Beste Babette (deel 136) Totale paniek op De Strip


Beste Babette, de werkweek begon met een extra zondag *smiley met lange oren* door de hagelbuien heen toerden Wingman en ik naar Vader en Moeder, voor een feestelijke paaslunch met pannekoeken. En omdat inmiddels het zonnetje ook was gaan schijnen en het buiten zelfs een beetje warm leek, tussen de sneeuwbuien door, werd de lunch afgesloten met een lekker bakkie ijs. Het was weer een ouderwets gezellig dagje.

Dinsdag gingen we dan wel weer gewoon aan het werk. Tussen de buien door wist ik droog bij jou te komen, onderweg naar de loswal in Hoorn en daarna in het rondje naar De Strip hadden we af en toe wel een stevige bui te verduren, waarbij de weg ook even wit werd. Was het voor 1 april geweest, dan zou ik wel zenuwachtig worden of we misschien niet moesten strooien en schuiven, maar de monteurs hebben jou afgelopen weekend al van je bullbar ontdaan, dus sneeuw of hagel van de weg af schuiven redden we toch niet meer. Terwijl we langs bermen gevuld met gele en oranje narcissen reden, hoorden we de filemeldingen verderop in het land, waar iets meer aan de hand was dan snel smeltende hagelsneeuw.

Oja en dierennieuws! In Friesland liepen een paar kamelen los over straat, en niemand wist wie de eigenaar was. In Drenthe was een waterbuffelboer begonnen met het maken van kaas, van waterbuffelmelk natuurlijk. Om dat te kunnen verkopen, had hij een rijd-door winkel gemaakt in de stal, die zo interessant bleek dat er al een file voor was komen te staan. Nederland het land van koeien en tulpen? Nee hoor, we zijn exotischer dan je denkt.

Niet alleen in de dierenwereld was het een druk weekend geweest, ook in en om Hoorn, want op meerdere plekken zagen we lantaarnpalen vermoeid neerhangen in de berm. Er was een beetje stremming hier en daar, om de kapotte paal weg te halen en weer een nieuwe neer te zetten. Niet dat we daarover mochten klagen, want de technische mannen en de verkeersregelaars stonden in de striemend koude wind en kregen zo nu en dan ook nog een hagelbuitje over zich heen.
Halverwege de middag was er echte paniek. De lantaarnpaal waarvoor 1 rijstrook was afgesloten en we vanwege de aanwezigheid van een middenberm een stukje over de rijstrook tegen het verkeer in moesten rijden, stond weer overeind. De verkeersbegeleiders moesten nog wel even blijven regelen op het kruispunt, ondanks dat de lichten weer werkten, want er stond een kleine file die opgelost moest worden zodat de vrachtwagen van de commando unit er met blauwe zwaailampen en sirenes voorbij kon *smiley met opengesperde ogen* blijkbaar was er iets fout gegaan, op 2 straten afstand van het stortje bij De Strip, want we kregen zelfs berichten van NL Alert. Bij het afleveren van de laatste vracht waren er al een paar zijstraten afgezet, om te zorgen dat we niet nog een tijdje door Hoorn hoefden te dwalen op zoek naar de uitgang, draaiden we door de berm heen en reden we zo snel mogelijk naar de Westfrisiaweg om uit het ontploffingsgebied te zijn *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt*

Gelukkig was ik woensdag vrij om bij te komen van al die drukte en rampscenario’s. Er zou iemand langs komen voor een nieuwe CV-ketel, dus ik was de hele ochtend druk bezig met het opruimen van de tafel, stofzuigen van de woonkamer en hal, het stof van het koffiezetapparaat af vegen, en daarna afwachten tot de meneer voor de deur zou staan *smiley die met z’n ogen rolt* amper binnen moest ik me haasten om voor hem de trap op te gaan, zodat ik nog even snel de deur naar de niet-opgeruimde slaapkamer dicht kon trekken, daarna heeft ie ongeveer 5 minuten op zolder gezeten om te kijken wat voor ketel we nu hebben hangen, aan mij uit te leggen dat volledig electrisch wel kan maar dat je daar dan wel heel veel zonnepanelen voor nodig hebt, en dat een gasketel ook geschikt is om een zonneboiler op aan te sluiten. Vervolgens naar beneden, nog even om het hoekje van de meterkast gluren, die ook verbouwd zou moeten worden voor een electrische ketel, en daarna liep hij de voordeur weer uit *smiley die begint te tandenknarsen* heb ik met me goede gedrag de kamer opgeruimd om aan tafel te kunnen praten over de mogelijke opties, is ie daar niet eens geweest. Lekker dan…

Donderdag was ik blij dat ik nog steeds in de winter-werkjas liep, waar de warme handschoenen in de jaszakken zijn verstopt, want na de zonnige dagen waarbij iedereen dacht dat de lente keihard was begonnen, zaten we nu in een soort van na-winter. We hadden een collega op sleeptouw en toerden in een korte colonne naar Alkmaar, om korrel te laden voor Noord Scharwoude, dat werk waar we vorige week ook waren geweest.
Op de radio ging het natuurlijk weer over de politiek, want meneer Tjeenk Willink was aangewezen als nieuwe verkenner/informateur, en in plaats van met de grootste partij te beginnen, ging hij eerst in gesprek met de kleine partijen zoals BIJ1, BBB en Volt, omdat nieuwelingen altijd frisse ideeën hebben. De grote en gevestigde orde zou pas als laatste aan de beurt zijn.

Er was ook een leuk interview met Julia Wouters, de schrijfster van Zijkant Van De Macht. Het boek gaat over vrouwen in de politiek, en het gesprek natuurlijk ook over de formatie, en de rol van vrouwen in dit geheel. Gisteren was een nieuwe voorzitter van de Tweede Kamer gekozen. Mevrouw Arib mocht haar voorzittershamer (na een schoonmaakbeurt natuurlijk, alles voor de veiligheid) doorgeven aan mevrouw Bergkamp. Volgens Wouters gaat het de goede kant op. Arib zorgde al voor minder seksistische opmerkingen in de Tweede Kamer, waarbij mannen in duidelijke taal werden aangesproken over hun ‘grapjes’. Bergkamp was volgens Wouters al bezig om aan te sturen op een wat meer duidelijke agenda invulling, zodat mensen niet een dag maar wat eerder van tevoren weten wanneer er waar gepraat moet worden. Heel fijn voor vrouwen die naast hun werk in de politiek ook nog een leven en/of kinderen hebben, en als het voor vrouwen prettiger wordt om er te kunnen werken, dan wordt het dat ook voor mannen.

Op de radio ging het natuurlijk ook weer over corona. Het vaccin van Astra Zenika, waar 2 weken geleden nog mee was gestopt te prikken omdat het mogelijk voor bloedpropjes en verlaagde hoeveelheid bloedplaatjes zorgde, waarna het vorige week wel weer gebruikt kon worden, zou vanaf nu (morgen, of overmorgen, net hoe snel iedereen op de hoogte gebracht kan worden) niet meer gebruikt worden bij mensen onder de 60. Het blijkt dat vooral vrouwen onder de 60 last hebben van bloedpropjes (al zijn dat enkele tientallen, tegenover honderdduizenden die zijn geprikt met Astra Zenika), maar is dat dan omdat het vaccin is gebruikt bij zorgmedewerkers die direct aan het bed staan en dat vaak toch vrouwen onder de 60 zijn? Of omdat het mannelijk en vrouwelijk gestel nu eenmaal anders op medicijnen en vaccins reageren, en de kwaal daarom vaker bij vrouwen voorkomt dan bij mannen? Met elk stukje nieuwe informatie lijken er alleen maar meer vragen te komen.

Na een dagje korrel rijden mochten we nog een vracht zand laden in Schagen, om samen met de nieuwe collega de voorraad bij de sierbestrating aan te vullen. Een makkelijk ritje om de dag af te sluiten, en goed nieuws op de radio om mee thuis te komen: ook al horen we steeds dat het aantal besmettingen toeneemt (vooral ook omdat er meer word getest), de sterftecijfers rondom corona zijn juist aan het dalen *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* gaat het eindelijk de goede kant op!

Vrijdag toerden we wiegend in de vering naar de loswal in Amsterdam, het is alweer een tijd geleden dat we daar zijn geweest. Zoals er altijd word gezegd dat Amsterdam de grote stad is waar altijd reuring is, zo was er op de route daar naartoe ook genoeg te beleven. We zouden de hele dag via de A10, A8 en A7 naar de Midden-Beemster toeren, en hetzelfde paadje weer terug, maar bijna elk rondje was er wel iets dat extra aandacht verdiende. Zo was er iemand in de berm naast de spitsstrook terecht gekomen, op de A7 net voor de aansluiting met de A8, waardoor het van 3 naar 2 banen ging (file natuurlijk) en de technische mensen erbij moesten komen om de vangrail weer op te lappen. Even voor 11 uur waren ze al klaar, en konden we op dat stukje weer doorrijden. Vervolgens kwamen we voor de Coentunnel stil te staan, omdat er een te hoge vrachtwagen voor ons in het rijtje stond *smiley die aan het stuur knaagt* met 10 minuten reden we weer, net geen kwartiertje kunnen maken verdorie! Een collega die hetzelfde rondje reed, vertelde in de schaft dat hij net een motorrijder was tegengekomen, helemaal onder in de tunnel. De motor tegen de zijkant geparkeerd en de rijder op het muurtje, hopend dat er niemand tegenaan zou rijden. En was er niks aan de hand, dan gingen wel opeens de matrixborden boven de weg knipperen, en reden we in een accordeon-file achter een aftandse camper aan *smiley die met z’n ogen rolt*

Gelukkig was er ook genoeg leuks te zien op de route, zoals een wild bestickerde Lotus Elise, een Aston Martin shooting brake in opvallend lichtblauw *smiley die met z’n neus tegen het raam gedrukt zit* wat na kort googelwerk een zeldzame Vanquish Zagato zou moeten zijn *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* helaas viel alles wat daarna kwam dan toch een beetje tegen. Ook al was het een gifgroene Fiat 500 Abarth, een Lamborghini Urus, meerdere Lexussen LC, BMW i8, Peugeot RCZ, diverse Mercedes AMG’s, van C-klasse tot GT vierdeurs, metallic rode Subaru Impreza met een leuke brul, de nieuwe Opel Mokka, Subaru Forester STi, Nissan Figaro, Jeep Wagoneer uitgevoerd als The Punisher, Opel Corsa sedan van het eerste type, Honda S2000, uitgebouwde BMW M2, Bentley Continental GT (helaas in beige en niet in vrolijk blauw, zoals de Mulsanne die we laatst zagen rijden), en de auto die net onder de Vanquish shooting brake op het verlanglijstje staat: de Range Rover Evoque cabrio.

Op de radio ging het over de rechtszaak in Oostenrijk, die is aangespannen tegen de overheid daar vanwege corona besmettingen. Het balletje begon te rollen door een nabestaande van iemand die is overleden na te zijn besmet geraakt in het populaire (après)skigebied Ischgl (die naam heb ik moeten opzoeken op googel, het klonk als Iesghol), terwijl er toen blijkbaar al besmettingen bekend waren, maar die zijn geheim gehouden. Naar schatting liepen 6.000 mensen daar corona op, die vervolgens uitwaaierden over diverse thuislanden, waar ze het virus verder konden verspreiden. Een zeer interessante zaak voor Nederland, want hier gebeurde een soortgelijk iets. Er waren al berichten over een besmettelijke ziekte, een paar mensen in Nederland hadden het al onder de leden, in het buitenland waren ook besmettingen gemeld, evengoed konden vliegtuigen en bussen vol reizigers (weet je die studentengroep nog?) vertrekken naar de populaire skigebieden. De overheid was ervan op de hoogte dat er iets gaande was, maar reizigers werden niet teruggefloten, mensen werd niet afgeraden om ergens heen te gaan, vliegverkeer werd niet stil gelegd, grenzen niet gesloten. Of de overheid niet beter wist, of alles op z’n beloop heeft gelaten terwijl er genoeg seinen op rood stonden, dat zullen we ongetwijfeld nog wel via een rechtszaak en parlementaire enquête te horen krijgen.

Tussen neus en lippen door kwam nog even het bericht langs dat er 4 miljard euro vrij komt uit het Nationaal Groeifonds, waarvan een groot gedeelte naar het OV in Amsterdam gaat. Zo kan de Noord-Zuidlijn worden doorgetrokken naar Schiphol en Hoofddorp *smiley die achter z’n oor krabt* alsof er nog niet genoeg bussen, treinen, trams en uber’s in die regio rijden. Waarom kan er geen anderhalf miljard naar het OV buiten de Randstad? In de dorpen en kleinere steden word alleen maar bezuinigd en rijden steeds minder bussen rond. Beetje jammer weer. En dan word het ook zo even tussendoor gemeld alsof het niets is, anderhalf miljard *smiley die hard aan de deur rammelt* hoeveel bussen kan je daar voor laten rijden tussen de dorpen? Misschien kwam het ook wel een beetje omdat op datzelfde moment bekent werd dat Prins Philip van het Verenigd Koninkrijk is overleden, op 99-jarige leeftijd. Dat bericht moest natuurlijk overal breed uitgemeten worden, want het Britse koningshuis is een wereld op zich.

Zo was voor ons de werkweek alweer voorbij. Zaterdag konden we lekker uitslapen, waarna Wingman nog wat aan zijn brommer rommelde en ik wat huishoudelijke dingen deed *smiley die zich nog eens uitrekt* en voor je er erg in hebt, is het alweer zondag. Zo te zien nog een beetje fris om motor te rijden, dus dat wordt weer een lekker dagje bankhangen. Fijne zonnigdag allemaal!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *