Bij Le Dakar 2017 laat ik na iedere etappe de deelnemers zelf aan het woord. Of, nou ja, ik… Het overgrote deel van deze quotes zijn door Marcel Vermeij verzameld en door Natascha Kayser op papier gezet en doorgestuurd, de Mammoet-berichten komen van Berry Kamphorst. Ere wie ere toekomt. Etappe 5 werd halverwege afgelast door extreem weer, etappe 6 viel om die reden helemaal in het water. Door dit weer was communicatie met het bivak lange tijd erg moeilijk. Daarom is deze blogpost zo laat, en staat er ook het een en ander over de afgelaste 6e etappe in.
Gerard de Rooy pakt etappezege en leiding in het klassement
Nog maar twee dagen geleden leek het prolongeren van zijn titel een lastige opgave te worden voor Gerard de Rooy. Maar in etappe 4 pakte de Iveco-coureur uit Son al 20 minuten terug op zijn concurrenten en vandaag sloeg hij hen nog harder rond de oren. In de tot 219 kilometer ingekorte vijfde etappe, van Tupiza naar Oruro in Bolivia greep De Rooy niet alleen de dagoverwinning (zijn 32ste), maar ook de leiding in het klassement.
Vanwege slecht weer in het hooggebergte in Bolivia zag de organisatie van de Dakar zich genoodzaakt de proef drastisch in te korten. Overbodige luxe was dat niet, want in de 219 kilometer die overbleven gebeurde weer van alles. “Het was een heel moeilijke proef, met spekgladde rivierbeddingen, duinen en extreem lastige navigatie”, meldde Gerard de Rooy.
“De eerste 60 kilometer was door de bergen. Heel tricky, met overal kleine ravijntjes. Wij zijn er één keer per ongeluk eentje in gereden, maar we konden er meteen langs de andere kant weer uit. Toen wij daar reden, was het nog redelijk droog, op een paar spatjes na. Later ging het harder regenen. Ik vond het niet tegenvallen. De grip van de Goodyear-banden was uitstekend. Maar sls de hele bups achter ons daar een flinke bui heeft gehad, moet het een ijsbaan zijn geworden.”
In de duinen op het einde van de proef was het vooral de navigatie die voor hoofdbrekens zorgde. Veel deelnemers gingen er de fout in en verloren tijd met het zoeken naar de juiste weg, maar De Rooy’s Spaanse navigator Moi Torrallardona loodste de Iveco Powerstar feilloos over het parkoers. “We zijn een paar keer gestopt om goed te kijken”, vertelt De Rooy. “Het was heel lastig, maar het roadbook klopte perfect. We zijn geen meter verkeerd gereden.”
De tijd die De Rooy noteerde aan de finish (2.39.12) was goed voor de vijfde tijd bij de auto’s. De Rus Eduard Nikolaev deed er ruim 11 minuten langer over. Petronas Team De Rooy Iveco-teamgenoot Federico Villagra kwam op 46.50 van De Rooy over de meet. Ton van Genugten kwam in de beginfase van de etappe in de problemen, toen hij muurvast kwam te zitten in de modder. Wuf van Ginkel was halverwege de proef al meer dan een uur kwijt op zijn kopman.
Met zijn 32ste etappezege kwam De Rooy ook weer aan de leiding van het klassement. Zijn voorsprong op Kamaz-rijder Nikolaev bedraagt 2.23. De Rooy’s Argentijnse teamgenoot Villagra staat nu op de zesde plaats, op 34.30.
Van Genugten drie uur muurvast in de modder
Ton van Genugten is wel iets gewend wat modder en viezigheid betreft. Maar de Boliviaanse modder deed hem in de vijfde etappe van de Dakar Rally de das om. Al vrij vroeg in de etappe reed de Iveco muurvast in de zuigende modder. Ook Wuf van Ginkel, die te hulp schoot, reed erin vast en zelfs een 6×6-aangedreven snelle-servicetruck kreeg hen niet los.
De regen had het parkoers veranderd in een spiegelgladde modderbaan. “Wij waren de zesde of zevende truck en ik dacht dat het verstandig was om een nieuw spoor te kiezen, omdat het bestaande spoor al flink was uitgesleten”, vertelt Van Genugten vanuit het bivak in Oruro, dat ook helemaal onder water staat. “Maar de modder was daar zo zacht, die zoog de truck helemaal vast. Ik kon geen meter voor- of achteruit. We hebben gewacht op Wuf van Ginkel, maar toen die probeerde ons los te trekken, reed ook hij vast in de modder.”
Beide Team De Rooy-Iveco’s moesten dus wachten op hulp van een 6×6-truck. Maar ook die kreeg hen niet los. “We hebben alles geprobeerd: langs voor, langs achter. Uiteindelijk is er een groep Bolivianen aan de slag gegaan met schoppen om de trucks uit te graven. Pas na drie uur waren we los en konden we verder. Wat een ellende.”
Alleen met geweld kregen we de truck uit de modder. Einde goed @dakar klassement. @TonTransDakar @Team_de_Rooy pic.twitter.com/X85VT4iUBf
— Anton van Limpt (@AntonRally) 8 januari 2017
Eenmaal weer op gang ging het vrij vlot, maar die drie uur waren op de tot 219 kilometer ingekorte proef natuurlijk niet meer in te halen. Zowel Van Genugten als Van Ginkel kreeg ook nog eens twee uur straftijd, omdat ze te lang over de etappe hadden gedaan. “Het klassement is nu wel naar z’n grootje”, stelde Van Genugten teleurgesteld vast. “Daarover hoef ik me geen illusies meer te maken. Het enige gelukje dat we hebben, is dat ik tiende stond bij het begin van de etappe. Ik mag dus nog een keer de joker inzetten en achter de top 10 starten in de volgende etappe.” Op die manier kan Van Genugten in elk geval kopman Gerard de Rooy nog ondersteunen, die aan de leiding staat in het klassement. “Dat is nu onze belangrijkste opdracht en daar gaat nu volledig de focus op.”
Door de vertraging en de lange verbindingsrit vanaf de finish kwam Van Genugten pas diep in de nacht aan in het bivak in Oruro, waar hij een totale chaos aantrof. “Het lijkt wel de Zwarte Cross hier. Alles staat onder water. Het is één grote blubberbende.” De zesde etappe is wegens de slechte omstandigheden afgelast. De assistentietrucks zijn al onderweg naar La Paz, waar morgen de rustdag is. De wedstrijdtrucks rijden daar vanmiddag heen.
De Baar beresterk in Bolivaanse blubber
De formatie van Mammoet Rallysport kijkt met gemengde gevoelens terug op de vijfde etappe in de Dakar Rally. Martin van den Brink en zijn co-piloten Marcel Blankestijn en Daniel Kozlovský moesten afrekenen met de pechduivel. Pascal de Baar, Wouter de Graaff en Martin Roesink reden opnieuw een ijzersterke etappe.
De Baar en zijn manschappen staan inmiddels vijfde in het klassement. De grote regelmaat betaalt zich op dit moment dubbel en dwars uit.
Martin van den Brink kwam in de vijfde etappe sterk uit de startblokken. Na twee meetpunten was de achterstand op de koplopers Kolomy en De Rooy slechts enkele minuten. ,,We waren lekker bezig. Het is jammer. Het rijden gaat goed. Aan ons ligt het niet. De techniek laat ons echter in de steek. Daar moeten we mee aan de slag. We moeten er nu het beste van zien te maken.´´
De winnaar van de tweede etappe kwam vrijdagavond net voor de klok van 24.00 uur (Nederlandse tijd) als 40e (op 3 uur en 58 minuten en 53 seconden van etappewinnaar Gerard de Rooy) binnen.
´Voor de tweede keer in drie dagen een turbo kapot. Ongelooflijk!´
In de ingekorte proef over 219 kilometer van Tupiza naar Oruro in Bolivia moest Van den Brink op 70 kilometer voor de finish noodgedwongen de Renault Sherpa aan de kant zetten. ,,De turbo begaf het. Ik snap niet dat het nu al voor de tweede keer gebeurt. We hebben uitvoerig getest en dat ging duizenden kilometers zonder problemen. Nu hebben we er twee kapot in drie dagen. Ongelooflijk,´´ aldus Van den Brink.
De mannen van Mammoet Rallysport probeerden zich tijdens het wachten te vermaken. Martin pakte de satelliet telefoon en belde met het thuisfront. ,,We moeten wachten op de servicetruck van Ed Wigman. Maar dat duurt even, omdat hij ook Tom Coronel op sleeptouw heeft.´´
Later bleek Ed Wigman zijn ´pakketje´ verloren te hebben en kon hij in rap tempo naar de mannen van Mammoet toe. ,,We moesten, toen hij uiteindelijk bij ons was, nog een uurtje sleutelen. Vervolgens hebben we de proef rustig uitgereden. We hopen de komende dagen op meer succes.´´
Martin had overigens meer collega´s gezien die in de problemen zaten. ,,We zagen onder andere Wuf van Ginkel en Ton van Genugten tot de assen aan toe in de blubber staan. Bij een rio hadden ze het verkeerde spoor denk ik. Later bleek ook een shovel die er aan te pas moest komen vast te zitten,´´ zo vertelde Martin, net voordat hij de etappe kon voortzetten.
Meer reden tot lachen voor Pascal
Pascal de Baar, de trouwe secondant van Van den Brink had meer reden tot lachen. De ervaren coureur uit Beekbergen reed opnieuw een onverstoorbare etappe. De 47-jarige De Baar zag zich na een heftige etappe terug op de 12e plaats in het dagklassement. De Baar nestelde zich door zijn constante prestaties in de top vijf. De achterstand van het trio in de Renault front truck op koploper Gerard de Rooy is 32 minuten en 25 seconden. Pascal, Wouter en Martin eindigden in de eerste vijf etappes respectievelijk als 17e, 14e, 8e, 6e en vrijdag dus als 12e.
De omstandigheden in het bivak van Ororu zijn overigens verre van ideaal. De overvloedige regenval van vandaag heeft het volledige servicepark onder water gezet. De contrasten in Le Dakar zijn groot. Niet alleen op sportief gebied.
Stacey verliest half uurtje met zoeken
Hans Stacey had gehoopt dat hij de wedstrijd kon openbreken in de vijfde etappe. Een half uurtje zoeken naar een waypoint gooide echter roet in het eten. En aangezien de zesde etappe wegens het slechte weer in Bolivia is afgelast, moeten Stacey en zijn EVM-teamgenoot Peter Versluis geduld hebben tot maandag om een aanval te plaatsen.
Met de dertiende (Stacey) en veertiende (Versluis) tijd waren de beide EVM-coureurs niet tevreden. Hans Stacey baalde er flink van zelfs. “We hadden de wedstrijd kunnen openbreken. De MAN liep fantastisch en het rijden ging super, maar we reden een verkeerde rivierbedding in en hebben daar veel tijd verspeeld met het zoeken naar een waypoint. We zijn 10 kilometer te ver doorgereden.”
Even later, net voor de duinensectie in de tot 219 kilometer ingekorte vijfde etappe, moest Stacey nog een keer omdraaien om een waypoint op te pikken. “Ik heb begrepen dat bijna iedereen daar heeft lopen zoeken, maar dat maakt het misschien wel nog zuurder”, vond Stacey. “We hadden daar veel kunnen inlopen op de concurrentie. Maar ja, het is niet anders. Het is ook wel weer een troost dat anderen daar ook veel tijd hebben verloren.”
In het klassement staat Stacey na vijf proeven op de achtste plaats, op 43.30 van zijn neef Gerard de Rooy. Peter Versluis staat op nog geen twee minuten van Stacey op de negende plaats. “Een kleine drie kwartier is nog niet zo’n probleem”, hoopt Stacey. “We hebben nog een week te gaan. Wel jammer dat de zesde etappe niet doorgaat, maar het is hier zo slecht dat zelfs in het bivak de trucks al vast staan. Het is één grote chaos.”
Bruinsma loodst Jos Smink foutloos door proef
In het ondergelopen bivak in Oruro was Daniël Bruinsma een beetje teleurgesteld. De navigator van Jos Smink had een beter resultaat verwacht dan de vijftiende plaats in de vijfde etappe. “De navigatie was ontzettend moeilijk, maar we hebben niet hoeven zoeken”, vertelt hij. “Ik heb alle waypoints. Dus ik had gedacht dat we wel wat hoger zouden zijn geëindigd.”
Met de vijftiende tijd, op 41 minuten van etappewinnaar Gerard de Rooy, mochten Bruinsma en Smink echter best tevreden zijn en dat realiseerden ze zich uiteindelijk ook wel. “Die gasten voorin rijden zo ontiegelijk hard”, zag Bruinsma. “Die risico’s die zij nemen, willen wij niet nemen. We hebben onderweg ook gezien wat er allemaal mis kan gaan. We hebben auto’s en trucks muurvast of kapot zien staan, we hebben gezien hoe ze liepen te zoeken naar de juiste weg. Het was in de bergen spekglad, met een heleboel ravijntjes waar je niet in terecht moest komen. Dan hebben wij het prima gedaan.”
De navigatie in de vijfde etappe was cruciaal. De nieuwe regels, waarbij de gps geen pijltje meer geeft als een voertuig in de buurt van een waypoint komt, maar dat punt slechts registreert als ‘gehaald’ in een straal van 300 meter, maakt het er niet gemakkelijker op voor Bruinsma. “Je moet ontzettend goed opletten en je vooral niet laten verleiden de sporen van anderen te volgen. Puur je eigen ding blijven doen en heel precies het roadbook volgen. Dat heb ik gedaan en we zijn nergens verkeerd gereden. Daarom snap ik niet goed dat we niet hoger zijn gefinisht, want we hebben geen tijd verloren met zoeken. Maar goed, we zijn er en het gaat verder allemaal prima.”
Omdat de zesde etappe is afgelast vanwege de vele regen die het parkoers onbegaanbaar heeft gemaakt, hebben de mannen nu een twee rustdagen. De assistentie is vanmorgen al vertrokken naar La Paz, de racetruck gaat er vanavond achteraan.
Tilburgs op eieren door glibberige etappe
Even had Frank Tilburgs vast gestaan in de modder in de vijfde etappe. Dat was het signaal om de rest van de tot 219 kilometer ingekorte proef rustig aan te doen om verdere problemen te voorkomen. Ondanks het uitstapje in de modder, waar Tilburgs vrij vlot uit wist te komen, maar waar anderen meer dan drie uur klem zaten, noteerde hij een keurige negentiende tijd. Omdat de zesde etappe wegens de hevige regen is afgelast, rijden de trucks vanavond via de weg naar La Paz waar morgen de rustdag is.
Eigenlijk was het dus best goed gegaan met Team Tilburgs Truckparts. De DAF was als 21ste truck begonnen aan de etappe, maar zat al snel achter de Scania van Vick Versteijnen, die vóór hen was gestart. “Het begin was heel tricky”, vertelde Tilburgs in Oruro, waar het bivak dat zo ver onder water stond dat zij maar een plaatsje op het asfalt buiten het terrein hadden gezocht. “De route ging door de bergen, met allemaal steile toestanden, afgronden en haarspeldbochten. Door de regen was het spekglad. We hadden Versteijnen ingehaald, maar het was zo glibberig, dat we hem er maar weer langs hebben gelaten.”
Toen het weer droog werd, ging Tilburgs Versteijnen weer voorbij, maar even verderop reed hij zich in een rivierbedding vast in de modder. “Even verderop stonden Ton van Genugten en Wuf van Ginkel nog veel vaster. Wij stonden gelukkig nog net gunstig genoeg om er uit te worden gesleept, zodat we weer verder konden. Daarna hadden we al vrij snel de trucks weer bijgehaald die ons waren gepasseerd terwijl we vast stonden. We hebben vanaf daar wel rustig aan gedaan en op eieren gereden om niet nog eens vast te geraken of andere fouten te maken.”
Het modderbad kostte een beetje tijd, maar die maakte Tilburgs weer ruimschoots goed door de foutloze navigatie van Marcel Snijders. “We zagen aan de sporen dat er veel verkeerd waren gereden”, vertelt Tilburgs. “Al die sporen brengen je aan het twijfelen, maar Marcel wist het zeker, zei hij. En hij had gelijk: we zaten meteen goed.”
Bij de tussenstop op 219 kilometer kreeg Tilburgs te horen dat de rest van de proef was afgelast vanwege de regen. Dat kon hij goed begrijpen. “We hebben van alles gehad onderweg: een zonnetje, maar ook regen en zelfs ijzel. Het bivak in Oruro is één grote modderpoel. We konden er niet eens op, dus we hebben een plekje op het asfalt gezocht. Daar stonden we, denk ik, nog het beste van allemaal.”
Van de Laar vermaakt zich prima in lastige etappe
Jan van de Laar had zich prima vermaakt in de vijfde etappe van de Dakar 2017, maar het lachen verging hem toen hij arriveerde bij het bivak in Oruro. “We staan hier tot de knieën in het slijk”, rapporteerde hij. “Absurd hoeveel water hier is gevallen.” Dat de zesde etappe werd gecanceld en dat de trucks over de weg naar La Paz moesten, vond Van de Laar niet meer dan logisch. “Ze staan in het bivak al vast in de blubber.”
De afgelasting betekende een extra rustdag voor de équipe Van de Laar. Dat kwam niet ongelegen, maar Jan van de Laar vond het wel jammer. “Wij zijn net weer lekker op gang. De auto is helemaal top, we hebben ons goed vermaakt in de duinen. Dat mocht ook wel weer eens, want we hebben al genoeg pech gehad.”
In het begin van de verraderlijk gladde etappe, die vanwege de slechte omstandigheden op 219 kilometer werd ingekort, deed Van de Laar voorzichtig aan. De slingerende bergpaden langs diepe afgronden waren in de regen gevaarlijk genoeg. “Je schuift een ravijn in voor je erg in hebt”, wist Van de Laar. “Daar hebben we maar even een tandje terug genomen.”
In de duinen die erna kwamen, ging het gas er weer op, en broer Ben navigeerde de DAF foutloos door de proef, waardoor Van de Laar op een 21ste tijd uitkwam. “We hebben één keer een lusje van 800 meter moeten maken omdat we in de verkeerde rivierbedding waren uitgekomen, maar dat had Ben heel snel in de gaten.”
In het ondergelopen bivak in Oruro bracht het hele team de nacht door in de servicetruck. De tentjes opzetten in die modderpoel was geen optie. “We hebben de vloer leeggeruimd en de matrasjes daar neergelegd, zodat we allemaal droog lagen”, vertelt Van de Laar. “Het was even behelpen, maar we hebben nog best goed geslapen.”
Graspol zit Bastion-Toyota dwars in vijfde etappe
“Ik heb altijd gedacht dat Bolivia niet aan zee ligt, maar het uitzicht toen ik wakker werd, leert me iets anders.” Toen Maik Willems zijn ogen open deed – op de achterbank van de service-auto van het Bastion Hotels Dakar Team – zag hij een grote watervlakte. “Er staat zo veel water in het bivak in Oruro dat we de zwembroek hebben aangedaan en een baantje hebben getrokken”, meldt Willems. “Het is niet te geloven wat een puinhoop het is.” Dat de zesde etappe werd afgelast vanwege de regen, vond Willems niet meer dan logisch.
Bij aankomst in het bivak na afloop van de vijfde etappe was het al donker, zodat de impact van de aanhoudende regen niet meteen zichtbaar was. De tent opzetten was uitgesloten, zoveel was wel duidelijk. “We hebben met drie man in de service-jeep geslapen. Niet erg comfortabel, maar daar konden we in elk geval de kachel aan doen. Het was goed voor de teambuilding. We zijn weer een stuk dichter bij elkaar gekomen.”
Pas laat op de avond had Willems de Toyota het ondergelopen terrein in Oruro op gestuurd. Met de smoor in. De vijfde etappe had veel tijd gekost. Niet alleen doordat de navigatie ‘donders moeilijk’ was geweest en ze naar alle waarschijnlijkheid een waypoint hebben gemist (de straftijd daarvoor is echter nog niet in de uitslag opgenomen), maar ook omdat ze vast kwamen te zitten op een graspol. “Ik weet niet precies hoe ze hier noemen, maar in Afrika is het kamelengras: een kneiterharde bult zand met wat stug gras erop. We stonden er met vier wielen los op. Toen we probeerden er af te geraken met behulp van de hydraulische jacks, maakten we die kapot. We hebben een uurtje staan knutselen om die weer te repareren, want een kromme jack kun je niet terug intrekken.”
De graspol stond op een plaats waar Willems en navigator Rob van Pelt eigenlijk helemaal niet hadden moeten zijn. Ze waren verkeerd gereden op zoek naar een waypoint. “Dat hebben we ook niet meer gevonden”, zegt Willems. “Daar hadden we dus wel de smoor over in. We hebben nu twee dagen om de boel weer op orde te krijgen en onszelf te herpakken. Volkomen logisch dat de zesde etappe is afgelast. In het bivak zitten al auto’s vast, dus die proef is echt niet te rijden.”
Willems en Van Pelt rijden vanavond over de weg naar La Paz, waar morgen de rustdag is. Maandag gaat de Dakar weer verder. Als het weer het toelaat tenminste.
Erik van Loon glibbert en glijdt naar elfde tijd
Erik van Loon had zich erg verheugd op het tweede deel van de vijfde etappe van de Dakar 2017. Maar dat deel werd geschrapt. Door de aanhoudende regen was het parkoers tussen Tupiza en Oruro in Bolivia in iets wat het midden hield tussen een modderpoel en een ijsbaan. Aan de finish van de tot 219 kilometer ingekorte proef noteerde Van Loon de elfde tijd, op 31 minuten en 46 seconden van dagwinnaar Sébastien Loeb.
Navigatie was cruciaal in de vijfde etappe. Hoe moeilijk het was, bleek wel uit het feit dat iedereen, ook de top 3, moest zoeken naar waypoints. Ook Van Loon en zijn navigator Wouter Rosegaar raakten het spoor bijster. “Daar zijn we naar mijn gevoel te veel tijd mee verloren. Bij het eerste punt zijn we op een gegeven moment een heel eind terug gereden. Vanaf daar zijn we opnieuw begonnen en toen bleek dat we vijf meter verder naar rechts hadden gemoeten. Daar baalde ik wel van.”
Even verderop was een volgend lastig punt. In het roadbook stond de aanwijzing ‘meerdere tracks’. Welke daarvan de goede was, moest blijken uit de opgegeven kompaskoers. “We dachten dat we goed zaten, maar het waypoint kwam niet. Er kwamen wel allemaal auto’s teruggereden, dus wij zijn ook omgedraaid. Gelukkig vonden we het toen vrij snel, met een beetje mazzel, en hoefden we niet 14 kilometer terug naar het laatste referentiepunt waarvan we zeker wisten dat het goed was. Al met al zijn we wel een half uur zoet geweest met dat zoeken. Dat is jammer, want het rijden ging super.”
De route was prachtig, vond Van Loon, met kronkelpaden door de bergen, rivierbeddingen, een partij duintjes en een flink stuk off-piste, maar de omstandigheden maakten het hachelijk. “Je kon het geen buien meer noemen. Het was gewoon plankgas regen. Met bakken kwam het uit de lucht. Het regende op een gegeven moment zo hard, dat ik medelijden had met de motorrijders. Wij konden vanuit de auto al haast niets meer zien, dus die jongens hadden het helemaal zwaar.”
De regen veranderde de ondergrond is een onvoorspelbare modderpoel, met enorme plassen. “Het was niet in te schatten hoe de grip was, omdat het steeds anders was. Witte klei, rode klei, soms droog, soms was het net ijs, zo glad. Ik kan wel snappen dat ze de proef hebben ingekort. Het was echt gevaarlijk op sommige momenten.”
Met zijn elfde tijd was Van Loon niet helemaal tevreden, maar ‘teleurgesteld’ was het ook niet. In het klassement kroop hij weer twee plaatsjes op, naar de twintigste positie.
Overnachten in Rainbow-truck in ondergelopen bivak
De Rainbow-truck was een van de laatste auto’s die nog het bivak in Oruro op mocht na afloop van de vijfde etappe van de Dakar 2017. Het terrein was veranderd in één grote modderbende na een dag aanhoudende regen. Een tentje opzetten was dus geen optie en daarom brachten Gerrit van Werven, Gerrit Zuurmond en Henk Schuiling de nacht door in de truck. Dat de zesde etappe wegens de regen werd afgelast, vond Gerrit Zuurmond niet zo erg.
“Het was even behelpen”, vertelt Zuurmond vanuit Oruro, waarvandaan de trucks vanmiddag over de weg naar La Paz rijden. “We hebben de assistentietruck vannacht al naar La Paz gestuurd en hebben zelf in de truck geslapen. Die racestoeltjes zijn niet erg comfortabel. We hebben alle drie zere knieën en een zere rug. En het was koud.”
Het was niet wat de mannen eigenlijk wel hadden verdiend na een uitstekende 24ste plaats in de tot 219 kilometer ingekorte vijfde etappe. “De proef is prima verlopen”, vertelt Zuurmond. “In de regen was het spekglad, maar we hebben niet vastgezeten of zo. De navigatie was ontzettend moeilijk. We hebben wel een beetje moeten zoeken, maar we hebben alles gehaald.”
Ook een dag eerder, in de vierde etappe, was het goed gegaan. De duinen waren geen probleem voor Gerrit van Werven, maar Gerrit Zuurmond en Henk Schuiling hadden wel last gehad van de hoogte. Daarvan was gisteren geen sprake meer. “Gelukkig”, zegt Zuurmond, “want het is heel vervelend als je misselijk en duizelig in de truck zit tijdens de wedstrijd.”
Met twee mooie resultaten op zak staat het Rainbow-team nu op de 21ste plaats in het klassement. Zuurmond had zich wel verheugd op de zesde etappe, maar is uiteindelijk ook wel blij dat die niet doorgaat. “De koppeling werkt niet goed. Hij komt niet meer in z’n vrij. Waarschijnlijk zit er modder in het koppelingshuis. Dat is bij het rijden vervelend en we hebben er gisteren ook wel last van gehad. Nu kunnen we alles even goed schoonmaken en nakijken. En ook zelf even goed rust pakken, want die dagen en vooral de afgelopen nacht hebben er wel ingehakt.”
Foto’s: Rallymaniacs, Iveco, Arjan Schimmel, Victor Eleuterio, Condor Media, Van Loon Racing
