Beste Babette (deel 30): Wereld Autismedag


Beste Babette, afgelopen zondag waren dus naar Oma’s verjaardag. Volgens haar vertrokken we daar veel te vroeg, net voor de soep en broodjes op tafel zouden komen. Voor ons was het precies op tijd, want thuis konden we meteen aanschuiven voor de start van de Formule 1 race die in een donker Bahrein werd verreden. De startopstelling begon met een verrassende Leclerc, die zijn Steigerende Paard net iets meer wist aan te sporen dan teamgenoot Vettel naast hem op plek 2, daarachter de Zilveren Pijlen bestuurd door Hamilton en Bottas, de Rode Stier van Verstappen, de lange oren en stampende achterpoten van Magnussens Haas, Sainz met de McLaren, Raikkonen met de Alfa Romeo, tweede McLaren in de top 10 met Norris, Ricciardo met het zwartgele Wybertje op de neus, Grosjean met de andere Haas, Albon met zijn Pinkenbulletje nog voor Gasly met de Rode Stier, Perez van Roze Point, Kvyat met de andere Pinkenbulletje, Giovinazzi met de Alfa Romeo, het andere Wybertje met Hulkenberg, nog een roze van Stroll en uiteindelijk Russell en Kubica als hekkensluiters met de Williams.

De eerste bocht ging goed, alhoewel er veel van plek werd gewisseld. Vettel had een goede start en nam de koppositie over terwijl er achter in beeld wel wat stof en vonken te zien waren. In de volgorde Vettel, Bottas, Leclerc, Hamilton en Verstappen ging het verder. Stroll en Grosjean doken meteen naar binnen vanwege schade. Sainz was een plaats geklommen en zette Verstappen onder druk. Hij reed echter de baan af met schade of een lekke band, in de herhaling werd duidelijk dat er een touche was met Verstappen en ze ‘under investigation’ stonden. Ook dat is nieuw dit seizoen: wanneer een coureur word onderzocht, staat er een oranje vergrootglas naast zijn naam links in het rijtje. De paarse stopwatch, voor snelste ronde, stond naast Leclercs naam, hij pakte in ronde 6 zijn koppositie weer terug van voormalig wereldkampioen Vettel. Vanaf ronde 10 beginnen de pitstops zonder schade, door de wisselingen van plaats kwam Ricciardo nog even vooraan te rijden, hij moest nog naar binnen maar probeerde het zo lang mogelijk uit te stellen. Leclerc en Hamilton kwamen er met hun nieuwe banden daardoor vlot voorbij. Terwijl de Rode Stier van Gasly streed voor de laatste plaats in de top 10, krijgt Kvyat 5 seconden straf voor speeding in de pitlane. Grosjean was de eerste uitvaller toen bleek dat zijn auto toch iets meer was beschadigd door de aanrijding met Stroll in het begin van de race. Hamilton stoeide ondertussen met zijn oversturende auto, waardoor Vettel naar plek 2 kon klimmen. Iets daarachter was Verstappen in gevecht met Stroll, die stond op een ronde achterstand maar liet zich niet zomaar inhalen, net als zijn teammaat Ocon vorig jaar. Voordat het weer in een touche en een spin eindigde, kwam Verstappen in ronde 33 naar binnen, weg van Stroll en terug tussen Raikkonen en Gasly weer terug, waarna hij snel weer naar voren klom. Leclerc reed nog steeds vooraan, met een enorme voorsprong op Bottas die tweede plek bezet hield. De Zilveren Pijl van Hamilton werd vanaf de vierde plaats op Vettels Steigerende Paard gericht, Bottas maakt ruimte door de pits in te duiken en terwijl Hamilton er voorbij kwa, gooide Vettel zijn bolide in de spin. Hij moest direct naar binnen toe omdat er met de platte kantjes op zijn banden niet was te rijden, maar die platte kantjes zorgden voor zoveel trilling in de auto dat zijn voorvleugel op het rechte stuk afbrak. Na een lange pitstop kwam hij op plek 9 terug in het veld. Door dat hele voorval was Verstappen opgeschoven naar zo’n 5 seconden achterstand op Bottas en het podium. Helaas zal die trede voor het erepodium buiten bereik blijven, of er moet iets geks gebeuren… Bijvoorbeeld dat Leclerc 11 ronden voor het einde klaagde over motorproblemen. Hamilton reed dan al in zijn spiegel en had geen enkel probleem om het kreupele paard in te halen. De motorproblemen bij Leclerc waren zo groot dat hij op het rechte stuk tientallen kilometers topsnelheid miste, waardoor er zelfs bij de Rode Stieren werd berekend dat Verstappen op het podium zou kunnen komen. In ronde 53 kwam Bottas naar de tweede plek, nog maar 7 seconden te overbruggen en Verstappen zou de kleinste beker in ontvangst gaan nemen. Of er moet iets geks gebeuren… Bijvoorbeeld dat de motor van Hulkenberg, die inmiddels al was opgeklommen naar de top 10, zou ploffen. En terwijl de camera’s zochten naar de berm waarin hij was uitgerold, viel Ricciardo’s motor uit. Beide Renaults in een paar 100 meter tijd uitgevallen, ze deden de schaarkrik-vorm op hun neus wel eer aan. Tijdens de virtual safety car mocht er niet ingehaald worden, maar toen duidelijk werd dat de Wybertjes op een te gevaarlijke plek stonden, en de marshalls ze niet aan de rol kregen, werd de echte safety car erbij gehaald. Verstappen voelde de staart van Leclercs Steigerende Paard aan zijn neus kietelen, maar mocht er niet voorbij. Sainz werd de vierde uitvaller met een retirement, met plek 17 viel er toch niet meer zoveel te halen. Door deze situatie werd meteen een nieuwe regel duidelijk: wanneer er achter de safety car word gefinished, gaat ie net voor het afzwaaien de pits in, zodat in dit geval niet de Zilveren Pijl van Bernd Mayländer maar die van Hamilton op de foto’s van de finish stond. Bottas eindigde tweede, Leclerc toch nog derde, Verstappen vierde en achter hem Vettel, waarna de rest van het veld volgde. Tijdens de afkoelronde maakte Verstappen nog even een langzame donut, waarschijnlijk om af te reageren omdat hij dit seizoen niet meer met een Renault rijd, maar hij dankzij Renault alsnog een paar punten misliep.

Maandag mochten we zelf weer racen. Het werd een endurance-race over lange afstanden, we laadden grond bij de grondbank in Vijfhuizen, dat we mochten kiepen bij Microsoft op de Agriport, bij Middenmeer. De route slingerde zich via de A9, A5, A10 en A8 naar de A7 toe. Tijd genoeg om radio te luisteren, maar omdat het 1 april was, kon je niet alle berichten vertrouwen. Zo werd er bijvoorbeeld verteld over een homoseksuele priester die uit de kast was gekomen tijdens een mis. In zijn biografie, die hij ook meteen maar even presenteerde, schijnt hij te vertellen over hoe hij omgaat met zijn seksualiteit en hoe hij seks had met mannen die hij vond tijdens bezoekjes aan sauna’s en darkrooms *smileys die een staande ovatie doen* de stap nemen om uit de kast te komen is een lastige, heel stoer van hem dat hij het heeft gedaan. En zeker ook lovenswaardig dat hij sex heeft gehad met volwassen mannen, er komen wel eens andere berichten uit de kerk vandaan. Het bisdom, zijn baas zeg maar, vond het ook wel goed van hem dat hij er zo eerlijk over vertelde *smiley die lacht als een boer met kiespijn* maar toch wilden ze graag dat hij een tijdje uit de kerk zou verdwijnen om ‘tot bezinning’ te komen *smiley die achter z’n oor krabt* dat laatste stukje zal dan wel de 1 april-grap zijn, want God is er toch voor iedereen? Tussen alle berichten en grappen door, miste ik echter een belangrijk bericht: hoe is het nu met Zandvoort? Terwijl alle ogen gisteren waren gericht op Bahrein, verliep in de kustplaats de misschien-toch-niet-zo-strakke-deadline waarop ze tientallen miljoenen bij elkaar geharkt moesten hebben. Op diverse radiozenders, in diverse nieuwsbulletins *smiley die z’n schouders ophaalt* of ik ben er onbewust steeds langs gezapt, of er was echt geen nieuws over te vertellen.

Dinsdag keerden we terug naar het bekende rondje van Schagen naar Slootdorp. Jawel, voor het windmolenpark *smiley die zandkorrels op kleur sorteert* en dat op Wereld Autismedag! Alsof de planner met de Enkhuizer Almanak en de horoscoop van de krant op schoot de chauffeurs indeelt. Nu is het heel makkelijk om grapjes te gaan maken over autisten, vooral omdat ze het zelf niet altijd doorhebben, maar uiteindelijk schuilt in iedereen een autist. Alleen laat iedereen dat op verschillende manieren merken. Volgens een zelftest in een tijdschrift ben ik ook autistisch, tot groot vermaak van Wingman want die is er vroeger echt voor getest, en volgens hem telt dat zwaarder. Wat alleen maar weer bevestigt dat autisme bij vrouwen vaak pas op latere leeftijd of helemaal niet word opgemerkt, omdat vrouwen van jongs af aan veel meer (onbewust) word aangeleerd om te kijken wat anderen doen en zich daaraan aan te passen, terwijl jongetjes gewoon gillend mogen rondrennen en niet hoeven uit te leggen hoe ze zich voelen, want dat doen jongetjes nu eenmaal niet. Een ander bericht dat mijn aandacht trok was de melding dat de discussie bij de kinderopvang weer is opgelaaid over het wel of niet mogen weigeren van niet-gevaccineerde kinderen. Bij een kinderdagverblijf (was het Haarlem of Amsterdam ofzo?) waren al 3 kinderen besmet met mazelen. Het zou kunnen dat 2 daarvan nog te jong zijn om ervoor ingeënt te worden, en dat 1 van de 3 het misschien had opgepikt tijdens een vakantie in het buitenland *smiley die zit te schuimbekken in z’n tuigje* vaccineren? Laten we het eens hebben over de minimumleeftijd waarop koters bij de opvang gedumpt mogen worden, en waarom ze op zo’n absurd jonge leeftijd al meegesleept moeten worden in een vliegtuig. Of ben ik dan weer te kort door de bocht? De ironie van het hele verhaal is natuurlijk dat dit bericht juist op Wereld Autismedag naar buiten kwam. Er zijn ouders die hun kind niet laten inenten omdat ze denken dat God dat niet wil, maar een steeds groter wordende groep zijn de ouders die langdurig theoretisch opgeleid zijn, die hun kind niet willen laten inenten omdat ze het spul wat in die spuiten zit niet vertrouwen. Kinderen zouden autistisch worden van inentingen *smiley met natte ogen* en autisme is wel het laatste wat ze in hun perfecte leventje kunnen gebruiken *smiley die over de grond rolt van het lachen* dat hun vader, een gepassioneerd boekhouder, altijd op dezelfde tijd wilde eten en dat ze vroeger altijd naar dezelfde plek op vakantie gingen, dat zien ze niet als autisme maar als ‘zo ging het vroeger nu eenmaal’. En dat is ook iets wat autisten hebben, in meer of mindere mate; een patroon zien in berichten of gebeurtenissen die voor andere mensen totaal onsamenhangend zijn.

Over onsamenhangend gesproken: woensdag ging het net als zondag, weer niet over werk. Terwijl jij met een andere chauffeur ’s Heeren wegen onveilig maakte, toerde ik met Moeder, Zusje en Zwager’s Moeder naar een bruidsjurkenwinkel. Na 2 bruiloften was het voor Zwager duidelijk, zijn vriendin, het derde Zusje in de rij, moest ook trouwen. En zo zaten we met moeders en zussen op de bank in de zaak waar we al tweemaal eerder waren geweest, om een jurk uit te zoeken voor de grote dag. Een jurk die anders was dan de andere 2, klassiek of toch juist modern en trendy? Tule, borduursels, kant en glitters vlogen door de ruimte terwijl er een selectie werd gemaakt uit de vele jurken die er hingen. Uiteindelijk werd er ook dit keer weer een keuze gemaakt, en besloten we de dag af te sluiten met een etentje *smiley die over z’n buik wrijft* de laatste keer dat we nog eens flink konden schransen, voordat we ons straks in billenbroekjes en torseletjes moeten persen.

Donderdag mochten weer terug naar de windmolens rondom Slootdorp, toerden we zelf weer over de ’s Heeren wegen, slingerend langs boerderijen, rechtuit langs het kanaal, onder viaducten door en over bruggen heen. Projecten waar bouwbedrijven jaren geleden al mee bezig zijn geweest, afgezien van het aanpassen van het spoorviaduct en de aansluiting van de N241 op de N248 die onlangs is uitgebreid met een extra brug voor de parallelweg, ligt alles er al ruim 10 jaar zo bij. Het kanaal nog vele jaren langer. Hoeveel het toen heeft gekost, en hoeveel het toen uiteindelijk meer kostte dan begroot, misschien zijn er nog mensen die het weten? Vandaag werd verteld dat bouwbedrijven in de huidige tijd jaarlijks miljarden kwijt zijn aan het oplossen van fouten *smiley die euro’s in de rondte strooit* vind ik een hoop geld. Zeker als ik zie wat voor dingen er op de werkvloer gebeuren, die voorkomen hadden kunnen worden, of *smiley met opengesperde ogen* in 1 keer goed hadden kunnen gaan! Het is een gevleugelde uitspraak geworden op de werkvloer, het moet niet in 1 keer goed want dan zijn we te snel klaar. Of het dan een viaduct is dat een paar meter opgeschoven moet worden omdat de verkeerde GPS-modellen zijn gebruikt, of dat een vloer schuin afloopt zodat het regenwater wegspoelt naar de kant waar juist geen putjes zitten, het zijn maar kleine dingetjes die flinke frustraties en nog veel grotere kosten kunnen opleveren. Reden voor de minister om voor te stellen dat bouwbedrijven voortaan alles digitaal doen. De processen moeten dan in een database komen waar andere bouwbedrijven ook in kunnen kijken, zodat men kan leren van mekanders fouten *smiley die aan z’n kin krabt* een haantjesbolwerk waarin de uitvoerder niet eens iets wil aannemen van een machinist? Laat staan een miscalculatie of verkeerde inschatting toegeven? En in die cultuur moeten volwassen mannen gaan leren van fouten die meestal meteen worden verdoezeld door het in de omschrijving iets aan te passen? Ik ben benieuwd of ik nog zal meemaken dat zo’n systeem gaat werken. Ondertussen was op 95% van de basisscholen het verkeersexamen gaande. Terwijl alle kinderen zich onderweg van huis naar school onherroepelijk door het verkeer heen moeten werken, is zo’n examen verbazingwekkend genoeg toch niet verplicht. Dit jaar zou voor het eerst het examen digitaal gemaakt gaan worden, tablets waren aangeschaft en opgeladen, oefenexamens gemaakt, iedereen was er klaar voor *smiley die op z’n nagels bijt* tot er duizenden leerlingen tegelijk inlogden en het hele systeem vastliep. Zoals juf Ank van de teevee zou zeggen: het leven is niet makkelijk, kinderen moeten voorbereid worden op teleurstellingen. En op deze manier kunnen ze alvast oefenen hoe ze moeten omgaan met de wanorde bij het CBR, als ze straks groot zijn en een verkeersexamen moeten doen voor hun rijbewijs.

Vrijdag begon fris, mistflarden trokken vanuit het kanaal de weg over, terwijl wij de bekende route weer reden van Schagen naar Slootdorp. Al snel werd het zonnig en met de warme stralen op de cabine gericht hoorden we hoe het ouderschapsverlof in Nederland straks word aangepast. Nu kunnen ouders, tot hun kind de leeftijd van 8 jaar heeft, nog 2 maanden onbetaald verlof opnemen, straks worden die 2 maanden wel vergoed. Binnen 3 jaar moet het ingevoerd worden, maar misschien moet daar iets meer haast mee gemaakt worden. Afgezien nog van Middeleeuwse epidemieën die terugkeren in de dagopvang, zijn er zelfs al een paar basisscholen die een complete klas hebben opgeheven. Omdat er gewoon geen leraar (m/v) is te vinden, worden de kinderen uit groep 7 en in het andere geval groep 8 maar bij andere basisscholen ondergebracht. Gelukkig gloort er hoop aan de pedagogische horizon, want de topvrouw van de AFM, die juist een contractverlenging van 5 jaar had gekregen, heeft te kennen gegeven dat zij aanstaand schooljaar naar de PABO gaat om de lerarenopleiding te doen, waarna ze in het speciaal onderwijs wil gaan werken *smileys die een staande ovatie doen* hulde voor deze vrouw. Het respect werd alleen maar groter toen een journalist vertelde dat ze een salaris van 212.000 euro inleverde om, als ze eenmaal de hoogste trede in de loonschaal heeft bereikt, 63.000 euro te gaan verdienen. Terwijl mannen nog steeds gillend over het schoolplein rennen of in de hoek hun veters 10 keer gaan zitten strikken wanneer ze worden aangesproken op mogelijke fouten, stropen de topvrouwen de mouwen op en gaan ze aan de gang waar ze nodig zijn; aan de basis van iets waar het vreselijk fout kan gaan of waar juist nu een ommezwaai gemaakt kan worden naar een betere toekomst. Met de steeds warmer wordende zon kwamen trouwens ook de caravans en campers tevoorschijn. De eerste witte kentekenplaten met fietsendragers werden alweer afgevinkt in de vakantiebingo, het seizoen van campinggasten en doordeweekse zondagsrijders is weer begonnen. Gelukkig kon het altijd erger, want rondom Amsterdam liep het gigantisch vast dankzij een kettingbotsing op de A9 en nog wat andere akkefietjes *smiley die aan z’n kin krabt* dan valt het met die paar trekkertjes op onze route nog wel mee.

Zaterdag moest er eerst uitgeslapen worden, flink water drinken en voorzichtig een stukje fruit eten, om weer recht te trekken van de vrijmibo gisteren. Met de kater op schoot toerden we daarna richting het zuiden, waar vrienden hun gezinsuitbreiding vierden. In het zonnetje stonden 2 nieuwe vrachtwagens te stralen, waar we onder het genot van een Bosch Bolletje naar mochten kijken. Wilde je dichterbij komen, dan moest je eerst je handen wassen. Na de koffie en thee kwam al snel de borrel op tafel, de kinderen vermaakten zich op het springkussen en de skelters, er kwam een buffet tevoorschijn met soep en broodjes *smiley die over z’n buik wrijft* en voor we er erg in hadden begonnen het al te schemeren. Het springkussen werd opgehaald, er kwam nog een bruine fruitschaal op tafel terwijl de groep al aardig uitdunde. Bijna als hekkensluiters vertrokken Wingman en ik uiteindelijk ook, waarna we samen de donkere nacht en de zondag in reden.

Een zondag die een stuk lichter was toen ik wakker werd. Wingman ligt nog bij te komen van alle serieuze mannengesprekken van gisteren, terwijl ik over het laptopscherm heen naar de wapperende shirts aan het wasrek in de tuin kijk. Het waren 2 gezellige borrels, maar van deze laatste paar uurtjes weekend gaan we in rust genieten. Fijne zonnigdag allemaal, tot het volgende feestje.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *