Geachte Shirley, na dat weekendje Milaan was de vrije maandag een ideale dag om bij te komen, wasje te draaien, souvenirs in de kast te hangen en met Moeder te bellen over hoe indrukwekkend dat reizen met een vliegende bus nou eigenlijk echt is. Misschien had ik ook van de gelegenheid gebruik moeten maken om de rest van het huis wat op te ruimen, ramen te lappen, dat soort dingen, maar we bleven daarvoor iets te lang in vakantiemodus hangen.
Die vakantiemodus was dinsdag snel voorbij. De planner liet ons eerst naar de Houthavens in Amsterdam rijden, om de hoek bij de Vlothaven, dus een kort ritje. Maar tegenwoordig staat er file op die Spaarndammerwegdijklaan, en alles moet nog steeds met een klein slingertje over 1 baan omdat de tunnel nog niet open is, dus dan doe je er zomaar wat langer over. Daar aangekomen moesten we in het donker een blauwe rupskraan zoeken. De uitvoerder had wel een adres op de bon gezet, maar we kwamen in het gebied terecht waar nog geen straatnamen bekend zijn. Sterker nog, de straten zijn alweer wat omgelegd sinds de vorige keer dat we daar waren. En er was meer veranderd, want bij het kruispunt stond nu een verkeersregelaar om de rechtdoorgaande fietsenstroom en de rechtsafslaande autostroom wat uit elkaar te houden. Het viel me ook op dat er nu minder fietsers rechtsaf sloegen, zoals ze eerst vaak deden om een stukje af te snijden. Maar dat kwam misschien ook omdat er verderop een politieauto stond, met een agent die wildfietsers aan de kant zette *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* zo hoort het! Het werkvolk heeft helemaal moeite gedaan om een veilig en gescheiden fietspad te creëeren, laat ze daar dan ook gebruik van maken! Na 5 vrachtjes stoeien in het gepeupel, werden we de grote weg op gestuurd, om daar verder te stoeien in het wat grotere gepeupel. De rest van de dag mochten we vol maken op het rondje naar Duivendrecht, aan de andere kant van Amsterdam. Geen wildfietsers maar wel wildautomobilisten. Of juist rustigautomobilisten, die weigeren gas te geven wanneer wij met iets meer dan 90 km/h naar beneden denderen in de tunnel en proberen zoveel mogelijk snelheid mee naar boven te nemen zodat de 50 ton met iets van 70 km/h weer boven water komt, in plaats van 40 km/h. En dan hebben we het nog geeneens over de trajectcontrole op het andere stuk van de ring *smiley die aan z’n stuur knaagt* zelfs Amsterdamse taxies halen we in alsof ze stilstaan. Of rijden die express langzaam om de klant een beetje uit te knijpen? Omdat het werk in Duivendrecht later begint, mogen we ook langer doorrijden, storten tot 16:30. Ideaal, tot je even voor 17:00 vanaf de Vlothaven wegrijd om je met de carpoolauto in de middagspits te storten. Ach het was evengoed wel weer een gezellig ritje.
Woensdag begonnen we dus weer vanaf de Vlothaven. Dit keer met gezeefd IJsselmeerzand voor het ingraven van wat leidingwerk bij Lisserbroek *smiley die wit word rond de neus* ja afgelopen weekend was ik even een wereldreiziger, maar het werk lijkt ook wel steeds verder te gaan. Lisserbroek, volgens de navigatie was de snelste weg via de tweede afrit van de A44, wat een end rijden. En dan nog een stukje binnendoor via provinciale wegen en/of een mooi dijkje om op zondag eens met de motor langs te toeren. Natuurlijk was er een beetje drukte op de A5 en de A4 in de ochtendspits, maar het was niet zo erg als wat er over de A9 werd verteld. Tussen Beverwijk en Akersloot was een kettingbotsing gebeurt, werd zelfs de hele weg afgesloten, en aan de andere kant, hoe verrassend, ontstond een kijkersfile. Volgens een deskundige is een kijkersfile eigenlijk positief, want het betekent dat mensen even van het gas afgaan om te kunnen kijken. Dat kun je ‘nieuwsgierig’ noemen, maar ook ‘bezorgdheid’. Maar nu kwam er nog een ander bericht bij: na de filemeldingen werd in het nieuwsblokje verteld dat mensen te weinig kennis hebben van de veiligheidssystemen in hun auto, en die daarom ook te weinig gebruiken. Ik kan je een lange lijst geven van wat nieuwe auto’s tegenwoordig allemaal kunnen, en na wat googelwerk ook de diverse benamingen die de verschillende automerken voor dezelfde systemen gebruiken. Het variëert van een oranje lichtje in je zijspiegel wanneer er iets in de dode hoek rijd, tot een piep of brom wanneer zonder richting aan te geven over een witte lijn rijd, en de meest bekende is ondertussen wel de adaptieve cruisecontrol, die zelf afstand houd tot een voorligger, en wanneer die voorligger aan de kant is weer gas geeft tot aan de opgegeven snelheid. Het gaat al zo ver dat sommige auto’s in een file tot stilstand komen en vervolgens weer optrekken wanneer het weer gaat rijden, zodat je alleen nog maar een beetje hoeft te sturen om binnen de lijnen te blijven. Het was iets voor de grote luxe directeurswagens, maar tegenwoordig zitten er steeds meer van die systemen in middenklassers en soms zelfs in de (ok, wel wat duurdere) kleine auto’s. Alleen weten mensen het niet, of gebruiken ze het verkeerd. Nu is het lastig om iets over het ongeluk op de A9 te zeggen, want ik was er niet bij en heb er verder ook niets over gehoord, maar ik durf, vanaf afstand en zonder kennis van zaken, te stellen dat de kijkersfile en het ongeluk daarin niet nodig waren geweest, als iedereen gebruik had gemaakt van de (adaptieve) cruisecontrol en bijpassende systemen die in die auto’s zitten. In een onbewust reflex toch even van het gas afgaan was dan een stuk minder gebeurt, en alles had wat vlotter doorgereden, ook de auto’s zonder die systemen.
Donderdag mochten we weer even een paar klussen doen, voordat we naar Duivendrecht zouden gaan. Het idee is dat we daar pas na 9:00 beginnen, om de spits niet nog drukker te maken. In de praktijk betekende het meerdere vrachtwagens die eerst ergens anders in (de omgeving van) Amsterdam rondrijden tijdens de spits, om vervolgens naar een rustig Duivendrecht toe te rijden. De planner stuurde ons eerst weer naar de Houthavens, een klusje waar we al eens eerder waren geweest, maar nu stond het gebouw er al en was het zo knus geworden dat de machinist geen andere oplossing zag dan de vracht tegen de deur van de gereedschapscontainer aan te kiepen. Terwijl de uitvoerder liep te foeteren, haalden wij een volgende vracht op die naar een ander adres in de stad moest. Of we die in tweeën wilden kiepen *smiley die achter z’n oor krabt* een halve vracht hier op de stoep tussen de fietsers door, en een halve vracht aan de andere kant van het gebouw, waar je achteruit heen moet langs een andere vrachtwagen en de hoogwerker van de ramenlappers. Klantgericht als we zijn, hebben we dat natuurlijk gewoon even gedaan. Gelukkig konden we daarna op adem komen bij de loswal, voordat het startsein werd gegeven om naar Duivendrecht te sturen. De dag verliep al wat beter. Het rijden in de zandbaan, nouja laten we het daar niet teveel over hebben. Het ene rondje is er niks aan de hand, het andere rondje kom je amper voorbij de rijplaten. Terwijl de temperatuur begon op te lopen tot een zomerse 16 graden, werd op het nieuws gezegd dat er hier en daar gerekend moet worden op nachtvorst *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* jawel, 2 november, het strooiseizoen is 1 dag begonnen, en de paniek ook. Ondertussen stoeiden we wat op de Ring met een Redbull-Mini. Je weel wel, die Mini met een gigantisch blikje op het dak. Bestuurd door 2 jonge meiden, die aan de handgebaren te zien druk in gesprek waren. Kennelijk waren ze meer bezig met de vleugels van hun Alldays dan met de gevleugelde rit, want we konden ze zonder moeite rechts inhalen op het stuk waar de andere auto’s gewoon 100 km/h reden. Over Redbull-geeft-je-vleugels gesproken, verderop kwamen we nog een ander gevleugeld logo tegen, namelijk van een Bentley. We moesten 2 keer kijken want in het zwart viel ie niet erg op, maar daar op een afrit langs de A10 reed gewoon de nieuwe Bentayga. Vers uit de verpakking en nu al in die drukte. We konden het haast niet geloven toen we onder aan de afrit bij de S101 nog een Bentayga zagen rijden *smiley die zit te rillen in z’n tuigje* niet dezelfde, want deze was grijs, wat een unicum om 2 van die auto’s te treffen. We bleven in het vleugelthema hangen toen we tijdens het laatste ritje ook nog een Delorean zagen rijden, met de vleugeldeuren gelukkig gesloten. Maar ik kreeg pas echt vleugels toen Wingman die avond zijn gespierde vlerken om mij heen sloeg en we samen in slaap vielen.
Vrijdag waren we weer in Amsterdam aan het knoeien. Eerst naar een klus waar alle 6 de auto’s voor 8:00 gekiept moesten hebben, want daarna was het te gevaarlijk op straat vanwege de naastgelegen school. Daarna mochten we naar een ander hoekje van Amsterdam om de stratenmakers te verblijden met een vracht zand, om vervolgens weer naar Duivendrecht te rijden. Hoewel collega’s nog wel eens twijfelen aan de route die wij kiezen, vol door de Coentunnel en Zeeburgertunnel en leeg via de linkerbaan van het 80 km/h-gebied, bleek bij de schaft dat we ondanks het ploegen door de zandbaan en het volgas de tunnels uitbrullen, toch erg zuinig hadden gereden. Met constante snelheid rijden is beter dan afremmen en weer gas bijgeven, tussen het gepeupel op de rechterbaan. Je had slechts 304,5 liter nodig, om 685 kilometers af te leggen *smiley die op het podium stapt en een beker in de lucht gooit* een nette score, want volgens mij haal je de 1 op 1 wanneer we de tunnel uitkomen, en zeker wanneer we volgas door de zandbaan rijden, die steeds meer op een slagveld gaat lijken waardoor we soms ook door diepe sporen heen moeten ploegen. Terwijl ik trots was op onze zuinigheid, hoorde ik op de radio dat de recessie definitief voorbij is. Niet alleen komen we op tv, radio en billboards steeds meer reclames tegen die ons moeten verleiden om een lening af te sluiten, maar nu waren er diverse journalisten ter plaatse die wachtende mensen voor Apple-winkels interviewden. Mensen die daar gisteren al waren gaan zitten *smiley die ‘wuh’ kijkt* mensen die serieus een dag en een nacht voor een winkel hebben gezeten, om een telefoon te kopen van 1159 euro! Een telefoon! Voor een maandsalaris! Het enige wat ik nu nog kan bedenken, is om bij alle collectes en goede doelen te zeggen dat ze niet moeten zeuren, het gaat hardstikke goed met dit land. Voedselbank? Wat een lachertje! Binnen een paar uur was die telefoon ook al uitverkocht. Het Glazen Huis van 3FM? Niet meer nodig. De economie draait alweer op volle toeren, we kennen geen armoede meer.
En dat zagen we zaterdag ook terug in de grafieken. We hadden namelijk weer een najaarsoverleg, waarbij chauffeurs en loswalmedewerkers bij elkaar worden geroepen om te kijken hoe het was gegaan, hoe het nu gaat, en hoe er word verwacht dat het straks gaat. En die cijfers zagen er goed uit. Ik had ook niet anders verwacht na dat bericht van gisteren. Natuurlijk kan ik er niet teveel over uitweiden, want het is geclassificeerde informatie, maar Spaansen heeft wel een interessant nieuw product bedacht. Of eigenlijk een dienst, die 2 al bestaande producten aan elkaar verbind: de casco woningen en de sierbestrating. Ook werd er een presentatie gegeven door een man van de verzekering. Elk overleg word er wel weer iets gezegd over schades en kosten, maar nu werd dat wat verder uitgelegd. Niet alleen wat het kost, zelfs al is het maar een simpel opstapje of achterlicht, maar ook wat een auto per dag netto verdient en hoe lang je dus moet rijden (zonder schade en lekke banden) om dat ene ‘foutje’ weer terug te verdienen. De zaal werd er stil van, behalve die ene loswalmedewerker die de bui al zag hangen en riep dat hij dus voor de omzet moest zorgen omdat die auto’s voor niks rijden *smiley die over tafel gevouwen ligt* humor houd de mensen scherp. Net zoals het filmpje van een 5tons bakwagentje dat op 2 auto’s inrijd, in het crashtest-centrum van de ADAC. En de rekensom dat we met 80 km/h in een seconde 23 meter afleggen. En dan moet je nog beginnen met remmen….
Wingman was de hele dag op pad voor een Code95 cursus, dus kon ik mooi op de bank kruipen met een goed boek. Baas van de Snelweg, over de politiePorsches die het verkeer bewaakten tussen 1962 en 1996. We hadden net iets gezien en gehoord over ongelukken, maar als je dan leest dat er in 1960 ongeveer een half miljoen auto’s rondrijden, wat in 1965 al is verdubbeld, met elk jaar zo’n 1600 doden, oplopend tot zelfs 3500 overlijdens in het verkeer, dan valt het nu wel mee op de wegen, met ruim 8 miljoen voertuigen en ‘slechts’ 629 doden.
En nu is het alweer zondag. Beetje regenachtig, dus ramen lappen aan de buitenkant is sowieso niet nodig. Nouja je raad het al he, goede voornemens maar veel verder dan een wassie draaien is het niet gekomen. Wel lekker kunnen lezen in het boek over de hoeders van ’s herenwegen, en dat keur ik als ‘educatief verantwoord’ ook goed.
