Geachte Shirley week 45 2017

MAN TGS 2nd genGeachte Shirley, na zo’n heerlijk rustig weekendje doken we de drukte weer in. We zouden wat IJsselmeerzand gaan verslepen naar Lisserbroek, waar we vorige week ook al eens waren geweest. Via de A4 en afrit Leimuiden, of via de eerste afrit van A44, we konden er een mooi rondje van maken. Vooral omdat de uitvoerder ons liet weten dat we na het storten linksaf het werk af moesten, om via de Lisserdijk terug te rijden naar de snelweg, zodat alle bewoners aan het boerenweggetje evenveel gehinderd zouden worden door langsrijdend vrachtverkeer. En dan via de A4 en gokken of de file onderweg naar de A10 of op de A5 zou staan, het was gezellig druk allemaal. Net zoals er nogal drukte werd gemaakt rondom deel 2 van de Panama Papers: de Paradise Papers. Hoewel er nog druk word uitgezocht wat er precies gaande is in de papierwinkel van Panama, is er al een script voor het vervolg opgedoken. En dit keer lijkt de rode lijn iets van ‘imagoschade’ te gaan volgen. Zo stonden er nogal wat bekende mensen in die lijst. Voor mij niet echt een bekende naam, maar hij bleek een Amerikaanse minister van Handel Met Buitenlandse Zaken te zijn, of iets dergelijks, die via via misschien toch wel een beetje gelinkt kon worden aan het bedrijf van de schoonzoon van Poetin. De baas van Rusland en daarmee een grote aartsvijand van Trump, dat ligt gevoelig. Maar ook Queen Elizabeth van het Verenigd Koninkrijk deed het niet heel erg netjes. Haar jaarsalaris van zo’n 20 miljoen werd deels gebruikt in beleggingen, omdat de rente daar waarschijnlijk ook niet erg hoog is. Zo werden er ponden van haar teruggevonden in een bedrijf dat laatst nog in het nieuws was omdat ze meubels, witgoed en tv’s verhuren of op afbetaling verkopen. Met woekerrentes welteverstaan. Terwijl de koningin teveel geld heeft om in de rest van haar leven te kunnen opmaken, probeert ze nog meer geld te verdienen door te beleggen in bedrijven die haar arme onderdanen een poot uitdraaien. En dan was er nog het verhaal van Bono, de leadzanger van U2, die zich veel inzet voor ontwikkelingslanden en zelfs zegt dat er meer van de belastinginkomsten naar ontwikkelinghulp moeten gaan. Die man heeft ondertussen zijn kapitaal via een omweg naar Malta laten verschepen, waar hij maar 5% aan de belastingdienst hoeft af te dragen. Malta, volgens mij zijn er armere landen die hij beter kan helpen *smiley die aan z’n kin krabt* ik ben benieuwd wanneer de films in de bioscoop gaan verschijnen, want na Wolf of Wallstreet ben ik erg benieuwd naar wat er allemaal achter de schermen gebeurt.

Dinsdag vertrokken we weer richting Amsterdam, en mochten we pendelen tussen de loswal en Zwaanshoek. Het makkelijkste is dan om vanaf de loswal de A10 op te gaan, doorstomen naar de A4, de afrit net voorbij Hoofddorp te pakken en dan kon je de kraan al bijna zien staan in het verlengde van de Bennebroekerweg. Helaas was die laatste afgesloten, dus kozen we voor de route A10-A9-Driemerenweg. Omdat de Bennebroekerweg slechts aan 1 kant was afgesloten, konden we langs het werkvolk en 3 nieuwbouwprojecten terugrijden naar de A4 om via de A10 weer naar de loswal net voor de Coentunnel te rijden. Helaas zijn de ochtenden vaak wat rumoerig rondom Amsterdam, en al bij het tweede rondje begon de A4 zo erg vast te lopen dat het op de A10 ook niet leuk meer was, en dus kozen voor een stukje Westpoort, om daarna de A5 op te rijden en met een stukje A9 de Driemerenweg te pakken. Op de radio hoorden we dat er die nacht voor het eerst was gestrooid, maar vooral aan de oostkant en in het midden van Nederland, dus wij hoeven ons nog geen zorgen te maken. Sterker nog, omdat jouw voorruit zo hoog zit, is de kans heel klein dat we moeten krabben ’s ochtends. Ook hoorde ik nog een paar berichten waarvan ik dacht dat die wel iets met elkaar te maken moeten hebben *smiley die achter z’n oor krabt* steeds meer kinderen in de basisschoolleeftijd, of zelfs daarvoor al, krijgen een mobiele telefoon. Ook was er een oproep van de tandartsen om die kinderen vaker langs te brengen, want veel ouders weten niet dat de halfjaarlijkse controle in het basispakket zit en dus gratis is. Vreemd dat mensen wel geld uitgeven aan dure apparaten, maar niet aan de gezondheid, maar het zal wel om 2 verschillende groepen in de maatschappij gaan. Ondertussen klonk op de achtergrond het luiden van de noodklok, want verzekeraars zien steeds vaker dat woningbranden worden veroorzaakt door telefoons en tablets die aan de lader liggen. Zo’n 500.000 branden worden veroorzaakt door stekkerapparaten. Tv’s, magnetrons, koelkasten en wasmachines, maar ook steeds vaker de mobiele apparatuur. Een gemiddeld gezin heeft al gauw 5 mobieltjes die opgeladen moeten, allemaal een eigen tablet, tel uit je contactdozen. Er word een snoertje voor 1,95 bij alibaba.com gekocht (die naam zou al genoeg moeten zeggen) en de telefoon ligt de hele nacht naast het bed op de vloerbedekking. Tip van de verzekeraar: gebruik het originele snoer en anders een kwalitatief goed snoer, laad alleen als je thuis en wakker bent (dus niet de hele nacht laten liggen), leg het apparaat op een stevige ondergrond zoals een nachtkastje of aanrecht (niet op de kachel, want de telefoon word warm en kan dan helemaal z’n hitte niet meer kwijt), en haal het weer los als de batterij vol is, omdat veel apparaten ‘doorladen’. Dan blijft er stroom ingepompt worden en word alles nog warmer. Misschien dat ze daar op basisscholen wat aandacht aan kunnen besteden in de lessen?

Woensdag mochten we de heel andere kant op, Harlingen *smiley die zit te rillen in z’n tuigje* we waren er al zolang niet meer geweest en op veesboek kwamen al plaatjes en berichten voorbij over de nieuwe situatie. Maar eerst mochten we om 7:00 even wachten voor de brug, voordat we de Afsluitdijk af konden rijden. Want dat verandert natuurlijk nooit. De collega’s wisten me naar het werk te begeleiden, via een wirwar van de oude, tijdelijke en weer nieuwe wegen die er om de tunnelbak heen waren gelegd. Volgens de bon moesten we klei laden langs de oude N31, maar volgens de uitvoerder moesten we onder de asfaltfrees die bovenop stond. Achteruit in het schemerduister, langs een andere asfaltfrees waar dumpers voor stonden, langs een dixie en een kluwen van kabels, over het viaduct waar de vangrail al vanaf was en waar nog een kraan stond te wachten om te gaan slopen, en dan langs de kraan die de grond van de zijkant van het viaduct af stond te schrapen naar de tweede asfaltfrees *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* terwijl wij op de piepertjes van de frees vooruit rolden, probeerde de machinist voor ons nog snel een auto vol te scheppen. Aan het drukke babbelen op de 27MC en de mobilofoon te horen, waren er verderop ook nog wat strubbelingen. We zijn een tijdje niet in Harlingen geweest en met die nieuwe weg in de tunnel is er zoveel verandert, maar al binnen een paar uur voelde het alsof we nooit weg zijn geweest en er niks was verandert. De collega’s die grond moesten laden werden in de wacht gezet, terwijl de frezen driftig doorknaagden aan het verzakte en gescheurde asfalt van de oude 31. Gelukkig hoefden we nu niet meer via Kimswerd en de afrit bij de McDonalds te rijden, want op diverse plekken waren werkop- en afritten gelegd, en met een beetje creativiteit (en een lang stuk achteruit rijden) konden we vanaf de frees via het werkvak het oude Spaansenterrein oprijden om onze vracht te kiepen. Naast de dumpers. Waarom die niet onder beide frezen konden staan zodat de planner de auto’s beter kan verdelen tussen Fryslân en Noordholland *smiley die z’n schouders ophaalt* geen vragen stellen, gewoon je uren schrijven. Na een bewerkelijke dag mochten we nog een vrachtje bollenzand mee terug slepen de dijk over, terwijl we op het nieuws hoorden dat in Vlaardingen de schappen in de supermarkt leeg zijn. Er was een minieme hoeveelheid van de E coli bacterie aangetroffen in het drinkwater, dus werden er massaal flessen in de winkel gekocht. Er zitten minieme hoeveelheden medicijnen, drugs, hormonen en (nu nog alleen in Zuidholland) het kankerverwekkende genX in het drinkwater, maar als ik zeg dat ik eigenlijk alleen gekookt water drink, dan kijken mensen me gek aan. Nu zit er E coli in het water, een bacterie die iedereen in z’n darmen heeft en geen kwaad kan als je weerstand goed is, en nu moeten er plotseling fluitketels 3 minuten op het vuur staan en willen mensen uit de fles gaan drinken *smiley die op het stuur trommelt* stelletje paniekzaaiers.

Donderdag kregen we een collega op sleeptouw. Hij was begin dit jaar 2 dagen in Harlingen geweest, maar nu vroeg hij met lichte paniek in zijn ogen of ie ons misschien mocht volgen. De naam ‘Almenumerweg’ zorgt sowieso al vaak voor paniek, omdat het voor Noordhollanders lastig is uit te spreken. Maar daar moesten wij dus klei (grond) gaan laden, aan de zijkant van het oude viaduct waar we gisteren nog op stonden te frezen. De rallyrijdende uitvoerder (er is echt niets verandert) kwam daar al snel een stokje voor steken, want we moesten eerst teerhoudend freesasfalt laden. De dumpers zouden gaan frezen, maar omdat die door de wirwar van wegen niet meer naar de andere kant van het kanaal, en dus de afvalverzamelaar daar op het industrieterrein, konden komen, moesten we met 4 auto’s even gauw die vrachten wegbrengen. Daarna konden we grond laden. Een uur lang hebben collega’s en machinisten met lichte ontzetting in hun stem tegen elkaar geroepen over hoe en wat, wie en waar, en welk nummer er dan op de bon moest staan. Tegen de tijd dat de duisternis uit de lucht was, werd er al wat gesnauwd en gescholden via de ether. En die zenuweleijer van een uitvoerder was natuurlijk nergens meer te vinden. Hufter. Wie bedenkt er nou dat vrachtwagens grond gaan laden langs een talud, terwijl dumpers ondertussen de weg langs dat talud gaan wegfrezen? En dus gingen we maar bovenop staan te laden. Nouja, gelukkig reden we daar met alle 10x8en die Spaansen heeft, dus konden we onze gedeelde smart halveren. De taart die in de middagschaft op tafel stond, maakte ook wel weer wat goed. Daarna gingen we dan eindelijk laden op de plek waar we vanochtend hadden moeten beginnen. En zei de machinist dat we misschien een uurtje langer door moesten gaan omdat dat stukje klaar moest zijn voordat de nachtploeg aan de gang zou gaan *smiley die z’n nagels in het stuur zet* dat was mijn knak-moment. Het ‘ach kalm aan’, ‘laten we wachten tot het licht word’, ‘maak je niet zo druk’ van vanochtend was op. De uitvoerder keek maar ff wat ie deed, maar wij zouden vertrekken. Ook omdat we daarna op het nieuwe Spaansenterrein nog even een vrachtje bollenzand mochten laden, waarna we uiteindelijk zo laat op het adres aankwamen dat de man aan de andere kant van de telefoon zei dat we maar moesten inbreken. Het lichtknopje en de knoppen van de deur ziten om het hoekje, succes.

Vrijdag, jawel, weer Harlingen. Nog even dat momentje van rust, in een coconnetje waarin slechts de radio en boordcomputer branden, omgeven door een wereld van donker, waarin duizenden koplampen ons tegemoet komen, ook onderweg naar een dag zwoegen. Langzaam doemen in de verte de lampjes op langs de kustlijn van Makkum, de sluizen als poortwachters voor de ingang van 1 van de mooiste provincies van Nederland. Nog 8 minuten en dan doemen de eerste lichten op, bovenop de afrit bij Kimswerd. Een felle 70 in een rode rand, het werk is begonnen. De tunnelbak in en bij de enige afrit er weer uit. Ja Fryslân, wat kan het mooi zijn, als er niet zoveel stress en haast zou zijn. De uitvoerende bonnenuitdeler stuurt de 13 auto’s naar precies een andere plek dan wat de planner op de bon heeft gezet. Zijn typwerk ten spijt, kunnen we allemaal een originele handgeschreven bon gaan maken. Wederom gaan we de grond laden die langs het talud van de oude 31 ligt geplakt, tussen het viaduct over Almenumerweg/het spoor en het viaduct over de Grensweg. Collega’s zijn achter ons al bezig om het zand, wat eronder verstopt ligt, af te graven. Tussen de plek waar de weg omhoog gaat en het viaduct over het spoor verschijnt een gat, waardoor mensen eindelijk weer naar de andere kant van de straat kunnen kijken. Het lijkt me een grappig idee, dat mensen op minder dan 100 meter van elkaar, mekaar nog nooit gezien hebben, verdeeld door een groene muur en een niet aflatende stroom auto’s. De dag verliep vlotjes, beter dan gisteren, maar de 3 verschillende soorten koeken in de schaft konden niet verhelpen dat ook nu de middag snel versomberde. Zodra duidelijk werd dat de zon zakkende was, daalde ook het gemoed. De sjeu was eraf, de machinist werd snauwerig omdat zijn machine nu voor de verandering eens te groot voor dit werk was. Gelukkig konden we op tijd stoppen met de smoes dat we nog een vrachtje zand moesten laden. Van loswal Harlingen naar loswal Schagen, en daarna naar huis *smiley die zich nog eens uitrekt* weekend snoes, het is mooi geweest.

Zaterdag begon met uitslapen, ontbijten terwijl de wasmachine alweer stond te rammelen, even ramen lappen en daarna werd ik er gelukkig aan herinnerd dat het Sint Maarten was, dus nog even snel naar de supermarkt om wat snoep in huis te halen. En na al die activiteit snel weer terug op de bank om wat meer tv te kijken *smiley die zich uitrekt* heerlijk zo’n dagje.

Zondag was wederom een rustig dagje, uitslapen, klein beetje in het huishouden rommelen en daarna voor de tv om de Formule 1 race van Brazilië te kijken. Reden de mannen vorig jaar nog met een tentje over de auto vanwege de vele regen, nu was het zonnig en warm en steeg de asfalttemperatuur tot boven de 50 graden. De sensatie begon al in de kwalificatie, toen Hamilton even de bocht miste en met zijn voorwielophanging de bandenstapel in dook. Geen tijd gezet en hij moest starten vanuit de pits, terwijl zijn teammaatje Bottas met zijn Zilveren Pijl vooraan stond. Naast en achter hem het getrappel van de 2 Steigerende Paarden uit Italië, daarna de Rode Stier van Verstappen en vervolgens de rest van het veld. Max’ teammaatje Ricciardo was 10 plaatsen naar achter gezet voor straf, net als nog 4 anderen. De start ging lekker, Vettel nam de leiding over van Bottas en Raikkonen kwam daar snel achteraan, gevolgd door Verstappen. Verder naar achteren toe was er een strubbeling met Ricciardo, die van de baan werd gedrukt door Van Doorne. In de herhaling zagen we hoe de Belg werd gesandwicht tussen een Rode Stier en een Zwarte Haas en daarmee helaas uitviel. Ricciardo kon gelukkig verder maar er was wel wat hulp nodig van de safety car. Grosjean schrok daar zo van dat hij ook Ocon nog eens van de baan drukte met een swingende synchroondrift. Na 5 rondjes door de pits, om de rommel in de bochten weer op te kunnen ruimen, werden de mannen weer losgelaten. Vettel stoeide nog even met Bottas, van het gas af, toch weer gas geven, toch weer langzaam en toen snel er vandoor. De Mercedes van Bernd kon de rest van de race binnen blijven. Een groot verschil met vorig jaar toen hij bijna nog meer rondjes reed dan de racers. Max wist zijn plek net achter het podium redelijk vast te houden, Ricciardo kwam ook snel naar voren toe, maar niet zo snel als Hamilton, die vanuit de pits uiteindelijk de vierde plaats wist te behalen. De Renaultmotoren van de Rode Stieren kwamen net wat tekort op de rechte stukken. Renault had het maximale toerental wat teruggedraaid, maar was dat vergeten tegen de teams te zeggen. De Zilveren Pijl van Lewis was duidelijk niet bij te houden en de verdedigende lijn van Max was niet genoeg. De 2 grootste teams reden vooraan zoals we zijn gewend, en Max en Daniel konden niet meer doen dan gewoon hun auto’s binnenbrengen en de punten pakken. Om de spanning er toch een beetje in te houden, reed Max nog een keer de pits in. Het gat met Ricciardo was groot genoeg en de bandjes werkten niet erg mee, dus volgens hem kon het makkelijk, ook al mocht het eigenlijk niet van de wedstrijdleiding. Onder in beeld verscheen het ronderecord van Montoya, wat Max nog even verbeterde, lekker puh *smiley die z’n tong uitsteekt* maar toch was het daarna afgelopen met een vijfde plaats. Het was weer een mooi showtje, nog even de nabespreking kijken en dan lekker op bed, is dit weekend ook alweer voorbij snoes.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *