Geachte Shirley, wat was het heerlijk om zo’n chillaxte zonnigdag te kunnen afsluiten voor de tv. Boer Zoekt Vrouw is dit jaar wel een echte achtbaan van emoties. Terwijl iedereen er bij Geert lustig op los knuffelt, gaat het er bij Tom wat rustiger aan toe. Je ziet de meiden aan tafel verstrakken als hij zegt dat ie z’n moeder wil uitnodigen voor een gezellige visite. Bij Bertie ontspant alles eindelijk een beetje, tijdens een gezellig avondje kaasfonduen. Wel fijn, al die vrouwen bij elkaar, die reageren tenminste niet zo homofobisch, wanneer er word gezegd dat je degene naast je een zoen moet geven, wanneer je stukje vlees van je prikkertje valt. Bij Theo gaat het er een stuk minder ontspannen aan toe. Bleven er na het eerste keuze moment nog 2 vrouwen logeren, nu heeft er eentje dan zelf alvast een keuze gemaakt. Door natuurlijke selectie blijft hij met 1 vrouw zitten, maar wil die vrouw dat zelf eigenlijk wel? Mischien is Theo nog wel de meest stereotype boer dit seizoen. Een man vol gevoel, alleen kan ie er maar moeilijk mee omgaan. In tegenstelling tot Jan, die zijn tijd netjes verdeelt over de 2 meiden. Naar allebei evenveel lacht, met allebei een fijne 1-op-1-wandeling maakt, bij allebei staat te glimmen achter z’n bril vandaan. Het is lastig in te schatten wie zijn voorkeur heeft, en dat drijft de meiden ook tot waanzin.
Ja en dan is het alweer maandag. Vandaag mochten we uitslapen, wat een heerlijkheid. Pas om half 8 beginnen, op een klusje wat zo’n 15 minuten rijden van huis is. Een kadootje van de planner, lief hoor. En onderweg kwamen we meer kadootjes tegen. Ja jij zat ook je koplampjes uit te kijken he, toen die Subaru Impreza WRX STi voorbij kwam blazen, door de plassen water, als in een echte rallyproef. En even later nog een knalgroene Ford Focus RS, die een sportief bochtje pakte bij het stoplicht. Niet veel later gevolgd door een Mitsubishi Evo IX, of was het een VIII? Ik kan ze maar moeilijk uit elkaar houden. Dan was die Honda Civic Type R van het vorige type toch wat duidelijker. Tussen al dat plaatjes-kijken door, hadden we gelukkig nog wel wat tijd om radio te luisteren. We zaten op de lange afstanden, van Noord Scharwoude naar Den Helder, mooi langs het water te toeren, tijd genoeg om wat wetenschappelijk onderzoek uit te pluizen. Een aantal jaar geleden is al bewezen dat vrouwen tijdens de vruchtbare periode van de maand meer mannen leuk vinden. Mannen die in andere weken niet hoger scoren dan een “mwah, neuh”, veranderen in die week in een “mwah, ja, waarom ook niet”. In Amerika is er een universiteit die zich helemaal toelegt op de wetenschap van het verkopen, en die heeft ontdekt dat vrouwen tijdens die week niet alleen meer mannen leuk vinden, maar ook eerder nieuwe producten proberen, of producten met een nieuwe smaak of geur, die ze in andere weken niet zo snel in hun mandje zouden gooien tijdens het shoppen. Wat mijn idee dan weer bevestigt: mannen zijn lustobjecten, ze staan in hetzelfde rijtje als chocola, parfum en schoenen. Ook zijn de vrouwen bereid om daar, tijdens de vruchtbare week, meer voor te betalen. En voordat er nu mannen op gaan staan die roepen “zie je wel!”: uit hetzelfde onderzoek is gebleken dat dit effect een stuk minder is, wanneer de vrouw in kwestie een relatie heeft. Dus zeurende heren: geef je vrouw, voordat ze gaat shoppen met vriendinnen, nog even het gevoel dat ze verkering heeft, dan komt dat de inhoud van de huishoudportemonnee wel ten goede.
Dinsdag reden we op hetzelfde klusje. Zelfde saneringswerk, zelfde kraan, zelfde wielenwas die soms wel soms niet werkte, zelfde auto’s, zelfde mannetje die de hele dag in de gaten hield of onze papieren wel klopten, alleen een andere klacht: reden we gister met 2 filters in het overdruk systeem, vandaag bedacht het mannetje opeens dat er toch nog een filter bij moest. Ow en dat de serienummers ook op de papieren moesten staan. Gelukkig kwam het mannetje daar bij het eerste rondje mee, en had ie dat gister niet gezien en gemeld, zodat 4 van de 5 auto’s terug konden naar de garage *smiley die een bordje SARCASME omhoog houd* Hadden wij toch weer mazzel dat ze dat filter er gister tussen hadden gezet, en dat de papieren klopten, konden wij mooi doorrijden! Na 2 rondjes lagen we al een uur voor op het schema van gisteren. Dat gaat mooi snoes. Met de cabine in de wind en de kop in de zon, toerden we weer langs het kanaal, het lijkt zowat wel vakantie. En wat doe je tijdens de vakantie: zeuren over eten. Op de radio hoorden we dat de slavinken uit de supermarkten zijn onderzocht. Ze bevatten teveel zout, en sommigen bevatten zoveel bacterieën, dat ze eigenlijk gewoon bedorven zijn. Tip van de voedingsdeskundige: na aankoop zo snel mogelijk in de pan gooien, goed doorbakken en dan kun je ze gewoon eten. Mijn tip: haal ze bij de slager, of maak ze zelf, dan hoef je niet alleen het teveel aan bacterieën dood te bakken, er zit ook nog eens een stuk minder zout in. En vet. En gek genoeg, zit er juist meer smaak aan. Maar goed, ondanks dat we vandaag 6 vrachten hadden kunnen doen, stapte ik toch uit. M’n collega maakte met jou de dag vol, terwijl ik snel naar huis fietste om de Gratis Monteur te verwelkomen. Hij stond al te trappelen voor de deur, en in heel korte tijd was de boel al aangesloten. Eindelijk! Tv, innerwebz, zelfs radio, eindelijk had ik weer toegang tot de rest van de wereld. En wat is het dan heerlijk ontspannend om tijdens het eten een lekker stukje jazz te kunnen luisteren.
En zo begonnen we woensdag heerlijk ontspannen aan hetzelfde rondje viezigheid. Voor de verandering klopten vandaag wel alle bonnen, maar omdat teveel verandering verwarrend zou zijn, hadden ze de wielenwas nog maar even uit staan. Wat is het toch mooi snoes, daar boven in Noord Holland, het opkomende zonnetje dat de bollenvelden laat oplichten, je hoort het bijna groeien, daar onder dat dekentje van stro. Als je heel stil bent… *smiley met z’n oor tegen het raam gedrukt* en niet teveel word afgeleid door een bijrijder die zit te hoesten als een verstokte sigaren roker *smiley die diep zucht* Ach, dat ene rondje, wat maakt het ook uit, want vandaag hadden we dan eindelijk eens de 6 vrachten gehaald. Op het nippertje, maar ze lagen er wel. Daarna nog even de bak schoonspuiten, de laatste restjes narigheid eruit, en op naar de zaak. Waar ik bij de pomp je ramen nog heb schoon geborsteld. Wat een verwennerij snoesie. Terwijl jij tussen de betonblokken stond te glimmen, dook ik snel de keuken in. Ja het is nog steeds wennen, als je van inductie af, opeens weer aan het gas moet. En dan ook nog met 3 pannen op het vuur, dat word toch eigenlijk wel ff te gek hoor. Mischien toch maar een nieuwe inductieplaat op het verlanglijstje zetten *smiley die een aantekening maakt*
De donderdag begon een stuk vroeger. Hadden we 3 dagen mooi in de buurt gezeten, nu mochten we al om 6 uur in Amsterdam staan. Lekker rustig, een bootje leegrijden in de Westpoort, koeteldekoet *smiley die met halfdichte ogen op het stuur ligt* maar nee hoor, het was amper 7 uur, of we hadden de zin van het leven al besproken. Een beginnerscursus ‘relaties voor gevorderden’, we doken die in de psyche van de vrouwmens, en de mannen die in de verte meeluisterden over de bak waren het er al snel over eens: vrouwen…. Je kan beter kippen houden! Nouja, als jullie het niet leuk vinden, dat geklets van ons, dan gaan we wel naar de radio luisteren hoor! Even de beursberichten doornemen bijvoorbeeld. In Nederland waren ze vorige week druk bezig met alle bedrijven die hun jaarcijfers bekend maakten, en de koersen die vervolgens daalden, of in elkaar zakten. In Korea ging het de andere kant op, bij 1 bedrijf dan, daar steeg de waarde van de aandelen sneller dan de erectie van de directeur na het zien van zijn nieuwe secretaresse. Er is daar namelijk een wet afgeschaft, de wet die overspel verbied. Kon je daar voorheen nog celstraf voor krijgen, nu kan je daar straffeloos buiten de deur eten (de straf die je aan je vrouw en schoonmoeder moet betalen, blijft wel bestaan). En dus vlogen alle cijfers van de Koreaanse condoomproducent de plus in. Wie zei ook alweer dat de beurzen saai zijn? ’s Middags kon ik zelf de beurs nog even trekken. Terwijl jij genoot van je vrije middag, verwelkomde ik de nieuwe keukentafel. Wat een heerlijkheid, eten aan een ruime tafel, terwijl je naar jazz luistert, en als toetje de splinters uit je ellebogen pulkt *smiley met een grote grijns*
Vrijdag gingen we weer terug naar waar we begonnen waren, Den Helder. Bij het ene stort moes…. wacht even snoes, er is iets veranderd. Ja gister had ik je ramen schoon gemaakt, maar nu lijkt het wel alsof de rest van de cabine ook weer rood is. En waar zijn al die cementspetters gebleven? Ben jij stiekem gister door de wasstraat geweest? Maar goed, grond laden dus, bij het ene stort, en dat mochten we kiepen bij het andere stort, aan de andere kant van het water. En zo zaten we mooi, met het boekie op het stuur, stukkie rijden, even in de spanning, achteruit tegen het kluffie op, beetje glijden en doen, over het randje kiepe… wacht even snoes, er is iets veranderd. Al 4 dagen loop ik door de prut te banjeren, en meestal zie je dat wel terug op het matje, maar nu, verdomd joh, heb je een nieuwe matje gekregen *ontroerde smiley met natte oogjes* Wat een verwennerij! Wat maken ze ons dan toch weer blij met zo’n kadootje. Net zoals wij de shovelmachinist blij maakten, tja soms loopt het wel eens even niet helemaal zoals het hoort. Alleen jammer dat dat precies gebeurd als de brug open staat *smiley die zichzelf tegen z’n voorhoofd slaat* gelukkig was hij snel weer uit de penarie, en konden wij de weg weer op. Viel het jou ook op, al die motors op de weg? De combinatie ‘zon’ en ‘motorbeurs’ maakt blijkbaar een hoop los bij mensen. Net zoals films een hoop losmaken bij mensen. Terwijl jij van je weekend ging genieten, vloog ik snel naar de bioscoop, voor een filmavondje met vriendinnen. 50 Shades of Grey, jawel, de boeken had ik niet gelezen, maar gelukkig kwam er een film, want dat leest toch een stuk sneller. Het begon als een onvervalste vrouwenfilm, het over en weer kijken, wegkijken, op de lip bijten, bellen als je dronken in de rij voor de wc’s staat, alle klassiekers kwamen voorbij. Maar eindelijk, eindelijk was daar dan de bonkerscene *smiley’s die HALLELUJA zingen* compleet met lekkere gozer met borsthaar *HALLELUJA HALLELUJA* en een stropdas en… en… een strooitelefoon *smiley met stoom uit de oren* wat een timing weer. In het donker baande ik me een weg naar de uitgang, tussen de “SSSHHHHTT!” en de lege wijnflessen door, om jou uit het rek te toveren, voor weer een rondje ouderwets strooien. Motors? Stropdassen? Eerst even de wereld redden.
Zaterdag begon met welverdiend uitslapen, lekker rustig brunchen, en ja, dan word het toch tijd voor het huishouden. Boodschapjes doen, geleende spullen maar weer eens terug brengen, even kijken voor een nieuw bankstel. Oew zo’n mooie prinsessenbank, of toch een Chesterfield? Hmm verleidelijk hoor, de strooicentjes brandden in m’n handtas. En zo vond ik mezelf terug bij de kassa, met een koe en een brok hout. Niet echt geschikt om op te zitten, maar ach, mischien was ik wel gewoon een beetje zenuwachtig. ’s Avonds zou ik voor het eerst aanschuiven voor een Indische Rijsttafel. De pittige gozer die me had uitgenodigd, had me al voorbereid: als je dit niet echt gewend ben, kan het gebeuren dat je eindigt met de vlammen uit je mond. En in je broek… *smiley met grote ogen* fijn vooruitzicht. We begonnen met Oudhollandsche thee en appeltaart, en de kokkin verzekerde me ervan dat ze zich had ingehouden tijdens het koken. De sambal stond in potjes naast de pannen, zodat de heet-liefhebbers het zelf konden toevoegen. Nou, een rondje door de keuken dan maar *smiley die in de pan staat te roeren* “kijk dit zijn sperzieboontjes, pittig gewokt” *smiley met grote ogen* “dit is kip PANIEK” *smiley met een trillende lip* “en dit zijn de eieren, die noemen ze meestal sambaleitjes” *smiley die met trillende handjes naar de deur schuifelt* Maar uiteindelijk was het best te doen. Met zo nu en dan een hapje banaan (schijnt te helpen tegen de pittigheid), voelde ik me mans genoeg om nog een keer op te scheppen. Tot grote hilariteit van de tafelgenoten. Gelukkig kwam er daarna nog wel ijs om de boel af te blussen. Een heetgebakerd avondje was het, maar ondanks dat toch heel gezellig.
En nu is het zonnigdag. Brunchen durf ik nog niet, want stel dat ik straks naar de wc moet *smiley met een vlammenwerper* Mischien eerst nog maar een paar banaantjes eten, om de pittigheid wat te verzachten. En daarna lekker naar buiten, een rondje wandelen, even afkoelen in het lentezonnetje en de winterse wind. Fijne zonnigdag snoes, tot morgen, hopelijk kan ik dan weer bij je instappen zonder dat ik een extra kussentje nodig heb.
