Beste Babette, maandag gingen we weer verder waar we vrijdag gebleven waren, zand rijden naar de nieuwbouw in Heerhugowaard. Voor de afwisseling reden we nu vanaf Schagen, wat betekende dat we lekker veel verkeerslichten tegen kwamen. Op het werk waren we mooi aan het studderen in de zandbaan, en liepen we vervolgens bijna vast op de korrelbaan. Het afstapje vanaf de korrel naar het wat lager gelegen zand was iets te hoog voor jouw doen, en we hadden een duwtje van de machinist nodig om er weer uit te komen *smiley die aan het stuur knaagt* zoveel sperren om te gebruiken, halvers al op het verharde staan, en dan nog niet zelf weg kunnen komen.
Ik had het goede voornemen om het niet meer over het Coronavirus te gaan hebben tot er 3000 mensen aan zijn overleden. Zoveel schijnen er een paar jaar terug in Nederland het loodje te hebben gelegd, tijdens de 12 weken durende griepepidemie die ons land toen beheerste *smiley die achter z’n oor krabt* hadden we toen Chinese verslaggevers in ons land rondlopen om de ernst van de situatie uit te leggen aan de kijkers aan China? Volgens mij niet. Maar goed, het virus dus, net een paar honderd doden en al een tijdje wereldnieuws. Vandaag werd bekend gemaakt dat we ons wel zorgen mogen gaan maken, want het gaat ook Nederland treffen *smiley die wit wegtrekt* veel van de spullen die bij de A.C.Tion in de schappen liggen, komen uit China. Voorlopig is er nog wat voorraad, maar straks gaan de schappen dus leeg raken, en moet het bedrijf misschien zelfs wel spullen uit andere landen gaan halen*smiley met opengesperde mond* en dat is duurder! Wat is het toch vreselijk, zo’n virus, het zet de hele wereld op z’n kop!
Gelukkig was er ook goed nieuws. Tenminste, als het door gaat, want het kabinet moet er nog even over akkoord gaan. Als het zo ver is, kunnen we vanaf 1 juli massaal naar de autodealers rennen, want dan krijgen de particulieren ook eindelijk eens subsidie. Bedrijven en ZZP’ers hadden al allerlei voordeeltjes wanneer ze een plug-in hybride of volledig electrische auto aanschaften. Op electrische auto’s word geen BPM (luxebelasting) geheven, voor plug-in hybrides betaal je de helft van de motorrijtuigenbelasting, voor electrische auto’s hoeft dat helemaal niet te gebeuren, maar al die voordeeltjes waren nog niet genoeg om de particuliere autokoper te verleiden tot electrisch rijden. Nu komt er dus (als het door gaat) een korting van 4000 euro op nieuwe auto’s, en ook nog eens 2000 euro op tweedehandsjes *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* kunnen we eindelijk eens grote stappen gaan zetten met het vernieuwen van het wagenpark. En lekker gaan besparen op benzine, zodat er meer overblijft voor de liefhebbers *smiley die in z’n handen wrijft* ja een beetje eigenbelang speelt hier inderdaad wel mee.
Dinsdag gingen we verder op hetzelfde rondje, van Schagen naar Heerhugowaard. We moesten op net een ander plekje storten dan gisteren, er reed een chauffeur mee die er nog niet eerder was geweest, er stond nog een barrier in de weg, kortom; we waren blij toen het bij de tweede vracht al licht begon te worden.
Aan het einde van de ochtend mochten we even langs de zaak rijden, om een stagiaire op te halen. Ze had niet de ambitie om met een vrachtwagen te gaan rijden, liever ging ze richting de planning en verkoop. Maar voordat je iets kan plannen of verkopen, moet je wel weten hoe het werkt natuurlijk. En dus werd ze met een vrachtwagen op pad gestuurd, om te zien wat er zoal op een loswal en een loslocatie gebeurt. Het laden is zo gebeurt, en ook kiepen kost niet veel tijd, maar in de loop van de middag zag ze wel waarom de planning soms zomaar spaak kan lopen. Al een paar dagen reden we via een weggetje dat daar al lag, dwars door het project heen. Omdat die bestaande weg eruit gefreesd moest worden, werd er een veegwagen overheen gestuurd, waarna wij er niet meer overheen mochten omdat we anders de boel weer vies zouden maken. Dus moesten we omrijden, via een verzakte platenbaan waar je bijna sperren nodig had om overheen te kunnen rijden, naar het andere uiteinde van het werk, via een bestraatte bouwweg en een hobbelige korrelbaan, om uiteindelijk op bijna dezelfde plek te kiepen als waar we daarvoor stonden te kiepen. Dan duurt hetzelfde rondje zomaar een kwartier of 20 minuten langer, de planner heeft geen flauw idee wat er gebeurt, hij ziet alleen dat de chauffeurs een vracht minder doen.
Niet dat die vracht minder werd gemist, aan het einde van de dag lag alles vol wat vol moest liggen, en konden we weer terug naar de zaak om de stagiaire weer in te leveren op kantoor.
Woensdag mocht ik weer uitslapen *smiley die zich nog eens uitrekt* om daarna naar de Subaru-dealer te rijden voor de introductie van de e-boxer. Jawel, zelfs Subaru gaat hybride doen, dus dat moest ik natuurlijk even van dichtbij bekijken. Op de terugweg nog even wat boodschapjes doen, en daarna koken voor de kostwinner. Het was weer een druk dagje voor de huisvrouw.
Donderdag mocht ik vroeg op, want jij had gelogeerd in Amsterdam, en ik moest met de collega’s mee carpoolen om aan het werk te kunnen gaan. We waren er al een tijdje niet meer geweest, maar het werk in Cruquius was nog steeds gaande. Dus sloten we aan in het rijtje, laadde we een vracht microzand bij de granietboer en toerden we die kant op. Het was een rondje van een uur, tijd genoeg dus om radio te luisteren *smiley die aan het stuur knaagt* maar er kwamen berichten voorbij die mij een beetje irriteerden *smiley die tegen de radio zit te schreeuwen* zo werd er verteld dat de biodiversiteit in Nederland de laatste jaren enorm is afgenomen. En natuurlijk is dat de schuld van de boeren, met hun stikstofuitstoot en eenzijdige beplanting van de akkers.
Heel vervelend dat je nooit iets hoort over hoeveel stikstof die landbouwgewassen allemaal opnemen. Dat niemand vertelt dat boeren ook aan landschapsbeheer doen, zodat wilde dieren juist wel de ruimte en gelegenheid krijgen om lekker wild te doen. En als je zegt dat er heel veel land is volgebouwd met woningen en wegen, met kantoren en bedrijfspanden, dan is het opeens niet erg dat daar groen voor word opgeofferd *smiley die een witte bloes met lange mouwen aantrekt* ik word er een beetje moedeloos van.
Om het dan nog erger te maken, kwam er een bericht voorbij dat er tig ton granuliet in een natuurgebied is gedumpt. Granuliet is een restproduct, een afvalstroom, die vrijkomt bij het maken van asfalt. Dat spul moest ergens heen, anders kon er bij de asfaltmolens niet verder gewerkt worden, dan zou de aanleg van nieuwe wegen en het onderhoud van bestaande, stil komen te liggen. Het natuurgebied was eerder al gebruikt om zand te winnen, dus er zat een groot gat in dat mooi gevuld kon worden met dat spul. Beetje bindmiddel erbij tegen het stuiven, alles voor elkaar. De ambtenaren in de lagere rangen waren daar niet blij mee, vonden dat het niet door kon gaan en er een andere oplossing of stortplaats gezocht moest worden, maar de top van Rijkswaterstaat wilde het zo hebben, en dus moest het zo gebeuren. Er werden wat documenten aangepast zodat het niet om ‘zand en bindmiddel met toxische stoffen’ ging, maar om ‘schone grond’, de vrachtwagens begonnen te rijden, het aantal tonnen werd nog even naar boven bijgesteld, en nu zitten we met een natuurgebied dat vergiftigd word, waar nu al niets meer schijnt te groeien, waar de biodiversiteit is beperkt tot een vogelsoort, misschien 2, die er overheen vliegen op zoek naar een betere plek om te nestelen.
En dan word de woningbouw en de boerensector plat gelegd, vanwege een stofje dat van nature al in de lucht zit? Terwijl we een tekort aan woningen hebben en alle dagen moeten eten, is het kabinet druk bezig om het juist die sectoren moeilijk te maken. Maar als er wat afval gedumpt moet worden omdat er anders geen nieuwe wegen aangelegd kunnen worden, terwijl we al genoeg wegen hebben en juist wel wat meer files kunnen gebruiken om mensen dan toch eens voor iets anders te laten kiezen, dan kunnen er opeens wel documenten worden aangepast. Dan is de natuur niet zo belangrijk meer. Dan grijpt de overheid niet in. Sterker nog: Rijkswaterstaat is onderdeel van de overheid, van het Rijk. Er zit zoveel verschil in de maten waarmee word gemeten, dat ik niet eens meer uit mijn woorden kan komen *smiley die in een raamloze kamer met zachte muren zit* dat een overheid dit met droge ogen allemaal laat gebeuren… Ik snap het echt niet meer…
Vrijdag, jawel, hetzelfde rondje, Amsterdam – Cruquius. Meestal is het zo dat je op het stort aan het stoeien bent in de zandbaan, en dat je bij het laden probleemloos rond kunt rijden. Op dit werk is het precies andersom, we moeten de sperren erin draaien om door de dikke laag blubber bij de shovel te kunnen komen, en op het stort ligt de zandbaan er zo strak in, dat de uitvoerder er overheen zou kunnen fietsen.
Op de radio werd verteld dat er in scholen en kinderopvangs/kinderopvangen in Utrecht, lood is gevonden in het drinkwater. Waarschijnlijk komt dat door de loden leidingen die in de oude gebouwen zijn gebruikt, jaren geleden toen we dat nog een goed idee vonden. Lood is een stofje waar je koekoek van word, het tast je organen aan en aangezien je hersenen ook een orgaan zijn, kan je op de lange termijn nog wel eens raar gaan doen. Daarom moet er dus meer geld naar het onderwijs, om te zorgen dat onze kinderen, onze toekomst, in een veilige en gezonde omgeving kunnen worden opgevoed *smiley die aan z’n kin krabt* ik vroeg me ook af, hoeveel van de ministers en ambtenaren in hogere rangen er in Utrecht op school hebben gezeten. Dat zou het bericht van gisteren wel kunnen verklaren.
’s Ochtends was er een vergaderontbijt in Den Haag, een aantal belangenorganisaties van de boeren mochten daar aanschuiven, om met de ministers Schouten en Rutte verder te praten over stikstof enzo. Het overleg was een paar dagen terug afgekapt na een bericht van Farmers Defence Force, waarin nogal stevige taal werd gebruikt. Dus moest er sorry gezegd worden (heeft de overheid al eens excuses aangeboden voor alle koeien die afgemaakt moesten worden vanwege een rekenfoutje? En sorry gezegd toen bleek dat er nog een foutje was gemaakt waardoor er veel minder koeien weg hadden gemoeten?) en kon er weer verder gepraat worden. Naderhand hoorde ik wel dat het een goed gesprek was geweest, en dat het zelfs wat was uitgelopen omdat ze bezig waren om spijkers met koppen te slaan, maar echt concrete oplossingen hoorde ik nog niet voorbij komen.
Wel werd nog even vermeld dat er sinds het aanpassen van de stikstofregels 257 bouwvergunningen zijn aangevraagd *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* en dat er daarvan 11 zijn goedgekeurd *smiley die z’n tuigje in de fik steekt* pardon? Ja er kunnen natuurlijk nog wel wat goedkeuringen bij komen, want een overheid mag 26 weken de tijd nemen om een aanvraag goed of af te keuren *smiley die op het stuur trommelt* dus de overheid loopt mooi weer te spelen dat het allemaal een stuk beter gaat met de bouwsector, want de regeltjes zijn aangepast. En ondertussen moet je nog steeds een half jaar wachten om dan te horen dat de kans heel groot is dat het is afgekeurd. Nee, dat klinkt inderdaad echt alsof we een land zijn waarin grote stappen gezet kunnen worden.
Iets luchtiger nieuws dan: een bakker had de naam van de moorkoppen veranderd in roomkoppen of chocoladebollen of iets dergelijks. Want ‘moor’ is Oudhollandsch voor ‘zwart’ en ‘zwart’ is blijkbaar ‘fout’ en ‘uit de gratie’. Daar was zoveel ophef over, dat die bakker zwart afkeurde, dat er gisteren politie aan te pas moest komen om de rust te bewaren. Het goede nieuws was dat de zaak vandaag weer open kon gaan. Of er ook nog gekleurde mensen naar binnen mochten, dat werd niet in het bericht vermeld.
Na een ochtend zand rijden, een middag korrel rijden, en een laatste vrachtje zand richting huis, doken we nog even de garage in om de kleppen te smeren, waarna jij bij de wasstraat werd geparkeerd en ik de kantine op zocht om met de collega’s een borreltje te doen *smiley die in de lampen hangt* vrijmibo tijd!
Zaterdag uitslapen, voorzichtig uit bed, langzaam naar beneden. Samen met een collega had ik de biertjes afgewisseld met water, maar de kater liet zich evengoed nog zien. Al moet ik zeggen dat ie na een paar uurtjes, een liter warm water en een iets te stevig peertje, aardig was weggetrokken. Ondertussen zat ik lekker op het toetsenbord van de computer te stampen, even de frustraties van me af typen, terwijl de vaatwasser en daarna de wasmachine hun ding deden.
En zondag lekker op dezelfde voet verder. De eerste was hangt alweer te drogen, binnen, want met die storm denk ik niet dat de wasknijpers het volhouden. Kaarsjes aan voor de sfeervolle warmte. Stukje getypt over de nieuw Subaru, andere stukje gaat zo onlijn, maar als je dit leest, staat ie er dus al, en straks lekker op de bank met een boekie. Wingman dorst het wel aan om met deze woei naar buiten te gaan, ik doe weer een dagje ophokplicht. Fijne zonnigdag allemaal, geniet van het natuurgeweld want het kan ook heel mooi zijn, zolang er geen bomen omwaaien en daken wegvliegen, en hopelijk kunnen we dan ongeschonden maandag weer opstaan.
 meten met verschillende maten){kind=link}