Beste Babette (deel 54) een biggetje in de Psycho Show


Beste Babette, na een zonovergoten zondag mochten we maandag in het schemerduister de regen trotseren. Gelukkig was het een bekende route, van de nieuwbouw net naast Heerhugowaard naar net naast de nieuwbouw in Midden-Beemster. De korrelbaan die vorige week al te lijden had gehad onder al die volle vrachtwagens, veranderde met de regen erbij in een bruine slush-puppie. Gelukkig kon de machinist nog wat opknappen hier en daar, terwijl wij onze rondjes reden. En naar de nieuwsberichten luisterden *smiley met opengesperde ogen* want in Saoudi-Arabië was een aanval geweest op een olie-installatie. De helft van de productie van het land, en daarmee 6% van de wereldwijde productie (als ik de cijfers goed heb begrepen) kwam daarmee stil te leggen. Volgens deskundigen zou dat aan de pomp te merken kunnen zijn door een prijsstijging tot een cent of 5 *smiley die aan z’n kin krabt* blijkbaar gaat de distributie in olieland sneller dan andere grondstoffen in de gewone wereld. Van omhoog pompen naar bewerken naar distribueren naar uiteindelijk de lokale tankstations ergens duizenden kilometers verderop gaat blijkbaar al binnen 2 dagen. Wat als de installatie straks weer is opgeknapt, en alles weer werkt? Krijgen we daar dan ook bericht van en zien we dan binnen een dag of 2 de prijzen aan de pomp weer 5 cent zakken? Of moeten we nu toch eens gaan kijken naar alternatieven, zoals de trein. Al 1,3 miljoen mensen reizen regelmatig met de trein. Hoewel de treinstellen langer worden, voor zover dat bij de perrons kan, is er in de spits nog geen garantie op een zitplek. Er word geïnvesteerd in het verlengen van perrons, de treinen gaan straks niet meer op de minuut maar op de 10 seconden rijden, zodat er nog strakker gepland kan worden in het spoorboekje, reizigers worden geprikkeld om op andere tijdstippen buiten de spits op pad te gaan, maar er is nog een uitdaging waar wel flink aan gewerkt moet worden: de bereikbaarheid van Zandvoort tijdens het Formule 1 weekend volgend jaar. Alle treinen rijden tegenwoordig al op windenergie, en de enige beperking die er zou zijn, is het tekort aan energie op de spoorlijnen rond Zandvoort. De toeschouwers hebben het liever niet omdat ze anders gezandstraald thuis komen, maar om de grote bulk mensen met de trein naar en weer van het circuit te krijgen dat weekend, is er heel veel wind nodig. Terwijl we tussen de landerijen door toerden, waar een groot gedeelte van de boerderijen nog echt boerenbedrijven waren, hoorden we dat er op de website www.melkvee.nl een actie is begonnen om zoveel mogelijk boeren naar Den Haag te krijgen. Voor de agrariërs moet er een uitzondering komen in de stikstof- en klimaatwetgeving. Wat op zich logisch is, want ze stoten veel uit maar nemen met de gewassen ook weer veel op. Sterker nog, er word meer viezigheid als fijnstof van naastgelegen wegen opgevangen, dan dat de gewassen de boeren en scheten van koeien kunnen afvangen. Daarnaast moet ook de kloof tussen boeren en burgers kleiner worden, en moet er meer balans komen in het maatschappelijke debat. Voor ons eindigde de werkdag in een goede balans, ondanks dat we tussendoor nog een vracht zand moesten doen, wisten we 7 vrachten grond weg te brengen.

Om daar dinsdag weer mee verder te gaan. Tenminste, dat probeerden we. Bij de filemeldingen werd iets verteld over een ongeluk op de A9, dat verkeer via de A22 moest omrijden en dat er een vertraging was van 3 kwartier die snel op leek te lopen. Geen probleem voor ons, want wij reden niet via de A9. Wat wel een beetje een probleem werd, waren de automobilisten die het bericht ook hadden gehoord, en niet via de A9 maar via de provinciale weg langs het kanaal reden om rechtsaf te slaan de brug over richting Wormerveer of nog een stukje door te rijden richting de A7 *smiley die op het stuur trommelt* lange rijen remlichten verschenen er op onze route, waardoor we met al die vrachtwagens weer andere routes moesten gaan verzinnen. Nieuws wat hier mooi bij aansloot, was de berekening dat we vorig jaar allemaal samen 121 miljard kilometer hebben gereden. Een stijging van 1% vergeleken met 2017, toen we ook al meer reden dan het jaar ervoor. Allemaal samen hebben we een nieuw record te pakken, per persoon zijn we juist minder gaan rijden omdat er meer auto’s geregistreerd staan, op 31 december 8,5 miljoen, even afgerond. De cijfers werden ook nog wat uitgeplozen, zo werd duidelijk dat we de meeste kilometers op benzine hebben afgelegd, het aandeel dieselkilometers is gedaald en electrisch juist gestegen. Er werd meteen gezocht naar oplossingen voor het fileprobleem, want ook dat is weer groeiende. Meer asfalt is niet het antwoord, want dan rijd het na de wegwerkzaamheden weer even lekker door en gaan mensen denken “ow er staat geen file meer, dan ga ik weer lekker met de auto in plaats van de bus/trein/fiets/thuiswerken/carpoolen/op andere tijden.” waardoor er meer verkeer op die route komt dan er voorheen al reed, en het dus weer tot een dagelijkse file komt. Er is een lappendeken nodig om het op te lossen, van cultuurverandering om niet stug van 7 tot 4 of 9 tot 5 te blijven werken, het aanleggen van ruime fietspaden op drukke routes zodat mensen makkelijker op de fiets stappen, tot werkgevers die meer aansturen op thuiswerken en/of een treinabonnement-van-de-zaak aanbieden. Deskundigen hadden wel 1 pasklaar antwoord op de bekende vraag, maar dat is een optie die veel mensen juist uit de weg proberen te gaan, namelijk een recessie. Kijk maar eens naar het verloop van de files in 2007, 2008 en 2009. Dat het aandeel electrische kilometers flink in de lift zit, was op de weg ook wel te zien. Afgezien van de opvallende nieuwe BMW Z4M, kwamen we ook 2 Tesla’s tegen, met trekhaak en met een motor op de aanhanger (motor als in tweewieler, geen motorblok om de accu’s onderweg bij te laden). Zulke auto’s worden dus ook steeds praktischer. Het was ook Prinsjesdag vandaag, een dag vol vragen van de gewone mens, want ja er zijn steeds meer auto’s op de weg en er is steeds meer file omdat de economie groeit, maar waarom merken zo weinig mensen daar iets van in hun portemonnee? Natuurlijk was veel geheel volgens traditie al uitgelekt voordat koning Willem-Alexander het voorlas, maar toch was het leuk om de ceremonie via de radio te volgen.

Woensdag mocht ik uitslapen terwijl jij met een andere chauffeur op pad ging. Lekker op het gemakkie op de bank een boekie lezen, wat in het huishouden rommelen en op tijd eten koken voor Wingman. We bleven iets langer voor de tv hangen dan eigenlijk de bedoeling was, waardoor we terecht kwamen in De Psycho Show *smiley die in z’n handen wrijft* heerlijk van die programma’s die op een luchtige en interessante manier moeten uitleggen hoe immens ingewikkeld je hersenen in elkaar zitten. Het maakte me wel een beetje boos, want ondanks dat er verschillende deskundigen aanschoven ging het ook heel erg kort door de bocht. Er werd een probleem voorgesteld en daarna ging een van de presentatoren aan de hand van gesprekken met deskundigen en een leuke stunt ergens op een braderie de oplossing zoeken. Het probleem was dat we moeten stoppen met vlees eten maar dat we dat niet doen *smiley die met kromme tenen zit* *smiley die begint te schuimbekken* pardon? Waar is de deskundige die uitlegt dat het juist goed is om zo nu en dan vlees te eten? Waarom word er niets verteld over het meerjarige onderzoek dat is gedaan bij vegetariërs en veganisten, waaruit bleek dat ze het eerste jaar na hun verandering van eetwijze wel een stuk gezonder werden, maar daarna juist meer ziek werden omdat ze bepaalde voedingsstoffen niet zo lang konden missen? Nou ok, we moeten dus minder vlees eten, maar hoe gaan we dat voor elkaar krijgen? Volgens deskundigen zien mensen de link niet meer tussen dieren en wat er op het bord ligt, dat moeten we dus meer zichtbaar maken om de consument bewust te maken zodat die andere keuzes neemt tijdens het boodschappen doen. De presentator, die voor de gelegenheid ook een varkensneusje had opgezet, ging naar een braderie om de proef op de som te nemen. Een slager bood plakjes worst aan, en wanneer klanten daar op af kwamen, vroeg hij of ze een stuk worst wilden voor thuis. Vervolgens pakte hij een levend en lichtjes krijsend biggetje uit de auto, zette die in de kist die prominent in zijn kraam stond, draaide aan de hendel aan de zijkant en tadaaa: een verse worst kwam uit het tuutje aan de andere zijkant. Mensen waren verbijsterd, geschrokken, liepen vol walging en met tranen in de ogen weg. Wat ze niet zagen was dat er onder de kist iemand het biggetje aanpakte en vervolgens de al eerder gemaakte worst door het tuutje duwden. Waarom kom ik zulke dingen nooit tegen op straat? Ik zou er met opengesperde ogen en opengevallen mond naar staan te kijken, bijster fascinerend! Want haalt dat apparaat de oren en neus er ook af, die als hondenspeeltjes worden verkocht? En de botten? Worden die ook vermalen of word dat apart gehouden als grondstof voor lijm? Het was wel duidelijk dat melkvee.nl nog een hoop te doen heeft om de kloof tussen boeren en burgers kleiner te maken. Eerst maar eens een langdurige, grootschalige en landelijke promotiecampagne maken dat er niks mis is met het eten van vlees, dat het juist gezond is om dat een paar keer in de week te doen. En dan niet van die goedkope Roemeense worst in je mandje gooien, want de werkwijze daar verschilt niet veel van de acteer-slager op de braderie, maar kies voor de iets duurdere producten van Nederlandse boeren, die wel degelijk investeren in het welzijn van hun vee.

Donderdag mochten we weer aan de gang, geen rondje Beemster maar rondje sluipverkeer door Hoorn en omgeving. Van de loswal naar De Strip, naar het werk waar de uitvoerder ons laatst nog stond te filmen. Nu was het echter niet zo zonnig, droog en stoffig allemaal. De zandbaan was nogal een uitdaging door het vochtige zand wat we erin hadden gegooid. Tegen de verwachting in moest de shovelmachinist het hele werk afstruinen om rijplaten te zoeken, zodat we in ieder geval niet meteen het eerste stukje kwamen stil te staan. De rest van het rondje was ook wat bewerkelijk, want op het industrieterrein net voor de loswal werd druk aan de weg gewerkt. Pilonnen, schildjes, minikraantjes en een knijperauto lieten het eruit zien als een grote slalombaan. En daar tussendoor probeerden we nog wat van de radio te horen. Dinsdag was het hele Prinsjesdaggebeuren, gisteren en vandaag werd daar algemeen over beschouwd. De verschillende instanties hadden al laten weten dat het een leuk verhaal was, maar dat er wel erg weinig concrete plannen duidelijk werden gemaakt. De grote vraag was “ja leuk, maar hoe dan?”. Ondertussen waren de politici bezig met kibbelen, proberen te definiëren wat ‘Nederland’ precies is, wie de ‘Nederlanders’ precies zijn. Als je uit het raampje van het vliegtuig kijkt en ziet dat je thuis bent, is dat als je naar Ibiza toe vliegt, of juist als je weer terug komt? Dat soort ongein, wat in een compilatie wel grappig kan zijn maar waar we niet echt verder mee komen. Veesboek, het moederbedrijf van Instagram (dan ben je oud, mensen die het daadwerkelijk gebruiken noemen het ‘insta’), heeft besloten om de uitgebreide reclames voor afslankproducten en cosmetische ingrepen nog maar heel weinig te laten zien op de tijdlijn van mensen onder de 18 jaar. En staan er onrealistische leuzen bij, zoals 20 kilo afvallen in een week tijd, waardoor je eigenlijk al weet dat het niet werkt en vooral je portemonnee er lichter van word, dan word het verbannen van de tijdlijn voor jongeren. Misschien dat zoiets ook gedaan zou kunnen worden met reclames voor films en series waarin veel gewelddadigheid voorbij komt. Het is bekend dat veelbekeken netfliks-series zoals Narco’s niet aanzetten tot geweld. Dan zouden er volgens de kijkcijfers duizenden mensen over de hele wereld (voornamelijk de wat rijkere landen waar ze tv’s hebben en waar ze netfliks kunnen betalen) veelvuldig over de schreef gaan tijdens het verhandelen van drugs. Maar wanneer jongeren in een zogenaamd ‘rijk land’ in een kansarme positie zitten, dat soort beelden voorbij zien komen waarin geweld word verheerlijkt omdat de beloning daarna zo groots en geweldig is, in de wijk zien dat andere kansarme jongeren opeens in dikke auto’s en met lekkere wijven rondrijden, dan is het niet heel verrassend dat jongens in de puberleeftijd (de periode waarin de hersenen zich nog ontwikkelen en ze nog niet goed kunnen overzien wat op lange termijn de consequenties van hun daden zijn) zoetjes aan naar het criminele circuit worden gelokt. Vroeger scheen er een ongeschreven regel te zijn, dat als je problemen met iemand hebt, je diegene neerschiet en zijn vrouw, kinderen en verdere onschuldige familie met rust laat. Tegenwoordig worden de familie en de advocaten ook niet meer ontzien, net zoals in series langzaam de grenzen vervagen van wat ‘netjes’ is binnen de criminele sector. Misschien hebben sommige politici wel gelijk, en verandert Nederland inderdaad langzaam in een narco-staat *smiley die zit te rillen in z’n tuigje* blij dat ik ver bij de grote stad vandaan woon.

Vrijdag had de planner weer een ander rondje voor ons gevonden. Naast het gemaal van Medemblik mochten we zand laden, dat naar een grote zandbak aan de achterkant van Garbage City Middenmeer werd gereden. Met 4 auto’s reden we het korte rondje, dat wel een rondje door een geschiedenisles leek te zijn. Laden naast een oud gemaal, dan een stukje langs de spoorlijn waar het boemeltje nog regelmatig toeristen vervoert, om vervolgens naast het terrein van een moderne afvalverwerker te kunnen kiepen. Om het geschiedenisplaatje compleet te maken, was er een toertocht uitgezet door een klassiekerclub, waardoor we met enige regelmaat oude Porsches, Corvettes, Lancia’s, Mercedessen en nog strak in de lak zittende Engelsen voorbij zagen komen. Aan de andere kant van de dijk lag het IJsselmeer, dan ontkom je er niet aan dat er bij de lunch kibbeling word geserveerd. Het was een drukke dag, na 23 vrachten mochten we afzwaaien en was de trechter leeg. Nog even de garage in, want met zulke drukke dagen hadden jouw kleppen wel wat smeersel verdient. Daarna naar huis, alvast wat opruimen en schoonmaken voor de visite zondag.

Zaterdag was het vroeg dag voor Wingman. Gisteravond om 8 uur pas thuis, nu stond ie voor 7 uur alweer naast het bed. Vrijgezellenfeest *smiley die met z’n ogen rolt* en omdat de mannen nog een ritje moesten maken om de aanstaande bruidegom in kwestie naar de geheime locatie te brengen, was het dus al vroeg dag. De aanstaande bruid had gezegd dat het feestje uiterlijk 6 weken voor de bruiloft moest zijn, zodat eventuele blauwe plekken, gewrichts-braces en onhandig dik gips weg zouden zijn voor de Grote Dag zou aanbreken *smiley die grinnikt in z’n knuistje* nu was het de aanstaande bruidegom zelf die zich de dag voor zijn vrijgezellenfeest blesseerde door niet helemaal goed te mikken met een hamer. Ik ben benieuwd wie van de mannen er als mantelzorger is aangewezen. Tot die tijd had ik de zaterdag voor mij alleen. Met een flinke boodschappenlijst en een goed gevulde wasmand, dat wel.

Toch stond zondag alles op tijd klaar voor het corso *smiley die in z’n handen wrijft* het was mooi weer, een fijne opsteker nadat het vorig jaar bijna werd afgelast door regen en harde wind. Een zonnige dag met de visite, kijken naar de versierde skelters en praalwagens, lekker babbelen en knabbelen. Daarna nog een rondje over de markt struinen, door de drukte bij de kermis en weer naar huis, toch nog even de Formule 1 race in Singapore kijken. Leclerc startte vooraan, voor Hamilton, Vettel en Verstappen. Het werd een beetje treintje rijden, de belangrijkste plekken vooraan in het veld werden niet gewisseld door inhaalacties maar door pitstops. Wingman was gaar van het vrijgezellenweekend, ik kon de aandacht er ook niet helemaal bijhouden na een dag in de zon met een fles wijn, maar uiteindelijk zagen we Vettel als eerste onder de geblokte vlag door rijden, gevolgd door een teleurgestelde Leclerc en een blije Verstappen. Nu snel op bed want morgen is het weer gewoon een werkdag. Weltrusten allemaal!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *