Geachte Shirley, het was vorige week nog even afwachten wat het werd, maar uiteindelijk hebben we toch gekozen voor een stukkie toeren. Met 3 brommers gingen we op pad om zussie alvast een stukje richting huis te begeleiden, vader haakte halverwege af, en zo zijn we met z’n tweetjes door Vogelenzang en Hillegom getoerd. Ja een end van huis voor mijn doen, maar wel lekker uitgewaaid.
Helemaal uitgewaaid om maandag fris aan de gang te gaan. Even een klussie doen, en daarna bootje leegrijden in Amsterdam Westpoort. Maar het was maandag, jij had helemaal geen zin in dat bootje, en zo stonden we met 5 man/vrouw te kijken naar wat een lekkende AddBull tank leek. Ja echt lek, niet overmatig zweten zoals met de olie, maar echte dikke druppels en een klein plasje onder de auto. En dan is het een kwestie van kijken, ruiken, er werd zelfs nog wat geproefd. Het lijkt wel koelvloeistof, maar waarom lekt het dan daaro? Na een telefoontje met de garage, en nog eens kijken en ruiken, zijn we naar de MAN garage gereden. Daar werden we geholpen door 2 Hippe Mannen. Hippe Mannen zijn (dit seizoen tenminste) te herkennen aan de baard en de plakplaatjes. Ik voelde me een beetje Sooooo Last Season met m’n colourblocking oranje-rode outfit. Maar goed, ik had nu weinig tijd om m’n baard te laten staan en zo’n suf afgezakt mutsje op te doen, en zo stond ik met m’n rood gelakte nagels (past mooi in het colourblocking thema) te kijken naar het gestudder van de Hippe Mannen. Meteen weer wat geleerd over de anatomie van de MAN: AddBleu bevriest namelijk bij bepaalde temperaturen (mensen worden blauw als ze het koud krijgen, wat voor kleur zou de Blue van Add dan krijgen?) en om dat bevriezen tegen te gaan, word er warme koelvloeistof bij de motor vandaan langs gepompt. Aha! Daar hebben die snuiters slim over nagedacht. En toen het eenmaal was gevonden, was het slangetje ook zo weer vast geklikt. Koelsap bijvullen, en we konden weer op pad. Nog even helpen met het laatste restje van de boot leeg rijden, en daarna gingen we richting Hensbroek. Op de snelweg reed er een Skoda Octavia voor ons, met in het kenteken ‘XJR’. Mocht ie willen *smiley die wijst en lacht*. Ik had wel gehoord dat ze in België tegenwoordig gepersonaliseerde kentekenplaten hebben, maar blijkbaar in Nederland dus ook. Gister kwamen we bij het toeren ook al een trike tegen met ‘PR-RR’ in het kenteken *smiley die in z’n vuistje gniffelt*
Dinsdag mochten we naar Cruquius rijden. Leuk plaatsje, als je het weet te vinden. Je ziet er voornamelijk oudere mensen, want jongeren hebben nogal wat moeite om de naam in de navigatie in te tikken. Maar ach, als je de weg weet, ben je er zo, en anders zijn er genoeg mensen om je heen om je te helpen. Het stikt namelijk van de rode auto’s op de A9. Een mooi gezicht, elke paar minuten kom je wel een trailer tegen, en als ie niet rood is, dan is het wel een wit-met-rood of een andere ingehuurde. Na een dagje zwaaien naar collega’s op de snelweg, was het tijd voor een avondje cursus strooien met collega’s. De namiddag/avond begon goed, met broodjes kaas/vlees/kroket, heerlijk zo’n man die voor me kookt *smiley die tevreden over z’n buik wrijft*. Daarna kregen we een theorie cursus van een meneer van de Verkeersveiligheids organisatie bladiebla. Het begon al goed: de bijrijders krijgen we niet meer mee, dus de chauffeur moet nu zelf de strooier bedienen (en eventueel ook de schuiver), en op de weg letten (blijkbaar mag je zelfs met oranje zwaailampen niet af en toe de regels overtreden…), en de auto besturen, en ondertussen watseppen en met collega’s babbelen over de mobilofoon *smiley met z’n handen in het haar, nee aan het stuur, nee aan de telefoon, nee aan de boordcomputer, nee in paniek* Verkeersveiligheid zei U? De man die de cursus gaf leek wel enigszins een hokjesdenker. Hij ging er voor het gemak vanuit dat de 2 oudere mannen ook de oude rotten in het vak waren, terwijl er een paar van onder de 30 bij zaten die al meer winters hebben gestrooid. Waarschijnlijk was zijn eerste gedachte bij mij ook “dom blondje”. Wat ik niet eens erg vond, want het duurde niet lang voordat ik in zijn hoofd van dat hokje, naar het hokje “irritante opmerkingen/moeilijke vragen” werd verplaatst. Veiligheid voor alles, maar je zit wel alleen in de auto. Nouja, niet helemaal alleen, je krijgt een tablet mee die de route voorleest, en je uitlegt waar je breder moet strooier vanwege pechhavens en in/uitvoegstroken. Er zit een GPS verbinding op, dus mocht je tijdens het sjekkie draaien met je telefoon tussen het oor en de schouder geklemd tijdens het breder zetten van de strooier voor het kruispunt even de berm inraken en met je knie moeten terugsturen om vervolgens aan de andere kant in een sloot te belanden, dan kunnen de mensen op kantoor je altijd weer lokaliseren. En met die fijne gedachte was het tijd om aan het praktijk gedeelte te beginnen: het opbouwen van de strooier en ploeg. Terwijl de andere demo auto alweer bezig was met het afbouwen van de strooier, stonden wij nog met z’n allen te stoeien om de achterklep eruit te halen. En terwijl de andere demo auto met de schuiver aan het studderen was, kwamen wij erachter de strooier niet goed paste, hebben we met het hele team besloten om uit veiligheids overwegingen de boel niet op te bouwen, en zijn we vervolgens weer een tijd aan het stoeien geweest om de klep er weer in te krijgen. Kortom: een top avond! *smiley met 2 duimen omhoog en mosterd in z’n mondhoeken*
De woensdag begon met een ochtendhumeurtje, niet gek na zo’n kort nachtje. Mischien is het ook wel beter, geen bijrijder bij het strooien, dan hoeft er niemand naar m’n gemopper en gegaap te luisteren. Of dat gevloek, wanneer we bijvoorbeeld ergens heen worden gestuurd, waar ze bochten precies krap genoeg maken om te kunnen afslaan het andere straatje in. Wel jammer dat er dan weer een paar auto’s op de hoek staan geparkeerd. En het volgende rondje kom je er achter dat iedereen de kinderen met de auto naar school toe brengt (het is fakking Wormer! Al ga je 2x het dorp in de rondte, is het nog op fietsafstand!) behalve de mensen die hun auto op de hoek hadden geparkeerd *smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* Het valt me trouwens ook op dat jouw remmen een beetje raar aanvoelen na het kiepen, ze zijn zo happerig. Er staat me iets van bij dat daar iets over is opgenoemd in de handleiding, mischien toch nog maar eens nalezen. Als je geladen bent, valt het namelijk wel mee. Of valt het minder op. Of ben ik te druk met andere dingen, zoals luisteren naar de radio. Het is namelijk 1 oktober vandaag, en op elke zender word het wel een keertje opgenoemd: stoptober. Oktober is gebombardeerd tot landelijke stop-met-roken maand. Een mooi streven, roken is namelijk minder prettig voor je lijf. Als je het veel doet, vergroot je de kans op diverse soorten kanker, je krijgt rimpels rond je mond, gele vingers, stukjes darm sterven af, de bloedvaatjes gaan stuk en het verkleint de kans op bekken met niet-rokers. Heel ernstig allemaal. Wat er niet bij word verteld, is dat de overheid jaarlijks zo’n 700 miljoen binnenhaalt aan tabaksaccijns. Pin me er niet op vast, er gaan diverse bedragen over het internet, maar feit blijft: 700 miljoen is best veel. Stel je voor dat iedereen stopt met roken. Ok, dan worden en blijven mensen gezonder (als we de obesitas epidemie even buiten beschouwing laten) waardoor we minder geld kwijt zijn aan zorg, maar mensen blijven ook langer leven, waardoor we meer kwijt zijn aan pensioenen. Ik zag hier en daar het bericht voorbij komen, dat de behandelingskosten voor rook-gerelateerde ziektes lager zijn, dan de kosten voor zo’n 10 jaar met-pensioen-zijn. Dus zouden we stoppen met roken, dan gaan de pensioenkosten verder omhoog, terwijl er minder mensen zijn die werken (komt niet door het roken, is een gevolg van de baby boom en de grijze golf enz. enz.). Ook moet de 700 miljoen die dan dus niet binnen word gehaald, ergens anders vandaan komen. 700 miljoen, gedeeld door 17 miljoen inwoners, is iets meer dan 41 euro. De helft van de bevolking betaald geen belasting (omdat ze baby zijn, of oud, of onder een schuilnaam op een camping wonen), dus moeten we zo’n 83 euro meer belasting gaan betalen. Ja, ook de mensen die nu al heel krap zitten, ook de alleenstaande ouders, de werklozen, de ouderen-die-net-niet-oud-genoeg-zijn. Is dat wat we willen? Mischien is het dan beter om de mensen die wel elke week die paar euro kunnen missen, een pakje sigaretten te laten kopen, om zo de belasting voor de rest van de maatschappij wat te beperken. Recreatief roken is helemaal niet zo slecht voor je, je word er minder ziek van dan van kettingroken, en als je wel ziek word, dan weet je in ieder geval dat je er al genoeg voor heb betaald om in het ziekenhuis te mogen liggen. Stoptober? Nee. Rooktober *smiley met een peukie aan z’n lip*
Donderdag begonnen we als kleine meisjes tussen de grote jongens van de trailers, even een vrachtje bodemas naar de A9, en daarna een bootje leegrijden. Lekker studderen samen, alhoewel het me nu wel steeds meer begint op te vallen dat het omschakelen van voor- naar achteruit niet echt snel gaat. Daarna nog een paar vrachten zand naar de Kruukiejus, waar het me wel steeds meer begint te storen dat het omschakelen van voor- naar achteruit zo lang moet duren. Er staat op het werk wel een verkeersregelaar om ruimte te creëren voor ons, maar hij kan alleen de auto’s vanaf de kruising tegenhouden. Als we het werk weer af gaan, en we moeten een keertje steken omdat we de bocht niet kunnen halen bij het doorsteekkie, dan zijn er een hoop auto’s die vanuit de zijstraat achter ons er ff snel langs schieten. Als jij wat sneller in z’n achteruit zou kunnen gaan, dan zouden we alvast een stukje achteruit kunnen rollen om ze aan het schrikken te maken *smiley met rode hoorntjes die lachend in z’n handen wrijft* Nouja, gelukkig had ik ’s avonds genoeg andere dingen om me druk over te maken. Om bij een bepaald bedrijf (die huurt Spaansen nog wel eens in voor het transport) te mogen werken, moet je een veilig-werken-certificaat hebben. We hebben al VCA, dat moet vanwege de ISO norm, maar dat is blijkbaar niet afdoende, want er moet nog een papiertje bij. Iets met de WAVE. Of CHILD. Of een andere afkorting voor iets wat er eigenlijk op neerkomt: je moet zo veilig werken, dat je amper nog kunt werken. Maar goed, ik zat dus lekker te mopperen en te knoeien achter de computer, mezelf te verbijten op vragen als “hoe ver moet je bij de schildjes vandaan staan als je in het werkvak staat” en “waar moet je om denken als je stenen gaat doorslijpen”. Weet ik veel?! De schildjes staan er al voordat ik er ben, en als er stenen doorgeslepen moeten worden, dan belt me vader daar zo’n mannetje voor. Nog zo een: “wat moet er tenminste aanwezig zijn in de keet”, ik denk een waterkoker, begeleidingsformulieren en een knappe machinist. Maar nee, het juiste antwoord is dan weer iets met brandblussers, oogsproeiers, alarmkaarten en verlichte nooduitgang bordjes *smiley die z’n schouders ophaalt* Hang me in de boom, geef me hoedje, en noem me een eikel, maar ik snap er niks meer van. Iemand die het zand komt brengen, moet zich jarenlang door allerlei vragenlijstjes heen worstelen, terwijl je in een winkel waar etenswaren worden verkocht zonder papieren zo aan het werk kan. Mischien aan het meissie achter de kassa bij de groenteboer maar eens vragen of ze haar verkoop-certificaat wel heeft, ik vind het geen fijn idee dat ik witte druiven koop, die vervolgens worden aangeslagen voor blauwe druiven, terwijl mij niet eens word verteld waar de brandblussers en nooduitgangen zijn!
Gelukkig was het snel vrijdag, en hadden we weer genoeg afleiding op de weg. Bij het stoplicht werden we zoek gereden door een Mitsubishi Lancer EVO, met zo’n heerlijke bwooaaaapp ptsjoe bwooaaapp ptsjoe *smiley die in de lucht zit te schakelen en broembroem roept* en later zagen we nog een Alfa Romeo 4C rijden. Die zie je heel weinig, jammer genoeg, want wat een heerlijke kont, daar zou ik de hele A9 wel achter willen rijden. Blijkbaar heb ik het nog best vaak over auto’s, want ik werd zelfs door m’n collega’s geattendeerd op hun snelweg-vondsten: een zwarte Bentley Continental Topless en een matgrijze BMW X6. Weinig fuchsia dit keer, maar evengoed wel leuk. Na het werk was het twijfelen: ga ik nog ff bij de collega’s rondhangen, non-alcoholisch borrelen en daarna haasten naar de kermis, of ga ik thuis chillaxen en dan naar de kermis? *smiley die aan z’n kin krabt* ik vond mezelf terug op de bank, in badjas, haartjes gewassen, met een bak zelfgemaakte broodje-swarma (van varkensvlees! Humor!) op schoot, kijkend naar de inluiding van het weekend: Peter Pannekoek. In een camouflage print bloes vertelde hij iets over ISIS, of IS, of iets met Joden, ik weet niet meer precies, want ik kon ondertussen alleen maar denken “jeetje ik doe ook een groen shirt aan, en dan gaan we samen ongezien door het struikgewas ruisen”. Helemaal opgetut en opgewarmd fietste ik daarna samen met een vriendin naar het altijd gezellige Egmond Binnen, voor een avondje kermis. Is het de recessie? Zijn kermissen Soooo Last Season? Watskebeurt? Het was rustig, zo rustig dat we in de kroeg stonden te praten over de leuke aankleding van de tent, en dat dat ook wel wat is voor thuis, zo’n muur met van die grove stenen. Dan weet je: er is te weinig jachtmateriaal. Ik bedoel: het is te rustig *smiley met een grote grijs* Gelukkig vonden we daarna nog een andere kroeg, waar ze erg hippe muziek draaiden, en waar ook wat meer mensen waren. Werd het uiteindelijk toch nog een geslaagde avond *smiley met een stuk in z’n kraag en een kerel om z’n nek*
Zaterdag was chillaxt, rustig beetje wakker worden, daarna brunchen in het zonnetje op een terrasje in Medemblik, lekker een glaasje sju de rans en een broodje met geitenkaas (terwijl er een koeboer naast je zit! Humor!) om ’s middags lekker te kunnen uitwaaien op het strand met de honden. Lekker bijpraten over de kermis. Vnavond weer? Ik weet het niet… Eerst maar eens een tijdje op de bank zitten, eten voor de tv. En dan zap je langs The A Team, wat een geweldige film. Vergeet de actie, vergeet de special effects, vergeet het spannende verhaal en de scherpe dialogen, en geniet van Bradley Cooper. In topvorm, met borsthaar, goed in beeld gebracht (funtioneel blote bast heet dat geloof ik in film-termen), wat een heerlijkheid. Peter Pannekoek, je bent altijd welkom voor een bakkie thee en een avondje lekker bankhangen en spitsvondige grappen maken, maar als Bradley Cooper voor de deur staat, dan slaap jij in het logeerbed. Niet persoonlijk bedoeld.
En nu is het zondag. Terwijl jij nog een dagje tegen de dakgoot leunt, fiets ik zo weer het pad af om nog 1 biertje te doen op de kermis. Niet vanwege het bier hoor, maar om de middenstand te steunen. En ondertussen ben ik op internet bezig aan een volgende stap ik mijn carriere als fotomodel: na een tip van een vriend heb ik besloten mee te doen aan de Truckrace Battle Miss verkiezing. De prijs: dat jij op de paddock mag staan bij de volgende truckrace (nee sorry snoes, er staat niet dat je mee mag doen, maar ik zal het voor de zekerheid nog wel ff navragen) en dat ik dan de bekers mag uitdelen aan de snelste deelnemers. Dus lieve vriendjes, als jullie dit hebben gelezen, zouden jullie dan alstublieft even de foto willen vinnikleuken, mischien een (lief schattig positief) commentaar erbij plaatsen en dan lekker genieten van show. Heel erg dankjewel *smiley die een kushandje doet*
Mooi verhaal met Martje!