Scania V8 – een overdenking
Het nieuws van IAA2020 had de introductie van de nieuwe Scania V8 motor moeten zijn. Vanwege het nog steeds rondwarende COVID-19 virus werd de 2020 editie van de vakbeurs voor de automotive branche dit jaar geannuleerd.
Scania AB heeft, ondanks de afwezigheid van een groot publieksevenement, de introductie van de nieuwe versie van de 8-cylinder turbodiesel V-motor goed voor elkaar. Het persbericht wordt prima opgepakt door de relevante journalisten en op de bekende sociale mediakanalen begint het te gonzen van spanning bij de eigen rijders.
Op papier is er niets mis met de nieuwste versie van de legendarische V8; gewichtsbesparing, Ad-Blue techniek, lager verbruik. Het persbericht meldt ook nog nieuwe onderdelen, welke mij eerder een vanzelfsprekendheid lijken. Als de huidige versie voldeed, waren de nieuwe onderdelen ook niet nodig. Voor de meeste vermogensversies van de nieuwe motor lijkt het een prima vooruitgang.
En dan blijkt dat Scania AB een nieuwe topversie van de V8 in de catalogus zet. Een nieuwe uitvoering met een vermogen van 770 pk. Deze topuitvoering begrijp ik voor uitzonderlijk vervoer. Daarnaast, zoals Scania het zelf meldt, richten de Zweedse technici zich op de Super Eco combinaties met treingewichten boven 70 ton, waarbij met name in Zweden (74 ton) en Finland (76 ton) genoemd worden. Nederland wordt ook nog even aangehaald, waarbij de verwachting is dat ‘wij’ Super Eco combinaties met een totaalgewicht van 72 ton gaan toestaan. En dan blijkt een verenigd Europa ineens weer heel ver weg te zijn.
Mijn (Jaco Terlouw, red.) verwachting is dat deze topversie van de V8 in Nederland voornamelijk ingezet zal gaan worden bij de eigenrijders in het zeecontainervervoer. En dan niet eens de Super Eco combinaties, maar ‘gewoon’ in LZV vorm met een lengte van drie 20 voet containers, of één twintig voeter en één veertigvoeter aan de dolly. Is daar 770 pk voor nodig? Ik denk het niet… Ook de bloemenrijders zullen ongetwijfeld heel blij zijn met de 770 trappelende paardjes in het vooronder.
In de rijopleiding en de verplichte nascholing voor Code95 wordt tegenwoordig veel aandacht besteed aan Het Nieuwe Rijden. Het idee hierachter is het beperken van het brandstofverbruik (en de hieraan gekoppelde slijtage van de vrachtwagen). Natuurlijk is het plezierig om de roffel van de V8 motor onder de cabine te horen. Vergeet echter niet de huidige zes-cilinder lijnmotoren in het (inter)nationale wegvervoer. Regelmatig zie ik, om maar even bij hetzelfde merk te blijven, de 450 pk versie van de L-motor ingezet als trekker van LZVs in de zeecontainers en als bloemenwagen. Dat lijkt mij, zeker met een anticiperende rijstijl, een economisch en verkeerstechnisch verantwoorde keuze.
Heb je als eigenrijder een 770 pk van de Scania V8 op jouw verlanglijstje staan? Laat je niet tegenhouden door stukjestikkers zoals ik. Bestel die truck en laat de wagen naar eigen inzicht (en budget) opbouwen zoals jij dat wilt. De (jeugdige) truckspotters zullen jou dankbaar zijn, evenals de aandeelhouders van Koninklijke Olie en andere leveranciers van dieselbrandstof. Je kunt je geld maar één keer uitgeven, maar gelukkig ben ik niet verantwoordelijk voor jouw maandlasten.
Het wachten is nu op het antwoord van die andere Zweedse truckfabrikant. Volvo AB heeft nog steeds de 16 liter zes-cilinder lijnmotor met 750 pk in de FH. De vermogensrace is weer geopend en ik ben benieuwd wat de volgende stap zal zijn van de ontwikkelingsafdeling van Volvo. Gaat Volvo de 800 pk grens over?
Tekst Jaco Terlouw, foto’s Scania.