Geachte Shirley, week 21 2015


MAN TGS 2nd gen
Geachte Shirley, nadat we zondag de caravan weer hadden leeggehaald en opgepoetst, was het maandag tijd om afscheid te nemen en de Fendt weer terug te brengen naar z’n eigenaar. Daar werden alle kastjes en vakjes nog eens nagekeken, of alles er wel uit was, en of alles nog wel heel was. En bij het opentrekken van al die deurtjes bedenk ik me hoe zonde het eigenlijk is dat je 2 ton moet neertellen voor een immobiel stenen hok, terwijl je voor een kwart van de prijs ook al zo mooi kan wonen. De 4,5 meter aan vernuftigheid blijft je verbazen. Het heeft eigenlijk alles wat je nodig hebt: een goed bed (alles went, maar niks slaapt zo lekker als een Fendt), een aanrechtje waar je water kan koken en borrelhapjes snijden, een gezellige zithoek, en een overdaad aan diverste kastjes en vakjes. Zelfs een toilet en optuthoekje zitten er in. Ok, een douche moet je missen, en er is niet veel ruimte om visite te ontvangen, maar je geniet wel meer van het buitenleven. En als de buren je niet bevallen, is het ook een stuk makkelijker om te verkassen. Ja dan ga ik toch wel weer met andere ogen naar m’n huissie kijken, wat veel groter is, maar ook minder efficiënt. Alhoewel, die middag werd het wel weer iets beter, want de gordijnen werden opgehangen. Eindelijk, na maanden wachten en niet nagekomen afspraken, was er nu dan eindelijk een mannetje die ze op kwam hangen. Dikke blauwe gordijnen aan zwarte rails. Ik had al een hele lijst met klusjes om te doen, terwijl hij bezig zou zijn, maar met een klein uurtje was ie alweer klaar *smiley met opengesperde ogen* dus ik heb 2 maanden zitten wachten op amper een uurtje werk?! *smiley die begint te stampvoeten* om dan vervolgens te zien dat er nog steeds licht onder de gordijnen vandaan komt *smiley die staat te schuimbekken* Na veel gezucht en gesteun ben ik dan toch maar akkoord gegaan met het hele gebeuren. Nog even pinnen en… ow, het handige mobiele pinapparaat doet het niet? Niet alleen de service rammelt, ook de ondersteunende techniek *smiley die grinnikt in z’n vuistje* En of dat nog niet genoeg was, bleek de service bus ook nog eens zonder stroom te staan. In al m’n beleefdheid heb ik toen de Kadett maar tevoorschijn getoverd om de beste man (en zijn bus) een beetje stroom te geven. Gelukkig was het een technische snuiter, en kwam ie er na veel zoeken achter dat de accu onder de stoel zit. Weer wat geleerd. Gelukkig werd de dag wel leuk afgesloten. Toen ik na het eten het aanrecht ging opruimen, kwam ik in de bijkeuken een mini-gekkootje tegen. Zo lief! Vorige week zat er ook al eentje in de tuin, verstopt in het oerwoud van onkruid, en nu was er dus eentje naar binnen gekropen. Omdat ie al richting de deur aan het kruipen was, heb ik em maar even geholpen. En te eten gegeven. Zouden mini-gekko’s ook avocado eten?

Dinsdag was het heerlijk wakker worden achter de gordijnen. Die verduisteren, ondanks de streep licht aan de onderkant, toch beter dan vuilniszakken. En daarna, ja snoes, was het tijd om aan het werk te gaan. Maar niet met jou. In de wandelgangen hoorde ik al iets van wat je had meegemaakt tijdens mijn vakantie. Na een akkefietje met een collega werd jij met een zere neus en een lui oog het pad op gereden. Ik hoopte dat het een kwestie was van nieuw tupperware er op en weer door, maar helaas, de schade bleek meer dan alleen cosmetisch. Je stond zelfs niet eens meer in de garage, maar bij een serieus ijzerbewerkers bedrijf *smiley met opengesperde ogen* nee toch? Hoe ernstig zal het zijn? En zal de hond het hebben overleefd? Nouja, eerst maar eens een dagje met een andere auto rijden. Om me te troosten had de planner me op een handgeschakelde auto gezet. Het is een van de laatste 10X8en in het bedrijf waar nog een koppelingspedaal in zit. Er staat al ruim 4 ton op de teller, er zit wat speling in de stoel, en ook schakelt ie niet zo superstrak meer, maar wat is het een waanzinnige bak. Om het feest compleet te maken, had de planner ook een klusje met wat offroad stuurwerk voor me gevonden. Geweldig, al schakelend de zandbaan door. Ja snoes, jij ken dat ook, dat weet ik. Maar bij jou is het een tikje tegen de flipper onder het stuur. Nu was het weer ouderwets gas geven, het juiste moment afwachten en dan razendsnel de koppeling intrappen en de pook van het ene slot naar het andere duwen. Heerlijk om zo met een machine te kunnen werken. Het spijt me snoes, maar dat heb ik stiekem wel gemist.

Woensdag mocht ik met dezelfde schakelauto op pad. Behalve een versnellingspook, heeft ie ook een stalen bak, en daarom mocht ik puin rijden. Het was een efficiënte dag, met een vracht korrel naar het werk in Anna Paulowna Blanca, om daar een vracht puin te laden voor Den Helder, waar meteen een vracht zand geladen kon worden om weer te kiepen naast de bult puin die we dan weer konden opladen. Het zou om 2 rondjes gaan, maar uiteindelijk bleken ze zoveel zand nodig te hebben, dat de dag daar werd vol gemaakt. Op het nieuws hoorde ik nog iets over meldingen die worden gedaan, van mishandelde dieren. Veel burgers maken melding van boerderijdieren (schapen, varkens, koeien, paarden) die het slecht hebben, die te weinig te eten krijgen, die in de prut staan, die zielig uit hun ogen kijken. Terwijl er maar een handjevol meldingen van veeartsen komt. Ik heb wel eens wat ‘klachten’ van burgers gehoord, en ik snap het wel. Je heb ze vast wel eens gezien, die hele dikke koeien, die zo traag door het land heen banjeren. Er zijn wel eens mensen geweest die bij een boer aanbelden, omdat z’n dikbillen ziek waren. Lief dat jullie zo bezorgd zijn, maar als een dikbil in het land ligt te knorren, dan is ie aan het genieten, een zieke koe ziet er anders uit. En dan nog die mensen die de boer aanklampten die z’n schapen stond te voeren. De schapen stonden op een landje langs de rand van het dorp, en met enige regelmaat werd er al gebeld dat er een schaap kreupel liep. Maar nu was het helemaal paniek, want er werd een vreselijk strenge winter voorspeld. Dan gaan de schapen toch wel naar binnen? Je kan ze toch niet in de sneeuw en de kou en de narigheid laten staan? Ze krijgen toch wel een dekje op? *smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* ja, alle schapen krijgen een wollen dekje om. De boerin zit al de hele zomer te breien *smiley die diep zucht* Wat ook misdadig schijnt te zijn, is het noemen van snelheidscontroles op de radio. Daardoor worden minder mensen geflitst, gaan ze soms zomaar op de rem staan, en het bevordert de veiligheid niet. Wat ook misdadig is, is het te hard rijden in de bebouwde kom. Nee, netjes is het niet, maar soms kan je niet anders, wanneer je word uitgedaagd. Het ene rondje was er een scooter die me probeerde in te halen (sinds wanneer mogen die 60? Welke memo heb ik gemist?), het andere rondje was er een Ford Transit, die over een doorgetrokken streep langszij kwam. Om vervolgens bij het bordje ‘einde bebouwde kom’ het gas los te laten *smiley die achter z’n oor krabt* nouja, mischien zat ie meer met z’n gedachten bij een bankoverval dan bij de weg.

Donderdag was gronddag. Bij het grote computergebouw in het drukste gebied van Middenmeer, de gemeente Agriport, konden we grond laden, wat naar de andere kant van de provincie ging, Warmenhuizen. Een mooi dagje binnendoor rijden, de snelweg zagen we alleen wanneer we die overstaken. Kon ik lekker genieten van het uitzicht. Overal waren de boertjes al druk bezig. Terwijl moeder de vrouw aan de keukentafel de wollen dekjes voor de schapen zat te breien, zaten vaders, zonen, opa’s en hier en daar een vriendin in de trekker. Het ene stuk was net gemaaid, op het andere stuk was een trekker aan het opwiersen, het was een drukte van belang in de agrarische wereld. En ook op de weg. Ja tijd genoeg om van het uitzicht te genieten, wanneer je achter een trekker rijd. Kon ik in gedachten rustig een vergelijkend warenonderzoek doen. Ja snoes, jouw dolby surround soundsystem klinkt wat beter. Dan merk je wel dat ze bij Bang en Olufsen de laatste paar jaar grote stappen hebben gezet in het maken van goed geluid. En wat jij gelukkig niet heb, is dat rammeltje in de deur wanneer je stil staat. Ik had mezelf al na een paar verkeerslichten aangewend om het raam op een klein kiertje te doen, dan rammelt het niet, maar dat gaat dan wel weer ruizen als je het raam vergeet dicht te doen *smiley die door z’n blonde haar strijkt* Ja er zit zo hier en daar wat ruimte en speling op. En er zit niet zo’n handige kist tussen de stoelen die m’n tas vasthoud in de bochten. Maar wat rijd het heerlijk. Je hand valt vanaf het stuur zo op de versnellingspook (niet te hard laten vallen) en wanneer je een beetje bent gewend aan de ruimte die er op zit, kun je nog redelijk trefzeker schakelen. De linkervoet en rechterhand lijken wel een telepathisch lijntje met elkaar te hebben, zo vloeiend werken ze samen. Ok, een BVO’tje drinken wanneer je bij de loswal weg rijd, is een uitdaging. Maar dat ik de radio kan bedienen tijdens het rechts afslaan of achteruit rijden, of het uitblijven van een piepertje wanneer je de gordel afdoet als je het werk op rijd, dat maakt een hoop goed. Sorry snoes, niet jaloers worden.

Vrijdag begon met zand naar hetzelfde offroad klusje van dinsdag. Alleen hoefden we nu niet meer offroad te rijden. Een klein stukje het gras in, naast de stelconplaten, was al genoeg. En daarna met een schep de bak in, om de zandresten eruit te scheppen. Gister plakkerige grond gereden, ja dan krijg je zulke souvenirs. Ok, 1-0 voor de gladde bak met anti-aanplaklaag. Daarna een bootje leegrijden. De meesten vinden het vreselijk, zeker met een schakelauto, al dat gestamp op die pedalen. Maar eerlijk gezegd vond ik het heerlijk. Ik zat een stuk actiever in de auto (en met actiever bedoel ik niet actiever met wordfeud) en het rollen onder de trechter door ging ook een stuk soepeler. Niet meer wachten tot de automaat de koppeling loslaat, of dat ie in z’n Neutraal schiet, omdat je het knopje te snel naar de manouvreerstand heb gedraaid. Nee, gewoon koppeling op laten komen, en rollen. Ondertussen lekker naar de Mix Marathon op Slam FM luisteren. En tussendoor een beetje naar het nieuws. De ouders van jongeren die naar het buitenland zijn gegaan om voor IS te vechten, gaan de overheid aanklagen. De staat had namelijk de paspoorten moeten afpakken en de jongeren tegen moeten houden. Wacht even… Dus ouders die weinig tot geen invloed meer hebben op kun kinderen, die het tijdens de opvoeding niet is gelukt om hun kinderen zelfvertrouwen en eigenwaarde te laten krijgen, die houden nu de overheid ervoor verantwoordelijk dat hun kinderen naar hun buitenland gaan om zich aan te sluiten bij een bepaalde groepering, omdat die kinderen ergens bij willen horen en niet het gevoel hebben dat ze bij hun ouders thuis ‘thuis’ zijn. Juist… *smiley die aan z’n kin krabt* Dus volgende week komen de ouders van minderjarige comazuipers in opstand tegen de regering, omdat die niet meer moeite neemt om jongeren van de drank af te houden? En daarna komen de ouders van schoolverlaters, die zelf niet doorhadden dat hun kind al een tijdje aan het spijbelen was en niet lekker in z’n vel zat op die school, om de overheid te vragen waarom ze niet meer moeite hebben gedaan om hun zoon of dochter op school te houden? En daarna? De ouders van jongeren die dronken in de auto stappen en zichzelf tegen een boom rijden, om de politie onder druk te zetten dat ze vaker alcoholcontroles moeten doen, en jongeren vaker aan de kant moeten zetten? Beetje omgekeerde wereld lijkt me. Nee, jongeren nemen die keuzes niet bij hun volle verstand, omdat het brein van jongeren nog niet zover is ontwikkeld dat ze de consequenties op de langere termijn kunnen inschatten. Daar komt bij dat ze ook gevoelig zijn voor groepsdruk. Mensen zijn voorgeprogrammeerd om ergens bij te willen horen, omdat mensen vroeger (toen we nog in grotten woonden) niet in hun eentje konden overleven. Daarom doen jongeren stoere (en niet zo slimme) dingen, om bij de groep te kunnen horen, om aanzien te krijgen binnen de groep. Ook al is het een groep foute vrienden, volgens de ouders. Moet je dan de overheid de schuld geven dat ze je kind niet tegenhouden wanneer die naar het buitenland vertrekt om daar ‘bij de groep’ te horen? Of moet je hier een les uit trekken, en bij je andere kinderen/neven/nichten/buurkinderen beter opletten en meer praten? Nee ik zeg niet dat de ouders het fout hebben gedaan, ze hebben ongetwijfeld alles gedaan wat in hun ogen het beste was. Maar helaas is dat niet altijd wat voor de kinderen het beste zou zijn.

Die avond was het tijd voor gezelliger praat. Ook mijn vader is zo’n boer die op het moment druk is met grassen. Nee mijn moeder maakt geen wollen dekentjes voor de schapen, die is te druk met koken voor iedereen die komt helpen met grassen. Terwijl de verreiker over de kuil reed om de juiste verdichting te krijgen, en de jongeren de kantjes eraf harkten, deed vaders z’n best om de duffe toeristen te ontwijken op het smalle boerenweggetje. Er is ruimte genoeg om mekaar te passeren, zonder dat een van beiden het smalle slootkantje in moet, maar als ze het presteren om de oprit van de camping uit te rijden, zonder even te wachten op die trekker, die vervolgens vol in de ankers moet om niet over de motorkap heen te rijden, dan ga je vanzelf wel een beetje een hekel krijgen aan dat simpele toeristenvolk. Ja we hebben vakantie, dus nee we kijken niet verder dan de motorkap. Oew een trekker! Paniek! *smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* *smiley die diep zucht* Ja, het word nu ook al donker, het feest is over, morgen weer verder.

Zaterdag begon met regen, gelukkig was het niet veel. En na het ontbijt begon het gras al een klein beetje te drogen in het windje. Tijd om de rest naar binnen te halen. Gelukkig was het niet zo zonnig, en waren er weinig toeristen die op de fiest stapten, kon er mooi doorgereden worden. Sterker nog, voor we er erg in hadden, was het gras al van het land, en niet veel later lag ook het plastic op de kuil, met een hele rij zandzakken en autobanden om de boel vast te houden. Vele handen (en een paar machines) maken licht werk. Zo licht dat we te vroeg waren voor de lunch. Overweldigd door de vrije middag die nu nog voor ons lag, werd er nog wat gestudderd op het erf, schuurtje geveegd, draadjes aangesloten, katten geaaid, kippen gevoerd, dat soort dingen. En dan naar huis, om het gras uit de kleren te kloppen en voor de tv te gaan zitten. We kregen namelijk een tip dat een familielid op tv zou komen, bij het nieuws- en actualiteitenprogramma 1 Vandaag, op NPO 1. Wat is het actuele nieuws dan? De overheid is boos! Dit keer omdat ze er al na een jaar of 5 achter komen dat hun idee over de korting op belasting voor zuinigere auto’s niet klopt. De laatste paar jaar zijn er veel zogenaamde ‘stekkerhybrides’ op de markt gekomen, en daarmee is de boel nogal uit z’n verband getrokken.

Een hybride auto is een auto die op 2 manier kan worden aangedreven, in de praktijk zijn dat vaak auto’s met een verbrandingsmotor en een elektromotor. Bij lage snelheden rijd de auto dan op de elektromotor, en wanneer de accu’s leeg beginnen te raken, slaat de verbrandingsmotor aan, om de accus’s bij te vullen. Leuk idee, maar je blijft afhankelijk van een verbrandingsmotor, en dus stoot je nog steeds uitlaatgassen uit, heb je olie nodig, en is er weinig voordeel ten opzichte van de ‘gewone’ auto. De stekkerhybride, of PHEV, wat staat voor Plugin Hybrid Electricle Vehicle, is een doorontwikkeling. Doordat je de auto aan kunt sluiten op het stopcontact, en zo de accu’s bij kunt laden, heb je dus geen verbrandingsmotor nodig om de accu’s op te laden, waardoor de uitstoot en de behoefte aan olie minder word. Er zit echter nog wel een verbrandingsmotor in de auto, die net als bij de hybride-zonder-stekker de accu’s oplaad wanneer die leeg beginnen te raken. In de theorie, en volgens de totaal ongeschikte maar toch nog steeds gebruikte NEDC meetcyclus, is een stekkerhybride zuiniger en dus beter voor het milieu dan een ‘gewone’ auto. De overheid zag die cijfers ook, en dacht “wij willen een schoner klimaat, laten we die auto’s maar wat gaan sponsoren.” Op zich niks mis mee. Electrische auto’s en (stekker)hybrides zijn door de nieuwe en dus ingewikkeldere techniek, en door de grote hoeveelheid accu’s, duurder dan ‘gewone’ auto’s. Dus zou je zo op de markt brengen, dan zou niemand zo’n auto kopen. Tenzij je een moderne hippie bent die toevallig veel geld heeft.
Een subsidie dus. Rijd je zo’n auto van de zaak, dan word er een lager percentage aan bijtelling gerekend. En koop je zo’n auto zelf, dan betaal je geen wegenbelasting. Voor ZZP’ers zijn er dan ook nog wat subsidies en belastingvoordeeltjes, waardoor zo’n auto na een paar jaar een stuk goedkoper kan zijn (en dat goedkoper gaat met tienduizenden euro’s tegelijk) dan een vergelijkbare auto die geen elektromotor heeft.

In de praktijk blijkt echter dat de auto niet zo zuinig is als volgens de NEDC cyclus werd gezegd. Tot zover geen verrassing. Iedereen die wel eens een autoboekie heeft gelezen, die weet dat. In de praktijk komt het maar weinig voor dat je met je auto op een rollenbank staat, in een ruimte zonder tegenwind, en je van 0 naar 50 km/h accelereert in 30 seconden tijd. Maar er is nog meer ergernis, want er schijnen ook een hoop mensen te zijn die hun stekkerhybride niet opladen aan het stopcontact, en dus met relatief zware auto gewoon op brandstof rijden, en daar vervolgens wel allerlei financiële voordeeltjes uit halen.

Om een inmiddels lang verhaal wat af te ronden: de overheid heeft zo’n 5 miljard aan subsidies en kortingen weggegeven, waar ze in de praktijk weinig van terug zien. Ik vind dat de overheid niet moet zeuren, ga eerst maar eens kijken hoeveel meer brandstofaccijns er is binnengekomen, doordat al die mensen niet-electrisch rijden.
Betekent dit het einde van de (half)electrische auto? Ik hoop het niet. Sterker nog: ik hoop dat alle forenzen die 5 dagen zo’n 30 kilometer naar hun werk rijden, een electrische auto kopen. Hoe meer mensen electrisch rijden, hoe meer fossiele brandstoffen er overblijven voor mijn bijna-klassieke Opel Kadett met ouderwetse verbrandingsmotor. Er zit namelijk wel degelijk toekomst in electriciteit in het verkeer, vergeet niet dat die auto’s op lange termijn een stuk goedkoper zijn, niet alleen omdat je geen benzine of diesel hoeft te tanken, maar er hoeft ook geen olie en koelvloeistof in, er is geen distributieriem of -ketting die om de zoveel kilometer vervangen moet worden, het enigste onderhoud is af en toe nieuwe banden. Zelfs de remmen gaan langer mee, omdat je de remmende werking van de dynamo gebruikt.

Pff jeetje, ik schrik er zelf een beetje van hoe lang dit verhaal is geworden. Nu eerst maar eens ontbijten en dan lekker ouderwets een rondje toeren, inclusief tankstop en herrie uit de uitlaat.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *