Martha de Boer test de Carver: was vroeger alles beter?


Was vroeger alles beter?
De jaren ’90 heeft ons veel gebracht. Hardcore werd uitgevonden, de Backstreet Boys en Britney Spears waren er opeens, op tv keken we naar Friends en sociale contacten kapten we af omdat we onze Tamagotchi moesten voeren. In de jaren ’10 is het niet veel anders, happy hardcore DJ’s zijn niet aan te slepen, de Backstreet Boys en Britney Spears treden nog steeds op, we kijken nog steeds naar Friends en de sociale contacten hebben aardig te lijden onder de smartphone, waar ongetwijfeld ook een app op zit waarin je fantasiedieren moet voeren. Maar er is nog iets wat we hebben overgenomen. In de jaren ’90 werd de Vandenbrink Carver bedacht en ontwikkeld. Omdat veel auto’s slechts 1 of 2 inzittenden meenemen, zou je net zo goed een voertuig kunnen maken met maar 2 zitplaatsen. Een halve auto, met 3 wielen zodat ie niet om zou vallen als een motorfiets. Om te zorgen dat ie in snel genomen bochten niet op zijn kant zou gaan, werd Dynamic Vehicle Control uitgevonden. Dat zorgt ervoor dat de cabine kantelt en mee leunt in de bocht, zoals een motorrijder doet. In 1997 kreeg het de prijs voor ‘Beste uitvinding van het jaar’. Ondanks een prijskaartje van omgerekend ongeveer 45.000 euro, was er veel vraag naar. In 2007 startte uiteindelijk de levering, om na ongeveer 250 exemplaren in 2009 alweer te stoppen. Niet door een tekort aan vraag, maar door problemen met toeleveranciers. In de loop der jaren is de naam veranderd van Vandenbrink naar Carver, maar de ontwikkeling is niet stil blijven staan. Daardoor kon dit jaar de nieuwe Carver geïntroduceerd worden.

Wie zeg je?
De Carver, zonder verdere toevoegingen, is het idee en de techniek van de jaren ’90, klaargestoomd voor een nieuwe eeuw. Een smalle cabine waarin 2 personen achter elkaar kunnen zitten, die kantelt in de bochten, aangedreven door elektriciteit. Omdat er steeds meer in en om de stad word gewoond, is een auto niet praktisch en kun je ook niet echt hard rijden, dus is besloten om er een brommer van te maken. Met een maximumsnelheid van 45 kilometer per uur en de voordelen dat je vrijwel overal kunt parkeren, geen wegenbelasting betaalt en in de spits vaak ook nog sneller binnendoor rijd dan de auto’s die op een provinciale of ringweg stil staan. Om te zorgen dat mensen kunnen kennismaken met dit voertuig dat in een heel eigen categorie valt, zijn er meerdere proefritdagen, verdeeld over het hele land. Zo werd ik op een doordeweekse middag hartelijk welkom geheten in een sjiek Amsterdams hotel, waar 3 Carvers voor de deur stonden te glimmen.

De eerste keer dat je de Carver in het echt ziet,
wil je er eigenlijk nog een rondje omheen lopen, ook al trekt de verkoper de deur voor je open om uitleg te geven. De cabine is smal en verhoudingsgewijs hoog, maar wel strak gestileerd, met moderne koplampen en zelfs een heuse spoiler achterop. Zeker in metallic oranje is het echt een leuk apparaat wat er staat. De witte maakt het nogal ‘auto van de zaak’ en de matgrijze zorgde voor een stoere look. Door de smalle voorkant lijkt ie als een snoekvis de lucht te doorklieven. Bij de achterwielen valt op dat een groot deel van de ophanging te zien is. Ook zit in de achterkant een klepje waarachter het laadsnoer is verstopt. Geen losse kabel die in de kofferbak rondslingert zoals bij auto’s, maar een 3 meter lang snoer dat netjes oprolt tussen de achterwielen, zodat je het niet kan vergeten en het niet in de weg ligt. De Carver blijft je trouwens verrassen met dat soort slimmigheidjes.

Als je dan eindelijk bent ingestapt,
lijkt het net alsof je terug bent in de jaren ’90. Een modern digitaal dashboard, dat wel, maar daar omheen veel plastic. Om de Carver op waarde te kunnen schatten, moet je hem eerst in het juiste referentiekader plaatsen. Kom je net uit een auto vandaan, dan is alles dun en plastiekerig. Ben je een fervent scooterrijder, dan kun je baden in luxe. De Carver One was toentertijd in de markt gezet als auto, de nieuwe Carver gaat door het leven als brommer. Daardoor mag het gewicht niet boven de 330 kilo uitkomen en is men spaarzaam omgegaan met de materialen. Zonder in te boeten op comfort, want er zit een kachel en airco in, een bluetooth-aansluiting met speakers en een telefoonlader. Ook aan veiligheid is gedacht, want de cabine bestaat uit een kooiconstructie waar het plaatwerk omheen is gemaakt. Niet alleen zit je dus meer beschut, je bent ook beter beschermd dan op een scooter. Op de digitale klokkenwinkel vind je informatie over de snelheid die je rijd, hoeveel procent lading er in de accu’s zit, en concreet hoeveel kilometers je nog kan rijden. Je zit op een goed gevormde plastic stoel die in de lengte verschuifbaar is. Niet dat je iets merkt van die stoel, want je hebt het al druk genoeg met naar buiten kijken. De cabine lijkt smal, maar eenmaal binnen heb je enorm veel uitzicht door het voorraam dat doorloopt tot boven je hoofd en de enorme zijramen. Alleen de 2 strepen langs het voorraam en een dun streepje van de ruitenwisser, snoepen iets van je zicht af.

Draai de contactsleutel om,
zie hoe het dashboard even een korte check doet, druk op de D-knop naast het stuur, klik de handrem los en geef gas. Waarschijnlijk rijd je de eerste keer weg als een beginner. Vol gas omdat de 2 electromotoren meer vermogen hebben dan verwacht, daarna van schrik het gaspedaal loslaten, giechelen en weer verder rijden. Eerst even een paar rondjes draaien op een leeg pleintje, om te kunnen wennen aan het kantelen en het stuurgevoel. Maak je op lage snelheid een krappe bocht, dan voel je hoe het stuur een beetje tegenwerkt. De cabine kantelt tot 40 graden, het voorwiel word daarbij ook een beetje schuin gezet, en daardoor kan je de Carver ronddraaien op ongeveer 1 rijstrook breedte. De maximumsnelheid is 45 kilometer per uur, en in de stad is dat hard zat. Door het verplichte lage gewicht en daardoor gebrek aan isolatie, maak je veel mee van de geluiden van buiten. Niet alleen hoor je mensen naast je praten, ook hoor je hoe steentjes tegen de bodem tikken, bijna alsof ze de onderkant van je stoel raken. Het sturen en kantelen blijft een aparte beleving. Op schuine stukjes zoals drempels en kuilen voel je het stuur een beetje in je handen trekken, in bochten gaat ie ‘op ze kant’ zonder dat je in paniek hoeft te raken. Het gaat vloeiend, zonder abrupte of schokkende zijwaartse bewegingen, waardoor je niet het gevoel krijgt van je stoel te worden geschoven. Op rabberig straatwerk is de Carver letterlijk een handvol, want het stuur klappert gezellig met het voorwiel mee. Door de gyroscopische krachten blijft ie gewoon rechtdoor rijden, voor scooter- of motorrijders is het niet vreemd, maar kom je uit een moderne auto vandaan, dan moet je wel even wennen aan al die bewegingen. Je zou het ook positief kunnen opvatten, want met zo’n beweeglijk voertuig ben je minder snel geneigd om ondertussen wat op de telefoon te pielen.

Maar is zo’n halve auto dan wel praktisch?
De Carver One werd op de markt gebracht met het idee dat de meeste mensen alleen of met z’n tweetjes in de auto zitten, dus meer ruimte heb je niet nodig. Maak je de vergelijking met de scooter, dan heb je evenveel zitplaatsen. De bestuurder moet even uitstappen om de stoel helemaal voren te schuiven, zodat de passagier kan plaatsnemen. Voeten een beetje naar achter geschoven, knieën naast de rugleuning, en je kan met 2 personen van 1,80 meter op pad. Heb je meer hoofdruimte nodig, of wil je van het mooie weer genieten, dan kun je het stoffen dakje oprollen onder de spoiler. Er is 75 liter bagageruimte, om daar een beeld bij te plaatsen: volgens de verkoper past er een kratje bier achter de passagiersstoel. Ga je in je eentje boodschappen doen, dan word de opbergruimte natuurlijk nog groter. Het is niet nodig om, zoals bij een scooter, altijd een reservehelm mee te moeten slepen, want de Carver is voorzien van gordels. Zo kom je zonder plat helmhaar op je bestemming aan. Is het koud, dan kun je de kachel en de voorruitverwarming aanzetten. Is het warm, dan kun je niet alleen het dak openen maar ook de zijruiten eruit halen. Er is geen reden om zenuwachtig te worden wanneer het onverwachts toch gaat regenen, want de ramen kun je handig naast de passagiersstoel kwijt en onderweg gemakkelijk en snel weer monteren. Rol de softtop weer dicht en de cabine is, op een drupje langs de zijramen na, helemaal waterdicht. Je kunt duidelijk merken dat er over na is gedacht. Niet alleen hoe het technisch in elkaar zit, maar ook hoe het in de dagelijkse praktijk makkelijk gebruikt kan worden. De Carver is behoorlijk dummyproof, wegrijden met open deuren of de stekker nog in het stopcontact kan niet. En er zijn duidelijke geluidssignalen wanneer je te dicht langs een stoeprand zou gaan ‘kantelen’, zodat je het plaatwerk niet beschadigt. De afmetingen zijn 2,89 / 1,49 / 0,98 meter in lengte, hoogte en breedte. De Carver kan dus ook door een loopdeur in de tuin, een tuinhuisje of een bijkeuken worden geparkeerd.

Hoe ver kom je eigenlijk?
Is de 5,4 kW accu helemaal vol, dan kun je volgens opgave 100 kilometer rijden. Ideaal dus voor woon-werkverkeer. Je kunt afstanden overbruggen die net iets te lang zijn om met een (elektrische) fiets te doen, of bij nacht en ontij wanneer je liever niet op een kwetsbare fiets of brommer rondrijd. De Carver is natuurlijk heel geschikt voor de gesjeesde yuppen in de stad, maar ook in dat kleine streepje Nederland buiten de randstad, kun je hiermee gemakkelijk van dorp naar dorp rijden. En wat te denken van bijvoorbeeld makelaars of mensen in de thuiszorg, die de hele dag door woonwijken rijden om adressen te bezoeken? In dat soort gebieden en situaties is 100 kilometer veel verder dan je in eerste instantie zou denken. Kom je toch wat kilometers tekort, dan rol je het snoer uit de kont vandaan en kun je bij elk standaard stopcontact opladen. Er is een koppelstuk om ook bij laadpalen terecht te kunnen, maar waarschijnlijk zijn de meeste mensen zo verrast door je voertuig, dat ze niet eens weigeren wanneer je vraagt of je het stopcontact even mag lenen.

Ja ja, en wat moet al die handigheid kosten?
De Carver is via de website te bestellen voor 9980,- euro. De enige optie die je hebt, is kiezen tussen wit, grijs, oranje of blauw. Vergeleken met een luxe scooter is ie aardig aan de prijs, maar je krijgt ook meer waar voor je geld. In het grijze gebied tussen scooters en auto’s moet de Carver het opnemen tegen 3 concurrenten die al leverbaar zijn. De Renault Twizy is een smalle cabine op 4 wielen en te koop vanaf 12.390 euro. De Move Vigorous staat op 3 wielen, heeft niet het unieke kantelmechanisme maar wel een motorstuur, en is te koop vanaf 5785 euro. Wil je graag naast elkaar zitten, dan kun je terecht bij Biro. Dat glazen koetsje zie je al veel in de hippe gedeeltes van de binnenstad, en kost 12.375 euro. Zo bezien valt de prijs van de Carver dus nog wel mee. Enige nadeel is wel dat er pas in het eerste kwartaal van 2020 word begonnen met de levering, dus deze koude winter moet je nog even afzien.

Zou ik deze zelf kopen?
Jazeker! Zeg ik (Martha de Boer, red.) met een grote grijns op mijn gezicht. De Carver is de beste combinatie van een auto en een scooter. Klein, makkelijk en wendbaar in de bebouwde kom, een parkeerplaats is zo gevonden. Tegelijk ook comfortabel en geschikt voor langere afstanden, ondanks regen of bittere kou. Je kan een collega mee laten carpoolen zonder eerst een reservehelm te moeten zoeken, en er is meer bagageruimte dan op een scooter. Terwijl de auto’s in de file staan, rijd je er via het fietspad en binnendoorwegen lachend voorbij. Maar de belangrijkste reden om de Carver op mijn verlanglijstje te zetten: het rijden is zo geweldig! Alsof je weer in een ouderwetse sportwagen zit, zo word je erbij betrokken. Geen autonome functies en een trillingsvrij stuur, maar weer echt bezig zijn met wat er om je heen en vooral onder je gebeurt. En dan de kantelende cabine, dat is helemaal een unieke belevenis. Naast heel veel praktische redenen en handigheidjes, is dit weer eens een voertuig dat je na elke rit met een grote grijns laat uitstappen. Vroeger waren een hoop dingen misschien wel beter, het opnieuw uitvinden van de Carver laat zien dat het huidige tijdperk ook veel leuks heeft te bieden.

Wil je ook een proefrit maken, of ben je zo enthousiast dat je er meteen eentje wilt bestellen? Op carver.earth kun je de data van de testdagen vinden, of een kleur uitkiezen en de Carver in het winkelwagentje zetten.

Tekst en foto’s Martha de Boer.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *