Beste Babette, zondag was bijna de laatste dag van de vakantie. Nog even samen in thuis-isolatie en ongestoord in de badjas bankhangen en tv kijken. Het was zo rustgevend voor Wingman, dat hij besloot om weer voor het eten te zorgen *smiley met opengesperde ogen* zo zat hij die avond met een groot bord vol Chinees, en had ik verschillende soorten sushi op schoot. Wat een verwennerij!
Maandag moest Wingman vroeg op, en mocht ik nog een dagje uitslapen. Het was nog rustig volgens de planner, dus kon ik een extra dag druk doen in huis. Vandaag waren dan eindelijk de ramen aan de beurt. We steken nog wel eens een sigaartje op in huis, en er branden ook regelmatig kaarsjes om de kou buiten te houden. In de loop van de tijd zorgt dat toch voor een lichte vorm van blindering op de ramen. Aangezien we nu in de winter zitten, wil je natuurlijk wel optimaal gebruik maken van alle zonlicht en warmte die naar binnen straalt. Het was een pittig karwei, vooral omdat ik alle decoraties, plantjes en waxinelichthouders op dezelfde plek wilde terug zetten *smiley die gniffelt in z’n knuistje* eens zien hoe lang het duurt voordat Wingman doorheeft dat ik echt wel iets in het huishouden heb gedaan! Helaas was de schemer al ingetreden, eer hij thuis kwam. Voor het avondeten had ik een makkie, want er was nog wat Chinees over, dus dat kon mooi verdeeld worden over 2 borden en een lunchtrommeltje.
Jawel, dinsdag moest de tas weer ingepakt worden, bakjes eten voor de eerste en tweede schaft, flesje water, lippenglossje, boekie, nieuwe agenda, als een militair in de Nijmeegse Vierdaagse liep ik die ochtend naar het werk. Van de planner mochten we rustig aan beginnen, kwart voor 7 laden in Beverwijk, samen met 2 collega’s. Tijdens het kwartiertje wensten we mekaar het beste, puzzelden we een route binnendoor uit, en kwamen we al snel bij praatje poep terecht *smiley die gniffelt in z’n knuistje* alsof er niks is veranderd. Op de digitale kaart hadden we het al een beetje gezien, eenmaal op pad bleek dat we ergens bij een achteringang van de Hoogovens zaten. Via een industrieterrein, een volkstuinvereniging, een paar verlepte kerken omringd door een nieuw industrieterrein en een kruispunt met nogal aparte voorrangsregelingen, kwamen we in een hoek terecht waar we ons langs slagbomen, containers en hekwerken moesten wringen. Letterlijk, want het hek en de containers stonden vrij dicht bij mekaar. Op het stort zelf was er een meneer met een oranje jas die ons begeleidde, pas na 4 rondjes werd het licht en zagen we een beetje wat we aan het doen waren.
En na 9 rondjes was het alweer klaar. Achter de collega’s aan, toerden we binnendoor naar Amsterdam, via het industrieterreintje Westpoort, waar het ook wat veranderd was. Gelukkig had ik de deur op slot, want onderweg zagen we een woest brullende leeuw, een paar bochten verder raasden we langs een dolle stier, om vervolgens nog een kangoeroe te spotten in de middenberm. Bij de loswal was gelukkig niks veranderd, zodat we na het laden konden aanschuiven voor een vroege lunch. In colonne ging het daarna via de A7 naar Middenmeer, om op Agriport wat rond te snuffelen naar het juiste adres, waarna onze wegen scheidden en wij saampjes via de loswal in Schagen nog een vrachtje naar Wervershoof konden brengen. Het was nog licht buiten, toen we op de zaak aan kwamen.
Ook op het nieuws was er weinig veranderd. President Trump van Amerika zat nog steeds midden in een campagne om mensen op hem te laten stemmen. Al was dat vooral voor de staat Georgia en het was het ergens ook wel lachwekkend dat hij mensen oproept om te stemmen, met het argument dat er bij de vorige verkiezing (die op precies dezelfde manier was verlopen) is gefraudeerd *smiley die achter z’n oor krabt* het is de vorige keer niet goed gegaan, dus we gaan het nu nog eens proberen, zonder iets te veranderen, want dan is het opeens wel eerlijk. Ofzo. Verder werd minister De Jonge aangesproken op zijn twijfelachtige corona-beleid, ditmaal tijdens een debat waar hij door zo ongeveer alle ministers behalve Rutte ter verantwoording werd geroepen. Rutte mocht daarna ook plaatsnemen in hetzelfde strafbankje. Het verschil met vorig jaar was dat De Jonge nu wel toegaf dat het anders had gemoeten *smiley die de champagne ontkurkt* wat een vooruitgang word er geboekt!
En dan was er nog heel goed nieuws in het Verenigd Koninkrijk *smileys die rode confetti strooien* dankzij de Brexit kan Brussel nu niet meer voor de Brittanniërs bepalen wat hun minimale en maximale belasting mag zijn op de verschillende productgroepen, waardoor ‘verband en gaaswerk’ naar 0% belasting is gegaan, wat in de supermarkt tot gevolg heeft dat de tampons en het maandverband goedkoper zijn geworden *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* het hele land gaat langzaam naar de klote, maar dat het damesverband goedkoper is geworden dankzij de Brexit, is een fijn doekje voor het bloeden *smiley die grinnikt om z’n eigen woordgrap* dat is goed nieuws om de eerste werkdag mee af te sluiten.
Na zo’n dag flink beulen, mocht ik woensdag gelukkig weer uitrusten. Ook dit jaar heb ik een vierdaagse werkweek, ondanks dat ik weinig van de dingen kan doen die ik bijna 2 jaar geleden in gedachten had. Dagje shoppen en uitgebreid lunchen met vriendinnen? Ja op de laptop misschien, samen op de bank, en daarna aan de keukentafel brood met een omelet eten. Naar de sauna? Lekker laten masseren? Of uitgebreid wassen, knippen en föhnen bij de kapper? Of 2 uur lang op tafel liggen om het gezicht weer een beetje in vorm te laten kneden? Er liggen voorlopig alleen maar goedkope woensdagen in het verschiet. Toch ging ik vandaag bij de schoonheidsspecialiste langs. Niet voor een behandeling, maar om bij te praten. Want laten we eerlijk zijn: dat ze mijn gezicht opknapt is leuk, maar praten over wat er achter dat gezicht schuil gaat, is ook een belangrijk onderdeel van de behandeling. Al was dat wel een uitdaging, met 2 kinderen die al een tijdje in een soort van isolatie zitten en hun energie niet kwijt kunnen op school en bij vriendjes. Was er geen ruzie om een dino, dan was het wel een grote spin (van lego, gelukkig) die keer op keer naast de theekopjes op tafel werd gelegd. Dat ouders bij de eerste lockdown van de scholen klaagden omdat ze opeens zelf de hele dag voor hun kinderen moesten zorgen, dat was een duidelijk teken dat sommige mensen misschien eigenlijk toch geen ouder hadden moeten worden. Nu begint wel duidelijk te worden dat kinderen van slag raken, de heilige drie-eenheid van Rust Reinheid Regelmaat staat te wankelen op z’n pootjes, een beetje achterstand met lezen en schrijven kun je nog wel opvangen, desnoods doet iedereen dit jaar nog een keertje over, maar de sociale ontwikkeling is iets wat je moeilijk in kunt halen *smiley die aan z’n kin krabt* wat laat het kabinet na 19 januari zwaarder wegen? Het veiligheidsrisico dat kinderen op school mekaar besmetten en vervolgens het gezin thuis kunnen besmetten, of het gezondheidsrisico dat kinderen een achterstand oplopen, die afhankelijk van de leeftijd en thuissituatie nog jarenlang blijft nasudderen?
Donderdag had we een mooi ritje, van Heerhugowaard naar Amsterdam *smiley die in z’n handen wrijft* de navigatie stond aan, er kon bijna niks mis gaan, behalve dan dat ik net een minuut te laat was met de collega voor ons te bellen, om te vragen hoe we moesten rijden. Juist toen wij het eerste afritje van de S116 pakten, zei hij dat je er met de navigatie niet gaat komen, en dat we de tweede afrit moesten hebben. Links, weer links, nog een keer links, dan links rechts een parkeerterrein op, rechts rechts het hek in rijden en achteruit naar de kraan. De navigatie van slag, volgens mij stonden we niet eens echt in de buurt van het opgegeven adres, maar nu we het paadje wisten, reden we er zo naartoe. De hele ochtend hadden we dikke regendruppels op het voorraam, die uiteen spatten als een soort van natte sneeuwvlokken. Niet dat we ons zorgen hoeven te maken voor echte sneeuw, want er komt warme lucht uit Rusland vandaan. Meestal is het daar koud, en brengt die lucht ook vorst met zich mee, nu is het in Siberië warmer dan normaal en zorgt dat hier ook voor herfstig in plaats van winters weer.
Het was lastig om positief nieuws te ontdekken op de radio, want overal werd gepraat over hoe Trump gisteravond op subtiele wijze een grote menigte aanspoorde om het Kapitool te bestormen. Als ik het goed heb begrepen, is het Witte Huis de woning van de president, en het Kapitool de plek waar hij druk vergadert met alle bewindslieden om hem heen, zoals wij ‘Den Haag’ hebben, met die gebouwen rond de hofvijver enzo. Het was totaal koekoek, absurdistische gekkigheid, grensoverschrijdend idioot. Maar na het horen van de emotionele Mitch, die voor de microfoon van een buitenlandjournalist geëmotioneerd uitlegde aan The Netherlands waarom hij dit deed, vond ik het ook wel iets moois hebben *smiley die zit te mijmeren* mensen die vechten voor hun land, voor hun democratie, voor hun veiligheid en zekerheid. Omdat hun ouders dat ook deden, omdat ze 3 kinderen hebben die een toekomst verdienen in het mooie land dat het tot voor kort was. Ik heb het idee dat we in Nederland meer van het schouders-ophalen zijn. Als er een andere uitslag uit de verkiezingen komt dan wat we zelf hadden gehoopt, nouja dan is het maar zo, dan zien we over 4 jaar wel weer verder. En als het echt kut wordt, ach dan emigreren we wel naar Canada, Denemarken of Australië. Waar ze in Amerika mensen hebben die zo graag willen vechten voor hun land, dat ze ondanks het risico om doodgeschoten te worden, toch dat gebouw bestormen, daar hebben we in Nederland gekkies die ministers onderweg naar hun werk uitschelden voor landverraders en pedo’s. Geen moeite doen voor een democratisch land waar eerlijk word gehandeld, maar domweg mensen uitschelden in hun gezicht, net zo lang tot alles hermetisch wordt afgesloten en we verdomd veel op dat koekoekse Amerika gaan lijken.
Oja positief nieuws! Positief blijven! Iedereen deed huilie huilie over de lockdown en het vuurwerkverbod tijdens Oud En Nieuw, nu kwamen de verzekeraars met cijfers; er is voor ‘slechts’ 6 miljoen euro aan schades gemeld aan woningen, gebouwen en auto’s. Absurd veel geld voor een avond waarop iedereen thuis had moeten blijven, maar vorig jaar was dat bedrag 14 miljoen, een aardige daling dus. Als we die daling vast kunnen houden, dan gaan de verzekeringspremies straks ook omlaag (of minder snel omhoog) en profiteert iedereen ervan.
Ook was er interessant nieuws over corona. Dat het hele gebeuren net begon, bleek dat mensen met overgewicht bevattelijker zijn voor de ziekte. Ze raken misschien niet sneller besmet (iemand die tonnetje rond is, houd vanzelf al meer afstand), maar ze leken er wel wat zieker van te worden. Inmiddels zijn we een paar maanden verder, is er nog wat onderzoek gedaan, en wat blijkt: als je een flink laagje buikvet hebt, is corona gevaarlijker voor je, dan wanneer je een flink laagje heupvet hebt *smileys die proosten* goed nieuws voor alle fitgirls en Kardashian-aanhangers die druk bezig zijn geweest om een stevige en volle kont te trainen, die kun je dus lekker laten zitten. En ook goed nieuws voor alle mensen die niet (ernstig) ziek willen worden, dit is een extra motivatie om dat goede voornemen van gezond eten langer vol te houden. Niet meteen volgas in een crash-dieet duiken, want daarvan raakt je lichaam zo van slag dat je weerstand ook minder word. Je moet blijven eten, vooral groente (neem gerust een halve kilo per dag, verdeel het over de verschillende maaltijden met bijvoorbeeld een tomaat/paprika/komkommer op brood), 2 stuks fruit, en ook noten, zaden en peulvruchten. Als je vlees eet, dan maximaal 1 keer per dag en het liefst bij de lunch. Probeer zo min mogelijk voorbewerkte dingen te eten met toegevoegde geur-, kleur- en smaakstoffen, en zo veel mogelijk echte en volle producten, zoals volkoren pasta, bruin brood en zilvervliesrijst. Drink water en eet fruit, in plaats van vruchtensap te drinken. Drink water in plaats van frisdrank. Doe kaneel, kardemom, gember, anijs en andere kruiden in je eten om het zoeter te maken, in plaats van er suiker doorheen te gooien. Je zal niet zo snel lichter worden als wanneer je dat crash-dieet had gevolgd, maar in de loop van de tijd gaat dat buikje wel slinken, en word het risico op ziekte zoetjes aan wat kleiner.
Vrijdag was een bewerkelijke dag. We begonnen bij de asfaltboer, waar we zand moesten laden voor de betonboer, maar de weegbrug kon niet gebruikt worden wegens onderhoud, dus moesten we langs de granietboer om een weegbon te halen. Omdat jij een dagje in de garage mocht staan, had ik een andere auto uit het rek gepakt. Op zich geen probleem, alle 10x8en zijn hetzelfde, wel jammer dat de telefoon niet via de bluetooth aan de radio wilde koppelen. En we moesten ook bij elk vrachtje met de man achter de computer bellen, om te horen of de lopende band onder de bunker de goede kant op draaide zodat we konden kiepen, en wat voor zand of graniet er daarna geladen kon worden *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* stiekem was ik blij toen de meneer vertelde dat de bunkers vol zaten en er eerst productie gedraaid moest gaan worden, eer ik verder konden met mijn werk. Even een anderhalf uur in de wacht, daarna was het ook al licht buiten, en kon ik mijn draai aardig vinden tussen alle shovels, de weegbrug, de stapel bonnen en de telefoon-aan-het-oor, en dat allemaal op 1 vierkante kilometer.
Van de week werd er toch gezegd dat Siberië en het poolgebied daar die contreien wat warmer zijn dan normaal? En dat de windstromen die daar vandaan komen meestal zorgen voor kou in ons land, maar nu dus niet? Nou *smiley die strak in z’n tuigje zit* hou je vast, want die verandering van luchtstromen en temperaturen, zorgen voor een Polar Vortex of poolwervel, hoog in de atmosfeer, hoger dan waar vliegtuigen vliegen, maar door stromingen, hoge en lage druk gebieden, bladiebla meteorologische uitleg, kan dat zorgen voor heel koud weer op verschillende plekken op de wereld. Nog niet zo heel lang geleden is dat ook gebeurt, hadden we opeens marathons op natuurijs en konden we tot ver in maart op de schaatsen blijven staan. Nu staat zoiets mogelijk weer te gebeuren, zij het wat eerder dan maart. Ik hoop natuurlijk van niet, want het zou wel heel sneu zijn voor de Elfsteden-fans, kan er niet massaal geschaatst worden vanwege corona, dan kan er eindelijk weer geschaatst worden!
Na 24 vrachten en 162 kilometer, inclusief de tweemaal 60 kilometer van de zaak naar Amsterdam en weer terug, zette ik jouw vervangster weer in het rijtje. Jij stond nog binnen, met zonder wielen, en dat ene lampje wat nog gemaakt ging worden. De monteurs waren nog even bezig, ik ging na een bakkie thee met de collega’s in de kantine op huis aan.
Om tijdens het wachten op Wingman een berichtje te krijgen: vanavond om 19:00 gaan we strooien *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* dat is mooi, want op deze manier had ik de tijd om te koken, Wingman te bellen en te zeggen dat ik alvast ging eten en dat hij om 19:15, als ie thuis zou komen, de rest mocht opmaken. Het rondje strooien ging als een malle, de verkeerslichten en medeweggebruikers hielpen goed mee. Misschien ook omdat er op de matrixborden langs de provinciale weg de belofte stond “let op – kans op gladheid”. De voorspellingen waren zo heftig dat we wel 15 gram moesten strooien, terwijl het normaal 7 of 10 is. Terug op het steunpunt werd er gezegd dat de stroomvoorziening bij het schoonmaakbordes gemaakt is. Op 1 strooier na worden ze allemaal electrisch aangedreven, als je gaat leegdraaien en schoonmaken heb je dan een stekker nodig om te zorgen dat het lopende bandje gaat rollen. Het eerste jaar was het klote, niet alle stekkers deden het, de stoppen vlogen er regelmatig uit. Daarna werden wel de stekkeraansluitingen aan de muur en aan de strooiers voor tig euro vervangen, maar nog steeds werkte niet alles vloeiend. Nu werd er dan gezegd dat het opgelost moest zijn, maar zodra de eerste auto terug was (de oudste trekker en ik zijn ondanks de leeftijd toch vaak de snelste), kon het verlengsnoer weer uitgerold worden *smiley die diep zucht* de coördinator belde meteen naar Installatie BV, die op het terrein verscheen voordat iedereen al was vertrokken, zodat de technische meneer alles kon nameten en testen op een strooier. Wat denk je? Zaten er een paar poppen-zekeringetjes in, terwijl er grote-mensen-stroom doorheen gaat *smiley die met z’n ogen rolt* we zijn een paar jaar aan het kutten en klagen geweest, knoeien met verlengsnoeren waar iemand dan weer over de stekker heen reed omdat een andere terreingebruiker het waarschuwende schildje had gejat, gezeur tot aan mensen van de provincie aan toe, omdat er een klein stukje ijzer met plastic ter waarde van een paar centen verkeerd was geplaatst? Nouja je kan er maar beter om lachen, want van janken word je niet knapper, maar we zijn blij dat in ieder geval dat stukje van de troep nu eindelijk knap werkt.
Zaterdag hadden we een drukke dag *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* klassieke auto’s opknappen, graven naar goud, explosieven opruimen, gevallen mountainbikers uit het bos redden, de educatieve entertainment programma’s volgden elkaar in rap tempo op. Tot Wingman opeens zei “he, heb je de ramen gelapt?” *smiley die een kushandje doet* gewoon helemaal uit zichzelf he, ik zat er niet eens naar te hinten ofzo! Wat een kanjer is het toch ook. Zo lief dat ie het zei, ik ben meteen maar een wasje gaan draaien, zodat ie weer in schone werkkleding op pad kan volgende week.
Net als gisteren, kreeg ik vandaag ook weer netjes op tijd bericht dat we zouden gaan strooien. De geplande hapjesavond, om restjes kaas en worst uit het Sinterklaaspakket op te maken, met nog wat bladerdeeg en knakworsten van de Kerst, werd iets naar voren gehaald, zodat ik rustig kon eten. Het rondje ging lekker, zonder grote noemenswaardigheden. Dit keer geen waarschuwing op de matrixborden, we hoefden ook maar 10 gram te strooien, dus het was geen superheftige vorst. Op het steunpunt nog even een bakkie pakken, napraten over hoe geweldig het is dat we nu eindelijk met 3 auto’s naast elkaar, zonder te hoeven wachten op een verlengsnoer of wat extra waterdruk (was voor de vlootschouw al gemaakt, daarvoor stonden we met 3 straaltjes water als Manneke Pis de strooier schoon te druppelen) de boel konden schoonmaken. Nu maar hopen dat de Polar Vortex een beetje vriendelijk is voor de waterslangen, en ze niet kapot vriezen als het er echt onguur aan toe gaat.
Thuis zat Wingman lekker rondjes te rijden in een stad waar je extra punten krijgt als je mensen aanrijdt, het is een heel interessant spel, ik zit vaak met een schuin oog mee te kijken als ik ondertussen zelf ook een spelletje doe op m’n telefoon. Ondanks het strooiseizoen, pakte ik er stiekem ook een biertje bij, en zaten we zo samen de zaterdag uit te spelen.
Om zondag te beginnen met uitslapen. De vaatwasser draait al, straks de wasmachine ook nog een keer, dan heb ik mijn plicht weer gedaan en kunnen we met schone kleren de nieuwe werkweek in. Iedereen een fijne zonnigdag, pas op als je de weg op gaat, het zal nu niet glad zijn maar ’s avonds laat en ’s ochtends vroeg kan het nog wel eens koud en glibberig worden.
 druk met strooien){kind=link}