Beste Babette, na de weekendrust mochten we ons weer melden in Schagen, waar vandaan we zand mochten rijden naar ’t Veld, het bekende rondje. Natuurlijk moest er gepraat worden over de Formule 1, want wat voor taakstraf zou Max nou gaan krijgen? Papier prikken langs het circuit? Natuurlijk is er veel meer na te bespreken dan alleen dat, want in het volgende seizoen gaan er wat coureurs van team wisselen, sommigen verlaten de hoogste trede van autosport en er komen weer wat nieuwe gezichten bij. Alonso nam natuurlijk afscheid van McLaren, daar was veel aandacht voor. Samen met Vandoorne kon hij niet echt meekomen met de topteams. Jammer voor een iemand die al sinds 2001 meedoet, om zo af te moeten sluiten. De carrière van Vandoorne in de F1 is ook van korte duur. De zitjes worden overgenomen door Sainz (komt bij Renault vandaan) en Norris, die we tijdens vrije trainingen al zagen rijden. Bij Renault komt er dus een plek vrij naast de Nederlands pratende Hulkenberg, die word ingenomen door de Australiër die voor 1/16e deel ook Nederlands is: Ricciardo. Zijn stoeltje bij Red Bull word volgend jaar warm gehouden door Gasly, die naast Verstappen moet strijden voor een plek in de top. Gasly komt bij het b-kantje van Red Bull vandaan, Toro Rosso. Zijn teammaat Hartley is daar weg, naar het schijnt komt Kvyat weer terug en gaat de andere plaats naar Albon, die ook al een paar keer heeft test gereden. Er zijn meer jonkies die van een beginnersteam naar een topteam doorschuiven, zo gaat Leclerc naar Ferrari toe, waar hij van Vettel kan leren hoe het er aan toe gaat in de bovenste helft van de top 10. Raikkonen moest voor hem plaats maken, en krijgt een stoeltje bij Sauber, wat eigenlijk het juniorenteam van Ferrari is. Wie weet kan hij nieuwkomer Giovinazzi nog wat leren. Ook bij Williams verandert er veel, groen blaadje Russell mag daar gaan oefenen om later misschien door te schuiven naar Mercedes, hij word geflankeerd door Kubica, tenminste, zo staat er in potlood geschreven op googel. Bij Mercedes zelf verandert er niets, Hamilton en Bottas blijven daar lekker zitten. Net als Grosjean en Magnussen bij Haas. Tot slot is er nog Force India, het noodlijdende team dat gedurende het seizoen werd gekocht door de vader van Stroll. Het zal geen verrassing zijn dat hij ook daadwerkelijk voor dat team gaat rijden, samen met Perez die al een tijdje bekend is met de roze kleur. Grappig trouwens (al zullen sommigen ‘grappig’ niet echt kunnen waarderen) als je ziet hoe teams door de jaren heen kunnen veranderen. Van ongeslagen toppers naar de achterhoede en weer terug, via slinkse financiële praatjes van gladde mannetjes door een wirwar van eigenaren en namen. Toevallig las ik de afgelopen weken het boek van Enzo Ferrari, die oprichter van Scuderia Ferrari. Hij is ooit begonnen bij Alfa Romeo, regelde de zaken voor die renstal tot hij besloot zijn eigen weg te gaan. De geschiedenis van Alfa Romeo gaat een stuk verder terug in de geschiedenis van de autosport dan Ferrari, toch rijd het Steigerende Paard nu vooraan mee, terwijl Alfa Romeo niet meer is dan een naam die als een soort van marketing op de Saubers, die rijden met Ferrari motoren, is geplakt. Soms is de geschiedenis fascinerender dan de race zelf.
Dinsdag mochten we niet geheel verrassend weer naar hetzelfde werk. En daar was het druk *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* tussen de trailers met korrel door, kwamen er ook nog stenentrailers langs die midden op het pad werden geparkeerd. Dat was al niet zo breed meer nadat er laatst een extra keet bij was geplaatst. Op het nieuws hoorden we dat een vogelvereniging volgend jaar heeft uitgeroepen tot Jaar van de Wulp. Een weilandvogeltje waarvan er steeds minder zijn omdat het grasland steeds efficiënter word gebruikt voor de landbouw en veeteelt en ook de groenstroken steeds minder worden *smiley die aan z’n kin krabt* volgend jaar een wulps jaar dus. Een zinnelijk jaar met wellustige rondingen dat sensuele geiligheid in de hand werkt en volgens sommige strenggelovigen de oorzaak is van aardbevingen. Klinkt als een heerlijk vooruitzicht voor 2019!
Woensdag wederom hetzelfde rondje met 16 rotondes bij elke vracht die we wegbrachten. Op de radio werd verteld dat zorgverzekeraar CZ stopt met het vergoeden van alternatieve therapieën die in sommige aanvullende pakketten worden aangeboden. De reden is dat mensen die er geen gebruik van maken, het nogal onzin vinden *smiley die achter z’n oor krabt* dus? Het zit toch in een extra pakket? Dan kies je daar toch niet voor? Als we alles uit de pakketten gooien wat een paar mensen onzin vinden, dan houd je maar een karig rijtje voorzieningen over. Wat mij persoonlijk betreft kan kraamzorg er wel uit, vergoeding voor een bril en gehoorapparaat, fysiotherapie (aangezien mijn vaste therapeut waar ik regelmatig fysiotherapeutische massages onderging is verhuisd, mede dankzij de kromme werking van het zorgstelsel, en ik dus niet meer word behandeld), pruiken om de kaalheid na een chemo of bestraling de verhullen, en De Pil, die ik ook al een tijdje niet meer gebruik. Niet omdat ie niet meer op voorraad is, zoals nu het probleem is want 1,2 miljoen vrouwen zijn weer aangewezen op Het Condoom om zwangerschap te voorkomen, maar omdat mijn maandelijkse moodswings meer op afglijdende lijn begonnen te lijken. Dat soort verhalen heb ik meer in mijn omgeving gehoord. Chagrijnigheid die niet gedurende de cyclus verdwijnt, maar elke cyclus nog wat erger word. Heftige aanvallen van migraine die verdwenen zodra er met de pil werd gestopt. En dan heb je nog de verhalen over de Diane 35 pil, waardoor veel meiden in de toch al lastige pubertijd ook nog eens last krijgen van depressie. Wat dan wel weer in het basispakket moet, als ik het zou mogen zeggen, is de halfjaarlijkse controle van de tandarts. Op het nieuws werd ook verteld dat pubers de laatste jaren slechter zijn gaan poetsen en meer gaatjes hebben. In het kader van preventief onderhoud is een gratis bezoek aan de tandarts dan niet verkeerd. Zeker niet omdat het volgens de onderzoekers vooral bij pubers van allochtone komaf een groeiend probleem is, en als ik even mag generaliseren zijn dat vaak niet de mensen (of kinderen van mensen) die veel te besteden hebben. Hetzelfde onderzoek gaf wel hoop, want kinderen van een jaar of 5 hebben juist minder last van gaatjes, in vergelijking met vijfjarigen een paar jaar geleden. Jammer dan weer dat kinderen in die leeftijd vaak vroegtijdig hun tandjes verliezen, volgens een ander onderzoek zit 80% van de kinderen niet goed vast in het kinderzitje. Bij een eventuele aanrijding of noodstop vliegen de kinderen dan als ongeleide projectielen door de auto, als het even tegenzit kan je die keurig gepoetste tandjes daarna dus uit het dashboard pulken.
Het zal geen verrassing dat we donderdag weer van Schagen naar ’t Veld reden. Tijdens het draaien aan dat grote stuurrad, hoorden we op de radio dat er een bakerpraatje is ontkracht *smiley die in z’n handen wrijft* grootmoeders wijsheden, waarvan niemand eigenlijk weet wiens grootmoeder daarmee is begonnen, ik hou ervan. Dit keer was het verhaal dat je een wond moet laten schoonlikken door een hond, waarna het sneller zou genezen. Hoewel de bek van de hond het schoonste onderdeel schijnt te zijn, vind het ik toch een eng idee. De hond stamt af van de wolf, en volgens een ander bakerpraatje word het jachtinstinct aangewakkerd wanneer ze eenmaal bloed hebben geproefd. Heeft je herderende hond een keer van een schaap geproefd, dan kun je er wel mee stoppen, want daarna hoed ie niet meer over de kudde, maar probeert ie ze op te eten. Geen fijn idee als dat ook bij je eigen hond gebeurt die bij je in huis woont. Maar goed, de wond schoon laten likken dus. Volgens wetenschappers geen aanrader, in de bek van de hond zitten namelijk bacteriën waar de hond zelf geen last van heeft, maar die voor de mens gevaarlijk kunnen zijn. Naar het schijnt zijn er jaarlijks 24.000 mensen die er ziek van worden of zelfs aan doodgaan. Loop je in de kroeg en probeert iemand je te imponeren door te zeggen dat ie kan likken als Lassie, of dat ie tekeer gaat als een hongerige Bouvier in een bak yoghurt, laat die snuiter (m/v) dan links liggen. Het is beter voor je gezondheid! *smiley die achter z’n oor krabt* tja het komt misschien een beetje schunnig over, maar ik kan er weinig aan doen dat er zulke verhitte gedachtes bij me opkomen wanneer ik zulke dingen hoor. Dit jaar is namelijk hard op weg om 1 van de 20 warmste jaren te worden, sinds de temperatuurmeting is begonnen. Wat nog erger was: die 20 warmste jaren zijn in de afgelopen 22 jaar gemeten. Ontkennen dat de aarde opwarmt heeft dus geen zin meer, het is duidelijk te zien in de papieren.
Vrijdag, tja, de planner kent me al een beetje. Na 4 dagen hetzelfde rondje, zou hij dat op een vrijdag niet zomaar kunnen veranderen. En dus toerden we weer met een rugzak vol zand van de loswal naar het trafostation. Voor een aantal fietsers begon de dag een beetje onaangenaam, op de parallelweg stond een politiebusje te controleren op tweewielers zonder verlichting. Bijkomend voordeel was dat er ook opvallend weinig automobilisten ons probeerden in te halen via diezelfde parallelweg. Het belangrijkste nieuws was natuurlijk wel dat er een plan op tafel lag om de electrische auto nog verder te gaan subsidiëren. Een aantal samenwerkende partijen heeft bij de overheid voorgesteld om mensen een korting van 6000,- euro te geven, wanneer ze een electrische auto kopen voor privégebruik *smiley die z’n schouders ophaalt* een korting in de vorm van het niet hoeven betalen van BPM (word de auto in aanschaf honderden tot duizenden euro’s goedkoper) en het niet hoeven betalen van MRB (tot 2025 hoef je dan geen wegenbelasting te betalen, waardoor je maandelijkse kosten dalen) is blijkbaar niet genoeg om particulieren te overtuigen. Ja natuurlijk, de electrische auto is nogal aan de prijs. De techniek is nog relatief nieuw en daardoor kostbaar. Terwijl de auto in vergelijking met een goedkopere brandstof-aangedreven auto minder kan, ze komen minder ver en mogen minder of zelfs helemaal geen karretje trekken. Dat een electrische auto bij het ‘tanken’ en in onderhoud stukken goedkoper is, dat zijn kosten die de meeste mensen niet meenemen in hun berekening wanneer ze iets willen aanschaffen. Een korting van 6000 muntjes dus, om die particulieren over de streep te trekken. Terwijl ondertussen de aanschaf van een wat luxere (en duurdere) electrische auto’s voor leaserijders juist word ontmoedigd vanaf 1 januari. Niet geheel verrassend word er ook voorgesteld om rijden op benzine, of erger nog: diesel, wat duurder te maken door accijnzen en belastingen te laten stijgen. Terwijl we van de week ook al hoorden dat de provinciale opcenten die bij de MRB in zitten (en die je dus met een electro karretje niet betaalt), de afgelopen jaren al pittig zijn gestegen. Toch moet het nog duurder gemaakt worden. Begrijpelijk natuurlijk, want daarmee lijkt electrisch nog goedkoper te worden, toch voelt het wel oneerlijk. Alsof de stijging van de BTW op voedsel nog niet genoeg inkomen is voor de overheid *smiley die zit te stampvoeten in z’n tuigje* gelukkig is het slechts een idee. Mocht het daadwerkelijk doorgang vinden, dan word het pas in 2020 werkelijkheid. Terwijl het aanbod van electrische auto’s tegen die tijd al een stuk is gestegen, en de prijs nog weer wat verder is gedaald. Een plan dat op zich niet verkeerd is maar zoals we gewend zijn weer als mosterd na de maaltijd komt.
Zaterdag was er weinig tijd om uit te slapen. De hele week reed ik zo’n 300 kilometer per dag, vandaag zou ik er over zo’n afstand naast zitten. Wingman toerde in de vroege ochtend naar Streefkerk, terwijl ik naast hem een haastig ontbijtje naar binnen werkte. We hadden ons opgegeven voor een winterrally, bij de organisatie waar we ook al een paar keer mee op vakantie waren geweest. De editie van vorig jaar was ons goed bevallen. Mooi toeren door Nederland, met zo’n 50 auto’s om ons heen, een smakelijke lunch en na de finish een uitgebreid diner. Lekker babbelen met andere autoliefhebbers van divers pluimage. Ook dit jaar stonden we weer op een parkeerplaats die was volgepropt met uiteenlopende versies van de Porsche 911, daartussen stonden smaakmakers als een Range Rover Evoque Cabrio, Range Rover Sport in sjiek bordeauxrood, Nissan GT-R, klassieke BMW M3, meerdere Jaguar F-Types, Aston Martin Vanquish, Land Rover Defenders, een Audi RS6 tweeling, zeer sportief aangeklede Mercedes A-Klasse AMG, een handvol pittige Mini’s en nog veel meer vierwielig speelgoed dat ik zeker geen tekort wil doen, maar die me in alle overdaad van pk’s even zijn ontschoten. Hoewel we niet over onverhard zouden rijden en er niet naar de tijd werd gekeken, was er wel degelijk een groot spelelement. Als bij een echte rally startten we vanonder een tent, waar de official de kilometerstand invulde op het antwoordformulier. Met een minuut tussenruimte vertrokken de sportwagens met veel vertoon om via een route van bolletjes en pijltjes naar de lunch te rijden. Wingman en ik hadden ons ingeschreven onder de naam ‘Newlyweds’, we zaten in ons trouwkleed in de auto. Het strakke lijfje van mijn jurk was eigenlijk wel prettig onderweg, want Wingman kon achter 911’s aanjagen zoals een dolle hond dat doet bij bloedende schapen. De leren fauteuils in zijn aftandse herriebak boden minder vastigheid dan de kuipstoeltjes waar andere auto’s over beschikten, een beetje stevigheid was dus wel fijn voor mij, vooral omdat ik niet alle bochten aan kon zien komen omdat ik met mijn neus in het navigatieverhaal zat. Kilometers over slingerende boerenweggetjes werden afgewisseld met dorpjes waar we links rechts links doorheen manouvreerden. Via parkeerpleinen en plaatsjes die niet veel ruimer waren dan de Romeinse bezettingen waar ze nog vanaf stamden, toerden we naar de lunchlocatie, waar we blij verrast werden door een nog bijna lege parkeerplaats. Terwijl we onderweg ook nog vragen wisten te beantwoorden over de foto’s achter in het routeboek. Welk huisnummer staat er op deze brievenbus, op welk adres staat het huis met deze aparte gevel, hoeveel bordjes ‘passeerplaats’ kom je tegen bij navigatiepunt 19, dat soort dingen. Vorig jaar had ik een truukje van de pro’s afgekeken, alle foto’s uitgeknipt en op het dashboard geplakt *smiley die zit te zweten in z’n tuigje* net voordat ons aanstaande huwelijk zou worden afgeblazen, rukte Wingman de foto’s van het dashboard en beviel hij mij om toch vooral de route eens goed voor te lezen. Dit jaar reden we slechts 1 keer echt verkeerd, wat met een beetje hulp van het navigatiesysteem kon worden opgelost, en wisten we ook nog eens 10 van de 12 foto’s te spotten onderweg. Of het kwam door de ervaring, of omdat we nu als getrouwd koppel toch wat meer naar elkaar zijn toegegroeid, voor mijn gevoel was de route dit jaar makkelijker dan vorig jaar. De finish vond plaats bij een oud kasteel, of herenboerderij, het was een imposant gebouw. Na het noteren van de kilometerstand vond de laatste proef plaats, de cola-remtest. Optrekken tot 35-40 tussen de pylonen door, bij de laatste remmen en dan met je rechtervoorwiel zo dicht mogelijk naast een blikje cola stil komen te staan. Wingman trok netjes op tot 40, alleen was dat in mijl en niet in kilometers, en remde daarna de ABS en het bos is. Waar bij anderen de afstand werd opgemeten met een duimstok, werd die bij ons uitgestapt in meters *smiley die grinnikt in z’n knuistje* dat samen met onze outfit leverde een eervolle vermelding op bij de prijsuitreiking later die avond. De dag werd afgesloten met een winterse barbecue, gevolgd door een afzakkertje in het hotel verderop.
Zondag was het niet gemakkelijk om er op tijd uit te komen, toch zaten we in de voorhoede bij het ontbijtbuffet. Teams druppelden binnen, andere teams namen alweer afscheid. Na een heerlijk en goedvullend ontbijtbuffet stapten we in de rallyauto om naar Vader en Moeder te toeren. Tijd voor het volgende feest *smiley die zwart is geschminkt* Sinterklaas vieren met het gezin. Samen met de Nichtjes pepernoten maken terwijl Vader in de stal bezig was met een koe die van een kadootje moest bevallen, lekker babbelen en theeleuten tot er plotseling hard op de ramen werd gebonsd. In de garage vonden de Nichtjes een blauw touw dat naar een grote zak met kadootjes leidde *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* in moordend tempo werden de kadootjes rondgedeeld en uitgepakt, waarna iedereen lichtelijk overprikkeld z’n telefoon erbij pakte omdat we gewoonweg niet konden kiezen met welk kado we als eerste zouden gaan spelen. Moeder dook ondertussen de keuken om frietjes en kip voor ons klaar te maken, Vader toverde daarna ijsjes tevoorschijn, de dag was zomaar weer voorbij. Lieve Sint Nicolaas, heel erg bedankt voor de mooie kado’s en de fijne dag die we zo samen hebben kunnen vieren. Wingman ligt inmiddels al te slapen op de bank, en ik stop nu met typen want Boer Zoekt Vrouw begint zo. Het is een druk maar heerlijk weekend geweest, gelukkig mogen we maandag weer te werk om een beetje uit te kunnen rusten *smiley die knipoogt*
){kind=link}