Beste Babette, maandag was het natuurlijk Tweede Pinksterdag, een extra zondag, een dag waarop iedereen vrij is die niet in de horeca of uitjes-business werkt. Er werd geen Elfstedentocht met de motor verreden, dus we hoefden niet vroeg op te staan. Eerlijk gezegd is de motor helemaal de stalling niet uit geweest, want zowel Wingman als ik waren in een luie bui. De laatste dag van het laatste lange weekend van dit jaar, rustten we uit. Voordat we weer een paar vrije dagen van de baas krijgen, moeten we helemaal door tot de Kerst, en lijkt dat nu nog wel heel ver weg *smiley die zich nog eens uitrekt*
Dinsdag dus gewoon weer te werk *smiley met opengesperde ogen* en meteen helemaal naar Almere. Zand laden bij de loswal in Diemen en dat kiepen op een korrelpad langs een weg die niet de weg is die in onze opdracht stond. Het was een multiculturele dag, want er reden nogal wat Friezen om ons heen met dumpers, een shovel en een kraan. We moesten wel een beetje voorzichtig achteruit rijden naar de stortplaats, want er liepen ook pulletjes over het werk *smiley die met z’n neus tegen het raam gedrukt zit* klein, fluffie en heel zenuwachtig liepen ze heen en weer van het slootkantje aan de ene en het zandtalud aan de andere kant van ons. Ze waren zo klein dat de andere jongens ze niet eens zagen. Wel de grote kraaien die verdacht lang daar bleven rondsnuffelen, maar de fluffie pulletjes, of hun ouders die later ook opdoken, zagen ze niet *smiley die z’n schouders ophaalt* wat tot de vraag leidde of ik ze misschien zag vliegen?
Op de radio werd ik afgeleid door een goed verhaal uit België. Met ‘goed verhaal’ bedoel ik: lachen dat dit niet in Nederland gebeurt! De overheid daar had namelijk toegezegd dat alle inwoners een mondkapje met 2 filters zouden krijgen. Als de overheid wilt dat je iets gebruikt, dan moeten ze dat ook verschaffen, op zich is dat wel netjes natuurlijk. Dus werd er een tender uitgeschreven, voor X aantal mondkapjes die voor 24 mei geleverd moesten worden. De textielbedrijven in België konden niet aan de voorwaarden voldoen, waardoor het werk naar een bedrijf in Luxemburg ging. Je kan het haast wel raden, die mondkapjes werden niet geleverd, dus gingen de journalisten op onderzoek uit en zo kwamen ze erachter dat er geen mondkapjesfabriek of textielbedrijf op het opgegeven adres in Luxemburg zat, maar een bundeling van 37 bedrijven, waaronder een goudhandelaar en voetbalmakelaar *smiley die achter z’n oor krabt* de Belgische overheid had al een aanbetaling gedaan, veel inwoners hadden zelf maar iets gekocht omdat het zo lang duurde, het werd een groot fiasco. Of de aanbetaling nog terug word gestort, vertelde het verhaal niet. Wel werd verteld dat de Belgische textielbedrijven nog eens naar de werkopdracht gingen kijken, of er geen onhaalbare eisen werden gesteld waardoor correcte (Belgische) bedrijven moesten afhaken en het werk naar louche handelaren is geduwd.
Ook was er een interview met een horeca-ondernemer op de radio. Hij vertelde dat de sector een zware klap heeft gekregen, en dat er later nog een klap komt, wanneer de uitgestelde belastingen en andere rekeningen alsnog betaald moeten worden. De woede in zijn stem was duidelijk hoorbaar toen hij vertelde over gisteren, de laatste dag van een lang en zonnig weekend, waarop eindelijk de restaurants, kroegen en terrassen weer open mochten. Al wekenlang zag hij mensen schouder aan schouder in de rij staan voor bouwmarkten en tuincentra, maar de horeca moest dicht blijven vanwege besmettingsgevaar. Er kwamen ideeën zoals drive in-feesten, zodat ondernemers evengoed iets konden doen om omzet te generen, al was het lang niet genoeg om de leemte in de kas op te vullen, maar elk idee werd zonder duidelijk argument van tafel geveegd door de verschillende gemeenten. Na een eerste werkdag, waarop eindelijk weer gasten ontvangen mochten worden, met veel aanpassingen aan de indeling van de beschikbare ruimte, de werkwijze van het personeel, het obsessief schoonmaken van het pinapparaat die halvers achter plexiglas verstopt stond, was er tijd om even na te praten en te bedenken wat beter kon voor de klanten. Toen kwamen de nieuwsberichten over een protestactie op De Dam in Amsterdam, waar 5000 mensen op af kwamen. In een restaurant waar normaal meer dan 100 mensen kunnen eten, mogen nu niet meer dan 30 gasten naar binnen, zelfs als er genoeg ruimte voor 50 is. Word er niet aan de maatregelen voldaan, volgens de vrije interpretatie van de controlerende instanties, dan begint het boetebedrag met 4000 euro. Staan er plotseling echter 5000 mensen op een pleintje in Amsterdam, waar zelfs de burgemeester met een button maar zonder mondkapje op tussen loopt, dan word er niet gehandhaafd, niet beboet, geen actie van de politie, niemand die de microfoon pakt en mensen vraagt om weg te gaan, helemaal niks.
Al wekenlang horen we dat gezondheid boven alles gaat. Bedrijven en mensen hebben zwaar tot zeer zwaar te lijden onder de maatregelen die zijn genomen om het besmettingsgevaar te verkleinen. Maar gezondheid is het belangrijkste! Tot er een Afro-Amerikaan overlijd, dan is die opeens belangrijker dan alles. Ik heb voor mezelf besloten dat ik me nu ook niet meer aan de coronamaatregelen hoef te houden, en dat racisme een eigenschap is die iedereen heeft (dat heb ik eerder al eens uitgelegd) en dat we ons daar bewust van moeten zijn, zodat we juist niet volgens dat reflex handelen. Dat is zo’n beetje de enige conclusie die je na een weekend als dit kunt trekken.
Woensdag mochten we naar hetzelfde werk, wel met een auto extra want het rondje duurde misschien toch iets langer dan op kantoor was ingeschat. Bij het tweede rondje waren ze weer wakker *smiley die vertederd kijkt* de 5 fluffie pulletjes, die net als gisteren weer zenuwachtig door onze sporen heen en weer liepen. Zo af en toe doken ook de ouders weer op, hongerige kraaien waren er gelukkig wat minder. Natuurlijk, zo werkt de natuur, kraaien moeten ook eten, ik weet het wel. Maar als je het zo ziet gebeuren, is het toch zielig. Laten ze mekaar dan maar ’s middags afmaken, dan zien wij het tenminste niet. Ondertussen had de loswalmedewerker zijn best gedaan om het gezellig te maken bij de trechter. Al 2 dagen zaten we lekker op het terras te schaften, in de schaduw van een grote parasol, koffie en thee stond allemaal klaar buiten, het was heerlijk vertoeven. Vandaag in ieder geval, want gisteren was het zo absurd warm, dat was echt geen weer voor een blanke *smiley die aan z’n kin krabt* of mag je dat dan ook niet meer zeggen?
Op de radio was er dierennieuws, want 6 nertsfokkerijen worden geruimd vanwege corona *smiley die achter z’n oor krabt* terwijl bij slechts 2 fokkerijen is aangetoond dat die dieren door mensen zijn aangestoken met corona om vervolgens weer mensen terug te besmetten. Zullen de markten in China eigenlijk ook compleet geruimd zijn? Daar is corona toch begonnen? Bij de vleermuizen die in kooitjes bovenop de schubdieren zaten, waardoor de schubdieren en alles wat in de kooitjes daaronder zat, werden ondergepoept en besmet? Of heb ik dat verkeerd begrepen? De WHO heeft China al eerder geprezen om hun snelle en daadkrachtige optreden in deze crisis, vooral omdat China financieel het land steunt waaruit een paar van de bestuursleden afkomstig zijn. Niet omdat ze echt snel en daadkrachtig hadden opgetreden. Als er straks weer mensen naar dat land durven af te reizen, is de kans groot dat ze nog steeds van die markten zien waar dieren in kooitjes op elkaar zijn gestapeld, en daardoor mekaar helemaal onderschijten en ziek maken, waarna de Chinezen het vlees van die dieren weer gaan eten omdat het een delicatesse is. Maar goed, zo lang de politie daar niet etnisch profileert en er geen minderheden omkomen door politiegeweld, is er niks aan de hand *smiley die een stilte laat vallen voor dramatisch effect* wie had dat ooit kunnen verwachten, dat nertsenfokkerijen in Nederland worden geruimd omdat een dokter in China het zwijgen word opgelegd door zijn leidinggevenden en de overheid.
Ondertussen waren de BOA’s, de Buitengewone OpsporingsAmbtenaren, aan het staken. Of niet echt staken, ze schreven gewoon geen boetes uit, als protest tegen het besluit dat ze niet meer bewapening mogen dragen. Ze hebben een beetje lastige functie, want ze moeten mensen bekeuren die fout geparkeerd staan of wildplassen of dat soort dingetjes, maar dankzij corona kwamen er regels bij, zodat er ook bekeurd moest worden wanneer mensen die niet uit hetzelfde gezin kwamen op slechts 1,3 meter afstand van elkaar in een park zaten te picknicken. De maatschappij word al steeds agressiever, en met het aantal suffe regeltjes dat erbij komt en dat ze moet handhaven, keren de mensen zich steeds meer tegen de BOA’s. In tegenstelling tot de politie mogen ze geen wapens dragen, en krijgen ze alleen een camera en een noodknop. Kunnen ze filmen hoe ze in elkaar worden geslagen terwijl de agenten onderweg zijn nadat er is gealarmeerd via de noodknop. Is het kort door de bocht als ik zeg dat ze niet moeten zeuren? Dat als ze wapens willen dragen, ze dan bij de politie moeten solliciteren? Er is ook steeds meer agressie in het verkeer, mogen vrachtwagenchauffeurs zich dan ook bewapenen? En wat dacht je van de ruzies bij het wcpapierschap in de supermarkt, mogen vakkenvullers dan ook wapenstokken gebruiken?
Als je het als BOA allemaal zo eng vind, in dreigende situaties zonder jezelf te kunnen verdedigen, laat je dan lekker overplaatsen naar Amsterdam. Daar hoef je niet in te grijpen, niet te beboeten, daar hoef je alleen maar weg te kijken wanneer een plein volloopt met mensen die te weinig afstand houden.
Net als gisteren, kregen we vandaag ook aan het einde van de dag nog een vrachtje zand mee voor een adres richting huis. Op de A7 kwamen we in een ouderwetse middagspits terecht *smiley die met z’n ogen rolt* de autosector was in lichte jubelstemming, nu mensen aangeven dat ze het OV willen mijden en dan maar een auto kopen om naar het werk te reizen. Ik gun alle handelaren en dealers hun omzet, maar het is niet de bedoeling dat mensen nu weer massaal in de spits gaan reizen, want dan zijn we weer terug bij af.
Donderdag hadden we een ander rondje, van Schagen naar Heerhugowaard. Een beetje bewerkelijk, want de route gaat ofwel langs een serie van verkeerslichten, ofwel via een lange rits aan rotondes. Na 2 warme dagen was het vandaag wat frisser, het begon zelfs te regenen *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* eindelijk konden we weer gewoon werken, zonder te moeten puffen van de hitte of ’s avonds nog met ruisende oren te zitten omdat je de hele dag met het raam open hebt gereden. Die regen was ook wel heel fijn, want veel bermkanten waren treurig geel gekleurd in de afgelopen weken. Op het werk stoof het ook niet, eigenlijk was iedereen tevreden. Behalve dan de grondwerkers rondom het LARGAS verkeersplein bij Noord en Zuid Scharwoude, en de schaars geklede crossfitters van de sportschool tegenover de loswal.
In Beverwijk lieten medewerkers van Tata (wat voorheen Corus en daarvoor de Hoogovens waren) zien hoe je vergadert in ‘het nieuwe normaal’. Zittend in de auto, die met honderden op de grote parkeerplaats bij de Beverwijkse Zwarte Markt (mag je dat nog zeggen?) stonden, kijkend naar een podium, luisterend naar de radiozender die alles wat op het podium werd gezegd uitzond, zodat het ook in de achterste auto’s te horen was. Met rode en groene vlaggetjes werd er gestemd, regelmatig werd er instemmend getuterd, het was duidelijk: tijd voor actie. Het lijkt me inmiddels toch ook wel duidelijk dat we maak-industrie in Nederland nodig hebben, zodat we niet afhankelijk zijn van het buitenland. Het bedrijf moet draaien blijven, zonder mensen te ontslaan, maar wel op een wat schonere manier natuurlijk. Want het vervuilen van de omgeving speelt al veel langer dan het inkrimpen vanwege corona, of het verplaatsen van administratief werk naar India, of het samengaan met de afdeling in het Verenigd Koninkrijk, zodat die hun schulden kunnen wegwerken met de winst die er word gemaakt in Nederland *smiley die druk aan het boenen is* als ze toch zoveel mensen in dienst willen houden, laat die dan eens kijken of de boel vergroend kan worden, of de uitstoot opgevangen kan worden, zodat het niet meer in speeltuintjes in omliggende woonwijken neerdaalt.
Vrijdag *smiley met het schaamrood op de kaken* ja had ik gewoon even de stoelverwarming aangezet. Het was zo frisjes die ochtend! Net als gisteren waren er regenbuitjes, tussendoor kwam de zon de boel weer even opwarmen, het was wederom ideaal weer om te werken. Altijd lachen als er na wekenlang mooi weer een collega vertelt dat hij op vakantie gaat, juist nu er voor de komende tijd alleen maar wisselvallige buien worden aangekondigd *smiley die grinnikt in z’n knuistje* zulke verhalen doen het goed in de keet.
Gisteren was er nog iets dat breed werd uitgemeten op het nieuws: de watsep conversatie tussen Halsema (de burgemeester van Amsterdam) en Grapperhaus (de minister van Justitie en Veiligheid) is openbaar gemaakt, zodat iedereen heeft kunnen lezen dat Halsema niks aan de drukte op De Dam wilde doen, afgelopen maandag, en Grapperhaus daar wel begrip voor heeft maar het niet goedkeurde. Er zitten nog steeds een paar ministers te wachten op dossiers van de belastingdienst, iets met toeslagen voor kinderen en ouders die 5 jaar later alsnog duizenden euro’s terug moeten betalen. Een overheidsbedrijf dwingen om paperassen openbaar te maken, zodat we kunnen zien hoe het heeft kunnen gebeuren dat mensen zonder duidelijk aanwijsbare reden in de financiële problemen werden geduwd, is vele malen lastiger dan een watsep conversatie uitprinten tussen een minister die zijn eigen paadje schoonveegt en een burgemeester die zonder de gewenste ruggespraak ten onder aan het gaan is. Een tip voor mensen die allerlei toeslagen krijgen: communiceer via watsep met de belastingdienst. Als ze jaren na dato nog eens aan je deur komen met een flinke rekening, kan je het heel snel opgelost hebben.
Maar goed, dat akkefietje op De Dam, of er nu wel of geen watsep gesprek naar buiten was gebracht, het was voor advocaten al genoeg aanleiding om in de pen te klimmen. Met het bedenken van de zogenaamde coronaboetes is een juridisch gedrocht ontstaan *smiley die zit te glunderen in z’n tuigje* het taalgebruik is niet altijd helemaal goed te volgen, maar bepaalde termen klinken zo leuk dat ik naar manieren zoek om ze zelf te kunnen gebruiken. Nu er op De Dam helemaal niet werd gehandhaafd, willen de advocaten alle bekeuringen voor samen-zijn en tekort afstand gaan bundelen, zodat die in 1 keer geseponeerd kunnen worden. Niet allemaal apart, want de rechtbanken hebben het al druk genoeg, maar allemaal tegelijk. Op die manier krijgt het gebeuren in Amsterdam zomaar een duur staartje *smiley die in z’n handen wrijft* lekker puh!
Aan het einde van de dag gingen we toch maar weer eens de garage in om de kleppen te smeren *smiley die met z’n ogen rolt* blijkt de vetpomp stuk te zijn, moest ik alles met de hand doen! Wat een armoe… Met zo’n roestig ding waar je dan heel hard in moet knijpen. Niet dat we haast hadden, niet dat het erg was dat ik voorlopig even geen bierflesje kon vasthouden, want de vrijmibo ging nog steeds niet door. Dus zat ik met een paar collega’s nog even wat thee en choco deluxe te drinken na het werk, en stiekem de koektrommel leeg te eten, voordat iedereen weer huiswaarts keerde en aan zijn/haar weekend begon.
Zaterdag begon met uitslapen, even boodschappen doen en een kadootje kopen voor Neefje *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* net voordat het onophoudelijk begon te regenen, was ik weer thuis. Geen weer om in de tuin te werken, dus de wasmachine aan gezet en lekker op de bank gezeten de hele middag. Want ’s avonds werden we verwacht bij Vader en Moeder thuis, om weer eens spontaan met z’n allen samen te eten. De Zusjes en Zwagers waren er ook, Nichtjes hielpen in de stal met de koeien en kwamen daarna naar binnen om overenthousiast de kraamkadootjes voor Neefje uit te pakken, het was een drukke en gezellige boel. De pannen met nasi raakten al snel leeg, de zelfgemaakte aardbeiensaus ging de hele tafel over, de avond vloog voorbij.
En zo is het opeens alweer zondag. Lekker uitgeslapen, het lijkt iets zonniger en droger dan gister dus we gaan nog even kijken wat we vandaag voor activiteiten gaan beoefenen. Eerst de wasmachine nog maar eens volproppen, nu de zon zo mooi op de zonnepanelen staat te branden. Sinds het heeft geregend is de vogelpoep en het saharazand er weer afgewaaid, dus we kunnen weer volop electrische apparaten aan gaan zetten *smiley die aan z’n kin krabt* zoals de televisie bijvoorbeeld. Iedereen een fijne zonnigdag vandaag, wat je er ook mee gaat doen. Vergeet niet vanavond naar de Boer Zoekt Vrouw Hoe Is Het Nu Met… aflevering te kijken, want hoewel iedereen de laatste tijd heeft geroepen dat levensmiddelen zo belangrijk zijn, wil dat nog niet zeggen dat alle boeren dat zo ervaren in hun werk.
 na zonneschijn komt regen){kind=link}