Geachte Shirley, maandag begonnen we in de file. We zouden naar Nauerna gaan, en ik dacht dat we wel via de A9 konden gaan, door Beverwijk heen, en dan ben je er. Maar omdat de tunnel in de A22 dicht is, was het daar iets drukker dan ik leuk vond op de vroege ochtend. Toen we daar eenmaal doorheen geworsteld waren, konden we aansluiten in de volgende file, voor de weegbrug. En na het bakkie thee mochten we nog even in de wacht voordat we konden laden. Maar goed, het zonnetje begon al snel te schijnen, en we konden de lange baan op. Van Nauerna helemaal naar Schagen toe. Een lang stuk snelweg, en dus kwamen we een hoop bekende collegatruckers tegen. Maar ook een Jaguar E-type. En helaas helaas *smiley met z’n handen voor z’n ogen* ook veel mannen van een bepaalde leeftijd die in erg strakke pakjes op een nogal fragiel ogend fietsje voorbij kwamen. Ik snap het wel: mannen van een bepaalde leeftijd worden geconfronteerd met een vrouw die op hen uitgekeken is en leeftijdsgenoten die het leven laten, de strakke pakjes zijn het meest aerodynamisch en de fragiele fietsjes zitten best stevig in elkaar. Maar het is de combinatie van dat alles *smiley die naar je wijst en streng kijkt* luister fijne snaak, als jij graag in iets felgekleurds de weg op wil gaan, mij best, maar wanneer je welvaartsbuikje bijna op de stang hangt, heb ik liever dat je eerst in een tijdje in een afgesloten sportschool zonder ramen aan de gang gaat, voordat je jezelf zo openlijk aan het publiek vertoond *smiley die diep zucht* niet zo gek dat je vrouw op je uitgekeken is. Alhoewel dat paradoxaal genoeg eigenlijk dan weer erg moeilijk is, want er is zo veel *smiley die z’n handen uit elkaar houd* van jou om te zien. Maar goed, na 5 vrachten zand was de werkdag voorbij, en konden we huiswaarts keren. Terwijl jij in rust ging, stond ik nog even op een zwart schermpje te tikken. Eind vorig jaar was er een verkoper aan de deur geweest om mij goedkoper gas en electra aan te bieden, met daarbij een slimme thermostaat, en nu, zo aan het begin van maand 5, hangt dat apparaat dan eindelijk aan de muur. Scheef *smiley die staat te knarsetanden* met aansluitend een mailtje van de aanbieder, dat de ‘slimme meter’ die nodig is om het apparaat optimaal te kunnen gebruiken, ingebouwd word door de netbeheerder. Daar is een aanvraag voor ingediend, en de netbeheerder *smiley die begint te schuimbekken* heeft wettelijk gezien 12 weken de tijd om te reageren. Eerlijk waar mensen, als je zit te denken om ook zo’n slimme thermostaat aan te schaffen: doe het niet! Koop een notitieblok, plakband en een zwarte stift, en hang op elke deur een briefje met teksten als “Heb je het licht uit gedaan?” of “Heb je de kachel lager gezet?” of “Als je het koud heb, doe dan een dikkere trui aan.” of “Zijn zoveel lampen echt nodig voor de gezelligheid?”. Dat bespaart je een hoop stroom, gas en ergernis.
Dinsdag was het weer zonnig, zelfs al toen we naar Nauerna toe reden. Dat is wel een voordeel bij bedrijven die pas om 7:00 beginnen, je staat tenminste niet zo lang in het donker te knoeien. In de file voor de weegbrug konden we mooi het kwartiertje maken, waarna een vrachtje gewassen zand meenamen naar Schagen. En daarna konden we meteen door met plan B, want de machinist wilde eerst nog wat korrel hebben. Even voor de beeldvorming: er ligt een provinciale weg van het Verlaat tot aan de bovenkant van Schagen, maar omdat er nog wel eens ongelukjes gebeuren en de ambtenaren het niet leuk vinden als ze een tijd achter een landbouwtrekker moeten aansukkelen, is er besloten om er een parallelweg naast te leggen. Heel makkelijk als er een brede berm of weiland langs de weg ligt, maar dat is niet het geval. Zo zijn er een paar boerderijen gesloopt en moeten er wat bruggetjes verbreed worden. Daardoor word er op verschillende plekken gewerkt, en kan het zijn dat we op de ene plek bezig zijn met het dichtgooien van een sloot, terwijl er op de andere plek nog snel een laag korrel in moet, want de asfaltmachine komt morgen *smiley die zit te trommelen op tafel* en zo stonden we dan weer in de file voor de weegbrug bij het stort in Alkmaar, om wat vrachten korrel te gaan halen. Gelukkig kregen we het snel mee, en konden we weer de weg op, want er was genoeg moois te zien. Niet alleen een Ford Mustang in Eleanor aankleding, maar ook een paarse Porsche 911 met een gigantische spoiler *smiley die langs de weg zit te klappen* een bruingrijze Fisker Karma met XXL in het kenteken, toepasselijk, want die kar is gewoon super super dik. Daar leek die zwarte Aston Martin DB5 toch wat saaitjes bij. De Dodge Challenger Daytona in knallend geel viel dan wat meer op, evenals de rode Ferrari Straciatella uit de jaren ’80. Andere klassiekers reden er ook, zoals een Land Rover Defender, nog uit de tijd dat het reservewiel op de motorkap lag, en een Opel Rekord en Manta uit vervlogen tijden. De klassiek ogende Wiesman Roadster in toepasselijk donkerbruin was dan weer een stuk nieuwer. Verder waren er nog een knalgele Opel Speedster, een klassieke Mercedes 250 CE tank-in-coupévorm, een stijlvol uitgebouwde Toyota Celica en een topless Mercedes SL. Ondertussen hadden we genoeg korrel naar Schagen gereden, en nog een paar vrachten zand vanaf Nauerna, en konden we de dag volmaken met een vrachtje zand van Schagen naar Egmond. En daarmee kwamen we netjes binnen de rijtijd weer thuis.
Woensdag begon ik met een tip van Wingman, om dat beetje drukte op de A9 te omzeilen, kun je ook over de Westdijk rijden, langs Markenbinnen en dan zo naar Nauerna *smiley die rood aanloopt* dankjewel voor de tip, maar misschien is de A9 toch makkelijker, aangezien je daar een kraanauto die niet harder gaat dan 74 km/h wel kunt inhalen. Toen de kraanauto bij de verkeerslichten gelukkig de andere kant op ging, konden we even doorrijden, tot aan de brug bij Wormerveer, want die hadden ze zo aan het begin van de spits nog maar even open gegooid. Vervolgens ging het een tijdje rechtdoor, achter auto’s aan die ook niet harder wilden dan 78 km/h, om vervolgens aan te sluiten voor de weegbrug, die plotseling al voor 7:00 open ging *smiley die staat te stampvoeten* het werd even puzzelen met het kwartiertje maken, maar gelukkig waren de machinisten al een stuk vriendelijker op dit vroege tijdstip. Vervolgens konden we weer richting Schagen rijden. Het zand moet hier wel heel erg goedkoop zijn, want er zijn maar liefst 3 loswallen dichterbij. Maar ach, met die lange afstanden konden we mooi het nieuws een beetje luisteren. Er was een hoop te doen over het T-TIP akkoord tussen Europa en Amerika, vooral omdat ze in Amerika een lagere standaard hebben wat betreft de kwaliteit van voedsel. In Afrika is ondertussen door de aanhoudende droogte een stille ramp gaande. Het word een beetje ondergesneeuwd (slechte woordkeus in deze context) door het vluchtelingengedoe, maar het eten begint op te raken in grote delen van Afrika, wat waarschijnlijk voor nog meer vluchtelingen gaat zorgen, als we ze nu niet helpen. Ironisch gezien word er in Nederland dan weer een campagne gestart om mensen (en dan vooral de kinderen) meer groente en fruit te laten eten. Het schijnt nogal moeilijk te zijn, maar mijn oma had een goede tip: als je van broccoli een stamppot maakt, en zegt dat het boerenkool is, dan eten de kinderen het makkelijker. En verder werd er mooi weer voorspeld, dus stond het KWF alweer te roepen dat we ons en onze kinderen goed in moeten smeren, want anders krijgen we allemaal huidkanker. Van de ene kant denk ik “Ja, klopt, goede zaak, dankjewel voor de herinnering” en tegelijkertijd heb ik zoiets van “Maar jullie hebben toch geld overgemaakt naar sigarettenbedrijven, als investering? Wuh?”. Na 5 vrachten zand voor Schagen en een klusje tussendoor naar Oudkarspel, kon jij lekker met vers gesmeerde kleppen van je rust gaan genieten.
Want donderdag was het Hemelvaart, en dat viel tegelijk met 5 mei. De dag waarop we de vrijheid vieren. En zo’n beetje het hele land vrij is. Behalve mensen in de horeca, want die moeten dan weer zuchtend uitleggen dat zij degene zijn die de bestelling komen brengen, als wij op een vrije dag van het zonnetje genieten ergens op een terrasje. Maar ik had even geen zin in drukte, terrasjes, luide muziekfestivals of overbevolkte rommelmarkten, ik heb heerlijk van mijn vrijheid genoten in de tuin, in het zonnetje en in de schaduw, en eindelijk weer eens een boek uitgelezen.
En zo konden we vrijdag helemaal uitgerust nog even een dagje knallen! Whoehoe *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* al sinds ik me kan herinneren ben ik tijdens het lange Hemelvaart weekend vrij geweest, om met de familie te camperen, dus dit was eigenlijk voor het eerst dat ik aan het werk was. En ik dacht dat het rustig zou zijn, omdat iedereen wel een lang weekend vrij zou zijn, maar dat viel erg tegen. Voor de verandering was ik eens netjes op tijd, zodat ik rustig een kwartiertje kon maken. En dat lukte ook, in de file voor de weegbrug bij het stort in Alkmaar. Vervolgens konden we nog een kwartiertje theeleuten, want de machinist begon absoluut niet voor 7:00. Heel fijn, hou ik daar volgende keer rekening mee. Na de thee gingen we in colonne van het stort naar het naastgelegen HVC terrein, waar de bult grond lag die we moesten wegrijden. Om daar ook weer in de file aan te sluiten *smiley die rood aanloopt* het enige voordeel was dat ik tijdens dat wachten mooi mijn been kon strekken, want mijn knie begon alweer een beetje te jeuken. Na het laden konden we dan weer terug naar de weegbrug bij het stort, om daar een bonnetje te halen, en toen konden we eindelijk op pad, naar het Ecodorp van Bergen. Via de Kolonel Sneepweg, een weg die niet op de kaart staat maar aan de bermvervuiling te zien wel bekend is bij de klanten van McDonalds, reden we via de Loterij naar het Ecodorp, dat zich aan de achterkant van het legergebeuren bevind. Ik had er wel eens iets over gelezen, en daarom had ik het idee dat het een buurt zou zijn met moderne huizen die zelf energie opwekken, bewoond door mensen die moestuinieren enzo. Maar eigenlijk was het gewoon een hippiedorp. Enkele gebouwtjes die nog over waren van het legergebeuren, waren omgebouwd tot woningen of ‘geefwinkel’, en tussen het struikgewas stonden diverse tenten en caravans. Via de man met de hond kwamen we uiteindelijk op de plek aan waar we mochten kiepen, en zo bleven we dat de rest van de dag doen. Ja, ook met de file voor de weegbrug erbij. De dames boven in het kantoor hebben zich in het zweet lopen werken. Niet alleen omdat het nogal lang duurt voordat een onbekende chauffeur snapt wat hij met zijn bon moet doen, maar ook omdat er met dat mooie weer en lange weekend een hoop particulieren zijn die in huis of tuin aan het studderen zijn, en wat restanten naar het stort komen brengen. En dan kan het zomaar oplopen tot een file die op de weg staat, met levensgevaarlijke situaties tot gevolg. Gelukkig bleef bij ons alles heel, en konden we na een misschien niet zo productieve dag huiswaarts keren, om de werkweek af te sluiten met een borreltje.
Om vervolgens het weekend te beginnen met uitslapen. Niet te lang, want ik mocht me weer melden bij de therapeut voor een relaxmassage. Met wat extra aandacht voor de knie. Na de boodschappen werd ik thuis verwelkomd voor Wingman, die een heerlijke lunch voor me stond te maken, waarna we op de brommers stapten om van het zonnetje te gaan genieten op Texel. Tussen 2 luid brullende choppers in, reed ik met mijn Dakar DeLuxe brommer naar de pont, om aan de overkant door te rijden naar het vliegveld, voor een bakkie sju de rans en het uitkijken naar parachutisten. Via een toeristische route kwamen we uiteindelijk in Den Burg aan, waar we gedrieën van het avondeten genoten, om daarna snel weer terug te gaan naar de pont, want die avond kwam er een goede film op tv, die Wingman graag wou zien. Even een tip voor de mensen die de film nog niet kennen: Inglorious Basterds is een leuke film, goed verhaal, bloederige actie zoals je van Quentin Tarantino gewend bent, humor in de vorm van het accent van Brad Pitt, maar je kunt beter even internet of Netflix ofzo afspeuren, want op Veronica krijg je om het kwartier een groot bierflesje van Brand in je snufferd geduwd. Echt bier? Ja graag. Tijdens een spannende film, wanneer je toch niet kan drinken omdat je straks nog het laatste stukje op de brommer naar huis toe moet? Nee dankje. Bokirritant was het *smiley die staat te stampvoeten* en dan heel hufterig onder in beeld “nog geen 18 nog geen alcohol” maar daarboven mogen we ons kapotzuipen ofzo? Wat trouwens ook geld voor al het vreetwerk wat in beeld kwam. Om 11 uur ’s nachts nog aan de vette hap met ketchup? Niet zo gek dat iedereen zo dik word en z’n vadsige lijf in een fluorescerend condoom perst om tijdens een rondje wielrennen te proberen om weer wat af te vallen. Wel grappig dat er, op een avond dat er 2 films over de Tweede Wereldoorlog worden uitgezonden, er ook nog een reclame voorbij komt van een Filmpark in Duitsland *smiley die aan z’n kin krabt* ik sla even een paar weken Duitsland over, als je het niet erg vind.
Maar goed, het was inmiddels zondagochtend toen we terug kwamen van het filmavondje bij Snor op de bank, en nu is het nog steeds ochtend, en ga ik lekker een ontbijtje voor mezelf maken, om in de zon in de tuin op te gaan eten *smiley die over z’n buikie wrijft* fijne zonnigdag allemaal! En geniet van de schaduw *smiley met een grote zonnebril op*
