Beste Babette (deel 48): Natuurfilms kijken, lekker ontspannen


Beste Babette, , zondag na het typen was er nog even tijd om de voorbeschouwing van de Formule 1 race in Hongarije te kijken. Aangezien ik grotendeels door de kwalificatie had geslapen, kon ik nu opnieuw zien dat Verstappen pole position pakte, eerst met een rondje van 1:15,nogwat waarna hij zichzelf verbeterde met een 1:14eneenbeetje. Ik dacht met ruime voorsprong op de rest, maar Bottas pakte de tweede positie met 0,018 seconden verschil. Absurdistisch hoe dicht alles op elkaar bleef zitten. ’s Middags zaten we ook allemaal gezellig dicht bij elkaar op Oma’s verjaardag. Ze had een zaaltje gereserveerd bij een restaurant langs de duinen tussen Bakkum en Castricum, maar iedereen ging buiten op het besloten terras zitten. Lekker in het zonnetje bijkletsen, terwijl de achterkleinkinderen af en toe een uitstapje maakten naar de speeltuin voor het restaurant. Het werd helemaal mooi toen het personeel begon met het aansteken van de barbecue, en je diverse ooms en neven op hun handen zag zitten om er niet heen te lopen en het zelf maar even te doen. Oma had flink uitgepakt met het eten, er was genoeg vlees en vis, verschillende salades en een ouderwetse ijskar waar we 2 hoorntjes konden krijgen als toetje. Na de koffie en thee gingen we weer op huis aan, om stiekem toch nog even te kijken hoe de race was verlopen *smiley die zit te tandenknarsen* als er weer eens iemand zegt dat je ’s ochtends op tijd je bed uit moet, omdat je dan nog wat aan je dag hebt: geef diegene dan een high five. In het gezicht. Wederom viel ik weer in slaap voor de tv. Op tijd je bed uit? Lekker uitslapen! Dan is je dag een stuk langer! Gelukkig werd ik een paar rondes voor het einde weer wakker, zodat ik kon zien hoe Verstappen bijna zijn banden had opgereden en op de hielen werd gezeten door Hamilton. De Rode Stier had geen schijn van kans tegenover de Zilveren Pijl. Na de inhaalactie dook Verstappen dan ook nog maar een keer de pits in voor een vers setje rubber, zacht rubber waarmee hij nog wel een punt binnenhaalde voor de snelste ronde. De hele race had hij op kop gereden, op de laatste paar rondes na. Hamilton finishte net voor hem en Vettel op 45 seconden achter hem *smiley met opengesperde ogen* zo klein als de fracties van seconden zijn bij de kwalificatie, zo groot waren nu de gaten die in het veld waren gevallen. Volgende keer pas ik mijn slaapschema beter aan en houd ik suikerklontjes bij de hand, kan ik misschien weer eens meepraten met de andere F1-fans.

Maandag kon ik uitslapen, de vrije woensdag was geruild zodat ik naar de Landbouwdag in Opmeer kon. Het was even een stukje fietsen, maar toen had ik ook wel wat. Niet alleen Boer Jan en Boer Marnix gespot, ook Dakarheld Martien Jimmink nog gezien. Samen met Vader, Moeder, Zusje en Nichtje liepen we eerst langs de koeien, waarna de dames doorliepen naar de grote ring voor de paardenshows, terwijl Vader nog wat bleef netwerken. We zagen tuigers voorbij draven, de musical The Wizard of Oz werd nagespeeld met paarden en glitters. Er was een stuntshow waarbij mannen op skateboards achter galopperende paarden hingen, kortom genoeg te zien buiten. Toch moesten we nog even de hal in, waar het kleinvee in hokjes lag te wachten op de keuring, want Nichtje had besloten dat ze een konijn wilde kopen. Omdat Herman altijd zo megaschattig doet als er visite is, denkt ze nu dat konijnen ook echt lief en leuk zijn. Er waren zoveel verschillende soorten konijnen in zoveel verschillende kleuren, dat ze er keuzestress van kreeg. Geen konijntje mee naar huis genomen dus. Wel een patatje gegeten, en poffertjes. En de Noviteitenparade gezien, waarbij geen paarden voor koetsen maar trekkers voor machines stonden en een ronde deden door de ring. De Fendts stonden er mooi bij, de vacht glom in het zonnetje en soepel draaiden ze hun rondjes. Een stevige tred, lekker voorwaarts. Beter dan de John Deere die toch niet helemaal goed kon meekomen en er een beetje tussendoor harkte. Weinig zweefmoment, ongelijke tred, het Hertje was duidelijk niet op z’n plek en kreeg dan ook geen rozet aan het hoofdstel gehangen. Na nog een clinic en kür op muziek te hebben gezien van een dressuurruiter die het er o zo frustrerend allemaal heel erg makkelijk uit laat zien, was het tijd om de fiets weer naar huis te brengen *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* als een echt boertje, met rode armen en rode nek, kwam ik thuis bij Wingman. Om vervolgens op veesboek te zien dat Tatra er ook stond *smiley die diep zucht* jammer dat we precies die hadden gemist.

Dinsdag mochten we ons melden in Schagen, om in de zandrace met 2 collega’s naar Slootdorp te rijden. Niet te snel, anders kon de dumper het niet bijhouden die het naar ergens achter in het land reed. Genoeg tijd dus om op de radio te luisteren naar een alarmerend bericht: gaat de Formule 1 race volgend jaar op Zandvoort wel door? Er moet nog wat verbouwd worden, aan de baan zelf, aan de faciliteiten er omheen en misschien ook wel aan de openbare ruimte. Maar vergunningen zijn nog niet ingediend bij de gemeente, terwijl er toch wel degelijk een paar maanden nodig zijn om alle papieren te kunnen verwerken, voordat er daadwerkelijk verbouwd kan worden *smiley met opengesperde ogen* theoretisch gezien zou het in de planning kunnen passen, aangezien er de komende maanden toch nog niks gedaan kan worden vanwege de al geplande evenementen die eerst nog plaats vinden op en langs het circuit. Praktisch gezien weet iedereen dat een verbouwing altijd langer duurt. Daar komt de PAS ook nog eens bij, het Programma Aanpak Stikstof. Tot voor kort was het zo dat als je iets ging bouwen (weg, industrieterrein, woonwijk, koestal), je in het bouwplan iets moest beloven over de compensatie van de stikstofuitstoot die bij het bouwen vrij zou komen. Een belofte die je vrij makkelijk nog een paar jaar voor je uit kon schuiven. Wat in de praktijk ook zoveel gebeurde dat er nu is gezegd: we stoppen met beloftes, het moeten concrete plannen zijn. Veel bouwplannen zijn daardoor nu stil gelegd, omdat er eerst iets in moet komen staan over bijvoorbeeld een park in de woonwijk of een groenstrook met een watertje om de viezigheid tijdens de bouw te kunnen compenseren. Bouwplannen voor (de omgeving van) het circuit vallen daar ook onder. Zomaar even een groenstrook aanleggen met wat vlinderstruiken en wilde bloemen kan niet, want het terrein schurkt tegen een Natura 2000-gebied aan, daar kan je niet lukraak wat gaan zitten roeren in de flora en fauna. Ow en als die plannen allemaal zijn uitgedacht, als alle grammen stikstof zijn genoteerd en gecompenseerd in de stapels papieren die er ondertekend moeten worden, dan is er nog de stichting Rust aan de Kust *smiley die met z’n ogen rolt* ik zou zeggen: ga naar Bergen aan Zee, daar is het al lekker rustig, maar nee, zij willen ook het stukje kust bij Zandvoort rustig hebben. Omdat het in de agenda niet mogelijk is om het Formule 1 weekend te compenseren door andere herrie producerende dagen te schrappen, heeft de stichting al aangegeven dat ze bezwaar gaan indienen zodra de bouwplannen ter inzage worden aangeboden *smiley die in z’n handen wrijft* wat zal er eerder op de agenda staan? Een race in Nederland of een race in Vietnam? Eerst maar eens naar de garage toe. Jouw eerste APK zat eraan te komen en daarvoor mocht je naar de BTS. Dus toerden wij ’s middags richting Wognum, waar ik jou inruilde voor een VW Up. Een klein karretje met toch een paar opvallende overeenkomsten met de vrachtwagens van Volkswagen *smiley die achter z’n oor krabt* ook hier keek ik uit over een dashboard in 50 tinten donkergrijs. Met een stuk plastic dat op sjiek pianolak moest lijken, maar nu vooral heel stoffig was *smiley met een gelukzalige blik in z’n ogen* ik begon me zowaar thuis te voelen. Het stuur was alleen in hoogte verstelbaar en stond net iets te ver bij me vandaan, net als bij jou het geval is. De spiegels waren wel wat kleiner, maar door de stevige a-stijl werd er toch een flinke hap uit het uitzicht genomen. Stiekem had ik wel met een lange omweg terug naar de zaak willen rijden, dat schakelen met de hand blijft toch het leukste. Met korte slagen, want alles in zo’n autootje is klein, dus het lijntje naar de bak ook. Veel te snel stond ik alweer op de zaak.

Om woensdag dus met een andere auto op pad te gaan. Een oudere zus van jou, in grote lijnen hetzelfde maar toch net even anders. Eerst de koelkast maar eens achter de stoel geflikkerd om ruimte te maken voor m’n tas, daarna opgelucht adem gehaald omdat er nog net genoeg sap in de accu zat om te kunnen starten. De knop van de automaat zat nu niet in het dashboard naast de knie, zoals bij jou, maar naast de stoel. Gelukkig wist de ik volgorde van D, N en R nog, want de knop was al wit versleten. Mag ook wel, na 280.000 kilometer. Met een continue bonk onder of achter de cabine vandaan, stuurde ik de auto van Schagen naar Middenmeer, voor weer een nieuw stukje windmolenpark. Op de radio kwamen wat goede tips voorbij om geld te besparen. Zo zijn er een paar websites opgedoken waarop word verteld dat je er een rijbewijs kunt kopen. Een echt rijbewijs, dat ook geregistreerd staat bij het CBR enzo. Dat is mogelijk omdat er volgens die website iemand binnen het CBR helpt die alles in de computer zet. Een paar maanden terug waren er nog mensen die een rijbewijs voor Mark Rutte hadden gekocht in Polen, zodat de premier ook met een CE-combinatie kon rijden. Voor geoefende kijkers was te zien dat het betreffende roze pasje heel erg leek op een rijbewijs, maar het niet echt was. De websites waar nu voor word gewaarschuwd, claimen dus wel echte echte echte rijbewijzen te verkopen. Om een pasje te kunnen krijgen, die in prijs variëren van 800 tot 1100 euro, zou je dan naar een telefoonnummer moeten watseppen waarna je geld kunt overmaken. Bellen had weinig zin, want dan kwam je bij een buitenlandse voicemaildienst uit *smiley die zit te glunderen in z’n tuigje* het werd op de radio gebracht als een spannend spionage verhaal. Er waren ook mensen die mensen kenden die van mensen hadden gehoord dat ze een rijbewijs hadden besteld en betaald, maar het niet geleverd hadden gekregen. Het heeft er dus alle schijn van dat het oplichterij is. Wil je geld besparen, dan koop je daar dus geen rijbewijs. Ook werd er verteld dat veel kantoren en scholen geld kunnen besparen, omdat er vaak in de vakantieperiode word vergeten om de kachel uit te zetten *smiley die met z’n ogen rolt* mensen die kinderen iets moeten leren, zijn dus niet zo slim. Of is het zo’n typisch dingetje dat ze na 6 weken weer terug komen en tegen mekaar zeggen “maar dat zou jij toch…” “nee ik dacht dat jij het had gedaan.”. Het zou niet misstaan in een sketch van Toren C, dat iedereen na de vakantie terugkomt in een tropisch paradijs waar de ijspegels aan de palmbomen hangen omdat zowel de kachel als de airco nog volop stonden te loeien. Niet besparen maar ontvangen is ook nog mogelijk, want er schijnt een potje te zijn waar miljoenen in blijft zitten, omdat ongeveer 450.000 mensen niet weten dat ze recht hebben op zorgtoeslag. Of ze zijn bang om het aan te vragen, omdat ze een jaar later dan een dikke rekening krijgen om alles weer terug te betalen. Of ze hebben niet door dat er vanwege een verandering in de privésituatie ze nu opeens wel recht hebben op een extraatje in de portemonnee *smiley die aan z’n kin krabt* op de website van Independer, die alle prijzen vergelijkt, zou een rekenhulp staan om te kijken of je in 2018 misschien nog ergens recht op had. Dat jaar is al afgesloten, dus dan hoef je ook niet bang te zijn dat je daarna alsnog een rekening krijgt. Misschien moet ik daar ook maar eens gaan kijken.

Na 10 vrachten was mijn werkdag nog niet om. Aan de clignoteur hing een briefje dat er op 3 assen wielen los waren geweest, dus kon ik ’s middags nog even aan de gang met de grote kliksleutel om alle bouten na te trekken. Van de monteur hoorde ik dat jij weer klaar stond bij de dealer, maar er was even niemand beschikbaar om je op te halen *smiley die met z’n hand over z’n hart strijkt* de auto met de nagetrokken wielen werd aan de kant gezet, de auto van een collega die een veels te sterke luchtverfrisser in het dashboard had geklikt mocht ik meenemen naar de BTS, waar jij dan klaar zou staan. Met een APK stempel op je kont en een extra knopje in het dashboard. Omdat de Duitsers het ook niet meer snapten, was er bij jou een datalog ingebouwd, die alle gegevens uit de CANBUS (de oppercomputer van de auto) kon bijhouden. Dus ook alle storingen en gekke gedragingen die jij zo nu en dan tentoonspreidt. Om te laten weten wanneer iets geks gebeurde, moest ik dan op een knopje drukken *smiley die met de tanden knarst* en om het voor de mannetjes nog makkelijker te maken, ook een formulier invullen *smiley die begint te schuimbekken* met de datum, tijd, kilometerstand, hoeveelheid belading, situatie-snelheid-soort wegdek en eventuele opmerkingen *smiley die een witte bloes aantrekt* ik heb ondertussen 10 kantjes volgeschreven met storingen, haperingen en gekkigheidjes, compleet met kilometerstand en uitleg welke storing er in het dashboard stond of hoe de camera eerst verkleurde voordat ie weer op zwart ging. En nu mag ik een nieuwe stapel papieren gaan invullen?! Ja, want de computers kunnen die oude storingen niet terugvinden in de CANBUS. Wat in mijn oren klonk als: de computers zijn net zo inferieur als de auto. Een klein beetje bedaard stapte ik bij jou in, om daar te zien dat de rode knop in het pennenbakje is gelijmd *smiley die de witte bloes wat strakker aantrekt* in het pennenbakje! Of al pleessees! Gaan ze ervan uit dat ik zoveel ga schrijven, dat ik de pen toch niet meer neerleg? Nog voordat we het dorp uit waren, was er al een pen via de strakke horizontale lijnen van het dashboard naar de bijrijderskant gevlogen. Die avond aten we pizza, het was niet verantwoord om nog iets met messen te doen in huis.

Donderdag was ik weer met jou op pad, lekker zo’n eigen auto, alle spullen op hun vaste plekje. We mochten wederom van Schagen naar Middenmeer rijden, wat goed uit kwam want dan kon ik in de zandbaan het knopje indrukken en een briefje schrijven dat de automaat zichzelf niet ontkoppelt wanneer je het gas los laat. Een storing waar ik me op zich nog niet eens zo aan stoorde, maar in de bestelling stond dat de auto’s dat wel zouden doen, dus moeten ze ook gewoon zo afgeleverd worden. Op de radio leek het wel Duurzame Donderdag. Er werd verteld over kwallen, die moeten we maar gaan eten. De aantallen worden steeds groter omdat ze veel gevoed worden door overbemesting en weinig natuurlijke vijanden hebben door overbevissing, dus voordat de hele zee in een soort glimmende drilpudding is veranderd, moeten we de kwallen op een duurzame manier gaan opruimen. Niet weggooien maar opeten, zoals in sommige Aziatische landen al heel normaal is. Leuk om te doen wanneer je uit eten gaat om te vieren dat je een huis hebt gekocht. Met een groene hypotheek welteverstaan. Het aantal mensen dat zo’n lening afsluit is met 40% gestegen, 1 op de 20 hypotheken schijnen nu ‘groen’ te zijn. Als ik het goed heb begrepen, kan je iets meer lenen en krijg je korting op dingen om je huis te verduurzamen. Waren er eerst nog berichten dat mensen hun hakken in het zand zetten wanneer het over het klimaat gaat en de aanpassingen die ze moeten doen, dit laat zien dat veel mensen toch wel graag de groene kant op gaan. Weet je nog die afvalcrisis waar het laatst over ging? TNO heeft nu iets uitgedokterd waarbij rioolslib niet meer verbrand hoeft te worden, maar het verwerkt kan worden tot grondstof voor biomassa en biogas, en daarbij word ook nog eens het fosfaat apart gehouden *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* oja en dan is het ook nog eens goedkoper dan verbranden of storten in Terneuzen, wat nu gebeurt met het rioolslib van de Amsterdamse AEB, omdat er nog steeds 4 van de 6 ovens buiten werking zijn en ze dat spul ergens kwijt moeten. Alleen maar winnaars! Op een klein dingetje na: de machine is nog niet groot genoeg om nu direct alles te kunnen verwerken, maar ach, een kniesoor die daarop let. Eerder deze week werd er verteld over een uitvinding die alle grote festivals in Nederland en omgeving gaat vergroenen. In plaats van ronkende dieselaggregaten achter de tenten van de main stage, komen er op alle hoeken van het terrein windmolens te staan. Die dan ook nog eens zijn volplakt met zonnepanelen, en waar borden bij staan waarop bezoekers kunnen lezen hoeveel diesel er nu dus niet verstookt hoeft te worden voor hun plezier *smiley die de popcorn erbij pakt* helaas werd dat idee vandaag weer onderuit gehaald. Om een flink festival van energie te kunnen voorzien, heb je tientallen, misschien wel meer dan 100 van die windmolens nodig. Die moeten allemaal met dieselgestookte vrachtwagens van drassig terrein naar morsig recreatiepark worden gereden. Een betere oplossing zou zijn om niet elke keer die vrachtwagens te laten rijden met aggregaten of windmolens, maar slechts 1 keer de grond open te trekken en een vaste aansluiting te maken op het net. Ja kost ook wat, maar festivals zijn vaak op hetzelfde terrein dus je hebt er jaren plezier van. En als Nederland straks helemaal draait op zonne- en windenergie, dan draait het festival ook vanzelf op groene stroom. Eerdaags begint ook het nieuwe tv-seizoen weer, zenders ontkomen er bijna niet aan om zelfs in de programmering te gaan recyclen. Dan bedoel ik niet de eeuwigdurende herhalingen van The A-Team, Friends, Will and Grace en noem alle series maar op, er zijn ook creatievere manieren gevonden om de (inmiddels digitale) tv-gids te vullen. Onlangs is Beverly Hills 90210 opnieuw begonnen, met grotendeels dezelfde mensen als die er vroeger al in speelden. Man Bijt Hond, het heerlijk kneuterige programma met dorpsgekkies, komt ook weer terug op de buis. Linda de Mol, Wendy van Dijk, Chantal Janzen, er word niets weggegooid, hooguit een spuitje toegevoegd en ze kunnen weer een seizoen mee. Disney gaat remakes maken van alle sprookjes die ze al eens hebben gemaakt, want tekenfilms van vroeger lijken wel erg getekend naast alle computeranimaties die we tegenwoordig hebben. Ow en dan komt er ook nog een rieboet (wat dat ook moge zijn) van Home Alone. Wat een feest!

Vrijdag begon ik met de spulletjes van hun vaste plekken in de cabine te pakken, het was zo druk dat de planner geen andere uitkomst zag dan mij met een 10×4 klus te laten rijden *smiley met een donkere wolk boven z’n hoofd* brak ik ook nog een nagel bij een poging de deur boos dicht te gooien. Amper begonnen en nu was het al geen topdag. De eerste vracht ging van Schagen naar Hoorn, daarna kon ik in Amsterdam een tijdje wachten tot de volgende opdracht in de boordcomputer verscheen. Dat is zo vervelend aan klussen, dat het steeds verandert of dat je even moet wachten. Vervolgens kwam er een opdracht binnen, ik had het idee om daarna de pauze over te slaan omdat het wachten al lang genoeg had geduurd, maar bij terugkomst op de loswal zat het mannetje schaften, en kon ik niks anders doen dan ook maar gaan eten *smiley die met z’n ogen rolt* en dan die auto, vreselijk! De combinatie van sturende achterwielen en luchtvering zorgde ervoor dat het geheel als een dartel veulen in een barrel race over de weg bewoog. De auto van dinsdag bonkte erover, daar had je geen moment rust tijdens de lange stukken provinciale weg, maar dit was ook niet alles. Tergend langzaam stuurde ik over rotondes omdat de spiegels bij zulke bochten bijna de grond raakten. Tot frustratie van mezelf, want ik weet dat de collega die hier normaal gesproken mee rijd, net zo snel is als ik met de stugge en starre 10×8. De dag ging van Amsterdam via Amstelveen naar het Tata-terrein. Nog maar een keer schaften, want de dag was toch al naar de klote en ik had trek. Vervolgens nog even laden in Schagen voor 2 vrachten in de kop van Noord Holland, ik had weer een groot stuk van de provincie gezien.

’s Avonds moest ik nog een keer aan de slag. Knappe kleren aan, beetje schmink erop, want er was kermis en er waren een bekenden die ook heen zouden gaan. Even een paar biertjes doen en op tijd weer naar huis, want het was een drukke week geweest. Vooral de laatste dag. Uiteindelijk kroop ik een uurtje na middernacht tegen Wingman aan. Er waren zoals gewoonlijk op een kermis toch meer bekenden geweest dan gedacht.

Zaterdag lekker samen uitslapen, alhoewel ik nog steeds dat oude-mensen-trekje heb dat ik iets eerder dan Wingman wakker ben. Lekker voor de tv zitten brunchen, ondanks de enorme storm die rond het huis waaide, zijn we toch nog even naar buiten gegaan. Het muurtje rondom het konijnenhok is weer een beetje gegroeid, en dankzij de regen en zon van de laatste tijd, begint het gras ook al aardig te groeien. We bleven in de natuursferen toen we op National Geographic een documentaire tegenkwamen van het Yellowstone Park in, ik dacht, Amerika. Hoe de verschillende soorten dieren daar samen leefden en zonder het door te hebben ook samenwerkten. Hoe ze van de ene kant van het park naar de andere kant trokken, door dikke lagen sneeuw, om bij warmwatergeisers en grasland te komen. Indrukwekkend om te zien. Zo kwam het verhaal op De Nieuwe Wildernis, de film die is gemaakt over de Oostvaardersplassen. Die blijkt niet op netfliks te staan, Holland-Leven in de Delta wel, dus keken we die. Hoe de visjes het gebied in zwommen waar bevers hun dammen hadden gebouwd, waar de hazen in het weiland met elkaar boksten en zeldzame vlinders zich voordoen als mierenlarve om gratis te kunnen eten. Wonderbaarlijk. En dat alles onder toeziend oog van de zeearend, die zonder dat te weten de baas is van het geheel. Die net als de wolven het gebied heeft veranderd, alleen maar door af en toe een dier van de grond te plukken en op te eten. Wonderbaarlijk om te zien.

Zondag is de woei wat minder geworden, het is wel nog steeds zonnig. Misschien dat we straks weer eens op de motor stappen, even lekker uitwaaien. Eerst maar eens ontbijten. Fijne zonnigdag allemaal, maak er een mooie dag van.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *