Verwarring over uitslagen van Team De Rooy in etappe 5
De vijfde etappe van de Dakar Rally was geen verkeerde dag voor de vier trucks van Petronas Team De Rooy Iveco. Alle vier verloren ze weliswaar een beetje tijd door kleinigheden, maar niet de uren die de voorgaande dagen verloren gingen. Over de uitslag bestaat nog wel wat onduidelijkheid, omdat het tweede deel van de special werd afgelast.
Vooralsnog lijkt de uitslag van de negen trucks die de oorspronkelijke finish haalden te blijven staan. Voor Ton van Genugten is dat gunstig, voor Gerard de Rooy en Maurik van den Heuvel wat minder. Federico Villagra was de eerste die het laatste stukje niet reed. Voor hem geldt waarschijnlijk de tijd op de laatste controlepost plus de langzaamste tijd die werd gereden in de sectie naar de finish.
“Het was een pittige special”, vond Gerard de Rooy. “Er is ook van alles gebeurd. De Tsjech Macik sprong in een gat van vier meter en brak de vooras. Die is dus weg van de vierde plaats in het klassement. Wij zijn ook in dat gat gesprongen, maar minder hard. Daar hebben we geluk mee gehad.”
In de duinen botste De Rooy op de Toyota van Ronan Chabot, die vlak achter een duin stond zonder zijn alarmeringssysteem aan. “Ik kon hem net niet meer ontwijken in het mulle zand, maar zat daardoor zelf ook vast. Maurik heeft me losgetrokken. Dat heeft zo’n vijf minuutjes gekost.”
In het laatste deel, dat gecanceld werd wegens dichte mist in combinatie met het stof van het feshfesh, zag De Rooy geen hand voor ogen. “Ik zat achter een Mini en een fabrieks-Toyota die ook niet harder dan 70, 80 durfden. Het zat potdicht. Ik snap wel dat ze het hebben afgelast. Ik had alleen wel graag gehad dat ze voor ons ook CP3 als finish hadden geteld, want in het laatste deel heb ik nog een kapotte band gehad. We hebben een gps aan boord waarop ze ons berichten kunnen sturen, maar dat hebben ze niet gedaan.”
© Willy Weyens
Bij de finish zag De Rooy teamgenoot Villagra staan, die achter hem zat. De Argentijn was de eerste van de trucks die niet meer begon aan het slotakkoord. Ton van Genugten reed dat stukje wel. “Als het niet hadden afgelast, hadden ze twee rustdagen nodig gehad voor iedereen binnen was”, dacht hij. “Het leek wel of we in wolken reden. Ik ben een paar keer gestopt, omdat ik niks zag.”
Van Genugten stopte in het begin van de proef een klein kwartiertje bij Janus van Kasteren van Mammoet Rallysport, die met zijn truck in een greppel zat. “Ik stond bij Janus in het krijt: vorig jaar heeft hij mij overeind gezet. Maar ik kon hem niet helpen. We hebben twee keer aan de voorkant geprobeerd en twee keer aan de achterkant, maar we kregen hem niet uit die greppel. Er stond inmiddels een hele rij auto’s te wachten, dus we moesten door.”
Voor Maurik van den Heuvel is het vraagstuk van de afgelaste kilometers helemaal zuur. Als de tijd van de laatste controlepost had geteld, zou hij vierde zijn in plaats van zevende. “Ik ben als elfde gestart, lag daarna vierde, viel een stukje terug omdat ik Gerard heb losgetrokken en daarna lag ik weer vierde. En dat terwijl ik maar op 75 procent kon rijden omdat ander de motor in noodloop schoot. Misschien heeft dat me vandaag wel gered, dat ik niet vol gas kon gaan, maar het is wel frustrerend. In het laatste stukje moest ik in het feshfesh gas geven om niet vast te komen zitten, en toen schoot ie toch weer in emergency mode.”
Met de vijfde plaats in de etappe staat Van Genugten voorlopig vijfde in het klassement, maar daar komt zeker nog straftijd bij wegens het te laat starten in etappe 4. Hoeveel dat wordt, is nog niet bekend. Waarschijnlijk worden de penalty’s voor de marathonetappe pas op de rustdag uitgedeeld.
Door het wegvallen van Macik, die uiteindelijk wel weer kon rijden, schuift Gerard de Rooy door naar de vierde plaats, maar zijn achterstand op de drie Kamazzen vooraan is bijna twee uur. “Maar als ik zie wat wij allemaal al hebben gehad en wat anderen al hebben meegemaakt, is er nog niets verloren”, zegt De Rooy. “Villagra verloor op dag 4 drie uur door een kapotte uitlaat: dat kan altijd gebeuren. Mardeev is vandaag ook een uur verloren: die stond met de klep omhoog. Ze kunnen dus ook kapot. Maar op papier staat Kamaz er wel heel goed voor, met drie man vooraan met kleine onderlinge verschillen.”
Maurik van den Heuvel staat onder voorbehoud achtste in het klassement. Vanwege het gedoe met uitslagen is de klassering van Federico Villagra nog niet bekend.
© Willy Weyens
Janus beperkt verlies door snel te handelen
Janus van Kasteren heeft zijn abonnement op een klassering in de top tien niet kunnen verlengen. De equipe van Mammoet Rallysport kwam echter ongeschonden aan de finish en mag vandaag genieten van een welverdiende rustdag. ,,Het is jammer dat de equipe van Janus tijd heeft verspeeld. Maar ik ben tevreden dat ze zonder problemen aan de rustdag kunnen beginnen.’’
De vijfde etappe van Tacna naar Arequipa telde 519 kilometer. Die kilometers kwamen niet op de teller, want het laatste deel van de klassementsproef werd afgelast wegens een opkomende mist. De finish van de vijfde etappe is nu het meetpunt bij het ingaan van de neutralisatie. ,,Een goede beslissing van de organisatie. De veiligheid van de deelnemers gaat voor alles,” aldus Martin van den Brink.
Janus van Kasteren, Erwin van den Bosch en Frank van Hoof openden op een voor hen vertrouwde wijze. Zonder problemen werd er een elfde tijd bij het eerste meetpunt genoteerd. Er leek geen vuiltje aan de lucht voor het trio in de Renault. Maar dat liep net iets anders. ,,De banden werden heet. Ik wilde ze in een plas naast het rally pad proberen te koelen. Helaas maakte ik een klein foutje en kwam zodoende in een greppel terecht,’’ zo liet Janus direct na de finish aan Martin van den Brink weten.
Voor de teameigenaar was er vervolgens volop werk aan de winkel. ,,Janus belde ons direct toen bleek dat de truck te vast in de greppel zat om zo maar even los te trekken. Ton van Genugten van Team De Rooy heeft het geprobeerd, maar dat lukte niet.’’
Hulp van Tibau en Boucou
Vervolgens trok Martin de grootste assistentie-troef uit de hoge hoed. ,,We hebben de Spanjaard Rafael Tibau Maynou en de Fransman Michel Boucou ingeschakeld. Zij rijden de rally om teams te helpen die bij hen assistentie inhuren. Gelukkig behoren wij bij die teams. Tibau en Boucou hebben vervolgens de truck uit de greppel gekregen en zo kon Janus op weg naar de finish. Hij heeft ongeveer vier uur verloren, maar het belangrijkste is dat de truck zonder schade verder kon rijden.’’
Janus en zijn co-piloten lieten op de volgende meetpunten zien dat het foutje geen gevolgen had voor het zelfvertrouwen van de mannen van Mammoet Rallysport. Via uitstekende tussentijden, die zich lieten vergelijken met de tijden in de top tien, werd de schade beperkt gehouden.
,,Direct na de finish heeft Janus mij gebeld. Hij is op weg naar het bivak in Arequipa waar wij vanaf woensdagavond zitten. Het kan nog wel even duren voordat ze binnen zijn, want ze hebben nog bijna 300 kilometer af te leggen,’’ zo liet Martin van den Brink rond de klok van 2.00 uur (Nederlandse tijd) weten. ,,In het bivak zijn wij alles aan het voorbereiden voor de rustdag. De truck krijgt dan groot onderhoud en dat vraagt om een duidelijk plan van aanpak. We gaan er alles aan doen om de rijders en de truck optimaal te prepareren voor de etappe van zondag en het restant van de Dakar Rally.’’
De zesde rit gaat zondag van Arequipa naar San Juan de Marcona. De klassementsproef telt dan 310 kilometer.
Van Loon spaart banden in langste etappe
Met 451 kilometer op snelheid en een neutralisatie van 67 kilometer is het tweede deel van de marathonetappe tevens de langste stage van Dakar 2019. Door de lekke banden van gisteren besluiten Erik van Loon en Harmen Scholtalbers om te temporiseren en zo min mogelijk risico te lopen op meer lekke banden. De proef bestaat uit veel zand en er ontstaat veel stof. Door mist en stof aan het eind van de proef besluit de organisatie om een gedeelte te schrappen, maar Van Loon en Scholtalbers behalen de reguliere finish met de 13e tijd.
“Het ging eigenlijk prima,” vertelt Van Loon. “We hadden eigenlijk last van een gebrek aan reservewielen, dus we wilden eigenlijk niet lek rijden. Maar toen we het bivak uitreden, hadden we direct een lekke band. Aangezien we in groepjes van twee startten op het strand en we met teamgenoot Domzala waren ingedeeld, hadden we afgesproken om bij hem in de buurt te blijven voor het geval we een band tekort kwamen. Vervolgens rijdt hij zelf twee keer lek en laat ons doorrijden. In de neutralisatie hadden wij een reservewiel over en die hebben we nog aan hem gegeven.”
Na de zware etappe van gisteren met veel zand, besluit Van Loon dat finishen vandaag het belangrijkste is. “Er is al zoveel gebeurd, wij willen gewoon de finish halen. Doordat er trucks voor ons rijden hebben we vrij veel last van het stof, dus zijn we af en toe gestopt om weer voldoende te zien. Dan kun je het beste gewoon even stoppen, want anders verongeluk je gewoon. We hebben zelf verder nergens vast gezeten en gewoon door kunnen rijden. Dus eigenlijk zijn we erg tevreden na deze marathon.”
Op zaterdag is de rustdag in Arequipa en kunnen de monteurs aan de slag om de auto weer helemaal tiptop te krijgen voor de tweede Dakar-week.
Tim en Tom Coronel staan urenlang vast in etappe 4
Tim en Tom Coronel hebben in de vierde etappe van de Dakar Rally 2019 veel tijd verloren. Het tweetal kwam in het eerste deel van de proef in de problemen. Uiteindelijk eindigden ze op bijna drie uur van de etappewinnaar.
Na drie vlekkeloze dagen werden op dag vier ook Tim en Tom het slachtoffer van het onverbiddelijke woestijnzand van Peru. Het tweetal reed de eerste dagen knap om alle problemen heen. Waar de ene na de andere deelnemer stil kwam te staan, reed het duo vrolijk verder. In het loodzware eerste deel van de marathonetappe vergaloppeerde menig deelnemer zich, maar ditmaal kwamen ook Tim en Tom vast te staan. Daarmee ging veel tijd verloren.
Tim legde uit: “We hebben lang vastgestaan. De startmotor deed het niet, dus dan krijg je de auto niet meer aan de praat. We zijn lang bezig geweest om het beestje uit het zand te scheppen en de problemen te verhelpen. Na een paar uurtjes zwoegen konden we gelukkig weer verder.”
Vervolgens bleek ook de compressor van het bandenaflaatsysteem niet goed te werken, waardoor het rijden door de fesh fesh nog een stuk lastiger werd. “Eenmaal in de neutralisatie hebben we de auto helemaal schoongemaakt”, vulde Tom aan. “Dat spul kruipt overal en is echt killing voor de techniek. We wilden geen risico lopen dus we zijn flink aan het poetsen geweest. Daarna begonnen we aan het tweede deel van de etappe.”
Met een grote achterstand kwam het tweetal net voor het donker over de finish.
En we sluiten weer afmet de race naar Dakar, de Africa Eco Race:
MAURITANIA’S NATURAL SELECTION!
As in 2018, this 11th stage of the AFRICA ECO RACE between Amodjar and Akjoujt was ruthless for the competitors, should it be in moto or auto category. The navigation was especially complicated. Proof is, if you calculate the average speed of the winners, which is 69 km/h for the motos and 78km/h for the autos, it is less than usual and therefore shows the difficulty of the stage. Therefore, many will be arriving very late at the bivouac tonight.
TOMECEK, HERO OF THE TRUCK CATEGORY
It is well known, the rally-raid is a nest for exceptional competitors, even heroes. On today’s stage, the AFRICA ECO RACE found his. It is Tomas TOMECEK, winner of the truck category and 5th scratch auto/truck. Indeed, besides the fact of being alone in the cockpit of his TATRA, the CZECH spend most of the night in the middle of the dunes helping one of the two sweeping trucks working for the organisation. Meaning that the CZECH did extremely complicated special stages in a row with only 3 hours sleep. An exceptional performance. Behind him, Nöel ESSERS, Marc LAUWERS and Johan COONINX take the 2nd place, in front of a newcomer, GAZ Russia of Boleslav LEVITSKII and Stanislas DOLGOV. Ending 4th place today. Elisabete JACINTO, Jose MARQUES and Marco COCHINHO are in line for the final victory.
Today, the final special stage of the AFRICA ECO RACE 2019 will bring the survivors of the Akjoujt stage to Fimlit, after 218 km of sandy tracks between dunes and one last crossing that won’t be easy.
