kunnen leggen tijdens het laden. Heerlijk zulk werk. Dat m’n lunchsoepje totaal geschift was, dat maakt dan ook niet meer zoveel uit.
Woensdag mochten we een vracht zand halen in Hoorn, voor Schardam. Je moet al inzoomen op de kaart om dat plaatsje te kunnen zien, en wij moesten dan ook nog op een haast onbereikbaar boerenweggetje zijn. Wederom in de mist *smiley die zenuwachtig op het stuur zit te trommelen* ja probeer dan maar eens een provinciale weg over te steken, als je amper 50 meter zicht heb. Door de mist en de ochtendspits heen baanden we ons een weg naar Amsterdam. We kunnen nu kiezen uit 3 Coentunnels, om bij de andere kant van Amsterdam te geraken, en helaas koos ik voor de tunnel die net even dicht ging vanwege een te hoge vrachtwagen *smiley die zuchtend z’n hoofd op het stuur laat zakken* Na die hele worsteling konden we dan uiteindelijk toch aan het bootje beginnen. Met 3 vrouwen nog wel. Niet alleen 2 vrouwen op de auto, wat soms bijna het vaste setje begint te lijken, maar dit keer zat er ook nog een vrouw op de kraan. Na dat feministische onderonsje konden we de dag volmaken met wat klusjes. Al studderend baanden we ons een weg terug naar de zaak. En terwijl jij lekker stond te genieten van de avond, zat ik voor de tv, voor Gouden Bergen. Heerlijk om te zien dat ook de rijken het niet makkelijk hebben. Uiteindelijk zijn het allemaal vrouwen die dezelfde problemen hebben als gewone vrouwen. Hoe kom ik aan geld, hoe haal ik mijn man uit een coma, hoe komt het dat die jonge snuiter uit de supermarkt mij leuk vind, hoe leg ik aan mijn vriendin uit dat ik het kindje samen met haar wil opvoeden en niet met die sukkelige buurman die me heeft bezwangerd? Ja, de rijken zijn net gewone mensen.
Donderdag begon al vroeg. Met strubbelingen. ’s Ochtends kan ik niet zoveel hebben, vanwege m’n humeur, maar nu was de sleutelkast wel heel irritant bezig. Het apparaat weigerde jouw sleutel aan mij af te geven. Ik wilde het nog met een hamer en een nijptang proberen, maar helaas zat de deur naar de afdeling gereedschap ook op slot *smiley die tegen een deur aanloopt* Uiteindelijk stonden we als laatste in het rijtje om te laden bij Hoorn. Konden de anderen een mooi spoortje voor ons maken. Vandaag mochten we overhoogtezand wegrijden, voor het grote werk rondom Hoorn. Van het ene stort naar het andere stort, lekker knoeien in de zandbaan. En tussen de zandbanen door lekker knoeien op de snelweg. Wat zijn mensen soms toch idioot bezig om die vrachtwagens toch maar voorbij te kunnen komen. Invoegen terwijl ze amper 60 rijden, en dan zo snel mogelijk naar de linkerbaan, zodat ze die vrachtwagen voorbij zijn. Jammer dat ze de achterliggers die 130 rijden wel even over het hoofd hebben gezien *smiley die hoofdschuddend achter z’n gordijntje verdwijnt* Nouja dan maar de andere kant opkijken, en een beetje naar de radio luisteren. Er schijnt een onderzoek te zijn geweest, waaruit bleek dat mannen die langer zijn dan gemiddeld, gemiddeld meer kinderen hebben dan mannen die korter zijn dan gemiddeld. Heel veel gemiddeldes. Ik weet nu wel dat ik gemiddeld gezien op kortere mannen val. Hoe lang zou Jason Statham zijn? *smiley die aan z’n kin krabt*
Vrijdag begon met goed nieuws, met het weer dat werd voorspeld, zou het vandaag rokjesdag worden. De machinisten zaten te juichen in hun machine, terwijl de chauffeurs met hun hand op de vangrail de weg zochten naar het werk. De mist was op sommige plekken zo dicht, dat we bijna een kapmes nodig hadden om er doorheen te komen. Dan begint het wel op te vallen hoeveel mensen er zonder lichten rijden. Een collega werd gesneden door een auto zonder licht, en toen ze stilstonden voor het stoplicht is hij uitgestapt om de vrouw (hoe kan het ook anders) daarop aan te spreken. Haar antwoord: “ja maar de lichten gaan automatisch aan hoor” *smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* Nee trut! Je automatische lichten kunnen geen mist sensoren! En nu rij je wel met kleine lampjes in de koplampen, maar achterlichten heb je niet! *smiley die zucht* en dan vinden ze het gek dat vrachtwagens achter op auto’s duiken in de spits. Gelukkig kon de collega zijn weg weer terug vinden naar de auto. Uiteindelijk werd het inderdaad toch nog zonnig, en de temperatuur begon zo erg te stijgen, dat we zaten te twijfelen of we niet door Hoorn heen naar het werk moesten rijden, om zo meer rokjes te kunnen zien. Na een lange dag was het dan eindelijk tijd voor weekend. Jij kon lekker uitrusten tussen de betonblokjes, ik kon de avond volmaken voor de tv.
Om zaterdag dan toch weer een beetje bijtijds uit bed te komen, want het was weer tijd voor een bezoekje aan de schoonheidsspecialiste. Met een opgefrist gezicht dook ik daarna de drukte van de supermarkt in. Wat een chaos altijd, al die mensen, al die karretjes, al die huisvrouwen die zeggen “ow nee, dat ligt daaro” waarna een mannetje met een karretje een U-bocht maakt om met piepende bandjes naar het andere schap te rijden, al die kinderen die daar tussendoor rennen op zoek naar snoepgoed. Ik kroop steeds verder weg in m’n jas, tot ik op een gegeven moment de achtergrond muziek hoorde. Simply Red fluisterde “I wanna fall from te stars, straight into your arms” in m’n oor, en vanuit mijn ooghoek zag ik iemand vanuit het reinigingsmiddelengangpad naar de buitenlandse keuken lopen. Was dat… *smiley die begint te kwijlen* dat leek Boer Tom wel! Net voordat ik op hem af wilde stappen, bedacht ik me dat de schoonheidsspecialiste vanochtend een peeling had gedaan, en ik er daarna nog geen make up op had gesmeerd, dus dat dit niet het ideale moment zou zijn om hem aan te spreken. Nouja, dan maar naar huis, er achter komen dat ik de helft van de boodschappen was vergeten, optutten en naar het volgende feessie. Gezellig een avondje uit eten en bowlen met de hele familie. Vlees, konijnenvoer, knoflooksaus, patat, 2 speeches en 0.0% rose bier, het was een zeer geslaagd etentje. En de goede sfeer namen we mee naar de discobowlingbaan. Wat een feest, al die lichtjes, al die gezelligheid, alle carrieres die werden doorgesproken, net als de relaties en verbouwingen aan huizen, en de vooruitzichten voor het volgende feestje.
Ja het was een mooie avond. Gelukkig was er vanochtend dan eindelijk weer eens tijd om uit te slapen. Niet te lang, want er stond alweer visite voor de deur. Maar goed, het zonnetje schijnt, we konden lekker buiten koffie drinken, dan word het nu wel eens tijd om een rondje met de brommer te gaan toeren. Nog 1 nachtje slapen snoes, dan staat de brommer weer in de garage, en ga ik weer met jou toeren.
