In mijn archief heb ik (Jaco Terlouw, red.) een plank ingeruimd voor het tijdschrift Transmobiel. Sinds de publicatie van de eerste editie in 1985 heb ik alle exemplaren bewaard. Op het moment dat ik deze blog schrijf heb ik 214 edities op volgorde in de kast staan. Nog één editie zal ik ontvangen en daarna wordt, letterlijk, het laatste hoofdstuk gesloten.
De eerste editie heb ik ter hand genomen om enige inspiratie op te doen. Gedrukt in een traditioneel tijdschrift formaat zie ik een roze/rode voorpagina met hierop een persfoto van de destijds recente geïntroduceerde MAN 19.321. Links van de foto staan de hoogtepunten van het tijdschrift; Strange Rovers, Salon Brussel, Dodge 1939 en Orlandi. Dit eerste exemplaar begint met een voorwoord van hoofdredacteur Wim van Loon en technische redacteur Han van Loon.
Beste lezer,
Het verkeer in zijn moderne vorm heeft een enorme invloed op de maatschappij en is een ekonomische factor van de eerste orde. Meer dan vijftien procent van de beroepsbevolking in Nederland en België is direkt of indirekt betrokken bij het verkeer en verdient zijn brood in de autobranche, de luchtvaart, de spoorwegen of de scheepvaart.
Ons nieuwe blad TRANSMOBIEL wil u een beeld van het verkeersgebeuren geven. Dit zowel van het verkeer van vroeger, nu als in de toekomst. Uw redakteurs, beide met jaren ervaring in de autobranche, verzamelden reeds lang historisch materiaal. Ook reden we tienduizenden kilometers op zoek naar zeldzame voertuigen. Hierdoor is een groot deel van de in TRANSMOBIEL gepubliceerde foto’s eigen materiaal. Bovendien hopen we door het brengen van tests, tentoonstellingsverslagen e.d. ook de aktualiteit niet te vergeten.
Toch vinden we dat niet voldoende. TRANSMOBIEL is een blad, dat zijn lezers een eigen inbreng wil geven. Heeft U historische of bijzondere foto’s of misschien iets te vertellen dat anderen ook interesseert, dan zijn hier speciale bladzijden voor beschikbaar. Dankzij deze bijzondere band met onze lezers hopen we op een nog interessantere TRANSMOBIEL, vol kijk- en leesgenot.
Hoogachtend,
Wim van Loon & Han van Loon
In de edities die volgden wijzigden de kleuren van de voorpagina om via geel, blauw, rood en groen uit te komen bij de vaste blauwe huisstijl vanaf nummer 6/1985. Het logo werd bereikte vanaf editie 3.1985 zijn definitieve en herkenbare vorm van een gestileerd wiel. Editie 5/1988, in de vierde jaargang, bracht de ‘single-frame’ foto op de voorpagina. Het juni/juli nummer van de zesde jaargang bracht het editienummer naar de rechter bovenhoek van de openingsfoto. Dit concept is over de jaren heen niet meer gewijzigd. Editie 85 van februari/maart 1999 bracht voor het eerst pagina’s met kleurenfoto’s in Transmobiel.
Regelmatig was de redactie aanwezig bij evenementen. De rode Transmobiel bus was, in alle gedaanten, een bekende verschijning.
Het tijdschrift zelf liet mij kennismaken met, voor mij, onbekende truckmerken en gedetailleerde historische overzichten. Vanaf de eerste uitgave tot en met het laatst verschenen nummer heeft de inhoud mij altijd kunnen bekoren. Transmobiel heeft met de gevarieerde inhoud gedurende veertig jaargangen een ruime collectie zeer aansprekende artikelen opgeleverd. Dat maakt de uitgave een mooie serie om te bewaren en om af en toe terug te lezen.
In de afgelopen jaren heeft Wim van Loon 9164 pagina’s Transmobiel gepubliceerd. In de beginjaren wisselde het aantal pagina’s tussen 40 en 48, terwijl vanaf editie 85 alle publicaties 44 pagina’s telden. Er komen nog 44 pagina’s bij. Ik kijk uit naar de laatste editie van mijn favoriete transporttijdschrift. Wim, dankjewel voor de mooie jaren Transmobiel en alle interessante publicaties!
_________
Bovenstaand verhaal komt van Jaco Terlouw, maar ik (Alex) sluit me er helemaal bij aan. Ik heb ook alle Transmobiel nummers thuis, mijn eerst publicaties waren in het blad, heb van de eerste tot de laatste letter genoten van het blad! Wim, bedankt voor alles, de Transmobiel is altijd een belangrijke muze voor me geweest. Ik vind het heel jammer dat je stopt, maar kan je geen ongelijk geven dat je deze keuze maakt.
Alex en Jaco ,helemaal waar. Ik heb ook de hele collectie van Transmobiel en ben in afwachting van het allerlaatste nummer met de foto- en pennenvruchten van Wim. Was altijd weer bijzonder wat hij allemaalaan wetenswaardigheden bij elkaar kreeg. Ik heb daar in het verleden ook nog wel eens een bijdrage aan mogen leveren. Een woord van dank aan Wim is hier zeker op zijn plaats. Is het vervolgens een idee dat Wim zo af en toe wat van zijn bijdragen via dit digitale kanaal van Alex deelt? Liefhebbers genoeg denk ik.
Altijd welkom!!
Jammer maar begrijpelijk. Persoonlijk lees ik liever in een blad van papier dan een digitale versie, dagblad dus ook. Maar zie dat mijn 3 kinderen dit niet hebben. Ze lezen geen tijdschriften en krant, alles gaat digitaal. Zal wel de tijdsgeest zijn. Gelukkig is Truckstar er nog.