Beste Babette, na een druk weekend begon de maandag ook een beetje onder spanning. De planner had weer een oefenchauffeur gevonden die met mij mee mocht rijden, dus moesten we netjes onze rondjes van Schagen naar Slootdorp rijden. Tot aan de eerste schaft tenminste, daarna nam de andere chauffeur het over en hoefde ik alleen nog maar tips te geven over de volgorde van de in te drukken knopjes bij het kiepen en de bediening van de boordcomputer. Kon ik ondertussen mijn eigen administratie ook een beetje bijwerken en wat uitgebreider van het uitzicht genieten. Dan pas valt het me eigenlijk op hoeveel handelingen er nodig zijn, en hoeveel ik tegelijkertijd doe. De chauffeur reed voor het eerst met een kieper en met een boordcomputer, alles stap voor stap doen is dan logisch *smiley met kromme tenen* maar gaat wel langzaam. Dan gaat het toch wel jeuken om niet te zeggen “laat maar, ik doe het wel.” Gelukkig kon ik me inhouden en met het uitzicht over de landerijen, die ik nu eens wat uitgebreider kon bekijken, vloog de dag voorbij.
Dinsdag mochten we verder op hetzelfde werk, met nog een paar collega’s samen maar zonder extra chauffeur in de auto. Op de radio ging het vooral over de Notre Dame, een oude kerk in Parijs die beroemd werd door een Disney sprookje waarin een man met een vergroeide rug verliefd word op een zigeunermeisje. Het icoon van de stad vatte gisteravond vlam, in de vroege ochtend werd het sein brandmeester gegeven en in de loop van de dag hoorden we dat de boel geblust was. Het was al een oud gebouw, de eikenhouten constructie stamde nog uit de jaren 1100 *smiley die achter z’n oor krabt* als het hout al zo lang ligt te drogen is het niet vreemd dat het zo snel opbrand. Met een opgeluchte ondertoon werd op de radio verteld dat er een aantal van de relikwieën, die in kerk waren opgeslagen of tentoongesteld, gered waren van de ondergang. Schilderijen, maar ook een stuk van de doornkrans die Jezus had gedragen tijdens zijn kruisiging. Zelfs een spijker, die was gebruikt tijdens de kruisiging, lag ergens in de kerk en was gered *smiley die aan z’n kin krabt* zou je daar nog een DNA-test op kunnen doen? Als het waar is dat we allemaal kinderen van God zijn, zou het DNA van Jezus een klein beetje overeen moeten komen met iedereen op de wereld. Of heb ik iets teveel CSI gekeken? Tussendoor was nog een kort bericht over een andere kerk die vol zit met DNA en begint af te brokkelen. De Jehova’s Getuigen gaan nu misschien toch een beetje toegeven dat er misschien toch wel een beetje seksueel misbruik is geweest binnen de groep. Jarenlang alles doodzwijgen en in doofpotjes stoppen werkt dus niet, uiteindelijk komt het altijd een keertje uit. Opbiechten en paar rozenkransjes bidden, bij sommige stromingen werkt dat om van je schuldgevoel af te komen, maar eerlijk gezegd weet ik niet of de Jehova’s daar ook aan doen, aangezien ze geeneens verjaardagen mogen vieren, dus een rozenkrans zal ook wel te frivool zijn. De nieuwsberichten over de Notre Dame kwamen met een andere manier om je schuldgevoel kwijt te raken: afkopen. Nog voor de boel goed en wel geblust was, stond er al een miljardair op om te zeggen dat hij 100 miljoen in het potje voor de wederopbouw stopte. Het leek niet echt om schuldgevoelens te gaan maar meer om prestige, want bij het volgende nieuwsbulletin werd verteld over een andere miljardair die zijn concullega met 100 miljoen overbood. Inclusief een paar stichtingen en de stad Parijs zelf, was er in 1 dag al 400 miljoen bij elkaar gehaald voor een gebouw waarvan nog niet eens zeker was of het wel gerestaureerd kan worden *smiley die opgelucht onderuitzakt* fijn voor alle mensen die het niet zo breed hebben, dan hoeven zij niets de doneren. Want nog voordat de miljoenen in het rond vlogen, werd er al gewaarschuwd voor crowdfundingsacties die waren opgezet door cybercriminelen. Er is werkelijk waar niets meer heilig in Frankrijk!
Woensdag even geen brandende kerken of zand rijden voor een windmolenpark, de dag begon met volledige ontspanning bij de schoonheidsspecialiste op tafel. Het gezicht weer in de plooi of eigenlijk juist uit de plooi masseren, voeding en hydratatie erop smeren, de oksels en bikinilijn klaar maken voor een mogelijke stranddag, ik was helemaal klaar voor de eerste zomerse dag. Na de lunch bij Vader en Moeder gleed ik totaal ontspannen naar huis toe, waar ik nog even wat in het huishouden rommelde. Wasje draaien, konijnenhok schoonmaken en daarna weer de keuken in, want Wingman en zijn Vader moesten zich ook klaarmaken voor de het mooie weer *smiley die in z’n handen wrijft* zorgen dat de motor klaar staat voor een spontaan ritje, meer hebben mannen niet nodig.
Donderdag had de planner een nieuw rondje voor ons gevonden, van Sint Maartensbrug naar Schagerbrug. Of eigenlijk net een stukje voorbij Schagerbrug. Van het ene boerenweggetje, door het dorpje heen, naar het andere boerenweggetje, een heerlijk rustig rondje met een kruising waarbij de gebouwen tegen de weg aan staan en het verkeer van rechts haast niet te zien is maar wel voorrang heeft. Precies genoeg spanning dus om de aandacht erbij te houden. Op de radio werd verteld dat er een grote groep mensen is die de aandacht er vorig jaar niet bij hadden. Vorig jaar zijn 678 mensen overleden in het verkeer, 65 meer dan in 2017, een stijging van 11%. De BOB-reclames werken wel maar de MONO-reclames over het gebruik van je telefoon in het verkeer moeten nog aanslaan. De minister hoopt dat met de verandering in de wet, dat vanaf deze zomer je ook niet meer met je telefoon in de hand mag fietsen, het aantal weer een beetje zal dalen *smiley die z’n schouders ophaalt* met enige regelmaat kwamen er op de onoverzichtelijke kruising fietsers van links die met oordoppen in en de telefoon in de hand amper de moeite namen om hun hoofd naar rechts te draaien. Geen bedreiging voor mijn persoonlijke statistieken, want op de derde verdieping van zo’n grote rode tanker zit ik hartstikke veilig. Er was wel iets anders dat uit de statistieken naar voren kwam, wat mijn aandacht trok: in de provincie Noord Brabant steeg het aantal doden van 98 naar 150, van de 65 verkeersdoden die erbij zijn gekomen, waren er 52 in Noord Brabant gesneuveld *smiley die aan z’n kin krabt* ze zeggen wel eens dat Brabantse nachten lang zijn, maar dat slaaptekort heeft blijkbaar geen goede invloed op de oplettendheid en veiligheid. Een bericht wat er enigszins op aansloot kwam van Independer, de prijsvergelijker voor verzekeringen en dergelijke, die meldde dat de verzekeringspremie voor jongeren tussen de 18 en 25 jaar explosief was gestegen. Wil je een simpel huis-tuin-en-keuken-autootje een jaar verzekeren wanneer je in die leeftijdscategorie zit, dan kost je dat zomaar 1350 euro. Volgens mij is dat reden genoeg om voorzichtig te rijden zodat volgend jaar de statistieken en de premie weer wat naar beneden kunnen worden bijgesteld. Net zoals de temperatuur van de kachel naar beneden werd bijgesteld. Op jouw dashboard stond ’s middags al 24 graden op de thermometer *smiley met opengesperde ogen* die zomerse dag komt nu wel heel snel dichterbij. De verkoeling moest vooral uit jouw luchtblazers komen, want verkoelende rijwind hadden we maar weinig. Even voor de beeldvorming: het dorpje waar we doorheen reden word in tweeën gesplitst door een grote sloot, met aan beide zijden een asfaltweg langs de huizen en boerderijen. De maximumsnelheid in het dorp bedraagt 30 kilometer per uur, en zo nu en dan zagen we aan de andere kant van het water al auto’s en soms zelfs een fietser ons voorbij gaan. Toch kregen we een berichtje van de planning dat er een klacht was geweest over de snelheid *smiley die plat op het stuur ligt* en daarop besloten we met de collega’s samen om de snelheidsbegrenzer dan maar op 25 te zetten. Van omwonenden kregen we geen klachten meer, automobilisten daarentegen probeerden ons met bumperkleven aan te sporen tot een hogere snelheid of staken over naar de andere kant waar ze hun weg met 50 km/h vervolgden. Verkeersveiligheid is leuk, maar het moet natuurlijk niet te langzaam gaan.
Vrijdag was het Goede Vrijdag voor veel mensen die vrij waren. Voor ons was het ook een Goede Vrijdag, want de planner liet ons weer samen met 2 collega’s over de wegen rond Schagerbrug toeren. Er lag nog een bult zandgrond waarvan werd gezegd dat we die voor de middag wel weg hadden gereden, dan konden we ’s middags nog naar een klusje bij Alkmaar *smiley die aan z’n kin krabt* er waren geen trekkers meer die vanuit het land de bult grond aanvulden, en de mobiele kraan was vervangen door een rupskraan, zodat het laden ook iets sneller ging, maar of we die hele bult weg zouden krijgen? Terwijl de temperatuur zoetjes aan alweer begon te stijgen, bleek het ook een Goede Vrijdag te zijn voor verkeerslezers op de radio. De vakantie in Nederland en Duitsland in combinatie met het mooie weer, zorgde voor veel files in het grensgebied en rondom de Keukenhof. Er was nog een bericht op de radio dat mijn aandacht trok, hoewel we er zelf niet bang voor hoeven te zijn met zand, grind en grond in jouw rugzak, vond ik het toch geen fijn idee dat het aantal ladingroven weer is gestegen. Het aantal geslaagde overvallen, maar ook het aantal pogingen waarbij sloten of zeilen sneuvelen maar de dieven werden gestoord of doorkregen dat er niks waardevols viel te halen, worden gemeld en meegenomen in de statistieken. In Nederland ligt het aantal een stuk hoger dan in andere EU-landen, maar dat zou er ook mee te maken kunnen hebben dat het hier vaker word gemeld. De statistieken werden een klein beetje voor ons uitgeplozen, Venlo is de plaats met de meeste meldingen, maar de provincie die bovenaan staat *smileys die confetti strooien* is Noord Brabant! Het werd heel kort even opgenoemd maar lang genoeg voor mij om me af te vragen of het iets te maken zou kunnen hebben met het aantal verkeersdoden. Dat er meer dieven op de vlucht zijn en zich daarbij om een boom vouwen ofzo. Dat chauffeurs na een gebroken nacht er niet helemaal bij zijn. Of dat de mensen toch al denken dat Noord Brabant het afvoerputje van Nederland is, met al die criminaliteit en narigheid, en daardoor ook wat onbesuisder gaan rijden. Bijster fascinerend, maar helaas moest ik mijn aandacht weer bij de weg gaan houden. Ondanks dat de berekeningen van de uitvoerder en de chauffeur nogal uiteen liepen, kregen we de bult grond toch weg net voor de tweede schaft. Na de lunch in de gezellige bedrijfskantine, waar de kat gewoon ligt te slapen naast het koffiezetapparaat, mochten we van de planner nog even naar Alkmaar. Zand laden bij de loswal en lossen in Garbage City, verderop in Alkmaar. We kozen voor de route langs de N9 om daarna een stukje door Alkmaar heen te rijden naar de loswal toe *smiley die aan het stuur knaagt* oja dat is ook zo, vakantieverkeer. En kaasmarkt op vrijdag in de stad. De temperatuur buiten zat ruim boven de 20 graden, je zag de lucht trillen boven de auto’s die bumper aan bumper de uitgang van de stad zochten. Eenmaal bij de loswal aangekomen was de pret nog niet voorbij, we moesten namelijk de Leeghwaterbrug oversteken. De brug waar al een tijdje aan word gewerkt en waar het verkeer via tweemaal 2 versmalde rijbanen overheen word geperst. Fietsendragers en witte kentekenplaten vermengden zich met vrachtverkeer en de dagelijkse forenzen, in een laag tempo ging het naar het stort. Bij het tweede rondje kregen we nog versterking van een collega, zodat we gezellig samen voor de open brug konden wachten. Maar daarna was het Pasen, en mochten we terug naar de zaak komen.
Nu had ik al eens verteld over project garage. Dat het houten boetje vervangen word door een stenen gebouw, maar dat er eerst wat ruimte gemaakt moet worden. Op vrijdagmiddag was Wingman na het werk al bezig om een werkbank/opslagruimte te maken in het tijdelijke motorhok, zodat daar het gereedschap droog kan liggen. Zaterdag mochten we uitslapen, na het ophangen van de was reed ik naar de supermarkt, terwijl Wingman zijn Vader uitnodigde om gezellig langs te komen. En dan meteen even wat met de stopcontacten te doen, die anders straks open en bloot in de regen liggen. Vader kon de golfplaten van het dak wel gebruiken en had zijn aanhanger mee *smiley die met z’n ogen rolt* ken je dat? Nee nee, alleen het gereedschap opruimen en de stroom omleggen naar een droge plek. Ach het is mooi weer, laten we ook alvast de dakplaten eraf schroeven. Ow kijk nou, die planken hebben weinig nodig om los te laten. Tja dan kunnen we net zo goed meteen de garagedeur er ook uitschroeven. Met alleen zo’n geraamte stelt het ook niet veel voor he… *smiley die achter z’n oor krabt* voordat ik het avondeten klaar had, lag de hele boel plat. Dat ik ook nog moest helpen sjouwen met de looiïge dakplaten was niet erg, of met de garagedeur die tegen de schutting werd geparkeerd. Dat mijn voet begon te bloeden nadat ik in spijker was getrapt, ach daar zijn pleisters voor *smiley die rood aanloopt* maar toen ik tijdens het koken de nog-niet-kokende pan aardappels wilde pakken en het handvat wel kokend heet bleek te zijn, was ik er klaar mee. Dat gekloot ook allemaal, gooien ze in een middagje even de garage plat, terwijl dat eigenlijk maandag pas zou gebeuren. Had ik met mijn goeje gedrag allemaal brood en koekjes in huis gehaald voor de mensen die mijn Vader had geregeld, is dat niet meer nodig… Na het eten liepen Wingman en zijn Vader nog een laatste keer door de tuin, om het gevallen geraamte wat aan te kant te gooien, zodat we de motors nog wel uit het motorhok kunnen halen. Ik bleef lekker op de bank liggen, met mijn vingers in een bakje koud water.
En dan is het zomaar weer zondag. De vlinderstruik staat nu een beetje verloren midden in de tuin, een tuin die opeens ook een stuk lichter lijkt nu er geen donker hout en donkere schaduw in staan. Bijster fascinerend ook voor de buurkatten, die allemaal even een kijkje komen nemen. Straks maar eens kijken of Wingman nog rechtop kan zitten op de motor, en ik met de blaren nog wel in mijn handschoenen pas. Fijne zonnigdag allemaal, en geniet er optimaal van, want morgen hebben we nog zo’n uitslaapdag *smiley die zit te juichen in z’n tuigje*
: Noord-Brabant gevaarlijkste provincie van NL?){kind=link}