Beste Babette, na een rustgevend klusweekend toerden we maandag weer naar Amsterdam toe. Net als vorige week reden we het rondje van de loswal naast de Coentunnel naar de geplande nieuwbouwwijk in Zaandaam, achter de brandweer. Gelukkig wisten we de weg al, want door treuzelende collega’s kwamen wij voorop te rijden *smiley met opengesperde ogen* wat betekende dat wij het tempo mochten aangeven. Voor zover dat in onze handen lag natuurlijk, want zo nu en dan moesten we weer even stilstaan voor de tunnel. De ene keer gingen de slagbomen dicht, maar voordat er een auto uit het struikgewas kon opduiken waarin een mannetje zat met een enorme meetlat, bewogen de bomen alweer naar boven en konden we gewoon doorrijden *smiley die z’n schouders ophaalt* duidelijker was de file toen alle verkeer naar 1 baan moest, omdat er een auto net uit de tunnel stil was komen te staan op de vluchtstrook. De veiligheid van de wegsleepdienst leverde een aardige vertraging op. Wel vervelend, als de file helemaal door de tunnel heen loopt, want dan ruist de radio en het was juist zo interessant wat er werd verteld. Een hoge school in Amsterdam heeft namelijk onderzoek gedaan naar de jongeren die laatst spijbelden om in Den Haag te kunnen demonstreren. Ze liepen daar heel fanatiek rond met grote borden en sterke leuzen, maar weten ze wel hoe het zit met het klimaat, en vooral de problemen die er omheen hangen? Afgezien van die paar snuiters die vooral spijbelden om tjaffies te pokken, kun je wel zeggen dat jongeren goed op de hoogte zijn. Tenminste, van het grotere plaatje dan. Zodra het dicht bij huis komt, hebben ze er eigenlijk niet zo’n last van. Ja ze weten dat de aarde niet verder moet opwarmen, want dan gaat de zeespiegel stijgen *smiley die z’n laarzen aantrekt* maar Nederland zal niet zo snel onder water komen te staan. Wij zijn toch de uitvinders van de Deltawerken enzo? Ook gaan ze zoveel mogelijk met de fiets of het OV, de auto laten staan is goed voor het milieu. De vliegvakantie annuleren en gaan kamperen op de Veluwe? Nee nee, dat gaat dan wel weer erg ver hoor, reizen met het vliegtuig moet wel kunnen. Je zou kunnen zeggen dat de conclusie was dat de Nederlandse jongeren van 15 jaar niet veel verschillen van de volwassenen. Het merendeel snapt dat we niet zo door kunnen gaan want de aarde raakt op, maar Schiphol moet wel blijven groeien anders kunnen we economisch gezien niet meer meedraaien aan de top. Er zijn nogal wat campagnes om het aantal verkeersdoden van de paar honderd die het er nu zijn, terug te brengen naar 0 *smiley die z’n schouders ophaalt* maar die 20.000 doden die er elk jaar zijn vanwege de slechte luchtkwaliteit, ach die stikken er maar lekker in.
Na het carpoolen pikte ik jou dinsdag weer op in Amsterdam, om vrolijk verder te gaan met hetzelfde rondje. De machinist had het stort mooi voor elkaar, een paar auto’s hier en een paar daar, zodat we mekaar ook niet teveel in de weg reden. Ondertussen werd er op de loswal een boot met ander zand gelost, waardoor de trechter met het gewone zand niet werd bijgevuld. Net voor de schaft waren we klaar, ons zand was op, een strakke timing van de loswalmedewerkers. Terwijl we zaten te eten werden de boten gewisseld, maar het duurde zo lang voordat er weer genoeg zand in de trechter zat, dat we eerst maar eens een rondje om de trechter reden om alvast een kwartiertje op de klok te smokkelen voor de middagschaft. De rijtijdenwet ga ik niet uitleggen, veelste moeilijk voor een paar chauffeurs die gewoon hun rondjes rijden en elke avond thuis slapen, maar omdat we het met 4,5 uur rijtijd net niet tot de middagschaft redden, zijn we eigenlijk gedwongen om ’s ochtends een kwartiertje rust te maken (nog voordat we iets van werk hebben gedaan), tussen 9 en 10 een halfuurtje en dan ergens tussen 12 en 2 weer drie kwartier pauze. Wat we nu dus konden verkorten naar een half uur, omdat het eerste kwartier al eerder was gemaakt. Dat rekenen zo makkelijk nog niet is, bleek ook wel uit de berekeningen van het CBS, die lieten namelijk zien dat voor een gemiddeld gezin de energierekening met 300 euro omhoog gaat dit, uitgesmeerd over dit hele jaar. Terwijl eerder juist een centraal planbureau voor de leefomgeving had becijferd dat de rekening met slechts 150 euro zou stijgen, waarna de ministers trots konden vertellen dat zo’n beetje iedereen er dit jaar een beetje op vooruit zou gaan *smiley die diep zucht* en dan waren ze al gewaarschuwd door de onafhankelijke prijsvergelijkers op internet, die de prijsstijging wel aan zagen komen. In plaats van excuses te maken dat er tegen ons is gelogen, op basis van de nieuwste cijfers uit 2017, werd er vooral ruzie gemaakt over hoe en waarom die berekening zo fout had kunnen gaan. Gelukkig was er ook goed nieuws. Vorige week zag ik op veesboek een bericht voorbij komen, waar foto’s bij stonden van een grote haven in Nederland, met het verhaal dat we helemaal niet zo netjes omgaan met het milieu, want alle aftandse oliegestookte auto’s die we hier te vies vinden, exporteren we naar Afrika ofzo om daar nog lekker een tijdje de lucht te vervuilen. Vandaag hoorde ik op de radio dat er niet alleen ouzige gebakjes naar het buitenland gaan, maar dat er ook hybrides worden geëxporteerd. Zo zijn er in januari alleen al 970 moderne auto’s die beschikken over zowel een brandstof- als een electromotor, de grens over gegaan. Die auto’s zijn een jaar of 5 geleden in Nederland verkocht en verleasd, de eigenaren zijn toe aan wat nieuws en nu vertrekken de auto’s met een laadsnoer en een grote bult subsidie in de kofferbak naar voornamelijk Oostbloklanden *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* zie je wel dat ze daar ook met het milieu bezig zijn! En iedereen die nu zit te mokken dat er veel subsidie is betaalt, wat allemaal bij die hardwerkende belastingbetalers vandaan komt, en dat die subsidie zo de grens over word geveegd zonder dat wij er nog wat van terug zien, die mensen moeten niet zeuren en zelf eens een tweedehands hybride gaan kopen. Als er hier markt voor is, hoeven ze ook niet naar het buitenland, zo simpel werkt het spelletje.
Die nacht was er een ander natuurfenomeen aan de gang, namelijk de supermaan. Laatst werden we al opgeschrikt door een bloedmaan, die rood van kleur was (of heel erg licht oranje, tegen het gele aan, afhankelijk van hoe laat je keek), nu was de maan dichterbij dan normaal, waardoor ie een stuk groter leek. Veel mensen die zeggen dat ze dan wat onrustig slapen, anderen zijn bang voor mensen die in wolven veranderen en naar de maan gaan huilen voordat ze in huizen inbreken en dood en verderf zaaien. Ik sliep ook een beetje onrustig, op een gegeven moment hoorde ik de slaapkamerdeur open gaan, het dekbed bewoog en voordat ik wakker genoeg was om uit bed te springen, voelde ik de snorharen kriebelen *smiley die zit te zwijmelen* Wingman was wat later naar bed gekomen en kroop lekker tegen mij aan, de lieverd.
Woensdag ging het werk gewoon weer verder. A10, A8 en het staartje van de A7, grote rotonde, kleine rotonde om te keren, weer de grote rotonde en daarna weer de snelwegen op. Het was al een paar dagen mooi weer. Zonnig en vooral overdag erg warm, zo’n 10 graden warmer dan gemiddeld in februari, met het kwik dat ’s nachts net niet daalde tot het vriespunt. De zomer begint vroeg in Nederland, de fruittelers staan nu al op scherp. Na de droge zomer van vorig jaar is het grondwaterpeil nog steeds niet nog op een normaal niveau teruggekeerd, en nu waren de voorspellingen voor de komende weken ook nog eens zonnig en droog *smiley met opengesperde ogen* zo hier en daar werden er al voorbereidingen getroffen om te sproeien. Ondanks het tekort aan water, zijn er toch watertoeristen uit het buitenland vandaan gekomen. In navolging van de wolf, die Nederland tijdens de droge zomer misschien verwarde met een dorre toendra in het Oostblok, zijn nu de bevers ons land in getrokken. De houtknagers met lange voortanden leven vooral langs oevers van rivieren, misschien is dat het juist wel, omdat de rivieren zo geslonken zijn is de oever breder geworden, waardoor ze nu nog meer ruimte hebben. De natuurmensen zijn er in ieder geval blij mee, want de familie van Ed en Willem uit de Fabeltjeskrant waren eigenlijk al een tijdje uitgestorven in Nederland.
En er was nog iets uitgestorven *smiley met natte ogen* *smiley die z’n neus snuit* radio Decibel. Al een paar weken zit ik nu zonder, en het gaat me steeds slechter af. Het ochtendhumeur is inmiddels bekend bij de collega’s, maar ik merk aan mijzelf dat ik nog meer uit m’n hummetje raak dan ik normaal al ben. Radio Decibel, naast Skyradio de enige zender waar niet zoveel geouwehoerd word, afgezien van de zelfbevlekking in de vorm van een vlotte jingle die na ongeveer elk nummer word afgespeeld. Vlotte dansmuziek van de late jaren ’80 tot nu, heerlijk om mee wakker te worden. Tot er een paar weken terug opeens tijdens een dansnummer werd overgeschakeld op Marco Borsato *smiley met opengesperde ogen* een radioDJ die een ruzie in de liefdesrelatie probeerde op te lossen via het werk? Een storing? Nee, het was gebeurd, Decibel was verdreven door radio Royaal en kwam niet meer terug. Radio Royaal, alleen de naam al… *smiley die met z’n ogen rolt* en dan die vreselijke Hollandse meezingers, alsof er nog niet genoeg 100%NL en Hazes FM zenders zijn. Waar moet ik nu heen voor opgewekte muziek zonder slechte grappen van een DJ die om zichzelf lacht? Decibel was zo’n beetje de enigste zender waar je zomaar, zonder vooraankondiging, Swamp Thing van The Grid kon horen. Waar je de hele dag door werd verrast kon worden met happy hardcore, zonder te moeten wachten tot er ergens een fout uur begon *smiley die in foetushouding op bed ligt te huilen* het is niet eerlijk! Waarom dan geen cd’tje draaien op de vroege ochtend? Nou Babsewapsje van me, jij bent zo modern dat je niet meer aan cd’s doet. Alleen cd’s die heel klein zijn opgevouwen en via een USB-verbinding ergens in je dashboard kunnen worden gepropt. Waarschijnlijk waren ze al dat gezeur zat bij de MAN, van chauffeurs die hun Henk Wijngaard cd’s niet meer terugkregen. Gina a.k.a. Poekie had al problemen met de cd-speler. Ik dacht omdat ie zo onhandig was gemonteerd, alle stof dwarrelde zo in de opening, waardoor je af en toe wat overredingskracht en lange nagels nodig had om een cd te kunnen bevrijden. Bij Shirley zat de radio al hoger in het dashboard, waardoor het stof er niet meer op bleef liggen. Ook beter voor de cd-speler zou je zeggen *smiley die begint te tandenknarsen* ware het niet dat zij ooit eens Shakira heeft ingeslikt en die niet meer heeft willen teruggeven! Zelfs niet aan de monteurs die haar tijdens mijn vakantie afvoerden naar de dealer. En nu zit jij dus zonder cd-speler, en ik met een steeds zwaarder gemoed.
Donderdag werd er echter wel verteld dat ik moet oppassen wat ik zeg. Slachtofferhulp gaat met een campagne beginnen die hatelijke reacties onder rampberichten moeten terugdringen. Bij auto-ongelukken word vaak gezegd dat diegene zelf schuldig en/of dronken is, een verkrachting zal een meisje wel zelf hebben uitgelokt omdat ze zich te bloot kleedde en al die mensen die verdrinken in een tsunami, ach die moeten gewoon niet in een orkaangevoelig gebied gaan wonen waar vaak aardbevingen plaats vinden. Het is heel pijnlijk voor de slachtoffers en de mensen om hen heen, om zulke berichten te lezen. Begrijpelijk natuurlijk, want als je het iemand vraagt, zijn er maar heel weinig die zo in het openbaar beschuldigd willen worden van iets wat niet eens waar hoeft te zijn. Toch zit er wel een psychologische verklaring achter, onze hersenen zijn namelijk te klein om het idee te kunnen bevatten dat zoiets ons ook zou kunnen overkomen. Een ernstig auto-ongeluk, van je fiets getrokken worden waarna je verkracht word achtergelaten in de struiken, een natuurramp, vaak is het gewoon op de verkeerde tijd op de verkeerde plek zijn. Maar het idee dat het dus iedereen zou kunnen overkomen, is zo beangstigend en groots, dat we graag iets of iemand de schuld geven, waarmee we onszelf het gevoel geven dat het ons niet kan overkomen. Dankzij de vlucht die internet heeft genomen de laatste jaren, is het echter mogelijk om die verklaring die je in je hoofd hebt, die je voorheen slechts met een paar mensen deelde wanneer het ter sprake kwam, nu kunt delen met zo’n beetje de hele wereld. Pijnlijk voor nabestaanden en dus iets waar Slachtofferhulp zich voor wil inzetten. Ondertussen reden wij nog steeds onze rondjes, en zagen daarbij nogal wat interessante dingen voorbij komen. Afgelopen dinsdag reed er namelijk een afgeplakte Porsche Taycan, die pas later op de markt komt en nog niet eens officieel is geïntroduceerd, over de A8. Stom, eigenlijk had ik er achteraan moeten gaan toen ie afsloeg naar het tankstation, maar dat besefte ik pas later toen ik de plaatjes googelde. De dikke kont van de Lamborghini Huracan verdween al snel uit beeld, daar hadden we niet achter kunnen blijven plakken. De nieuwe Ford Mustang en Opel Astra OPC van het vorige type kwamen al dichterbij, net als de Mitsubishi 3000GT die we meerdere malen voorbij zagen rijden *smiley die met een verrekijker in een schuttersputje zit* volgens mij kwam er ook nog een Tesla Model 3 voorbij, van de week met de boot aangekomen in Nederland en nu eindelijk (bijna) klaar voor uitlevering, het volume model van Elon Musk die de Tesla ook bereikbaar moet maken voor Jan Modaal. Niet voor Jan Modaal maar wel al iets langer op de markt was de BMW i8, die trouwens in niets lijkt op de 8-serie de we eerder ook langs zagen komen. Wat al die auto’s gemeen hebben? Je moet een rijbewijs hebben om ermee de weg op te mogen gaan. En daar ging het fout *smiley die zwemt in een grote stapel papieren* op veesboek waren al berichten voorbij gekomen van chauffeurs die mogelijk werkloos thuis zouden komen te zitten, omdat het nogal lang duurde voordat ze van het CBR hun rijbewijs mochten verlengen. De ouderenbond waarschuwde al dat mensen van boven de 75, die een medische keuring nodig hebben om het rijbewijs te verlengen, daar tijdig mee moeten beginnen. Nu werd vertel dat het CBR onder verscherpt toezicht werd gesteld. De administratieve rompslomp groeide het bedrijf boven het hoofd, waardoor mensen weken, soms zelfs maanden moesten wachten voordat ze bericht kregen of hun gezondheid goed genoeg was om het rijbewijs te mogen verlengen. Te weinig werknemers, te veel mensen die al na 2 dagen naar de helpdesk bellen om te horen of hun papieren zijn goedgekeurd, het is te erg. Hopelijk hebben ze de boel voor 2021 weer op orde, want dan ben ik aan de beurt.
Vrijdag mochten we, natuurlijk, weer laden in Amsterdam voor Zaandam. Al bij het eerste rondje werden we geremd in ons enthousiasme, in de richting Vlothaven – A8 waren er 3 auto’s in een kopstaartbotsing terecht gekomen. Geen flauwe opmerkingen, want dat mag niet van Slachtofferhulp. Na het kiepen reden we weer terug, maar wel via de wisselbuis omdat er voor de oude tunnelbuis een akkefietje was waardoor de slagbomen dicht moesten. Hadden we mooi uitzicht op het ongeval in de tunnel, dat werd verlicht door oranje zwaailampen. Aan de andere kant zagen we het verkeer stil staan voor de slagboom, zodat de reddingswerkers veilig over 4 banen heen konden opruimen. Ondertussen was op de loswal de lopende band naar de trechter toe stuk gegaan, waardoor we moesten laden onder de kraan. Dat duurde iets langer en dat kwam mooi uit, want juist toen we bij de loswal wegreden, ging de tunnel weer open voor verkeer. Via de 2 linkse banen rolden we door de tunnel, voorbij de pijlenwagen, de veegzuigwagen die olieresten opruimde, de sleepwagen waar al 1 auto op stond en nog wat poppetjes die er omheen liepen. Tijd genoeg om te kijken ja, want dat doet iedereen toch stiekem wel en aangezien het ongeluk was gebeurd op de weg naar boven, betekende het dat de vrachtwagens met 30 ton zand in de rugzak maar langzaam naar de uitgang konden kruipen. Het volgende rondje was alles opgeruimd en zo’n 2 uur na het ongeluk was er ook niets meer van een file te zien. Niet lang na de ochtendschaft draaide ook de lopende band weer, zodat we snel en efficiënt onder de trechter konden laden. Hoewel er eerder deze week werd verteld over de verwachte droogte, reden we gisteren in de regen. Ook vandaag was het geen heel vrolijk weer. De wolkenfabriek draaide op volle toeren, maar de paar ventilatoren die er vlakbij staan, draaiden maar langzaam. De wolken bleven daardoor nogal hangen en wij reden zo heel letterlijk onder de rook van Amsterdam. Na 15 rondjes was het gedaan met de pret, terwijl we stonden te wachten tot ik met een collega mee kon carpoolen, belde de planner nog met een spoedje. Niet alleen de chauffeurs liepen nog wel eens te knoeien met het nieuwe boordcomputersysteem, nu was er blijkbaar ook een klant waarbij het niet helemaal goed was gegaan. Of we nog even 14 kuub wilden laden, want die man stond al een tijdje te wachten *smiley met het schaamrood op de kaken* dus toerden we in een vrij rustige middagspits naar het gezellige Nauerna, waar we onder aan een dijkje op de oprit mochten kiepen. Met ingeschakelde sperren weer terug naar boven, achteruit terug naar een dammetje die ruim genoeg was om te kunnen keren en daarna toerden we terug naar de zaak.
Zaterdag rinkelde eerst Wingmans wekker, hij mocht nog een paar uurtjes te werk vanwege de enorme drukte. Daarna rinkelde mijn wekker, ik mocht bij de schoonheidsspecialiste op tafel komen liggen om de boel weer netjes in vorm te krijgen. Lekker babbelen over hoe het er nu voor staat in de wereld, hoeveel invloed eten kan hebben, zelfs als het gezonde dingen zijn als fruit, op je puistjes. Het was een heerlijk ontspannen ochtend waardoor ik ’s middags de drukte van winkels aandurfde. Nog even wat kleine boodschappen meenemen onderweg naar huis toe, om daar Wingman in bed te vinden. Arme kerel, eerst al de mannengriep, dan dat zeikwijf dat geen gelegenheid onbenut laat om hem erop te attenderen dat ie vaker moet koken, en nu zo hard zijn hoofd gestoten op het werk dat ie met hoofdpijn in een donkere kamer moest liggen. Het zit hem ook niet mee. De verjaardag die op de agenda stond, werd dan ook netjes afgezegd. Terwijl Wingman boven zielig lag te zijn, kon ik ongestoord de film van 50 shades of Grey terugkijken, die van de week op tv was. Het begin had ik al eens gezien, toen we met een paar vriendinnen in de bioscoop zaten te giechelen. Helaas werd de pret daarna verstoord door mijn strooitelefoon en was het er in al die jaren nog steeds niet van gekomen om de rest nog eens te kijken. Tot nu dus *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* en dan kan ik van de week ook meteen het vervolg zien. Want wat is het een vreselijke film *smiley die met z’n ogen rolt* ja mooi gefilmd, goede muziek, bladiebla, maar dat grietje dat de hele tijd zo vreselijk onzeker op d’r lip zit te knagen *smiley die diep zucht* en dan dat vragen de hele tijd… “Waarom Christian? Waarom doe je zo? Waarom ben je zo? Waarom kunnen we niet samen slapen?” Omdat dat in het contract staat! Of je tekent, of je loopt weg, niet dat halfslachtige ‘ik wil het wel ik wil het niet’. Gelukkig stapte ze aan het einde dan ook in de lift, zonder afscheidsknuffel. Maar goed, donderdag dus deel 2 *smiley die in z’n handen wrijft* ik kan niet wachten!
En nu is het zondag. Beetje uitgeslapen, maar we lagen er gister al vroeg in. Dus nog even snel het stukje getypt, zodra dit onlijn staat snel wat eten en dan op de brommer naar Vader en Moeder toe, want Zwager vind dat het wel warm genoeg is om een rondje te gaan toeren. Fijne zonnigdag allemaal en geniet van welke activiteiten je dan ook in de contract hebt staan voor vandaag.
: een weekje door de Coentunnel jagen){kind=link}