Stel je wilt net als de rest van de Nederland een dagje uit met je gezin, zeg naar een dierentuin. En dat wil je, net als het vooruitstrevende deel van Nederland, met een electrische auto doen. Dan kan je naar Artis, Wildlands of Ouwehands gaan, waar de entreekosten zomaar richting de 3 cijfers kunnen gaan. Met een Jaguar I-Pace, Tesla Model S of Audi E-Tron, waarvoor je eerst 2 modale jaarinkomens moet neertellen. Hoe moet dat als je niet zo ruim bemeten bent in de portemonnee? Dan ga je op zoek naar alternatieven. Een kleiner dierenpark in de kop van Noord Holland bijvoorbeeld. Waar je niet heen rijd met een Jaguar, maar met een Franse leeuw, de Peugeot iOn.
Wie zeg je?
De iOn is net als de Citroën C-Zero een afgeleide van de Mitsubishi i-MiEV. In 2009 kwam het origineel op de markt in Azië, in 2010 volgde de Europese tweeling. In 2016 volgde een gezamenlijke facelift. De verkoopcijfers zijn niet razend hoog, waardoor je ze maar weinig treft in het straatbeeld. In het begin was iedereen nog bang van electrisch rijden, inmiddels zijn de drie voorbij gestreefd door bolides met een grotere actieradius en een meer sexy uiterlijk. Hebben auto’s als de iOn nog wel bestaansrecht tussen al die concurrentie? Om dat uit te zoeken raapte ik (Martha de Boer, red.) wat kinderen bij elkaar en vertrok ik naar een dierentuin.
Als je naar de auto toe loopt…
Moet je jezelf een beetje dwingen. De iOn is geen ravissante schoonheid. Een smal en hoog karretje dat overduidelijk is ontworpen om zo efficiënt mogelijk te doen wat ie moet doen: mensen van A naar B brengen. Je zou het gemakkelijk kunnen verwarren met een brommobiel. Door het stompe neus krijgt de auto wel iets aandoenlijks. Dankzij het ontbreken van een hippe coupé-achtige daklijn wekt de iOn de indruk dat mensen van alle lengtes erin plaats kunnen nemen. Kijk je nog eens goed, dan zie je zowel links als rechts een klepje zitten, waarachter de verschillende stekkeraansluitingen zitten voor het rustig en het snel opladen van de batterij.
Ben je ingestapt…
Dan lijkt de auto iets te groeien. Achter het stuur is genoeg ruimte, je zou er zelfs met 1,90 meter in kunnen rijden. Achter jezelf zitten lukt dan niet meer. Voor kinderen is er genoeg ruimte, zelfs wanneer je 2 kinderzitjes kwijt moet. In de achterbank is een Isofix aansluiting, waardoor het voor getrainde moeders geen probleem is om de boel vast te klikken. Een buggy in elkaar vouwen en in de kofferbak plaatsen gaat ook zonder moeite. Gelukkig had ik een zo’n getrainde moeder mee voor deze test! Dat het dashboard is bekleed met ietwat goedkoop ogend plastic, en dat de deuren een blikkerig geluid maken wanneer je ze dicht gooit, deerde haar niet. Waar een kleine auto wel grote indruk mee kan maken, zijn de handigheidjes die je her en der tegenkomt. Veel vakjes en bakjes voor losse spullen zijn er niet, maar het telefoonvakje ligt diep onder het dashboard, waardoor je minder snel geneigd bent even de telefoon te pakken tijdens het rijden. Ondanks de beperkte breedte van het dashboard zijn er toch 2 bekerhouders te vinden. En wil je zonder kinderen veel boodschappen doen, dan is de rugleuning van de achterbank makkelijk om te klappen. Heb je stiekem toch even je telefoon erbij gepakt en de auto ongelukkig geparkeerd? Druk dan op de SOS knop op het dashboard, en de hulp is onderweg.
Voordat je gaat rijden…
Moet je eerst starten zoals je bij ouderwetse auto’s met brandstofmotoren bent gewend. Geen fancy drukknop terwijl de electronische sleutel nog in je handtas zit, maar een echte sleutel die je in een echt contactslot moet stoppen en moet omdraaien tot de lichtjes op het dashboard gaan branden. Je word dan verrast door een soort digitale Mickey Mouse. Schuif de pook van de automaat door het plastic trappetje, zoals we nog van Mercedes uit de jaren ’90 kennen, laat het rempedaal opkomen en de auto rijd met een lichte zoem weg. In de neus van Mickey zie je de snelheid digitaal aangegeven, daaromheen een gekleurde cirkel met een analoge wijzernaald. Groen is voor rustig accelereren, het trekt wit weg wanneer je het rechterpedaal vloert en als je het pedaal loslaat dan schiet de naald naar blauw en worden de accu’s weer een beetje bijgeladen, terwijl de iOn zichzelf afremt tot kruipsnelheid. In het linkeroor zit een meter die aangeeft hoe vol de batterijen nog zijn, in het rechteroor kun je kiezen uit de kilometerstand of de actieradius die je nog hebt. Wel jammer dat je de gereden en de nog te kunnen rijden afstand niet in 1 beeld kunt vangen, dan kun je inschatten of je via de rustige parallelweg moet rijden of op de provinciale weg tussen het vlotte verkeer kunt meedoen. Het rijden zelf gaat prettig, de stoelen zitten goed en wanneer je te lang wacht met het uitdelen van snoepjes, geeft het kind op de achterbank je een fijne rugmassage. Wat wel opvalt is dat je echt nadrukkelijk de bocht in en uit moet sturen, echter zonder dat het sturen zwaar gaat. Door de korte en smalle wielbasis is de iOn wat schokkerig op dwarsrichels, en het zware accupakket dat op de aangedreven achteras leunt zou nog wel eens kunnen verrassen op een natgeregende rotonde. Stuur een willekeurige vrouw een supermarktparkeerplaats op en ze is al die kleinigheidjes vergeten, want doordat er geen motorblok in de neus hangt, kunnen de wielen ver insturen wat de draaicirkel enorm verkleint. Dankzij het grote glazen oppervlakte kun je goed zien of je niets raakt in de buiten- of binnenbocht. Dat een camera ontbreekt is dan ook geen echt probleem, maar om te zorgen dat mensen toch een beetje afstand houden, hoor je de iOn duidelijk zoemen tot een snelheid van ongeveer 35 kilometer per uur.
Hoe ver kom je dan?
De 100 kilometer actieradius die word opgegeven is een lachertje naast de honderden kilometers die een Jaguar, Tesla of Audi kunnen overbruggen. Volgens de EV database varieert de maximale rij-afstand van 60 kilometer in de winter op de snelweg tot 140 kilometer in de zomer in de stad. Dat je verder komt dan word opgegeven, verbaast mij niets. Gedurende het stadsritje van de dealer naar een goede plek om kinderen in de auto te lokken, liep de meter in Mickey’s rechteroor op tot 101 kilometer, terwijl ik met 99 was vertrokken. Hoe lang de rit precies was, kan ik niet zeggen. Heel onprofessioneel, maar ik was vergeten de beginstand van de tellers op te schrijven. Volgens de berekeningen was de rit zo’n 85 kilometer, volgens de iOn bleven er nog 16 kilometers over voordat we zouden stranden. De rit bestond uit een stuk binnenstad, een parallelweg met een maximumsnelheid van 60 km/h en een provinciale weg, waarbij je de actieradius wel wat sneller ziet afnemen. Zo op het eerste gezicht lijkt de auto minder te verbruiken op een weg waar je vaak moet afremmen (en regenereren) en vervolgens weer optrekken vanwege de drempels, dan op een weg waar je een constante snelheid kan aanhouden. Wat mij persoonlijk dan wel een beetje tegenviel, was het missen van een cruise control of snelheidsbegrenzer, niet zozeer omdat je bang bent om te hard te rijden, maar meer zodat je een vaste snelheid aan kunt houden en daarmee minder verbruikt. Moet je dan toch laden, weet dan dat dit de enige kleine electrische auto is die kan snelladen, samen met de C-Zero en i-MiEV. De Zoe kan het ook, maar bij die kleine Renault is het een optie, terwijl Peugeot het standaard levert. Met de gewone lader, die je thuis zo in het stopcontact kunt pluggen, is de accu in 7 uur weer vol, heb je 1-fase met 16 ampère in huis dan duurt het slechts 4 uur en 45 minuten. Aan de snellader heb je met een halfuur weer driekwart van de batterij gevuld.
Wat moet dat kosten?
Entree tot dierenpark Hoenderdaell kost 12 euro voor een volwassene vanaf 5 jaar en 6 euro voor kinderen van 3 of 4. Koop je de kaartjes op internet dan krijg je een euro korting. Het kostte 26 euro om het testgezin, inclusief de handige inklapbuggy, het park in te krijgen. De iOn kost iets meer maar altijd nog minder dan een modaal jaarsalaris: slechts 22.360 euro heb je nodig. Letterlijk, want er is maar 1 uitvoering. Wil je een andere kleur dan wit, dan dien je wel wat extra bij te leggen. Ook voor een verwarmde bestuurdersstoel, extra laadsnoer of programmeerbare verwarming moet je de beurs trekken, maar vink je alle opties aan dan eindig je op 23.690 euro. Een lachwekkende prijs als je dat naast een full options Jaguar, Tesla of Audi zet. Van het verschil kun je bijna een eigen dierentuin kopen. De XK-287-T staat te koop voor 19.230 euro inclusief BTW op www.renses-online.nl. Trendy witte lak, DAB+ radio, een SOS knop die zelfs op duurdere auto’s niet te vinden is, er zit zelfs een waarschuwingssysteem in voor lage bandenspanning.
Zou ik deze kopen?
Jazeker. Tot grote schok van mijn omgeving waarschijnlijk, maar het is echt een leuk karretje. Alles oogt goedkoop, voelt licht en klinkt blikkerig. Er passen slechts 2 kratjes bier in de kofferbak. En niet meer dan 4 personen in de totale auto. De lederen bekleding op het stuur en de pookknop kunnen niet verhullen dat er een cruise control ontbreekt, maar een stuur zonder knopjes heeft ook wel iets rustgevends. Zou ik dagelijks de gemiddelde 36 kilometer naar het werk moeten overbruggen, en zo nu en dan met een paar kinderen op pad moeten, dan heb ik eigenlijk niet meer nodig dan wat deze auto te bieden heeft. Indruk maken op medeweggebruikers en lange afstanden rijden kan met een andere auto, daar houd ik genoeg geld voor over met het goedkope electrische ‘tanken’.
Met dank aan Autobedrijf Renses voor het beschikbaar stellen van deze Jaguar look-a-like met, hoe ironisch, XK in het kenteken. Wil je meer weten over de Peugeot of andere electrische auto’s, kijk dan op renses-online.nl.
Tekst en foto’s Martha de Boer.
No Responses