Drie dagen Duitsland: Martha de Boer doet de Nürburgring

Onlangs was het tijd voor onze jaarlijkse, gezamenlijke vakantie. Omdat we maar een kort weekje hadden, toerden we (Martha en Wingman) naar Duitsland, waar we een paar dagen in de omgeving van de Nürburgring wilden rondhangen.

We vonden een hotel op gehoorafstand van het circuit, en toerden met de niet-zo-sportieve stekkerSUV naar een parkeerplaats langs de baan, om vanaf daar te kijken hoe anderen tijdens het vrijrijden hun rondjes reden.

Natuurlijk zijn we ook over de parkeerplaats gewandeld, om de grote diversiteit aan auto’s van dichtbij te bekijken. Van vrij nieuwe, serieuze sportwagens met dure opties tot afgetrapte bakkies die wel als een malle door de bochten kunnen vliegen, het is er allemaal te vinden. Duits, Brits, Italiaans, Japans, Frans, zelfs Zuid-Korea werd vertegenwoordigd. En goed ook, want Hyundai bracht met de toevoeging ‘N’ de ideale Nürburgringauto naar de gewone man (m/v/x), de i20 N was vrij veel te zien. Net als de nogal zeldzame Toyota Yaris GRMN, waarbij de laatste letters staan voor Gazoo Racing, fijngeslepen door de Masters van de Nürburgring. In beperkte oplage gemaakt als homologatiemodel voor de rallysport, kostte in Nederland ietsje meer dan 50.000 euro (voor een Yaris?!) maar compleet uitverkocht en inmiddels schijnen ze al in waarde te zijn gestegen. Hier stonden er 2 lukraak tussen het andere spul geparkeerd.

Motoren rijden er natuurlijk ook, met dezelfde variatie van buikschuivers en bestuurders met al wat rondjes ervaring, tot toerrijders die in de buurt zijn en hier gewoon een keer gereden moeten hebben.

Behalve vrijrijden en hopen dat je de auto tussen de lijnen kunt houden, zijn er ook cursusdagen waarop je onder begeleiding leert om op de juiste plekken de apex, clipping point en kerbstones te raken. We dachten even dat er een ongeluk was gebeurd, omdat er zoveel auto’s op een hoop stonden. Bij nader inzien bleek dat de baan was afgezet en er verschillende groepen steeds opnieuw hetzelfde stukje reden, achter of net voor de instructeur die via de walkietalkie de boel begeleidde en ondertussen zelf ook flink doorreed. Goede training trouwens, om een circuit in tegengestelde richting te rijden, dan zijn bochten opeens heel anders en moet je opnieuw bedenken hoe de boel aan te snijden zonder de instructeur kwijt te raken.

Buiten het circuit is het ook heerlijk toeren. Onze reisauto beschikt over S-AWC, een systeem dat met de combinatie van een benzine- en electromotor alle 4 de wielen aandrijft, en in de basis hetzelfde systeem is dat in de Lancer Evo rallymodellen en de daarvan afgeleide straatversies wordt gebruikt. Behalve over het slingerende asfalt hebben we ook nog een bospaadje gepakt hier en daar, de ene wat uitdagender dan de ander, maar de witte buffel wist overal zonder problemen doorheen te komen.

Onze uitvalsbasis was een hotel dat motorsport ademde. Foto’s van beroemde coureurs hingen in de ontbijtzaal, de gevel was mooi beschilderd, in de kamer hing een foto van de legendarische Opel Calibra, de sport was op verschillende manieren op alle plekken aanwezig. Door de hele omgeving trouwens. Na het beklimmen van het torentje dat is gemaakt van lava uit de ondergelegen vulkaan, konden we tussen de bomen door het circuit nog horen en zien.

Heb je even geen zin om langs de baan te staan, dan kan je bij de officiële ingang ook een rondje lopen. Er is een winkeltje met dure spullen waar het logo van het circuit op staat, een aantal merken zoals Cupra, Maybach en Mercedes hebben er een fanshop, die helaas gesloten waren tijdens ons bezoek. Bij BMW was er wel veel gaande, een rijtje auto’s ging het circuit en de openbare weg op. Gelukkig stonden er ook nog een aantal binnen, en een enkeling buiten, om op de foto te zetten. Terwijl de meeste BMW’s op de openbare weg zwart zijn, zagen we nu dat ze ook in kleur zijn te bestellen. En wat voor kleur! Knallend rood en groen, maar ook het wat subtielere groen van de X3M, en het waanzinnige metallic violet van de i4. Zelfs de M4 CSL en M3 Touring zijn er in gave kleurstellingen die het lijnenspel benadrukken in plaats van verdoezelen met saai zwart kostuum. De 7-serie van de directeur zat er een beetje tussen in, wat betreft ingetogenheid en opvallendheid.

Voor iedereen die denkt dat de wereld vergaat dankzij al die uitlaatgassen op het circuit, is er goed nieuws: niet alleen de aanwezigheid van electrische auto’s, ook de manier waarop die energie wordt opgewekt. Op het dakterras van het hotel stond een grote zonnebloem die ’s ochtends uitvouwde, de hele dag met de zon meedraaide en ’s avonds weer inklapte. Of het efficiënter werkt dan gewoon het hele dak volleggen met panelen weet ik niet, of het genoeg stroom levert om de Audi E-tron GT RS mee op te laden voor 2 uurtjes over de Ring taxiën is niet bekend, maar het zag er wel leuk uit.

Op de terugweg naar huis nog even gebruik gemaakt van de mogelijkheid om onbeperkt hard te gaan. De tweeliter viercilinder trok lekker door, tot de begrenzer ingreep toen er 168 km/h op de GPS verscheen. Geen duizelingwekkende snelheid, vergeleken met wat de auto’s kunnen halen die we daar hadden gezien, maar het schoot evengoed wel lekker op.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *