Van 2 walletjes eten
Er word steeds meer gepraat over electrisch rijden, dat gaat echt de toekomst worden. Veel mensen willen er ook in mee gaan. Electrisch rijd heel comfortabel doordat het koppel vanaf 0 meteen beschikbaar is. Je hoeft niet meer de grens over om goedkoper te tanken, want het kost slechts een paar euro wanneer je thuis de stekker in het stopcontact doet. Er zitten minder draaiende delen en vloeistoffen zoals olie in de auto, dus het onderhoud word een stuk goedkoper. Daar staat tegenover dat electrische auto’s iets duurder in aanschaf zijn dan vergelijkbare modellen met een brandstofmotor. En die actieradius he, voor veel mensen is het nogal een omschakeling om van tevoren te moeten kijken hoe lang de rit is en of je dat wel haalt zonder onderweg bij te laden. Gelukkig is er een tussenoplossing: de hybride. In dit geval is dat de Kia Niro.
Wie zeg je?
Kia is een Zuid-Koreaans merk met een flinke geschiedenis in de (motor-)fietsen branche. In de jaren ’70 ging het merk ook auto’s produceren, in de jaren ’80 kwam het naar Europa, in de jaren ’90 werd het overgenomen door Hyundai, het andere bekende merk uit Zuid-Korea. Goedkope maar niet echt spannende auto’s kwamen naar Europa, tot autodesigner Peter Schreyer vanuit Europa naar Zuid-Korea trok en de vehikels een wat opvallender uiterlijk aanmat. Van koekblikjes en oerdegelijke gezinsauto’s is het merk getransformeerd naar interessant ogende bolides die goed meedoen in de Europese verkooplijsten. De Niro is een model dat niet afstamt van een saaie voorganger, maar nieuw op de markt kwam in 2016, en voldoet aan alle hipheidsregels van dit moment: het is een crossover of kleine SUV, heeft de kenmerkende ‘tiger nose’ grille, en is ook nog eens voorzien van een moderne combinatie tussen een benzine- en een electrische motor. Alle reden om daar eens wat aandacht aan te besteden.
Als je naar de auto loopt…
Is het even zoeken naar de juiste maten. Van een afstandje zou het een heel grote auto kunnen zijn, dichterbij gekomen blijkt het een middenklasser te zijn met stevige proporties. De auto staat wat hoger op de poten, zonder als een echte terreinwagen te willen overkomen. De koplampen met LED dagrijverlichting die schuin boven de tijgerneus zitten, kijken niet heel boos maar met de juiste kleur heb je wel een auto die indruk maakt in de wijk. Een anoniem, vierkant hok is het niet meer, deze auto ziet er daadwerkelijk goed uit.
Ben je ingestapt…
Dan lijkt de auto van binnen wat ruimer dan toen je er zojuist naast stond. Je kan prettig diep in de auto zitten, wat je kunt opvatten als ‘sportief’ of ‘veilig’. Doordat de auto wat hoger op de poten staat, houd je wel een goed overzicht op wat er om je heen gebeurt. Het interieur is bekleed met 50 tinten zwart plastic. Variërend van hard op de plaatsen waar je niet vaak aan zit, zacht bovenop het dashboard, glimmend rondom het touchscreen in het midden en voor de sjeu is er nog een grijze baan aangebracht die het geheel een beetje moet breken. Op zich hoef je er niet lang naar te kijken, de knoppen voor de temperatuur zijn makkelijk gevonden en te bedienen. De radio gaat via het touchscreen en onderweg van zender wisselen vraagt dan iets meer aandacht. Veel functies en de aanwijzingen van de navigatie worden ook aangegeven op het duidelijk afleesbare dashboard voor de neus van de bestuurder, die daar doorheen kan scrollen met de vele knoppen op het dashboard. Links achter het stuur zijn ook nog wat knoppen verstopt, voor het in- of uitschakelen van veiligheidfuncties zoals de blijf-in-je-baan-assistent en de waarschuwing voor kruisend verkeer bij achteruit rijden. De stoelen zijn bekleed met een combinatie van stof en leder, en zitten goed. Het volledig in leer gehulde stuur ligt goed in de hand. Gedurende de testrit was het niet nodig, maar toch heb ik even de stoel- en stuurverwarming aangezet. Het duurt niet lang voordat je het resultaat voelt. Afkoelen kan met wat drinken, standaard koffiebekers of een PET-flesje passen in de middentunnel, in de deuren zitten flessenhouders en ander klein spul kan je in het dashboardkastje of onder de armsteun kwijt. Verstopt achter de pook van de automaat is nog een vakje voor de mobiele telefoon, met verschillende USB en ouderwetse aansteker aansluitingen. Heb je een hele hippe telefoon, dan kun je die draadloos opladen.
Wie kan er allemaal mee?
Eigenlijk iedereen. Op de achterbank passen 3 personen, of 2 bodybuilders met brede schouders. Mochten zij een energiedrankje nodig hebben, dan kunnen ze die in de uitgeklapte armsteun tussen hen in kwijt. Kleine kinderen zijn ook geen probleem met de standaard Isofix aansluitingen. Gezeten op de achterbank had ik, 1,78 meter lang, nog een handje centimeters over. Lange personen of schoppende kinderen in een kinderzitje zullen niet gauw hinderlijk zijn voor de chauffeur. De kofferbak is groot genoeg om voor een gezin van 5 personen de vakantiebagage te kunnen herbergen. Onder de vloer zijn nog een paar kleinere vakken waarin je losliggend of kostbaar spul kwijt kunt. Heb je meer ruimte nodig, dan laat je de kinderen thuis en klap je de rugleuning in 60/40 verdeling voorover, of je neemt een aanhanger of caravan mee. Zowel de hybride als de plug-in hybride Niro mag tot 1300 kilo trekken, dat is een flinke vouwwagen die je dan mee kunt nemen. Met de achterbank omhoog kun je onder oprolbare afdekhoes 5 kratten bier en nog wat andere boodschappen kwijt.
Als je weg rijd…
Dan ben je eerst gewaarschuwd door een piedelepiep-toontje dat de motor is gestart, alsof je net in de wasmachine bent ingestapt. Een beetje vreemd maar wel te verklaren, aangezien de 1,6 liter benzinemotor niet direct aanslaat wanneer je de auto start. Zeker niet als je de auto weg zet met de kachel uit. Een goede zithouding is snel gevonden, het stuur ligt lekker in de hand en wanneer je de bocht indraait gaat het niet te licht, wat ik persoonlijk wel prettig vind. Je word nog even opgeschrikt door de deursloten die boven de 20 km/h automatisch met een luide klik op slot gaan, maar daarna is het heel comfortabel vertoeven. Als je tenminste niet te vlot wilt rijden. De zithouding is dan wel enigszins sportief, de combinatie van de motor en de versnellingsbak zijn daar niet helemaal op ingespeeld. Soms lijkt de bak te twijfelen of ie nu via de benzine- of de electromotor moet aandrijven. Het toerental lijkt ook niet altijd overeen te komen met de acceleratie van de auto, alsof je het gas intrapt en per ongeluk ook de koppeling. Wat trouwens niet kan gebeuren, want de Niro hybride, plug-in hybride en volledig electrische variant worden enkel met automaat geleverd. De pook met leren bekleding gaat met stevige klikken van N naar D, en met een tik naar links zelfs in S. De automaat schakelt dan een versnelling terug en je kan zelf schakelen, handig wanneer je die vouwwagen door heuvelachtig gebied sleept, maar in dagelijks gebruik is het niet meer dan een gimmick die weinig toevoegt. De auto remt nogal weinig af op de motor wanneer je het gas los laat, zet je de automaat in de sportstand en schakel je een keer extra terug, dan hoor je de auto wel meer loeien maar remt ie niet harder af op de motor. De auto ligt net zo op de weg als dat ie eruit ziet, lekker stevig. Daardoor een beetje stoterig op korte oneffenheden, zo nu en dan wat zoekerig bij spoorvorming, maar op het gemiddelde Nederlandse wegennet rijd ie verder heel goed. De draaicirkel is klein genoeg voor een auto van dit formaat, rotondes kun je pakken zonder direct het stuur te moeten overpakken, heb je het gezin met de vouwwagen op de camping achtergelaten, dan kun je op een enigszins sportieve manier de omgeving gaan verkennen. Rijd je liever rustig zodat je uitgebreid van het uitzicht kunt genieten, let dan zelf ook een beetje op de weg. Versleten grijswitte strepen is te begrijpen, maar de rijbaanassistent mist soms ook dubbele witte strepen. En de adaptieve cruise control reageert soms wat bruusk op de voorganger, maar daar moet ik wel bij zeggen dat ik vooral over binnendoor wegen heb gereden, en weinig op de snelweg ben geweest.
Hoe ver kom je dan?
De tank is 45 liter groot, volgens Kia moet een verbruik van 1 op 27 haalbaar zijn, wat uitkomt op een actieradius van 1125 kilometer. Dat ga je natuurlijk niet redden met volledige belading aan boord en op de trekhaak. Zonder al teveel moeite, met hier en daar een stoplichtsprintje en ingeschakelde stoelverwarming, kreeg ik het verbruik op de binnendoor wegen van de testroute onder de 1 op 20, dus de opgave van de fabrikant zal er niet heel veel naast zitten. De Niro is er ook als plug-in hybride, zoals eerder gezegd, daarmee gaat in theorie het verbruik nog wat verder omlaag omdat je elke rit met een volle accu kan beginnen. In de hybride moet de motor zo nu en dan aanslaan om de accu weer op te laden, de plug-in hybride kan tot 50 kilometer volledig electrisch afleggen. De e-Niro, de volledig electrische variant, verbruikt helemaal geen benzine, is dus nog goedkoper om af te tanken, en heeft een actieradius van 265 kilometer op de snelweg in de winter tot 565 in de stad in de zomer.
Wat gaat dat kosten?
Er staat al een Niro voor je deur vanaf 28.995 euro. Voor dat geld heb je een instapper met lederen bekleding op het stuur en de versnellingspook, in hoogte verstelbare stoelen, mistlampen, LED dagrijverlichting, ABS, 7 airbags, achteruitrijcamera, cruise control en snelheidsbegrenzer, en geniet je van dat alles gezeten op stoffen bekleding. Wil je de stuur- en stoelverwarming er ook in hebben, dan kom je bij de DynamicPlusLine terecht voor 33.745 euro. Dan heb je ook 18” lichtmetalen velgen en stoelen die met stof en leer zijn bekleed. Vanaf daar is de stap naar een plug-in hybride al wat minder groot, die is er vanaf 36.195 euro als DynamicLine en voor 37.695 heb je de meest uitgebreide DynamicPlusLine. De volledig electrische e-Niro is er vanaf 42.510 euro, een stuk duurder in aanschaf maar in gebruik een stuk goedkoper omdat je geen benzine hoeft te tanken en ook geen wegenbelasting betaalt. Om de doorstroom in de fabriek niet te veel te verstoren, bied Kia weinig opties aan. Zoek de juiste uitvoering, kies een kleur en daarna rijd je 7 jaar lang met garantie rond. Ja, die garantie zit zelfs op de e-Niro.
Zou ik deze kopen?
Een lastige, want het is zeker een leuke auto die goed rijd, toch zijn er een paar kleine puntjes zoals het twijfelachtige schakelen wat mij op de lange duur waarschijnlijk gaat vervelen. Heb je de mogelijkheid om thuis de auto op te laden, dan is de plug-in hybride het overwegen waard. De meerprijs verdien je terug door de lagere brandstofkosten. Rijd je nooit met een aanhanger en ook niet dagelijks lange afstanden, dan zou ik persoonlijk nog even doorsparen voor de e-Niro. Zeker wanneer je van plan bent om langer van de auto te genieten, haal je de hogere aanschafkosten er uit door de lagere gebruikskosten. En mocht je over een paar jaar weer wat anders willen, dan is de restwaarde van een volledig electrische auto hoger dan die van een (plug-in) hybride.
Wil je goedkoper instappen, dat kan ook. De Niro hybride met een jaar ervaring, die in deze test is gebruikt, staat voor 24.880 euro te koop bij Renses. Vind je de auto leuk maar twijfel je nog over hybride, plug-in hybride of volledig electrisch, dan kun je daarvoor ook terecht bij Renses, waar ze je goed kunnen voorlichten welke Niro er bij jouw dagelijks gebruikspatroon past.
Tekst en foto’s Martha de Boer.
