Geachte Shirley, vorige week zondag kon ik het niet laten. Met een kopje thee in de ene hand, en de andere hand zachtjes over de buik wrijvend, heb ik de Formule 1 race in Canada zitten kijken. Weinig sensatie. Verstappen deed wel zijn best, maar kwam niet verder dan de 14e of 15e plek. Ken je nagaan, dat ik dat geeneens precies heb onthouden. Maar theoretisch gezien, als hij dus geen 10 plekken terug was gezet bij de start (5 plekken straf voor het akkefietje in de vorige race, en 5 plekken straf omdat er alweer een nieuwe motor in de auto werd gehangen), dan had ie dus als 4e of 5e kunnen eindigen. Een goed voorteken voor de volgende race.
Maandag werd ik redelijk uitgerust wakker. Ondanks het verloop van de zondag had ik toch nog goed geslapen. De kater, die gister zo groot als een leeuw was, was nu geslonken tot een kater van normale omvang. Zonder al te veel problemen kon ik jou bereiken, en jij verwelkomde mij met een nieuw vloermatje (wat een schatjes, die jongens van de wasstraat) en de radio die nogal hard stond (wat een klootviolen, die jongens van de wasstraat). Op het gemakkie zijn we naar Amsterdam gereden, waar we rustig aan een bootje leeg konden rijden. Kater op schoot, boekie op het stuur, en lekker zitten. Na het bootje konden we nog een paar rondjes meerijden in de Westpoort Rally, lekker wat grind heen en weer rijden, en toen konden we alweer richting de zaak. Het roesje begon aardig weg te trekken, toen mijn oog op 2 vrolijk gekleurde autootjes viel. In Nederland worden ze nog niet geleverd, maar op de Hollandse A7 werden wij ingehaald door 2 Opel Karl’s. Met Duits kenteken, dat wel.
Dinsdag begon ook vroeg, en gelukkig ook weer rustig aan. Lekker met Radio 10 op de achtergrond, die even harder ging voor de Spice Girls en Simply Red. Ja heerlijk om de dag zo te kunnen beginnen. Ook het uitzicht was niet verkeerd. Niet alleen kwamen we 3 Opel Karl’s tegen, ook een Toyota en een Mercedes die ‘verstandig grijs’ nieuwe kleur gaven: de GT86 was donker mat grijs, en de CLA was gehuld in een glanzende chroomlook. Ja zo op de lange afstanden tussen Amsterdam en Zwaanshoek kom je nog eens wat tegen. En heb je ook tijd genoeg om radio te luisteren. Op het nieuws werd onder andere verteld dat vanaf 1 juli het trekkerrijbewijs officieel word ingevoerd. Dus niet meer een rondje over het erf draaien met een klein karretje erachter, maar een serieus examen, net zoals bij de brommer, auto, motor en vrachtwagen moet gebeuren. Klein dingetje: er zijn maar heel weinig mensen die hun trekkerrijbewijs willen halen, dus voor veel rijscholen is het niet echt lonend om een instructeur op te leiden tot trekkerinstructeur. Er is nu wel een groep van 17 man bezig met de opleiding tot bevoegd trekkerinstructeur/examinator, en die zijn als het goed is allemaal in de 2e week van juli geslaagd. Dus die paar jongeren die binnenkort 16 worden, moeten nog tot halverwege juli geduld hebben ook, voordat ze kunnen afrijden. Dan was het vroeger toch wel een stuk makkelijker. En leuker, bedenk ik me wanneer ik voor de 3e keer met de Spice Girls zit mee te zingen. Maar dan komt er op de A10 een Audi A6 voor me te rijden. Leuk model, niet echt een koppendraaier, maar toch blijf ik nog even kijken. Wanneer ie van rijbaan verandert, doet ie namelijk z’n knipperlicht aan. Dat zie je sowieso al niet vaak op de A10. Maar bij deze Audi glijdt dat knipperlicht als een soort lichtkrant door de achterlichtunit heen. Eindelijk! LED technologie bestaat nu al een paar jaar, maar eindelijk worden daar dus creatieve dingen mee gedaan. Vroeger was het dan mischien wel leuker, maar tegenwoordig word het ook weer mooier.
Woensdag mochten weer naar het werk bij Hoorn. Van het ene stort naar het andere stort, een gezellig rondje. Wel een beetje druk, want op elk stort hebben ze het bakkie op een ander kanaal staan, en de trailers die er tussendoor rijden, zitten dan ook weer op een ander kanaal, maar leuk is het wel. Tussen al het klessebessen door, had ik toch nog even tijd om radio te luisteren. Er werd namelijk iets verteld over een nieuwe app voor de slimtelefoon: die app kan de vrouw vertellen hoe groot de kans is dat ze zwanger word. Op basis van bepaalde algoritmes, wanneer je menstrueert, en hoeveel beweging er word gemeten wanneer je de telefoon ’s avonds naast je kussen legt, verteld de telefoon je dan of je wel of niet aan het zwanger-worden bent *smiley die achter z’n oor krabt* zijn we nu al zo ver in het moderne tijdperk, dat we zoiets simpels, zoiets primitiefs, zoiets dierlijks als ‘zwanger worden’ niet eens meer zelf kunnen? Vrijwel alle diersoorten op aarde kunnen zonder hulp voortplanten, maar de mens, die zo veel verder is ontwikkeld dan andere diersoorten, heeft er blijkbaar een telefoon voor nodig. Nu is het wel zo dat er nog veel fabeltjes rond de zwangerschap hangen. Zo hoorde ik op een verjaardag een keer iemand vertellen, dat haar zus zei dat ze na de sex haar benen in de lucht gooide, omdat ze dan sneller zwanger zou worden. De verbaasde blik in haar ogen werd nog verbaasder, toen iemand *smiley die even kucht* zei dat dat niet werkt, wanneer de vader in spe over haar tieten had gekwakt. Ook schijnt het in bepaalde culturen heel normaal te zijn, om vlak voor de bevalling nog een potje te bonkeren. Het gerucht gaat namelijk dat de vrouw dan meer ontsluiting krijgt en de bevalling eerder op gang word gebracht. Wat mij niet erg logisch lijkt. Om te ontsluiten moet je volgens mij toch wel een beetje ontspannen zijn (voor zover dat gaat tussen de weeën door), maar door het bonkeren krijg je alleen maar meer spanning. Mannen worden er wel ontspannen van, maar bij vrouwen is het een grote wirwar van “lijk ik zo niet te dik?” “Waarom doet ie het licht aan?” Lijkt me buik zo dik?” “Waarom doet ie het licht nu weer uit? Hij vind me lelijk he?” “Trillen me billen niet teveel bij dit standje?” “Buik inhouden! Buik inhouden!” Niet echt een goede basis voor een rustige bevalling.
Hoewel de jongens op het werk er een gezellig dagje van maakten, raakte ik toch een beetje van de kaart door het nieuws van de scheiding van de eeuw. Na 27 seizoenen en iets van 4 kinderen ongeveer, is het over. Ze gaan definitief uit elkaar: Homer en Marge. The Simpsons zal nooit meer hetzelfde zijn *smiley met natte oogjes*
Donderdag zaten we weer op hetzelfde werk. In dezelfde mierenhoop, waar we lekker tussen de trekkers en shovels door krioelden, slalommend om de diverse kranen heen, ondertussen zwaaiend naar de grote mannen met de trailers, die onverstoord langs bleven rijden. Ja wat kan je dan druk bezig zijn met alles om je heen. Net zoals die mensen die zo druk bezig zijn met alles om zich heen, dat ze niet doorhebben dat ze een werkterrein oprijden. Pas nadat ze via de platenbaan naar de uitvoerder zijn gereden, en een goed gesprek hebben gevoerd, snappen ze dat ze via dat andere weggetje naar de Westfrisiaweg moeten rijden. Ik vraag me dan af of ze bij het uitrijden van het werkvak de borden en hekken wel hebben gezien. Wat wij wel zagen in de file, was een auto met een opvallende sticker op het achterraam: real women use 3 pedals *smiley die de tanden in het stuur zet* ja joh! Wrijf het er nog ff in! Net voordat we die bijdehante snol van de weg drukten, viel mijn oog op de minions stickers op het zijraam *smiley die gniffelt in z’n knuistje* tja zo iemand kan je toch niet echt meer serieus nemen dan? Tussen het ouwehoeren door, hoorde ik op de radio dat mensen die zo’n 15 gram noten en pinda’s per dag eten, langer leven. In gedachten zie ik al die mensen al naar de supermarkt rennen en gezouten cashewnoten en suikerpinda’s in hun karretjes gooien. Helaas, zo werkt het spelletje niet. Probeer je suikerrijke tussendoortjes eens te vervangen door ongezoette en ongezouten noten en pinda’s (studentenhaver, iemand?) en je zult er op de lange termijn ongetwijfeld plezier van hebben. Ondertussen begon de temperatuur alweer aardig te stijgen, en we kwamen helemaal in vakantiestemming, toen we die Ford Capri met jaren ’80 Adria caravannetje voorbij zagen komen.
Maar voordat we van vrije tijd konden genieten, moesten we nog even 1 dagje doorstampen. Hetzelfde werk als gister, alleen kregen we nu een ander stortje toegewezen. In plaats van het stort oprijden, en dan leeg via de snelweg weer terug, moesten we nu eerst de snelweg op, zodat we veilig vooruit het werk op konden draaien, kiepen, en vervolgens via de snelweg weer terug naar de laadkraan. Ondanks dat de stortjes vlakbij elkaar liggen, maakten we meer snelwegkilometers dan de grote mannen met de trailers. Terwijl de kilometers asfalt, zandbaan en platenbaan onder de wielen doorrolden, ging de temperatuur ook omhoog. Met de 1e schaft was het al 21 graden, en dat bleef verder stijgen tot er zo’n 27 graden op jouw meter stond. Enigszins bevangen door de hitte zag ik op de snelweg roze Volkswagen Caddies en babyblauwe speedboten voorbij komen. Maar de warmte leek jou ook niet helemaal goed te doen. Na 3 dagen nergens last van gehad te hebben, kreeg je gister opeens weer storing in je liftas systeem. Vandaag was het helemaal erg, zowat elk rondje was het raak, zelfs na veelvuldig resetten bleef de 3e as scheeftrekken. Komt het door de hitte? Of omdat er sinds kort gesmeerd word, en het vet door de warmte nogal dun word en je sensors ermee vollopen? Ik weet het niet, maar bokirritant is het wel. Dat ik bij het laatste vrachtje nog even de bak in moest, om de laatste restjes plakgrond eruit te spitten, was ook niet echt fijn. En dat de heren op het andere stort niet naar ons toe wilden komen om ingesmeerd te worden, omdat het broodje kroket belangrijker was, maakte de dag er ook al niet veel mooier op.
Gelukkig werd het na de benauwende vrijdag wat frisser. En zo kon er zaterdag lekker in en om huis gestudderd worden, zonder al te veel te zweten. Met op de achtergrond de 24 uurs race op Le Mans, lekker wat omklooien, beetje kletsen, beetje eten, beetje race kijken, is het geen verkeerd weekend volgens mij. Nog 1 nachtje slapen snoes, en dan gaan wij weer op pad. Zonder de hectiek van een 24 uurs race, maar met dezelfde spannende uitdaging om het langere tijd vol te houden zonder technische malheur, ik ben benieuwd hoe het zal gaan lopen snoes. Maar nu eerst het laatste beslissende uurtje kijken…
