Geachte Shirley, maandag ging de wekker alweer vroeg. Jij mocht in de rusthouding blijven staan, want God had wederom voor een vrije dag gezorgd, maar traditiegetrouw word op de tweede Pinksterdag de Elfstedentocht verreden met motoren. Met 8 leden van de Chesterfield motorbende vlogen we al om 7 uur de dijk over, zodat we op tijd in Ljouwert waren voor een broodje en koffie, en waar het 9e lid van de partij ook aanschoof. Net als voorgaande jaren hadden we een paar maanden terug al kaarten besteld, met starttijd 8:15-8:45. Net als voorgaande jaren waren we er wat eerder, maar in tegenstelling tot voorgaande jaren kregen we nu de startkaart en de route niet mee *smiley die rood aanloopt* we moesten echt wachten tot 8:15 *smiley die staat te stampvoeten* en dan staat er onder de starttijd ook nog dat je minimaal een kwartier van tevoren aanwezig moet zijn! Het begint verdacht veel op werken te lijken *smiley met een valse blik* dat was een beetje raar begin van de dag. Maar goed, om een uurtje of half 9 uur reden we dan eindelijk van de parkeerplaats bij het WTC Expo, en begonnen we aan een rondje door bijna de hele provinsje. Veel mensen waren er nog niet op straat om ons toe te juichen en vrolijk terug te zwaaien, maar het was dan ook een beetje aan de frisse kant, zeker vergeleken met het tropische weer van de afgelopen week. Lekker in de luwte achter m’n kuipruitje, met de handvatverwarming aan, was het best uit te houden. Toerend tussen zo’n 3600 andere motoren, diverse auto’s, trikes en quads, begon het weer een beetje op te klaren. Helaas kregen we na de eerste stempelpost een buitje, maar dat mocht eigenlijk geen naam hebben. De rit verliep erg lekker dit jaar. Het leek wel wat rustiger onderweg, en dankzij het frisse weer gingen er ook niet zo veel bruggen open. Dat is wel eens anders geweest. Net zoals het laatste stuk van de route. Meestal ging het na stempelpost Dokkum met een klein slingertje weer terug naar Leeuwarden, maar dit keer waren er nog een paar interessante boerenweggetjes gevonden, waardoor we enigszins verbluft weer in het WTC Expo aankwamen om de felbegeerde plaquette op te halen. Gelukkig was dit niet tijdsgebonden, en na een laatste bakkie koffie en thee gingen we terug de dijk over. Meestal stopten we dan in Abbekerk bij de Manke Merrie, maar dit jaar was er een andere traditie: de trouwdag van Vader en Moeder. Na 439 km in de benen zaten we die avond met het hele gezin onder de voet van de vuurtoren van Egmond aan Zee te dineren. Met 5 leden van het gezin die motor hadden gereden die dag, behoeft het niet veel uitleg dat het natafelen werd beperkt tot rekening betalen en wegwezen *smiley die zit te gapen*
Want ja, dinsdag mocht ik dan weer vroeg op, om samen met jou op pad te gaan. Gelukkig hadden we afgelopen zaterdag ook nog gereden, want er waren een paar auto’s die na een weekend van 3 dagen wat startproblemen hadden. Op het gemakkie reden we het bekende rondje weer van de loswal in Hoorn naar het stort in Spierdijk. Blijkbaar was er in Hoorn wel wat te doen geweest, want in de middenberm vlakbij het kruispunt bij het politiebureau lag er een lantaarnpaal vlak. Met een paar mooie zwarte strepen ervoor. Wat er ook besproken moest worden in de schaft, waren de zwarte strepen die in de grindbak in Spanje stonden. Wingman had een filmpje tevoorschijn getoverd waarin een Engelse commentator uitlegt wat voor informatie we allemaal uit de onboardcamera-beelden kunnen halen. Aangezien er bij het Mercedes team nog zoveel mogelijk word gezwegen over de hele kwestie van 2 toprijders die mekaar van de baan af duwen, moeten we zelf maar speculeren. Even voor de beeldvorming: een Formule 1 auto heeft verschillende modi (of modussen) voor het motormanagement. Een launchcontrol voor een goede start, zoals er ook al in veel hedendaagse sportwagens zit, maar bijvoorbeeld ook een ‘harvest mode’, zoals de man het noemde, waarin er wat energie word geoogst om het KERS (Kinetic Energy Recovery Systeem) op te laden. Zeg maar als een soort hybride, maar dan met een grotere spoiler. De teamleiding mag geloof ik geen opdracht geven in welke modus de coureur rijd, maar zo’n beetje elke coureur snapt dat ie bij de start moet wegrijden in de ‘ride like you stole it mode’. Blijkwaar was Rosberg (de ene coureur van het Sterrenteam) vergeten de juiste modus in te schakelen, want het leek erop dat hij was weggereden in ‘harvest mode’, waarin je dus iets minder vermogen op de weg zet, omdat er wat energie opzij word gezet voor het KERS. Op de videobeelden was (in de slowmotion) te zien hoe hij na een paar bochten het knopje omzette. Maar eigenlijk kon ik alleen nog maar grinniken. De ene reed in ‘harvest mode’ en de ander was begonnen met gras maaien *smiley die hardop zit te lachen* zoiets verzin je toch niet! Maar goed, na een productieve dag zonder grindbak, met een vrachtje teelaarde, konden wij tevreden deze semi-maandag achter ons laten.
Woensdag reden we weer naar Hoorn, en wederom mochten we weer zand rijden naar Spierdijk. Als je dit later terugleest, zou je haast denken dat er een absurd groot viaduct bij Spierdijk ligt. Helaas werden we geremd in ons enthousiasme, toen er tijdens de ochtendspits een ongeluk gebeurde op de spoorwegovergang op het circuit van Hoorn. De weg was compleet afgesloten en de transportplanner besloot dat we om 8 uur vast wel zin hadden in een schaft, die zou duren tot het ongeluk zo’n beetje opgeruimd zou zijn. Vol naar het stort rijden kon wel, maar de terugweg was finaal vastgelopen, en daarmee ook de rest van Hoorn. Terwijl de rest aan een bakkie koffie ging, mochten wij van de planner nog even een vrachtje zand naar Bovenkarspel brengen, voor de tuin van een bollenboer. Even iets anders voor de afwisseling, en met een goede timing, want toen we na een bakkie thee weer terugkeerden op de vertrouwde route, was er van het ongeluk niets meer te zien dan wat resten van de slagboom en gele streepjes op het wegdek. Zelfs de gesneuvelde lantaarnpaal was opgeruimd. We kwamen net lekker op gang toen een volgend probleem zich aandiende: terwijl er nog een auto bij de kraan stond te kiepen, en wij alvast in de wachtende houding stonden, kwam er een mannetje aanrijden van Liander. Tot zover geen problemen, maar vervolgens parkeerde hij zijn auto op de rijplaten, midden op onze in-/uitrit *smiley die rood aanloopt* en dan niet ff gauw wat schreeuwen naar die jongens die een gat stonden te graven, maar er gewoon rustig bij gaan staan met wat meetattributen *smiley die zit te tandenknarsen* en tegen de chauffeur die vroeg of hij zijn auto wilde verplaatsen, met een staalhard gezicht zeggen dat ie daar moest staan omdat ie hier moest werken *smiley die zit te springen in z’n tuigje* en dus reden wij naar achteren en ging vlak voor zijn auto de bak omhoog. Toen wilde hij plotseling wel zijn auto verplaatsen, precies op tijd, anders had ik de haken losgegooid en had ie eerst wat zand weg moeten scheppen. Op de radio hoorden we dat het op andere plekken ook niet altijd even makkelijk gaat. In Utrecht bijvoorbeeld word er nogal gesteggeld over het wel of niet verbreden van de snelwegen die een ring rond de stad vormen. Er gaan stemmen op om die snelwegen rond Utrecht te verbreden naar tweemaal 7 rijstroken. Maar de gemeente Utrecht is tegen want die verbreding strookt niet met hun richtlijnen wat betreft het beperken van luchtvervuiling en het promoten van het OV *smiley die aan z’n kin krabt* ok, dus al die auto’s in de dagelijkse files stoten minder uit dan al diezelfde auto’s wanneer ze gewoon door kunnen rijden? En dat OV, hoe willen ze dat gaan doen? Volgens mij is het enige dat werkt, om het goedkoper te maken. Maar dat zie ik zo snel nog niet gebeuren. Alhoewel het makkelijk zou kunnen, wanneer je al die miljoenen voor de snelwegverbreding zou gebruiken voor omlaag brengen van de prijzen. Na zo’n dag vol drukte en overpeinzingen wist de machinist ons gelukkig nog even op te beuren, door ons een stuk de zandbaan in te sturen *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* een mooie afsluiter.
En na die afsluiter konden we donderdag weer openen op hetzelfde werk. Na 2 dagen van platenbanen, mochten we nu dan eindelijk weer eens een dagje stoeien in de zandbaan, wat een heerlijkheid. Met het zonnetje erbij zou je zeggen dat het een vakantiedag was, maar helaas, er was afgelopen nacht brand geweest in de gevangenis in Zwaag, en de rook bleef nogal hardnekkig hangen, van Hoorn tot nog voorbij Spierdijk. Waar ook rook hangt, is achter de busjes van pakketbezorgers. Uit onderzoek was gebleken dat die meer en viezere stoffen uitstoten dan in de papieren staat aangegeven *smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* nee serieus?! Zo’n beetje elk automerk beleeft op dit moment zijn eigen diesel- danwel benzineschandaal, en we zijn verbaasd dat busjes ook viezer zijn? Ondertussen kwam er ook een rapport binnen waaruit bleek dat de milieuzones in steden weinig zin hebben. Sinds de invoering van die zones is de lucht in het gebied met amper 1% verbeterd. Opheffen dan maar, al die ongein? Nee hoor, de gemeenten laten de camera’s lekker hangen. Weet je nog, dat onderzoek van het CPB van vorige week, waarin werd verklaard dat de auto gewoon een melkkoe is? Ik zeg boycotten die milieuzones *smileys die op de barricades staan* niet meer gaan winkelen, niet meer gaan wonen, en lekker thuiswerken *smiley die z’n tong uitsteekt* eens kijken hoe schoon de lucht dan word in die spookwijken. Na de 10 vrachten voor Spierdijk mochten we nog even een vrachtje naar Andijk brengen, weer een andere dijk in Westfriesland, om vervolgens lekker binnendoor terug naar huis toe te cruisen *smiley met een zonnebril op* wat kunnen we dan toch heerlijk bezig zijn.
Maar afgezien van al het werken, was het belangrijkste nieuws die dag natuurlijk het verdwijnen van een vliegtuig. Eentje van Egyptische maatschappij dit keer, onderweg van Frankrijk naar Egypte. Voorbij Griekenland verdween het plotseling van de radar, en daarna werd er niks meer vernomen. Met het uur kwamen er nieuwe berichten binnen. In het vliegtuig zaten ‘slechts’ 66 mensen, waaronder 10 bemanningsleden, 2 kinderen en een baby, maar niemand van Nederlandse afkomst. Bij het verlaten van het Griekse luchtruim werd de normale afmeldingsprocedure niet gevolgd, waarna Griekenland nog contact had gezocht, maar niet meer kreeg. Ook was er een schipper die verklaarde een grote vuurbal te hebben gezien. Alle opties over de oorzaak bleven open, maar het was vrijwel zeker dat het vliegtuig in de Middellandse Zee was gestort. Er kwamen nog wat technische verhalen over primaire en secundaire radars, en automatische maydayberichten die werden verstuurd op een bepaalde Zulu tijd, zoveel minuten na de laatste waarneming op de radar, dus het mogelijke zoekgebied leek al vrij snel gevonden. Alleen het vliegtuig nog niet.
De vrijdag begon frisjes, met een miezerige bui van een paar uur lang. Wel fijn want zo hadden we geen waterwagen nodig op het stort in Spierdijk. Tijdens het luisteren naar de ochtendkranten hoorden we dat er binnenkort weer een nieuwe crowdfundingsactie op touw word gezet. Dit keer om onderzoek te financieren naar het onstaan van de 0. Ja, de nul. Geschiedkundige wiskundenerdies zijn blijkbaar nogal nieuwsgierig waar dat getal precies vandaan komt. Ja het is ook leuk om te weten, waarom mensen in de oudheid zoiets deden. Wie begon met getallen? Was dat iemand die geen wijs kon worden uit de letters-die-getallen-zijn van de Romeinen? En wie bepaalt dan welk teken voor welk aantal staat? Waarschijnlijk vind de oorsprong van de 0 zich in India, waar er op een ietwat filosofische wijze tegenaan werd gekeken. De Romeinen gebruikten hun lettercijfers om aantallen aan te duiden, hoeveel is er van iets en hoe kan ik daar meer van maken? De Indiërs dachten de andere kant op, want als er aan de ene kant vanalles in veelheid is, dan zou er aan de andere kant ook iets van niksheid moeten zijn. En dat niks moet ook aangeduid kunnen worden. Vandaar de 0. Alleen ontgaat het mij waarom mensen daarvoor geld moeten ophalen. Het aantal autobranden in Nederland zit al een tijdje boven de 0, het voedsel in grote delen van Afrika nadert het nulpunt, zouden we daar niet iets aan moeten besteden? Ondertussen was er op de loswal ook 0 zand. De volgende boot was iets verlaat, en toen de machinist naast ons kwam staan tijdens het laden om dat te vertellen, maakte ik een slordige fout: nadat we de paar laatste kuub uit de trechter hadden gehaald *smiley met het schaamrood op de kaken* vergat ik de trechter dicht te doen *smiley die even de andere kant op kijkt* waar de machinist pas achter kwam toen er al een paar bakken zand in de trechter lagen. Gelukkig mocht ik evengoed nog wel mijn broodje makreel en krabsalade opeten in de keet. Na wederom 10 vrachten, want dat rekent zo lekker makkelijk, reden we nog snel naar Alkmaar om de laatste vracht van deze week te laden, een zandje voor een tuincentrum in Hoogwoud, en daarna met piepende bandjes richting huis. Niet dat we haast hadden, maar die inhalende forenzen en bouwvakkersbusjes irriteerden mij gewoon een beetje.
Ondertussen was het vliegtuig opgespoord, via satelietbeelden was een oliespoor te zien in zee, en de schepen die erhee waren gevaren vonden brokstukken en lichaamsdelen. Hoewel een terroristische aanslag niet werd uitgesloten, was er ook nog niemand die de aanslag opeiste. Maar het zal niet lang mee duren voordat de zwarte dozen worden gevonden en uitgelezen, en we weer verder kunnen gaan met speculeren.
Op zaterdag was er een ander soort speculatieve spanning. Volgens het nieuws zou het een verzengende 25 graden worden, maar toen Wingman en ik onderweg waren naar de koffie bij Vader en Moeder om te helpen grassen, voelden we wat spatjes *smiley met opengesperde ogen* gelukkig bleef het bij een paar spatjes en was het alleen wat winderig. Een gedeelte van het gras lag al op de wiers (die lange stroken met gemaaid gras) en dus gingen we aan de gang. Vader reed met de opraapwagen door het land, ik zocht nog wat vergeten plukken gras uit het slootkantje, Wingman reed het gras aan op de beginnende kuil, en Oom gooide het laatste beetje geschudde gras op de wiers. Voor het mooie moest het eigenlijk nog een dagje leggen, maar die tijd hadden we niet. Volgens de ene website zou er om 12 uur een bui komen (dat bleef gelukkig bij een paar spatjes), de andere website zei 11 uur ’s nachts, en ondertussen duwde het stevige windje zo nu en dan gevaarlijk donkere wolken voorbij. Voor het melken was al het gras binnen, en lag er ook al plastic overheen *smiley die z’n voorhoofd afveegt* het eerste deel van de eerste snee was binnen. Konden we mooi nog even een bakkie doen voordat Vader en ik gingen melken, en alle andere hulp de kuil op ging om er nog wat banden op te gooien. Dat gras waait voorlopig niet meer weg!
Na al dat gesjouw gisteren, word de zondag een chillax dagje. Beetje van het zonnetje genieten en kijken hoe de plassen op de weg opdrogen *smiley die op z’n klokkie kijkt* en natuurlijk niet vergeten om vanmiddag 5 uur RTL 7 aan te zetten, voor mijn televisiedebuut met een 10×4 *smiley die op z’n nagels zit te bijten* fijne zonnigdag allemaal!
