Beste Babette (deel 132) 30 foto’s en vastgereden!

Beste Babette, de werkweek begon maandag met een vakantieritje *smiley met een grote zonnebril op* we toerden van de…

Geplaatst door Babette op Zondag 14 maart 2021

Beste Babette, de werkweek begon maandag met een vakantieritje *smiley met een grote zonnebril op* we toerden van de loswal in Schagen richting de kust, naar het hoekje wat we altijd Callantsoog noemden, maar waar de camping eigenlijk in Grote Keeten stond. Jarenlang hebben we er gekampeerd met de familie. In de supermarkt wisten ze al snel wie we waren, want er werden dagelijks 40 warme bolletjes gekocht. De oudste nichtjes (waar ik er 1 van was) gingen dan ook op stap naar de Vijverhut, de meest beroemde discotheek in de verre omtrek. Het stikte er ook van de Duitsers, zo bekend was het. Toen kon je op je zestiende al flink dronken worden, nu bijna niet meer voor te stellen. Er was nog een nichtje die graag mee wilde stappen, maar toen ze eindelijk 16 was, ging de leeftijd naar 18 jaar *smiley die met z’n ogen rolt* en toen ze eindelijk 18 was, was de Vijverhut van naam veranderd en mochten we niet naar binnen, omdat de hele tent was afgehuurd voor een bruiloft. Vet kut! Ik weet niet eens meer of we toen zijn door gelopen naar een strandtent, of terug zijn gegaan naar de camping. Er waren wel een paar stapavonden waarvan ik niet meer weet hoe ik precies terug ben gekomen naar de tent *smiley die achter z’n oor krabt* maar na meer dan 15 jaar op dezelfde camping, gaan de verhalen op een gegeven moment wat in elkaar overlopen.

Schuin tegenover de Vijverhut, inmiddels van naam veranderd, moesten we een erfje op en dan achteruit het land in. De gloriedagen die collega’s nog herinnerden, dat er vanuit Schagen (moet je nagaan, tig kroegen op een rij, en toch ergens anders heen gaan) een bus reed naar de Vijverhut toe, zijn allang voorbij. Elke horecatent ziet er nu natuurlijk uit alsof ie gesloten is, maar hier keken we tegen de vergane glorie en afgebladderde verf aan. Zonde.
Het was ook typisch campingweer, de dag begon fris, daarna kwam het zonnetje om de boel lekker op te warmen, vervolgens een miezerbuitje, een beetje wind omdat het aan de kust altijd waait, weer een zonnetje, gevolgd door een miezerbuitje, van dat weer waarbij je blij bent dat er een zwembad op de camping is.

Dinsdag hadden we langere afstanden, en reden we mee in een rondje als ‘kieptrailer’ *smiley in een verkleedpakje* dus deed ik zoals supertruckers doen: de pas vol rijden en dan ergens in je eentje op een parkeerplaats tussen wat witte kentekenplaten pauze houden. We reden grond van De Goorn naar de grondbank in Den Helder. Normaal gesproken hebben we wel eens een rondje van een uur, nu hadden we een uur werk om van het laden naar het lossen te komen, en vervolgens weer 55 minuten om opnieuw te kunnen laden.

Op die lange afstanden was er genoeg tijd om radio te luisteren, want in plaats van dinsdag, was er nu weer op maandagavond een persconferentie geweest. Er kan dit jaar natuurlijk geen uitgebreide campagne gevoerd worden voor de verkiezingen, dus Rutte en De Jonge pakten nog even hun moment om goed in beeld te komen. Een paar weken terug was er een interessante column op de radio, over hypnose. Veel mensen zien het als een circusact, maar het wordt ook serieus gebruikt, als alternatief voor een narcose bijvoorbeeld. Maar helaas ook in groepsverband, door bepaalde berichten met nadruk op bepaalde woorden regelmatig te herhalen, ontstaat groepshypnose, waarbij iedereen in dezelfde richting meeloopt. Zoek even op ‘Marianne Zwagerman – gebogen lepels’ als je benieuwd bent. Want als je je er bewust van bent, blijkt het nog best vaak voor te komen. En het lijkt erop dat Rutte en De Jonge (als je het vaak genoeg zegt, gaat het vanzelf op een cabaretduo lijken, vind je ook niet?) die techniek ook gebruiken. Dat onderstreepte ook een andere deskundige op de radio. Er word maar gepraat over ‘crisisstrategie’, terwijl we allang voorbij die crisis zijn dat corona er opeens was en niemand wist hoe en wat. We hebben nu te maken met een ‘probleemstrategie’, stop met crisis, bewaar dat woord voor een dijkdoorbraak of zo. We gaan nu met een probleem aan de gang, en dan kunnen we ook veel meer verruimen en open gooien, in plaats van wanneer we in die crisis-state-of-mind blijven hangen.

Ook andere verslaggevers begonnen hier en daar op te merken dat die persconferentie meer een PR-stunt was van Rutte en De Jonge. Er was geen belangrijke verandering in het beleid, de lockdown werd niet versoepeld maar er waren hier en daar wat ‘correcties’, die gek genoeg dan ook als iets positiefs werden gebracht. Terwijl bij het instellen van de avondklok nog werd gezegd dat die maatregel als eerste weer zou verdwijnen wanneer de besmettingen omlaag zouden gaan, blijft ie nu nog van kracht, als een soort ruilmiddel om te zorgen dat scholen dan wel weer open kunnen *smiley die achter z’n oor krabt* het is jammer dat niet alle politieke partijen zoveel zendtijd krijgen als de VVD en het CDA. Alhoewel dit ook tegen Rutte en De Jonge kan gaan werken natuurlijk, want als het verkeerd uitpakt, of het ‘draagvlak’ voor een maatregel wordt te klein, dan verliezen ze een hoop stemmen. Zoals die meneer in de VVD-reclame het mooi omschreef: Rutte manoeuvreert, als een kapitein op een groot schip, en hij raakt de kant niet. Een mooie omschrijving om te zeggen dat iemand een zwalkend beleid heeft, dat kant noch wal raakt.

Oja en dan komt er weer een nieuwe app *smiley die TADAAA roept* na de corona-app, komt er nu een corona-check-app. Dan kan iemand bij de ingang van een evenement/overheidsgebouw/willekeurig persoon die zo’n scanner heeft gekocht op het Dark Web, de QR-code op je telefoon scannen, en daarmee zien of je ‘veilig’ bent, wat betekent dat je bent ingeënt, al corona hebt gehad, of onlangs een negatieve testuitslag had, of dat je ‘onveilig’ bent, wat betekent dat je (nog) geen prik hebt gehad, zeer kort geleden met corona besmet bent geraakt, of onlangs een positieve testuitslag had. De bedoeling was dat het eerst anoniem zou zijn, maar nu moeten er weer persoonsgegevens aan toegevoegd worden, omdat je anders met de telefoon van iemand die wel ingeënt is (je oma) naar een evenement kan gaan terwijl je zelf eigenlijk ‘onveilig’ bent. Oja en wat het gaat kosten, is ook nog niet bekend *smiley die met z’n ogen rolt* dat belooft weer heel wat…

Of de avondklok nu wel of niet geldt tijdens de 3 doldwaze stemdagen, weet ik nog steeds niet. Want het is een grondrecht om te gaan kijken hoe ’s nachts de stemmen worden geteld, maar wie gaat jou daar dan een ontheffing voor geven? En wat als je om 20:55 na een lange werkdag nog even snel je stem wilt uitbrengen, maar daardoor om 21:05 nog eens naar huis moet fietsen?

Het was een plakkerig grondje dat we vandaag heen en weer hadden gesleept, dus haalde ik nog even de waterspuit door jouw bak heen. Als een echte supertrucker hadden we die dag 543 kilometer gereden, maar moest er wel 244 liter getankt worden *smiley die achter z’n oor krabt* 1 op 2,2 is niet zo’n beste score voor een trailer. Met nog precies 1 minuut rijtijd over, reed ik jou van de tankplaats naar je parkeervakje op de zaak, zoals het een echte trekkerchauffeur betaamt, optimaal gebruik makend van de rijtijd.

Woensdag had ik dus wel een rustdag verdiend. Beetje chillaxen in huis, wat op de computer zitten stoeien met foto’s, je kent het wel.

Donderdag hadden we de eerste lentestorm van het jaar te pakken. Evert liet jou schudden in je vering toen we naar Hoorn reden, om weer eens een dagje zand te verslepen naar De Strip. Voor de beeldvorming: De Strip is een tweebaans doorgaande weg door een enorme nieuwbouwwijk en kruisende, al daarvoor bestaande, dorpswegen heen. Tussen die 2 banen zit een flinke middenberm, die ruimte geeft aan recreatie en een kinderopvang. Ter hoogte van De Molenweid, het stuk nieuwbouwwijk waar nog druk gebouwd en gegraven word, zit een doorsteek voor het werkverkeer. Vorige week was die dicht omdat er wat gegraven moest worden, en moesten we doorrijden naar het volgende verkeerslicht om op die kruising te keren. Nu was De Strip zelf gestremd om ruimte te maken voor de graaf- en aanvulwerkzaamheden, en kon de doorsteek wel weer gebruikt worden. Wat niet iedereen snapte, want met enige regelmaat zagen we hoe automobilisten (ook lesauto’s en vrachtwagenchauffeurs, waarvan je toch wel zou verwachten dat ze iets verder kijken) achteruit of vooruit tegen de richting in probeerden terug te rijden naar de kruising.
Op de radio was een interessante column over de verkiezingen. Eerder hoorde ik al eens over ‘rally around the flag’, dat mensen in onzekere tijden zoals een oorlog, juist meer gaan vastklampen aan de zittende leider. Zelfs als diegene, nuchter bekeken in meer zekere tijden, helemaal niet zo’n goede leider is. Nu hoorde ik over de ‘Rosegarden strategy’: dat iedereen druk bezig is met campagne voeren, maar de zittende leider rustig doorgaat met wetten ondertekenen en zo nu en dan een toespraak geven. Zoek even op ‘Jaap Jansen – Een week is een lange tijd in de politiek’ als je benieuwd bent. Rutte (samen met De Jonge) komt met enige regelmaat voorbij op tv, maar echt campagnevoeren waarbij je het land intrekt om mensen te ontmoeten, dat doet ie niet. Het komt ook terug de reclames voor de VVD op tv, als een zogenaamde verslaggever aan ‘toevallige’ passanten vraagt waarom ze op Rutte zouden stemmen. Antwoorden als “ja, nee, weet ik eigenlijk niet, hij doet het gewoon goed” en “hij leidt ons door de coronacrisis, dat doet ie wel even!” onderstrepen de rally around the flag en de Rosegarden strategy; je hoeft niet perse iets te doen, als je zo nu en dan jezelf maar laat zien als leider. Natuurlijk leidt Rutte ons door de coronacrisis, omdat hij die in zijn schoot geworpen kreeg. Als een andere partij met een andere voorman (m/v) 4 jaar geleden tot leider was gekozen, dan had hij/zij dat gedaan, omdat dat bij zijn/haar functie hoort.

Ondertussen nam Evert in kracht toe, tijdens het kiepen stond je te wiebelen en de weg lag bezaaid met afgewaaide takjes. Op de radio hoorden we wat meldingen van files en wegafzettingen door omgewaaide vrachtwagens. Aan iedereen die dan meteen roept dat die stomme chauffeurs de weg niet op moeten gaan, wil ik vragen: waar reed jij een paar weken terug, toen er heftige sneeuwval en verraderlijke ijzel werd voorspeld? Of behoor je tot de minderheid die tegen de baas zei “dat komt morgen wel weer”?

Als kers op de taart zagen we de nieuwe Ford Mustang Mach E rijden *smiley die uit het raam hangt* van de voorkant dacht ik even de Puma met een dichtgeplakte grille te zien, in de vieze spiegel zag ik achterlichten met typische streepjes. Het was een grijze, helaas, met witte kentekenplaten. In Nederland is ie wel al te koop maar word ie geloof ik nog niet geleverd. Jammer dat ie met een aardig gangetje de andere kant op reed, nu was ik niet in de gelegenheid om er nog een foto van te maken.

Vrijdag trok de wind nog steeds lekker aan het stuur, toen we naar Amsterdam toe reden. Na dagen van bekende adressen en collega’s die voor ons uit reden, moesten we het nu weer eens ouderwets zelf uitzoeken. We kregen een straatnaam met een kavelnummer, en bij toeval reden we in 1 keer de goede kant van de straat in. Een auto van het bedrijf waar we voor moesten rijden, stond er al geparkeerd, maar ook die chauffeur werd er niet echt wijzer van. We waren ingehuurd door bedrijf A, om intern wat zand om te rijden voor bedrijf B, nu stonden we te wachten tot iemand z’n telefoon op zou nemen naast een werk van bedrijf C, en na een klein kwartiertje kwam de machinist tevoorschijn uit een keet van bedrijf D *smiley die achter z’n oor krabt* om het lekker makkelijk te maken…

Het interne transport was een rondje van amper 100 meter, even een paar bultjes zanderig spul van het ene bouwwerk naar het andere bouwwerk rijden. Vanuit een saneringsgebied waar megastallen *pardon* woningen gebouwd gaan worden, naar de voorbereiding voor een brug, zodat al die bewoners via verschillende wegen naar de doorgaande S118 kunnen rijden. Tijdens het laden mochten we niet uitstappen vanwege de vervuilde omgeving, en keken we uit over een roestige boot met een SP-vlag eraan *smiley die aan z’n kin krabt* niet een hele beste campagne-boot. Daarachter het enorme Pontsteiger-gebouw dat ver boven de rest uittorende, en verrassend genoeg nog niet is scheef gezakt in de slappe Amsterdamse grond. Verder werd de skyline ingekleurd door torenkranen, woontorens al dan niet in aanbouw, en iets wat leek op een verkeerstoren voor de vliegtuigen. Maar dan met heel veel ramen, dus het zal ook wel een woontoren zijn. Of is dat het restaurant dat ronddraait terwijl je zit te eten? Oja en dat hotel, niet te missen met die grote oranje letters H O T E en L op het dak. Zo groot dat er waarschijnlijk ook een paar hotelkamers in gevestigd zijn.

Na een ochtend korte afstanden, mochten we ’s middags nog even een paar vrachten uitgezeefd zand bij de grondbank langs de A8 halen. De stad blijft fascinerend om te zien. Het ene moment rijd je tussen nieuwerwetse grachtenpanden, waar fietspaden worden bevolkt door gesjeesde yuppen in bakfietsen, het andere moment sta je tussen een bouwproject en een anti-kraak-achtige constructie waarin een curiosawinkel gevestigd blijkt te zijn. Aan het metallic groene hert en de handgeschilderde bordjes aan het hek te zien, was het inderdaad een nogal curieus geheel.

Na al die indrukken was ik toch wel blij toen de planner ons ’s middags weer naar de zaak liet komen. 60 kilometer buiten Amsterdam, op het rustige platteland, zonder bakfietsen en megastallen *pardon* woontorens. Hooguit een appartementengebouw van 3 verdiepingen, of een verdwaalde yup met een golftas op wieltjes achter z’n fiets aan. Nog even de kleppen smeren, bakkie doen met een paar collega’s in de kantine, en daarna samen met Wingman in ons ouderwetse huisje lekker op de bank eten en tv kijken.

Zaterdag was Wingman al vroeg op, lekker uitwaaien want Evert was nog steeds bezig *smiley die achter z’n oor krabt* of is dit al de volgende voorjaarsstorm? Ik moest eigenlijk boodschappen doen, maar ’s ochtends zat ik eerst alvast een stukje te typen, en ’s middags zag ik de spetters op de ramen. Genoeg reden voor mij om lekker binnen te blijven. We hebben nog wat snaaiwerk in de kast, en de gezonde maaltijden werden thuis bezorgd, dus het weekend komen we nog wel door zonder extra boodschappen.

Vooral als we de zondag weer rustig op de bank blijven liggen. Veilig in thuis-isolatie, kaarsjes en tv aan, nog even een dagje bijkomen voordat we weer aan de gang mogen voor de baas. Iedereen bij deze een fijne zonnigdag gewenst, of je nou boodschappen en allerlei huishoudelijke dingen gaat doen, of dat je gaat genieten van de zondagsrust. Maak er voor jezelf wat moois van. En vergeet niet dat je van de week nog moet stemmen *smiley die streng kijkt* van mij ‘moet’ je eigenlijk nooit iets, maar bij het recht om in een democratie te wonen, hoort wel de plicht om er ook aan bij te dragen, dus wat je in ieder geval MOET doen, is je stem uitbrengen.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *