Beste Babette, nadat ik gisteren om 8:34 pas asfalt hoefde te laden in Amsterdam, viel het weer even tegen dat we om 6:30 zand moesten laden in Schagen. Het schemerde nog een beetje dat we op pad gingen, met de zeemist erbij gaf dat geen erg zomers gevoel. Gelukkig konden we onze gang gaan op hetzelfde rondje als waar we vrijdag waren gestopt, bij de windmolens in Slootdorp. Tijd genoeg dus om radio te luisteren. Op het nieuws kwam een googeltip voorbij voor thuis: de website wat zit er in punt ennel. Een website die door de overheid gelanceerd is, zodat mensen via een betrouwbare bron kunnen opzoeken of de ingrediënten in hun eten of cosmeticaproducten ziekmakend zijn. Zo schijnen er E-nummers te zijn die in combinatie mogelijk kankerverwekkend zouden zijn. Er gaan ook verhalen in de rondte (voornamelijk in de rondte op veesboek) dat aluminium in deodorant kankerverwekkend zou zijn. Dat soort dingen *smiley die z’n schouders ophaalt* of het echt zo is weet ik niet, want de website kan ik niet vinden. Niet dat het veel uitmaakt, want als je weinig kant-en-klaar kookt, krijg je ook minder kunstmatig toegevoegde geur-, kleur- en smaakstoffen binnen, dus ook minder mogelijk misschien een klein beetje – alleen als je er heel veel van gebruikt – misschien kankerverwekkende stoffen. En sinds mijn therapeut een keer vertelde dat het aluminium in deodorant de poriën dichtsmeert, waardoor je geen afvalstoffen meer kunt uitzweten en dat in je klieren blijft zitten wat kan leiden tot een hartaanval, gebruik ik al geen deo met alu meer. Maar dan begeef ik me wel een beetje in de hokje ‘ach wetenschap is ook maar een mening’. Ook was er weer autonieuws. Vorige week werd er nog gemeld dat er miljoenen meer dan verwacht zijn binnengehaald aan brandstofaccijns en BPM op nieuwe auto’s, nu werden de pijlen gericht op ondernemers met een oude auto. Youngtimers zijn namelijk goedkoper te leasen maar ook viezer dan electrische auto’s. Een rekensommetje *smiley met een knotje in het haar en een bril met dik zwart montuur op* let even op: als je een nieuwe benzine- of dieselaangedreven auto leaset, betaal je 22% bijtelling. Als je een nieuwe electrische auto leaset, betaal je 4% bijtelling. Tenzij die auto duurder is dan 50.000 euro, dan betaal je over het bedrag boven die 50.000 weer 22%. Dus een auto van 80.000 euro, betaal je 4% over 50.000 en 22% over 30.000. Bij een youngtimer, een auto van 15 jaar of ouder, betaal je 32% *pauze voor dramatisch effect* maar dan wel over de dagwaarde. Koop een Mercedes S-klasse of Audi A8, een eerste generatie BMW X5 of Porsche Cayenne, en je bent helemaal het mannetje (m/v) met je dikke doch goedkope bak. Dat zit de overheid natuurlijk niet lekker, want die willen niet alleen de klimaatdoelstellingen halen, ze willen daarbij ook nog eens voldoende centjes binnenharken. Nu lusten die auto’s van 15 jaar en ouder wel een aardige borrel, dus met de brandstofaccijns zit het goed, maar je kan erop wachten dat deze constructie eerdaags word aangepast.
Dinsdag werd ook ons rondje aangepast. Was het in Schagen nog een beetje uitslapen, nu moesten we een half uur eerder op pad om te gaan laden in Beverwijk. Dat rijden op de snelweg was een tijd geleden voor jou, maar we kwamen zonder kleerscheuren bij de trechter aan. Samen met een paar collega’s reden we naar de nieuwbouw in Assendelft, waar we via kruipdoor sluipdoor bouwweggetjes bij een depot kwamen. De vrachten knus tegen mekaar aan gekiept en daarna de neus richting Amsterdam. Aan de ene kant van de Westpoort mochten we ballastgrind voor het spoor laden, wat we aan de andere kant van de Westpoort naast het spoor mochten kiepen. Een ouderwetse Westpoort-rally, slingerend over de dubbelbaans wegen, dan weer buitenom, dan weer eens binnendoor, stoplichtsprintjes met verraste vuilniswagenchauffeurs en lachende collega’s, het was een gezellig rondje. Maar bovenal werd deze dinsdag gedirigeerd door het nieuws dat op alle zenders voorbij kwam. Het was de dag dat bekend werd gemaakt dat Niki Lauda was overleden. In de afgelopen nacht rustig heen gegaan in het bijzijn van zijn familie. Hij werd 70 jaar oud, wat niemand had verwacht toen hij jaren geleden op de Nordschleife crashte en bijna verbrandde. Hij was een serieuze coureur die titels binnenhaalde voor Ferrari, nadat hij stopte bleef hij bij het team om te adviseren. De laatste jaren zagen we hem in die functie bij Mercedes. Het kenmerkende rode petje kwam voort uit zijn persoonlijke sponsor, in de jaren ’70 was hij daar als een van de eerste mee begonnen en verdiende hij daar ook geld mee. Iets wat hij zelf moest doen, want zijn familie zat goed in de slappe was maar keerde hem de rug toe nadat hij koos voor een carrière als coureur. Hij was de winnaar van de laatste Grand Prix op Zandvoort, maar hij zette ook bedrijven op in de luchtvaartsector. Er zijn meerdere boeken geschreven over zijn levensloop, de beruchte periode uit de jaren ’70 is verfilmd, in Rush kun je zien hoe de relatie was met zijn flamboyante tegenpool Hunt. Na Charlie Whiting is dit een tweede grote aderlating voor de Formule 1.
Woensdag was mijn vrije dag. Geen vrachtwagen, geen nieuwsberichten, geen dagje uit met iemand, eindelijk eens op de bank met een boekie en een pot thee *smiley die diep zucht* helaas was Wingman al zo gewend dat ik wel elke woensdag de deur uit ging, dat hij een boodschap voor me had: koop even een nieuwe accu voor mijn motor. Gelukkig was er een motorzaak die gewoon het kenteken intikte in de computer, waarna er een juiste accu tevoorschijn kwam uit het magazijn, zo makkelijk kan het zijn. Het gevaarlijke van die motorzaken is wel dat er altijd iets binnen staat waar je even omheen moet lopen *smiley die in z’n handen wrijft* de Varadero stond nietsvermoedend buiten, terwijl ik binnen om een NC750X, een VFR 1200 en een Africa Twin heen drentelde. Gelukkig waren ze het allemaal net niet, zwart en wit zijn geen kleuren en de Twin was geen automaat. Snel de accu meenemen en naar huis, voordat ik verder zou gaan kijken en het nog een hele dure middag kon gaan worden.
Donderdag had de planner een paar klusjes voor ons. Eerst mochten we naar ’t Zand, waar collega’s al wekenlang bezig waren geweest, en waar wij nu de laatste kuubs mochten storten. Het tempo zat er lekker in toen we naar Hoorn toerden, om daar bollenzand te laadden voor Zwaagdijk *smiley die op het stuur trommelt* na het lange wachten bij de weegbrug waren we precies op tijd voor een vroege middagschaft. Na het benen strekken over de Westfrisiaweg, doken we het korte werk in. Er moesten 6 vrachten van de loswal in Hoorn naar de andere kant van Hoorn waar men druk bezig was met een nieuwbouw langs het spoor. Ondertussen liep de temperatuur alweer op tot boven de 20 graden, wat niet erg fijn is als je voor de spoorwegovergang staat te wachten. Het was druk in Hoorn en om stipt 16:00 stonden we voor de vijfde keer onder de trechter. In de ochtend had de filelezer al eens gezegd dat er bij zonnig weer meer ongelukken gebeuren. Niemand weet waarom, het is gewoon zo. Dat wij die middag een vracht minder hadden dan er op de bon stond, was minder erg dan de file die werd opgelezen *smiley die aan het stuur knaagt* op de A7 tussen Zaandam en Purmerend stond 10 kilometer file en een uur vertraging, de linkerbaan was afgesloten in verband met een ongeluk. Het kan ook nooit eens normaal met die automobilisten. Met de politici trouwens ook niet, want het was natuurlijk ook de dag dat er weer gestemd kon worden. Ditmaal voor de Europese Unie. Premier Rutte en snelle stijger in de hitlijsten Baudet waren gisteravond nog in debat gegaan, hoewel het om verkiezingen ging, leken de politici en nieuwslezer zich vooral te richten op een Nexit. Willen Nederland dat? Willen de Nederlandse politici dat? De Brexit is jaren bezig, het is een chaos in dat land, laten we ons eerst eens richten op de verkiezingen voordat we gaan discussiëren of we er wel of niet uit stappen. Hoewel het een beetje heulen met de vijand is, als vrachtwagenchauffeur en eigenaar van diverse benzinegestookte voertuigen die ouder dan 10 jaar zijn, heb ik toch GroenLinks gestemd. Niet meteen met biologische tomaten gaan gooien, het was een tactische zet. Iedereen klaagt maar dat Nederland het schoonste jongetje van de klas wil zijn, terwijl de landen om ons heen bijster weinig doen aan milieu, nouja dan moeten we zorgen dat ‘groen’ en ‘milieu’ meer zeggenschap krijgen in de EU, zodat we samen de boel kunnen opruimen. Zeker nu er zoveel anti-wereldverbeteraars hun luide stem laten horen, vond ik dat de groenen wel wat extra steun konden gebruiken.
Net zoals ik vrijdag wel wat steun kon gebruiken. Eigenlijk zou het een mooie dag worden, de planner had ons naar een saneringsklus in Bloemendaal gestuurd *smiley die zich uitrekt* boekie op het stuur, ramen en deuren dicht, rustig wachten op het tutertje van de machinist. Nadat ik het werk en de keet eindelijk had gevonden, bleek de vergunning nog niet helemaal rond te zijn. Of ik even naar een ander klusje wilde gaan, ze zouden ons wel bellen als we terug konden komen. De planner stuurde ons Amsterdam, waar we mochten laadden voor Rozenburg. Niet bij Rotterdam maar ergens bij Hoofddorp daar in die hoek. In amper een paar uur tijd zagen we een auto achteruit rijden op de linkerbaan, een busje stoppen op een oprit om naar een motor en een sleepauto te kijken, stonden we in de file voor een kopstaartbotsing op de verbinding van de A10 naar de A4, en reden we daarna weer een file voorbij op een afrit, omdat er bovenop een viaduct een ongeluk was gebeurd. Ondertussen hoorden we op het nieuws dat er op de A4 een file met meer dan een uur vertraging stond, in de richting naar Amsterdam toe. De sleepauto’s waren bezig op het punt waar wij de afrit pakten naar het werk toe en na het kiepen er weer opdraaiden. Of de hard achteruit rijdende zwarte BMW station er iets mee te maken had, of de bestuurder van de witte Renault Mégane dat op tijd had gezien in de schaduw van het viaduct, ik zal er waarschijnlijk niet meer achter komen. Om me een beetje op te beuren tussen al dat snelweggeweld, was er op het werk een busje van het bedrijf bouwplaatsinrichters.nl in de weg gezet *smiley die over het stuur gevouwen ligt* dat verzin je toch niet! En dat gewoon 2 keer! De machinist op zijn beurt liet me over een korrelbaan achteruit rijden die plots veranderde in een zandbaan. Had ik even niet gezien, en vervolgens bleek het droge zand ook niet echt mee te willen werken toen we weg wilden rijden, heerlijk staan knoeien met de sperren erin *smiley die in z’n handen wrijft* ondertussen was de planner lekker aan het knoeien met de ritjes. Na Amsterdam-Rozenburg mochten we laden in Lijnden voor de Beemster, via Alkmaar en Hensbroek vervolgens naar Schagen waar nog 2 vrachten voor ons klaar lagen. Helaas wel in de drukte van de middagspits. Uiteindelijk stonden we de laatste vracht na half 5 te laden *smiley die met z’n ogen rolt* de hele week is het rustig en op vrijdag moet het opeens nog even gebeuren. Voordeel was wel dat ’s middags de garage zo goed als leeg was, dus hadden we alle ruimte om nog even jouw kleppen en knevels door te smeren. Ingevet en al gingen we het weekend in.
Zaterdag stond als rustig in de agenda, maar in de loop van de dag veranderde dat toch nog. Wingman ging naar zijn Vader toe om technische dingen te knutselen, ik reed naar Heerhugowaard, waar op het steunpunt een open dag was georganiseerd. Als gladheidsbestrijdende chauffeur was ik uitgenodigd om samen met mijn dierbaren een kijkje te komen nemen. Ouders en een paar technische ooms en tantes schoven in de grote kantine aan voor koffie, thee en een gebakje. Nu heb ik al veel verteld over het steunpunt bij nacht en ontij, des te meer reden om eens bij daglicht te komen kijken. Mensen van de provincie leidden ons rond langs de verschillende afdelingen, van de weginspecteurs langs de strooiauto, waar een collega naast zijn rode bolide uitleg gaf, naar het grote kantoor boven waar vandaan de bruggen worden bediend. Ik vond het zo bijster fascinerend dat ik langer bleef hangen dan eigenlijk de bedoeling was. Terwijl mijn collega aansloot bij een rondleiding in het gebouw, nam ik zijn praatje even over. Ondertussen was het al bijna sluitingstijd en kon ik net zo goed even helpen met de strooier en schuiver afbouwen. Waarna we beiden werden uitgenodigd om nog even te blijven borrelen en napraten met de rondleidende vrijwilligers. Het plan om ’s middags te gaan shoppen voor kado’s viel enigszins in het water. ’s Avonds hadden we een verjaardag bij Vriendin in de tuin, gelukkig was zij tevreden met het kado, ondanks dat het niet bij een delicatessezaak en slijterij vandaan kwam. Ondanks de frisse avondlucht bleven we hangen tot ver na middernacht.
Wat betekende dat we zondag uitgebreid moesten uitslapen. Gelukkig begon de voorbeschouwing van de Formule 1 pas om 14:00. Gisteren tussen de festiviteiten door hadden we de kwalificatie nog even snel bekeken. Grote belofte Leclerc reed lekker met zijn Steigerend Paard door de smalle straten, maar door een chaotische planning in de pitbox was er geen tijd meer om een snellere tijd neer te zetten, waardoor hij in Q1 bleef hangen. Verstappen spoorde zijn Rode Stier aan tot hogere snelheden, pakte in Q2 de snelste tijd en in Q3 uiteindelijk een derde plaats achter de Zilveren Pijlen van Hamilton en Bottas. Goede prestatie voor een coureur die naar eigen zeggen weinig ervaring had met kwalificeren in Monaco. In de startvolgorde werd nog wel wat geswisseld, want Gasly moest gestraft worden omdat hij Grosjean ophield, net als Giovinazzi dat eerder ook had gedaan. De uiteindelijke startopstelling begon daardoor met 2 Zilveren Pijlen, een Rode Stier geflankeerd door het Steigerende Paard van Vettel, Magnussen, Ricciardo, Kvyat, Gasly met de gridstraf, Sainz, Albon, Hulkenberg, Norris, Grosjean, Raikkonen, Leclerc, Perez, Stroll, Giovinazzi ook met straf, Russell en Kubica met de rode lantaarn aan zijn Williams gebonden.
Na een eerbetoon aan Niki Lauda gingen de helmen op voor de start. Zonder brokken kwam iedereen de eerste bochten door. De camera’s volgden de Zilveren Pijlen, Hamilton pakte de leiding, Verstappen zat er goed bij maar moest Bottas voor laten gaan om zijn voorvleugel heel te houden. De camera’s volgden ook de Monegask Leclerc, de man waarvan iedereen had gehoopt dat hij vooraan zou startten en finishen. Bij de start wist hij 2 plaatsen te winnen, na een paar pogingen was hij Grosjean voorbij, maar bij het inhalen van Hulkenberg pakte hij iets teveel binnenbocht mee en maakte een halve spin. Hulkenberg en Grosjean kwamen met hun Hazen daardoor voor het Steigerende Paard, dat kreupel bleek aan het rechterachterwiel. Met wild rondslaand canvas dat stukjes van de bodem van de auto af sloeg reed Leclerc naar de pits voor een nieuw setje. Echter zorgden de losse onderdelen op de baan voor een safety car situatie, waar veel coureurs gebruik van maakten door een nieuw setje banden te gaan halen met minimaal tijdsverlies. Terwijl er druk werd geveegd en opgeraapt was Hamilton snel binnen en weer buiten, zijn teamgenoot Bottas moest een beetje tijd rekken om daarna aan te kunnen sluiten in de pits. Verstappen dook ook naar binnen en raakte bij het wegrijden net wel of net niet de auto van Bottas, maar kwam wel als eerste de pits weer uit. In ronde 10 begon de chaos, in ronde 14 dook de safety car naar binnen met Hamilton als leider voor Verstappen, Vettel en Bottas. Kubica was ondertussen een plaatsen naar voren gekomen, maar kreeg een tik van Giovinazzi waardoor Russell en Leclerc moesten wachten tot hij zijn dwarse tandpastatube weer recht had gezet. Ondertussen werd er een onderzoek ingesteld naar Verstappens unsafe release in de pits, in de herhaling was te zien dat hij Bottas wel degelijk raakte. Leclerc maakte nog een extra pitstop maar de luchtstroom was teveel verstoord door de beschadigde vloer, er viel niet meer goed met de auto te rijden en in ronde 19 was hij daardoor de eerste uitvaller. Ook kwam er een onderzoek naar Kubica en Giovinazzi door de tik en de halve spin in het achterveld. In ronde 22 kwam het bericht binnen voor Verstappen, 5 seconden straf. Dus bij een pitstop 5 seconden langer stil blijven staan of als die er niet meer komt aan het einde 5 seconden bij de tijd erop tellen, wat hem wel een hoop plaatsen terug zou zetten als iedereen zo dicht bij elkaar zou blijven rijden. Voor het zo ver zou zijn, wist hij wel de aansluiting bij Hamilton te vinden en hem onder druk te zetten. Giovinazzi kreeg ondertussen 10 seconden straf voor het aantikken van Kubica. Wat weinig uit zo maken want Giovinazzi reed op plek 18 met 24 seconden voorsprong op Kubica. Ondertussen maakte Gasly een pitstop, die hij tijdens de safety car nog niet had gemaakt, waardoor hij terug viel van 5 naar 9. In ronde 28 kwam het bericht dat er regen was, hier en daar begon het te druppelen. In ronde 42, net over de helft, begon Hamilton met het inhalen van de staart van het veld, Verstappen nog steeds in zijn kielzog. De meervoudig wereldkampioen klonk wel enigszins zenuwachtig, want zijn banden zouden het waarschijnlijk niet gaan halen tot de finish. Albon pakte nog even de snelste raceronde mee met zijn Pinkenbulletje. Hij reed op plek 9 met Norris op 20 seconden afstand. Er werd weinig ingehaald, afgezien van een pitstop zo hier en daar. De meeste inhaalacties eindigden in een tripje buiten de lijnen en een herhaling in slowmotion. Voor Stroll betekende zo’n actie ook een straf van 5 seconden. Terwijl Hamiltons banden hard achteruit gingen, reed Ricciardo met zijn Wybertje de top 10 in. In ronde 63 kwam Gasly nog even naar binnen voor een vers setje rubber, met Sainz op ruime afstand dus alle ruimte om een extra punt te pakken voor de snelste ronde. Verstappen zit zo dicht achter Hamilton, maar komt er gewoon niet voorbij. Met nog 3 ronden te gaan deed hij een serieuze poging, het mocht helaas niet baten. Wel kwam er een under investigation, toch finishte Verstappen als tweede, achter Hamilton en voor Vettel en Bottas. Door de tijdstraf zouden die 2 een plekje opschuiven, waarmee Verstappen vierde werd voor Gasly.
Het was weer spannend, maar nu moeten we snel de zondagse schoenen aantrekken voor nog een verjaardag.
 gekkies rondom Amsterdam){kind=link}