Beste Babette, maandag was het natuurlijk weer even wennen na een week vakantie. Gelukkig had de planner een bekend rondje voor ons: Amsterdam – Amstelveen. Op de radio vertelde staatssecretaris Stientje van Veldhoven over de plannen om Nederland schoner te maken. We moeten minder afval maken, producenten moeten hun spullen dus minder verpakken of in verpakkingen stoppen die we kunnen hergebruiken. Ook moeten er meer vakantiegangers met de trein gaan, in plaats van het vliegtuig te pakken. Iets wat nu al een beetje begint te komen dankzij de opkomst van de electrische fiets, dat forenzen vaker de tweewieler dan de vierwieler pakken, moet nog meer gestimuleerd worden. Duidelijke plannen die gaan bijdragen aan een beter leefklimaat in ons kikkerlandje *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* dan hebben mijn Nichtjes straks ook een schone toekomst. Kijken we naar een iets groter geheel, zoals de EU *smiley die achter z’n oor krabt* dan lijkt de toekomst iets minder schoon. EU-baas Jean-Clot Joenker kwam bij de vergadering op met een Houten Klaas-achtig dansje, als persiflage op Theresa May. Nog voor dat er gepraat werd, maakte hij de vrouw die het Verenigd Koninkrijk door de Brexit moet leiden, een beetje belachelijk. Theresa May werd door haar mannelijke collega’s naar voren geschoven, omdat die zogenaamd stoere kerels niet publiekelijk op hun bek willen gaan bij deze welhaast onmogelijke taak. Vervolgens word ze ook nog eens voor schut gezet door iemand die de rest van Europa leiding moet geven. Blijkbaar zijn alle problemen die we in de wereld hebben niet groot genoeg om de serieuze en verstandige mensen die de wereld(delen) in de juiste richting moeten sturen, dat ook echt te laten doen. Waarschijnlijk heeft het bericht dat vruchtbaarheid bij mannen wel degelijk samenhangt met de lengte van de penis, meer indruk gemaakt dan de aanhoudende berichten over vluchtelingenstromen en het veranderende klimaat. Fijn dat iedereen die de macht heeft om grote dingen te kunnen veranderen, daar ook daadwerkelijk mee bezig zijn. Gelukkig komt er ook nog wel eens goed nieuws uit Brexitannië, die middag zag ik voor het eerst in het wild de nieuwe Jaguar I-Pace rijden. Een luxe auto die door electriciteit word aangedreven en waar je met gemak 400 kilometer mee zou moeten kunnen rijden *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* toch nog iemand die aan een schone wereld denkt! Dat Jaguar al een aantal jaar in bezit is van Tata, waardoor het een Indiaas bedrijf is geworden, en dat er waarschijnlijk maar heel weinig mensen in dat land zo’n dure auto kunnen veroorloven, als ze al een auto kunnen veroorloven, laten we in dit geval even buiten beschouwing. Wie weet word er nog eens een Tata Nano gebouwd op een electrisch Jaguar onderstel.
Dinsdag wederom laden in Amsterdam, en lossen in het weiland, dat inmiddels meer op een zandland begint te lijken, in Amstelveen. Op de radio werd gepraat over het probleem dat maar weinig mensen de berichten van de Belastingdienst lezen. Je moet je ergens aanmelden met je Digi-D, een digitaal postvak aanmaken op een andere website, en dan gaat de Belastingdienst er vanuit dat je daar ook regelmatig in gaat kijken. De 7 miljoen mensen die in hun gewone postvak een mailtje krijgen dat zegt dat er een bericht in het Belasting-postvak ligt, kijken in de praktijk nog veel te weinig. Daarom komt de Belastingdienst nu met een app voor de mobiele telefoon. De app installeren, eenmalig aanmelden met een geheim wachtwoord, en voortaan krijg je bij elk bericht een duwmelding dat er iets in je postvak ligt. Superhandig natuurlijk! Ook werd er verteld dat er 2 Roemenen waren veroordeeld voor het stelen van meer dan 50 mobiele telefoons en een aantal bankpassen op een festival in Nederland. De ene Roemeen was al 9 keer eerder opgepakt voor soortgelijke berovingen op andere festivals in diverse andere landen *smiley die aan z’n kin krabt* als het Poolse seizoensarbeiders lukt om in Nederland een uitkering aan te vragen omdat ze zeggen dat ze zijn ontslagen, terwijl ze eigenlijk zelf ontslag hebben genomen, hoe lang duurt het dan nog voordat we horen dat Roemeense zakkenrollers via diverse iPhones subsidies en toeslagen hebben aangevraagd en leningen hebben afgesloten, allemaal via de applicaties die mensen op hun telefoon hebben? Nee, dan maar een boompje extra kappen, maar ik heb liever de ouderwetse papieren envelop in de analoge brievenbus. Wederom zagen we vandaag weer wat leuks uit Brexitannië langsrijden. Een Jeep Wrangler. Ja die komt uit Amerika, dat weet ik. Maar deze was onder handen genomen door Kahn design, en mag daarom het Britse label Chelsea ltd. voeren. De iconische uitstraling die auto’s als de Wrangler en Defender hebben, worden door dit bedrijf nog eens extra aangedikt, waardoor het bijna rijdende karikaturen worden. Googel eens op Chelsea truck company en vergaap je aan de mooie plaatjes.
Woensdag, moet ik het nog zeggen? Op de Dag van de Duurzaamheid reden wij weer naar Amstelveen, waar we heel duurzaam een rangeerterrein voor de sneltram tussen Uithoorn en Amstelveen aan het maken zijn, zodat forenzen zich daar duurzaam kunnen verplaatsen. Zelfs op de A10 reden we duurzaam stapvoets om zo min mogelijk uitlaatgassen de lucht in te blazen. Ook omdat er weer eens file stond vanwege een ongeluk. Helaas was dat niet zo duurzaam, want tegen de tijd dat we eindelijk konden zien wat er aan de hand was, waren de auto’s alweer opgeruimd en zagen we nog net de politieauto wegrijden. Ook was weer een reden om duurzaam te gaan slapen. Uit een onderzoek naar de hersenen bleek dat de hersengolven die overdag voor herinneringen zorgen, ’s nachts ook actief zijn. Het was al een beetje bekend dat wat je overdag meemaakt, je ’s nachts nog eens verwerkt in je slaap. Nu bleek uit een kleine praktijktest dat de hersengolven ook echt actief zijn, en je ze zelfs kunt stimuleren. Nederlands sprekende mensen werd gevraagd overdag Duitse woordjes te leren, en wanneer die woordjes ’s nachts zachtjes in de slaapkamer klonken, waren op de meetapparatuur de hersengolven duidelijk zichtbaar. Het is dus waar wat eerder al werd gezegd, dat als je naar in je slaap naar buitenlandse talen luistert, je die makkelijker leert. Wel oppassen dat het bandje niet blijven hangen halverwege een Franse les, anders kan je net als Dexter niets anders meer zeggen dan omelette du fromage. Omdat er op de A7 weer eens een file stond met een uur vertraging, carpoolde ik met de collega’s via het duurzame pontje naar Zaandam en verder via wat binnendoor wegen terug naar de zaak toe. Heel duurzaam rolden we op de cruise control voort in de file tussen andere omrijders, maar de automobiliste achter ons vond het gat dat ik liet vallen blijkbaar te groot. Ze haalde ons in over een dubbele doorgetrokken streep, en daarna moest ik haar weer inhalen via een linksafstrookje *smiley die z’n nagels in het stuur zet* om vervolgens in harmonica-tempo verder te rollen. Niet erg duurzaam natuurlijk, al dat remmen en optrekken! Uiteindelijk kwamen we na bijna 2 uur op de zaak aan, een uur later dan normaal, en slechts iets later dan de collega die vlak voor ons bij de loswal wegreed, en met zijn vrachtwagen wel achteraan was gesloten in de lange rij duurzaam blik op de A8 en A7.
Donderdag begon de dag wederom op een drukke loswal in Amsterdam. Niet alleen de 8 vijfassers en trailers die naar Amstelveen rijden stonden daar geparkeerd, ook nog wat auto’s voor andere werken en een paar cassettes voor de binnenlader. En dan lagen de vakken tussen de betonmuren ook nog eens vol met zand. Elke ochtend begint met een polonaise van chauffeurs die in een minuut een rondje om de trechter willen rijden, om daarna de auto weer op dezelfde plek te parkeren en een kwartiertje te maken. Hoewel we niet langer dan 4,5 uur achter elkaar rijden, moeten we toch beginnen met een kwartiertje, omdat de tweede schaft pas na 5 rij-uren gemaakt word. Ja hoe je dat aan een leek moet uitleggen weet ik ook niet, het komt erop neer dat de rijtijdenwet niet werkt voor dit soort werk. Eenmaal begonnen zat het tempo er niet lekker in. Beetje file onderweg. De trechter raakte leeg omdat de kraan eerst wat ander zand moest lossen voor de opslag. Wel lekker dat we daar alvast een kwartiertje op de klok konden smokkelen. Maar ’s middags ging het nog verder bergafwaarts. Iemand had gronderig zand gemorst in de Waterwolftunnel en op de afritten daar omheen, dat moest schoongemaakt worden en dus werd de weg afgesloten. Op zich geen probleem voor ons, we konden ook via het Amsterdamse Bos rijden. Wel jammer dat ik bij de laatste vracht, door een combinatie van drukkende warmte en vlinders tellen, het bordje miste dat de tunnel nog steeds dicht was. Bij het zien van de zwaailampen snapte ik dat we even om moesten draaien, helaas kwamen we toen in de file terecht van andere mensen die door deze afsluiting werden verrast, en kropen we langzaam terug naar de brug om langs het bos te rijden. Een halfuur later dan ik had gepland waren we leeg, precies op tijd om terug bij de trechter te zien dat er nog maar 1 carpoolauto stond. Een collega kwam vlak achter ons aan en pakte het allerallerlaatste parkeerplekje, waarna we met de mini-MAN terug naar Winkel reden. Gelukkig zonder ongelukken dit keer. Alhoewel een collega op de zaak vertelde dat hij 3 kwartier stil had gestaan *smiley die achter z’n oor krabt* reden wij nog geen uur later over dezelfde snelweg, waar behalve de ‘normale’ drukte voor Purmerend en bij Hoorn, niets vreemds te zien was.
Vrijdag, ja je raad het al, pikte ik jou weer op in Amsterdam. Het liep als een kogel, weinig drukte op de A10. Andere dagen gingen we al voor 9 uur schaften, omdat het tegen die tijd ook helemaal begon vast te lopen op de A10, nu laadden we de derde vracht nog voor half 9 en brachten we die dan ook nog maar even weg. Jammer genoeg werd het toen op de A4 erg druk omdat iedereen stapvoets moest rijden zodat ze naar de motor konden kijken die onder de vangrail was geschoven. Irritant hoor, als automobilisten net zo goed op rijdende motoren zouden letten als op de gecrashte tweewielers, dan had er geen file hoeven staan. De motorrijder zelf stond alweer overeind, gelukkig, maar het leverde wel een flinke opstopping op, op zowel de A4 en daarna dus ook op de A10. De collega’s achter ons hadden dus genoeg tijd om radio te luisteren. Misschien hoorden zij ook wel het nieuws over zieke knorries. Een week of wat geleden werd er al melding gemaakt van de Afrikaanse Varkenspest, die was opgedoken bij wilde everzwijnen in België. Daar waren maatregelen getroffen om de Belgische varkens te beschermen tegen deze uitheemse ziekte, helaas kon niet voorkomen worden dat de ziekte zich verspreidde naar Frankrijk. De nieuwslezeres vertelde met serieuze stem dat er bij de grenzen borden waren geplaatst, om te zorgen dat de everzwijnen en daarmee de besmettelijke ziekte niet naar Nederland zouden komen *smiley met opengesperde ogen* borden? Omdat everzwijnen, in tegenstelling tot het Hollandse Stalvarken, wel kunnen lezen? Of staan er foto’s op die borden? Plaatjes van dieren in de Oostvaardersplassen, met de tekst ‘wild dier zijn in Nederland vergroot de kans op verhongering’. Of ‘wild leven in Nederland veroorzaakt hevige ondervoeding’. Of ‘wildgrazen in Nederland kan je ongeboren big doden’. Ondanks de korte hindering van motorkijkers liep het als een kogel. Niet alleen brachten we 8 vrachten weg, ook waren we op tijd terug bij de loswal om nog een terugvracht te laden.
Jij moest namelijk weer terug naar Winkel komen, want zaterdag kregen we een dag extra om samen te zijn. Op de kruising van de Westfrisiaweg en de Markerwaardweg troffen we de collega’s die al de hele nacht bezig waren om grond, korrel en zand heen en weer te slepen. De Westfrisiaweg moet binnenkort open gaan, en dus moeten alle nieuwe rijstroken berijdbaar zijn en kunnen oude rijstroken opgeruimd worden. Diverse chauffeurs, maar zeker ook machinisten, grondwerkers, een enkele uitvoerder, verkeersregelaars en mannetjes die probeerden de discolichten boven de weg netjes op volgorde van rood naar groen te laten kleuren, zijn letterlijk dag en nacht bezig om dit werk af te krijgen. Dat is wel een eervolle vermelding waard. Terwijl alle automobilisten klagen over vertragingen en afsluitingen, terwijl omwonenden klagen over denderende vrachtwagens in de straat en stofwolken die door de achtertuin trekken, word er door diverse partijen hard gewerkt om te zorgen dat de doorstroming straks beter is dan ie ooit is geweest. Ja er moet af en toe wel eens wat afgesloten worden, zodat de mannetjes (en een enkel vrouwtje) veilig kunnen werken. Als het droog is, stuift het. Als er 50 ton door een dorpje rijd dat is gebouwd in de tijd van paard en wagen, dan kunnen er wat kopjes rammelen in de kast. Maar zou het werk niet gebeuren, dan blijft iedereen lekker in de file van verkeerslicht naar verkeerslicht rollen. Terwijl het buiten licht begon te worden, hadden wij ons eigen memorabele momentje. Toen ik je wilde starten zodat we bij de kraan konden gaan laden, verscheen er een melding in het dashboard. Een storing in de remregeling en in de distributie *smiley die wit wegtrekt* genoeg storing om niet in de versnelling te willen gaan. Terwijl een collega naar de kraan reed om onze plek op te vullen, probeerde ik jou te resetten. Motor uit, sleutels er even uit, en weg was de storing, zoals we van Skoda gewend zijn. Geeft niks hoor snoes, Volkswagensrijders zijn niet anders gewend. En laten we wel wezen, je hebt al 8300 kilometer op je teller staan, dus het heeft nog lang geduurd voordat je jouw eerste melding liet zien. De verkeersregelaars waren ondertussen al een tijdje vertrokken, de bordenmannen begonnen met het opruimen van de schildjes en pionnen, en met het stijgen van de temperatuur steeg ook het aantal zondagsrijders op de weg. Gehypnotiseerd door de oranje flitslichten op jouw kont, bleven ze keurig achter ons staan, terwijl wij juist stonden te wachten tot iedereen ons voorbij was, zodat wij de ruimte hadden om achteruit naar de kraan toe te rijden en te kiepen. Hoewel sommige haastige jongens het erg spannend maakten, lukte het ons niet om iemand mee te duwen achteruit het werkvakje in. Eerder dan verwacht mochten we al stoppen. De veegautochauffeur ruimde de laatste prutsporen op de weg op, en 2 uur eerder dan beloofd reden we alweer terug naar de zaak.
Zondag was het dan een welverdiende rustdag. Voor jou dan, ik kon niet te lang blijven liggen. Wingman helaas ook niet, al bleef ie langer liggen dan eigenlijk de bedoeling was. Iets later dan gepland stapten we in de auto om bij vrienden langs te gaan, om hun tweede kindje te bekijken. Zelf had ik er helemaal niet bij stilgestaan *smiley met het schaamrood op de kaken* maar als je een koortslip hebt, moet je niet bij babies in de buurt komen. Bij ons in de familie is zo’n aandoening redelijk normaal. Je weet dat de herfst is begonnen als je op een verjaardag tussen rode mondhoeken en ingevette korstjes zit. Ja een koortslip is besmettelijk, maar bij de familie lijkt het wel in het bloed te zitten. En ja, ik weet dat het gevaarlijk is voor kleine kindjes. Een koortslip is een virus dat in de hersenen huist, en behalve een jambek kan het ook schade aan de ogen en een hersenvliesontsteking veroorzaken. Zoiets kneuterigs als een Oudhollandsche koortslip is bijna nog gevaarlijker dan de Afrikaanse Varkenspest. Of grazer zijn op de Oostvaardersplassen. Voor mij was het een goede smoes om het kleine kindje niet te hoeven vasthouden. Van een afstandje over de rand van de box kijken en zeggen dat ie er leuk uitziet met die kleine vingertjes en oude-mannen-kapsel, is wel genoeg. De bezorgde moeder had echter van het consultatiebureau gehoord dat een koortslip zo gevaarlijk en besmettelijk is, dat je mensen die er last van hebben niet binnen moet laten *smiley die wit wegtrekt* we mochten dan nog wel in de tuin zitten, en via de tuindeur naar het kleine mannetje in de box kijken, geen straf met dit heerlijke nazomerse weer. Na de thee en beschuit met muisjes was ik weer wat wijzer geworden: heb je een prutlip, ga dan niet op kraamvisite *smiley die aan z’n kin krabt* en omdat de ouders met een doekje over de telefoon naar je verontschuldigingen luisteren voor de afgelasting van zo’n visite, zien ze ook niet dat je het Sydroom van Brokmond gebruikt als smoesje. Win-winsituatie. Nu nog even wat verzachtende lippenbalsem smeren, fruit eten, en dan lekker met een kopje thee op de bank kruipen voor Boer Zoekt Vrouw. Fijne zonnigdag allemaal!
){kind=link}