Geachte Shirley, na het kopje thee afgelopen zondag in de zon, besloot ik dat ik wel even wat in de tuin kon studderen. In een hoekje lagen nog wat stenen en onkruid waar ik me aan stoorde, dus dat moest weg. Bleek er toch een heel nest mini-gekko’s onder te schuilen *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* wat een geweldige natuur heb ik toch in de tuin! En die grote spinnen die er ook zaten, die liet ik mooi helpen met stenen sjouwen. Niet heel lang hoor, want toen kwam Wingman ook alweer thuis, precies op tijd om de TT van Assen te kijken. Terwijl bij ons de zon naar binnen scheen, bleek het aan de andere kant van het land compleet ander weer te zijn. Sterker nog, de race werd zelfs stilgelegd omdat het te hard regende. Ene Hernandez had een tijdje op kop gereden, ik weet trouwens niet of het familie is van Patrick Hernandez, en na de herstart op een nog steeds vochtig circuit nam ene Miller die leiding al snel over. Hernandez bleef in de pits, en kreeg daar gezelschap van een aantal coureurs uit de top 10, waaronder Rossi. Helaas, het werd zijn derde DNF dit seizoen. Een beetje beteuterd zijn Wingman en ik toen maar gaan shoppen. We hadden nog wat konijnenvoer nodig, en in het grote tuincentrum-waar-ook-beestjesvoer-word-verkocht liepen we richting het hooischap, toen daar plotseling een konijntje opdook *smiley die in z’n handen wrijft* zonder prijssticker! Dus die konden we ook mooi meenemen voor thuis. Helaas dacht het konijntje er anders over, en verdween ie na een korte jacht ergens tussen de schappen met vogelvoer. Zonder konijn maar met een regenton ging het daarna richting de supermarkt voor wat troosteten, waarna het tijd was om lekker op de bank te gaan hangen, wachten tot de dag voorbij zou zijn.
En die dag was al vroeg voorbij, want maandag mochten wij weer op tijd op het werk rondom Hoorn verschijnen. We zouden wederom een dagje van dat zwarte ATM-spul gaan omrijden, van werkvak 21 naar 23, kruising Markerwaardweg naar Hoogkarspel zo ongeveer. Het gezicht van de nieuwe chauffeur sprak boekdelen, toen we hem de route uitlegden. Dat we niet over het werk konden rijden, omdat er ergens nog wat water in een toekomstige tunnel stond, dat was duidelijk. Maar dat we eerst linksaf het werk af moeten, om verderop om te keren en weer terug te rijden, dat ging zijn helm even te boven. En terug mogen we dus ook niet zomaar linksaf slaan op de kruising bij de Markerwaardweg, maar moeten we eerst doorrijden naar dezelfde rotonde bij Westwoud, daar weer omkeren en vervolgens rechtsaf via de tijdelijke afrit het werkvak inrijden. Een typische ‘geen vragen stellen, gewoon rijden’ situatie. Eenmaal op de stortlocatie bleek dat we op een talud stonden, het toekomstige viaduct, en dat we achteruit een toekomstige op- of afrit naar beneden moesten rijden. Helemaal bovenop staand konden we bijna de kraan zien waar we moesten laden, verscholen achter een bouwkraan en een rijtje huisjes. Ja het was een mooi rondje, ondanks dat mensen ons letterlijk links en rechts voorbij vlogen op de rotondekruising bij de Woeste Hoogte *smiley die zit te stampvoeten in z’n tuigje* via de berm of de rijbaan voor aanstormend verkeerd, het maakt sommige mensen echt niets uit. Maar daar eenmaal voorbij, hadden we mooi tijd om wat radio te luisteren. Zo was er een vrouw in Nederland die ontdekte dat je van koeienmest ook textiel, bioplastic en papier kunt maken. Om daar aandacht voor te vragen was er vorige week een modeshow geweest, zo begreep ik van de radiopresentator, maar het ging de vrouw er vooral om dat mensen zien wat de mogelijkheden zijn. Nu ze de aandacht had was het tijd om het idee verder uit te ontwikkelen van een overschot aan poep tot een volwaardige grondstof voor nieuwe producten. Eigenlijk was het geen nieuws. Niet alleen worden er al onderbroeken verkocht van eucalyptushout dat is verwerkt tot iets wat erg op katoen lijkt, ook was er een paar maanden terug het bericht dat in Afrika papier word gemaakt van olifantenpoep. Een aangezien olifanten ongeveer hetzelfde konijnenvoer-diëet volgen als koeien, zijn er dus wel wat overeenkomsten in de structuur en aanwezige stofjes in de mest *smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* verdorie waarom heb ik nu pas door dat ik dit ook had kunnen ontdekken!
Dinsdag mochten we weer laden bij de Markerwaardweg, maar dit keer hoefden we geen 10 minuten over een hobbelige werkweg te rijden om bij het stort te komen. We konden helemaal vooraan bij werkvak 25 storten. Dat is waar die rotonde speciaal voor het bouwverkeer was aangelegd, zodat we wat veiliger de weg op konden rijden en er minder verkeersregelaars hoefden te worden aangereden. Een iets korter rondje dus, maar evengoed nog wel tijd om naar de radio te luisteren. Wingman had al gezegd dat met dat hele Brexit-verhaal, alle grote bedrijven wegtrekken uit Groot Brittannie, zoals Tata. En vandaag kwam dan het nog-niet-officiële bericht van Tata naar buiten, dat er honderden miljoenen zouden worden geïnvesteerd. In de Coruslocatie in Nederland. Wat volgens mij insinueert dat ze de locatie aan de andere kant van het kanaal wat laten verpauperen, tot het ouzig genoeg is om de stekker eruit te trekken. Verder zijn er de dag na een grote voetbalwedstrijd vaak veel ziekmeldingen, zo bleek uit onderzoek, zeker wanneer er ’s avonds gespeeld word. Eigenlijk is het dus wel goed dat Nederland niet mee doet, want uit het onderzoek bleek ook dat wanneer de wedstrijden dichter bij de finales kwamen, het verzuim wel kon oplopen tot 27%. Kijk, dat steken de bazen dit jaar dus mooi in hun zak. Wat ook opviel was dat er in 2014 een kentering kwam, toen waren er namelijk meer vrouwen dan mannen die zich ziek hadden gemeld, terwijl voetbal toch eigenlijk wel een mannensport is, om te spelen en te kijken. Betekent dit dat vrouwen minder goed tegen drank kunnen, of dat de emancipatie zich niet alleen doorzet in sport maar ook in supporten, of dat er veel mannen ‘getroost’ moesten worden na de finale *smiley die aan z’n kin krabt* dat werd er helaas niet bij verteld. Ondertussen schoot de dag al lekker op, en na 9 vrachten ATM vond de machinist het welletjes. Voordat de auto’s huiswaarts konden keren, werden we al opgebeld door de transportplanner op het werk. Bij de trailers, die vanaf loswal Enkhuizen naar een ander werkvak reden, waren er wat technische dingen voorgevallen, of zoals ze dat in het Westfries zeggen: het gong effe aars dan oigeleik de bedoeling was. Tenminste dat denk ik dat ze dat zo zeggen, want die Westfriezen praten zowat nog onduidelijker dan de Friezen zelf. Maar goed, na 3 rondjes was ook die klus geklaard, en konden wij samen met de trailerchauffeurs huiswaarts keren.
Om woensdag weer richting Hoorn te rijden. Naar de loswal op industrieterrein HN80 dit keer. Je zou denken dat er genoeg ligt, maar we mochten wederom een dagje zand rijden naar Spierdijk. En jawel hoor, er was een hoekje gevonden waar wat overhoogte moest liggen. Ondertussen ging het op vrijwel alle radiozenders over wat er was voorgevallen in Turkije. Bij een zelfmoordaanslag op het vliegveld van Istanbul hadden 34 mensen de dood gevonden. Evenals de 3 mannen die zichzelf hadden opgeblazen. Het spannendste was eigenlijk nog of er ook Nederlanders bij betrokken waren, want het was bij een groot internationaal vliegveld. Dat er inmiddels alweer vliegtuigen mochten landen en stijgen, terwijl nog niet eens de nationaliteiten van de slachtoffers bekend was, zat de mensen van de radio toch niet zo lekker, kreeg ik het idee. Ondertussen had ik iets anders gehoord waar ik me nogal druk over maakte: de kinderbijslag schijnt namelijk weer omhoog te gaan. Serieus mensen!? We zitten in de nadagen van een recessie, dankzij Brexit ligt er al een draaiboek klaar voor een eventuele nieuwe recessie, er is een groot tekort aan (gezond) voedsel en schoon drinkwater, miljoenen mensen zijn op de vlucht voor oorlogen of voor droogtes, en in Nederland vinden ze het wel handig om de foksubsidie omhoog te doen? *smiley die z’n nagels in het stuur zet* misschien moeten ze eerst eens wat in het onderwijs gaan investeren, dan zijn er in de toekomst wat minder kinderen. Maar die krijgen wel een stuk beter onderwijs dan wanneer er veel kinderen zijn die uit kostenbesparingen met z’n veertigen in een benauwd lokaaltje zitten. En je hoeft maar naar de president van Turkije te kijken om te zien wat er gebeurt als je te weinig onderwijs krijgt. Blijkbaar was ik er zo van onder de indruk dat ik mijn Mojo een beetje kwijtraakte. Met slechts 10 vrachten op de bon reden we naar Alkmaar, om daar een laatste vrachtje te laden. Nog even met draineerzand naar Nibbixwoud, en toen was de week dan eindelijk echt over de helft.
Donderdag mochten we weer naar de loswal in Enkhuizen. Nu niet om de trailers te helpen, want voor de 10x8en was er een eigen stortje gemaakt, net voor de inmiddels bekende rotondekruising. De voorgeschreven route zei eigenlijk dat we rechtsaf van het stort af moesten, dan doorrijden naar de rotonde bij werkvak 25, omkeren en weer terug *smiley die staat te stampvoeten* maar ik maakte met jou al de afspraak dat zodra er ook maar 1 auto af zou slaan bij de kruising, wij ons niet aan die route hoefden te houden. En jawel, bij het eerste rondje was het meteen al raak. Bij het tweede rondje moesten we het gedeelte volstorten waar we daarna vooruit op konden rijden, maar ja dat is nogal lastig wanneer het nog een groot gapend gat is. Over de cabine heen konden we niet kiepen, en dus moesten we doorrijden naar de rotonde, keren, dan linksaf het werkvak in, achteruit, kiepen en ook weer linksaf het werkvak uit. Hoe rebels zijn wij! *smiley met donkere make up op en zwarte kleding aan* dat rebelse gevoel hield stand tot aan de schaft, toen hoorden we dat een veiligheidsmannetje had toegezegd dat we wel linksaf het werk af mochten, als we dat zelf veilig achtten. Jammer, daarmee degradeerde ik weer tot gewoon braaf chauffeurtje. Ondanks dat het een kort rondje was, en er veel over de bak werd gepraat, hoorde ik toch nog een opvallend bericht op de radio: veel MBO-studenten kiezen een studie op basis van hoeveel de opleiding kost en of het een beetje in de buurt is, zodat ze kunnen besparen op reiskosten, wanneer de ouders een laag inkomen hebben *smiley die aan z’n kin krabt* dus al die jaren heb je als ouder zijnde een leuk extraatje gehad in de vorm van kinderbijslag, en wanneer de kinderen dan naar een vervolgopleiding gaan, en dus nog meer gaan kosten dan ze al deden, dan zijn ze zo ongeveer op de leeftijd dat de kinderbijslag weer stopt. Met als gevolg dat veel kinderen een opleiding doen voor iets wat ze eigenlijk niet leuk vinden of wat beneden hun niveau is. Zal het helpen dat de kinderbijslag omhoog gaat?
Vrijdag stond er een stevige woei. Zo’n typische ochtend waarop ik wenste dat ik een andere opleiding had gedaan, dan had ik nog een paar uur kunnen slapen voordat ik in m’n leasebak zou moeten stappen, in plaats van in alle vroegte met m’n haren in de war met jou op pad te moeten gaan. Maar het kan nog erger, want onderweg kwamen we al een paar asfaltrockers tegen, die geladen onderweg waren naar de klus. Wij niet, want er moest eerst nog gezellig in de keet koffie en thee worden gedronken. Dan merk je wel dat een aantal chauffeurs al een tijdje in hetzelfde groepje rijd, want de liefkozingen vlogen in gestaat tempo over tafel heen. Net zoals het zand in gestaag tempo de boot verliet. Het ging lekker vlot allemaal, vooral omdat er nog meer auto’s naar werkvak 27 reden. Vanaf de trechter is het zo’n 5 minuten rijden naar dat werkvak bij de rotondekruising, wat het einde van het traject is, als ik het goed heb begrepen. Hoe het er uiteindelijk uit komt te zien, dat schijn je wel al op internet te kunnen vinden. Net als een ander bericht dat internet domineerde die dag: een man in Amerika had de twijfelachtige eer de eerste overledene te zijn na een ongeval met een zelfrijdende auto. Het nieuws werd door Tesla zelf naar buiten gebracht, en het ongeluk zou ook al een paar maanden terug zijn gebeurd. Na een software-update in oktober kun je Model S semi-autonoom laten rijden buiten de bebouwde kom. Ja het is vreselijk sneu, maar het laat meteen zien dat we er nog niet helemaal klaar voor zijn. Hoewel er in 180 miljoen mijl (of zeiden ze nou kilometers?) pas 1 ongeluk is geweest met dodelijke afloop, wat dus stukken beter is dan een gemiddelde Nederlandse regenachtige middagspits of bochtig boerenweggetje in het weekend, is er nog wel wat ruimte voor verbetering. Het schijnt dat het ongeluk kon gebeuren doordat de vele sensors en camera’s een vrachtwagen over het hoofd zagen. De zon scheen zo fel op de witte truck dat het systeem het niet kon detecteren tegen de zonnig witte achtergrond. Het voorval word nog onderzocht door de autoriteiten, maar volledig vertrouwen op het zelfrijdende systeem kunnen we dus nog niet. Wat trouwens ook in de dislaimer staat.
Al met al waren de boten mooi op tijd leeg, en konden wij na 17 vrachten huiswaarts keren. Met een klein beetje haast ja, want ik had die avond nog een gezellig samenzijn met de strooiploeg. Als afsluiting van de winter en als oppepper voor de volgende, was er een leuke namiddag in Akersloot gepland. Eerst een potje boerengolf, gevolgd door een barbecue. Dat is iets wat de meeste leasebakrijdende kantoorsuffies niet meemaken, tenzij ze strooicoördinator zijn natuurlijk. Omdat het een ander bedrijf is dat het strooien organiseert, en die een aantal vrachtwagens inhuren van Spaansen, zien we elkaar dus niet veel buiten de winter om. Het begon dus al met vragen wie waar bezig was en hoe het werk daar liep. Vervolgens gaf de boer uitleg over het spelletje en gingen we in groepjes naar buiten om een boerenkiel, rode zakdoek, golfclub en een bal op te halen. Al bij de eerste hole begon het wat te spatten en werden snel de poncho’s aangetrokken. Maar toen we bij het betreden van de derde hole in de verte donkere wolken snel dichterbij zagen komen, vonden we het welletjes. Terwijl we terugrenden naar de kantine begon het te hozen, en dus zaten we iets eerder dan in het schema stond al aan de borrel. De barbecue werd snel klaar gezet en we konden mooi op tijd eten. Al met al een gezellige avond, die je alle keren dat je uit je bed bent gebeld weer even doet vergeten.
Zaterdag kon er niet heel lang uitgeslapen worden. Nee gelukkig geen strooiactie, maar een opkikkerbad bij de therapeut stond op de agenda. Normaal gesproken doen we een relaxte hydromassage, maar nu de praktijk is verbouwd en er ook een bad in zit, was ik wel nieuwsgierig naar zo’n behandeling. Het was heerlijk, lekker zitten in een warm bad met een kruidenmix, daarna alle narigheid eruit zweten onder een warme deken, en vervolgens wakker worden van je eigen gesnurk *smiley die rood aanloopt* betere therapie dan dat is er bijna niet. Helemaal bijgepraat en opgefrist ging ik weer op pad. De grijns was niet van m’n porem af te slaan toen ik de Kadett de weg op stuurde. Nog even een ritje naar de garage voor een APK’tje en daarna snel weer naar huis, waar Wingman en de klussenier bezig waren met het plaatsen van een nieuw dakraam. Niet dat ik vaak op zolder kom, maar er moest wat ruimte gemaakt worden voor de zonnepanelen, die op de kant komen te liggen waar nu nog het oude dakraam zit. Wanneer die eruit is, kunnen er 2 panelen meer op. Het begon inmiddels al in de avond te lopen, toen de mannen bezig waren met de laatste stukjes blik vast te schroeven. Toen het raam er eenmaal in zat, werd de ladder opgeruimd, mocht ik nog even naar het resultaat kijken, en we zaten nog maar net aan de borrel, toen het begon te regenen. Een strakke timing en goede test van het materiaal.
Vanochtend was de zolder nog droog, dus het is goed gegaan gisteren. Terwijl de mannen de laatste puntjes op de i zetten en nog een paar bussen purschuim leegspuiten op zolder, mag ik de vrouwelijke kant van het huishouden bijhouden. Gelukkig schijnt het zonnetje weer, dus hoef ik de was niet op te hangen in een kamer vol zaagsel. Ach nog een halfuurtje studderen, en dan is het alweer tijd voor de Formule 1 *smiley die duimen zit te draaien* de eerste berichten over klagende coureurs gingen bij het ontbijt alweer over tafel, ik ben vooral benieuwd wat onze Max klaar gaat spelen in Oostenrijk. Fijne zonnigdag allemaal en veel plezier straks voor de tv *smiley die op het puntje van z’n stoel zit*
