Geachte Shirley week 39 2017

MAN TGS 2nd genGeachte Shirley, na het uitslapen en typen was de maandag vooral de dag waarin ik in badjas op de bank bleef hangen. Even een wassie draaien en ondertussen lekker boekie lezen, heerlijk.

Dinsdag werd iets actiever, want er moesten nog wat boodschapjes gedaan worden. Maar verder vooral nog lekker van de vakantie genieten.

Woensdag begon het bij Wingman te borrelen. Hij moest zijn energie kwijt en dus stapten we in de auto naar Lelystad, om een rondje te gaan karten. Meteen iets om te onthouden: woensdagmiddag is kinderfeestjesmiddag, en zo zaten we tussen de druktemakertjes te wachten tot we aan de beurt waren. Om ons heen waren er veel discussies over wie Vettol mocht zijn, want dan ben ik Rikkiejardo en dan ben jij Vuhstappen. Na het feestje van Lynn, Rita Lynn, waren wij aan de beurt, tot grote schrik van de meneer die de karts beheerde. Voor de grote en kleine mensen zijn er namelijk verschillende karts, en hij had niet gerekend op zoveel grote mensen *smiley die rood aanloopt* terwijl de eigen-rijders de baan opvlogen foeterde ik over de slechte service. De hele toko hangt vol met grote tv-schermen en iedereen loopt met van die fancy oordopjes in, maar meneer wist niet hoeveel volwassenen er zouden rijden?! Misschien waren we een beetje verwend geraakt na de vijfsterren service van de afgelopen week, maar dit was wel heel slordig. In een zeer slechte stemming mochten we dan uiteindelijk een kinderclubje later alsnog de baan op. Met een motor die nog gestart moest worden en met koude banden. Wingman was meteen buiten beeld en ik volgde, over de kerbstones en door het gras, luid vloekend over alle frustaties van de afgelopen dagen. De vakantie was heerlijk natuurlijk, maar dat we een telefoontje kregen van onze huisbeheerder, dat de monteur van het zonnepanelenbedrijf langs was geweest om een omvormer voor de panelen te wisselen, maar geen omvormer bij zich had, was toch wel een domper op de feestvreugde. Al een jaar liggen die dure pannen op het dak, het hele idee met het accupakket hebben we maar even in de wacht gezet, laat ze dan eerst maar eens een gewone omvormer plaatsen zodat we in ieder geval wat opbrengst hebben *smiley die staat te schuimbekken* maar zelfs dat kunnen ze niet! Een simpel belletje van kantoor naar de monteur dat ie wel een omvormer mee moet nemen, was al teveel gevraagd. En die 8 minuten karten was net iets te kort voor mij om alle frustatie eruit te krijgen. Die avond sleepte Wingman mij naar Vader en Moeder toe om een beetje tot bedaren te komen. Gezellig babbelen over de afgelopen vakantie en het volgende feest: de bruiloft van Zusje en Aanstaande Zwager.

En zo begon donderdag al op tijd met een kort ontbijtje en het ontvangen van Zusje en de kapster. Andere Zusje en Zwager waren er ook al, en terwijl de dames druk waren met het bezighouden van de Nichtjes en hun haar en make up, zaten de heren in een soort van tijdsvacuüm. Ze konden weinig anders doen dan nog eens een rondje langs de koeien te lopen en kijken of de koffie al klaar was. Ondertussen werd Zusje in haar jurk gehesen en kwam ook Aanstaande Zwager, in vol ornaat, het pad oprijden. Behalve een bruidsboeket had hij ook broodjes mee voor de lunch en tussendoor liep de fotografe al druk heen en weer om elk klein momentje vast te leggen. Het bruidspaar en de kinderen werden op de foto gezet, en gingen daarna op pad voor een fotosessie, terwijl de kapster de laatste schmink en haarwerken afmaakte. In etappes vertrok iedereen naar de feestlocatie voor het eerste gezamenlijke punt op de agenda: het etentje. Met de naaste familie werd genoten van een gezellig diner, terwijl ondertussen de eerste gasten al arriveerden. Nog even de neus poederen en toen was het tijd voor de ceremonie *smiley met natte ogen* na alle stress van het regelen kwamen de emoties nogal hard bij me binnen. Als eerste haalde ik de zakdoekjes tevoorschijn, terwijl het bruidspaar zat te stralen bij de begeleidende tekst van de BABS. Na het officiele gebeuren was er een toost en daarmee de opening van het feest, het was een mooie avond met veel felicitaties en blije gezichten. En hier en daar wat uitgelopen mascara *smiley met het schaamrood op de kaken* het werd me allemaal wat teveel, de paar roséetjes maar vooral de emoties. Twijfelend of Wingman en ik wel konden trouwen, omdat ik zeker weet dat ik niet zonder tranen naar het altaar kan lopen, werd ik door Wingman afgevoerd naar huis.

Waar ik vrijdag wakker werd met een aardige kater. Maar veel tijd om zielig op de bank te liggen had ik niet, want die avond stond er weer een bruiloft op de agenda. Als Wingmans +1 mocht ik mee naar het feestje. Niet alleen was de ceremonie eerder die middag al gehouden, ook was ik de BOB, dus kon ik dit keer de emoties wat beter onder controle houden. Het werd een gezellig schuurfeest met veel truckerspraat en optredens van het blazers-ensemble en de band van de bruidegom. Met zelfs nog een kleine striptease door een kerel met roze jas *smileys die staan te juichen* het was een gezellig feestje en inmiddels alweer zaterdag voordat we terugreden naar het hotel.

Het ontbijt in het hotel viel een beetje tegen. We waren inmiddels gewend aan het lopend buffet en ik had al snel de yoghurt en de meusli gevonden, maar de rij voor het koffie-apparaat viel wel erg tegen en het duurde niet lang voordat Wingman de drukte ontvluchtte en terugkeerde naar de kamer. Na het uitchecken zette ik Wingman af bij zijn werk, zodat hij alvast wat kon voorbereiden voor de nieuwe werkweek, en reed ik naar huis om daar alle koffers en tassen uit te pakken en nog een wasje te draaien. Daarna kropen we samen weer lekker op de bank, voor de kwalificatie van de Formule 1. In 3 rondes wist Verstappen met zijn Rode Stier een derde startplek te veroveren, achter de Zilveren Pijl van Hamilton en het Steigerende Paard van Raikkonen. Vettel had een beetje technische pech, wist geen tijd neer te zetten en zou achteraan starten, dus hoefde Max niet bang te zijn voor een sandwich zoals vorige week. Na wat zappen kwamen we terecht bij RTL Z, waar een leuke documentaire was gemaakt over het Ferrari pretpark in Abu Dhabi. Ferrari, 1 van de oudste en bekendste automerken ter wereld, een merk dat overal bekend is, bij ouderen en bij kleine kinderen, het merk dat tot de verbeelding spreekt en iedereen die een auto met het bekende steigerende paard op de motorkap rijd, is per direct een geslaagd persoon. En dat merk, geboren en getogen in Italië, word geëerd in een woestijnland, met een absurde constructie die word gebouwd door Duitsers. Gelukkig wel met de Italiaanse flair, want we zagen hoe er in de dagen voor de opening nog vanalles fout ging en moest worden opgelost. Vrijwel overal was er vertraging, of het nu in de bouw was of in het uitdelen van de uniforms aan het personeel, en dat alles overgoten met een sausje van lichte paniek. Heerlijke sensatie-tv.

Zondag was het dan tijd voor de race zelf. Maleisië, warm met kans op een flinke regenbui, maar die was voor de race al geweest. Hamilton voorop, met daarachter Raikkonen, Verstappen, Ricciardo, Bottas en heel netjes Van Doorne op de zevende plek. De eerste uitvaller kwam al in het rondje van de pits naar de startgrid. Het Steigerende Paard van Raikkonen gaf nog een paar bokjes en bezweek toen onder de hitte. Totale paniek bij de mannen met de rode bloesjes, er gingen nog wat kappen van de auto af, maar toen werd de ingedutte Shetlander op wieltjes afgevoerd naar de pits. Dat betekende meer ruimte in de eerste bochten. Hamilton was natuurlijk goed weg, op de hielen gezeten door de woest stampende Rode Stieren, met daartussen de Zilveren Pijl van Bottas. Waar normaal gesproken Hamiltons Pijl word afgeschoten en onafgebroken voorop rijd, daar kon hij nu niet helemaal ontsnappen aan Max. Bottas wist Ricciardo nog even op afstand te houden, terwijl Verstappen ondertussen Hamilton inhaalde. Een verjaardagscadeautje? Langzaam maar zeker liep de Rode Stier uit op de Zilveren Pijl om die vervolgens op een seconde of 8 afstand te houden. Ricciardo ging Bottas voorbij en ondertussen kwam Vettel naar voren. Ja het is nogal een huiliehuilie geweest de laatste tijd, maar wat kan die gozer rijden, in 10 ronden van plek 20 naar de staart van de top 10, ongeloveloos. Verderop in het veld werd er nog wat van plek gewisseld hier en daar, Van Doorne wist zijn vijfde plek niet vast te houden en zakte langzaam terug naar 7, ook doordat ie werd ingehaald door Vettel. Er kwamen nog wat pitstops tussendoor, maar de Limburger wist zijn koppositie vast te houden en reed in rondje 44 nogmaals de top 10 in. Een paar stoeiers in de achterhoede snapten de blauwe vlag niet helemaal, maar gelukkig kon Neerlands Trots er zonder brokken voorbij komen. Gevolgd door Hamilton, Ricciardo en Vettel die inmiddels Bottas voorbij was. Ricciardo wist heel goed het Steigerende Paard achter zich te houden en zag voor zich hoe zijn teammaatje als eerste onder de geblokte vlag doorreed, gevolgd door de fancy boy van het veld. In de uitloopronde kreeg Vettels auto nog even een tik, waardoor hij met een collega-coureur moest meeliften naar de pits, maar inmiddels ging alle aandacht naar het podium en het huilende zusje van Max. Het was een waanzinnige race en Max heeft laten zien wat hij kan, wanneer de auto goed meewerkt. Op een droge baan het almachtige Mercedes zoekrijden *smileys die een staande ovatie doen* wat een topper is die gozer toch!

Ja en dan genieten we nu nog even van die laatste vakantiemiddag, voordat morgen de plicht weer roept. Nog een paar uurtjes snoes, dan gaan we weer samen op pad *smiley die zit te juichen in z’n tuigje*

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *