Geachte Shirley, zondag had het nog heel wat voeten in de aarde, voordat het getypte stukje onlijn stond. Niet alleen Jehova’s voeten, maar ook voeten gehuld in motorrijlaarzen. Die lagen op tafel terwijl we de finale van Le Mans keken. Geweldige show, geweldige techniek, allemaal mogelijk gemaakt door mensen die al dan niet door God zijn geschapen. Hmm nu ik erover nadenk, mischien had ik de Jehova’s ook uit moeten nodigen *smiley die aan z’n kin krabt* Ach, zoals de commentator aan het einde van elke zin zei, “ook dit is Le Mans.” Dat de visite na de finale (“hoe laat is het eigenlijk?” “Ik denk zo rond 3 uur.” “He? Waar zie jij een klok hangen?”) vertrok, en vervolgens werd afgelost door de volgende lichting visite, tja, ook dat is Le Mans *smiley die serieus in de camera kijkt*
Maandag reden we het zand in, in de achtertuin van de camping bij Callantseye, waar ik een paar weken geleden nog vertoefde. Terwijl de machinist jouw rugzakje volschepte, kon ik mooi kijken naar de nieuwe chalets die daar werden geplaatst. De ophokplicht bij kippen is niks vergeleken met de hokjes die daar worden verhuurd als ‘luxe chalet’, maar he, ook dat *smiley die naar de camera wijst* is Le Mans! Die hele dag waren we zanderige grondsubstantie aan het rijden naar een nieuwe weg. Of eigenlijk een bestaande weg die word opgeknapt. Vorige week waren we ook een weg aan het opknappen, die word nog een keer zo breed, maar deze weg word vanwege de veiligheid volgeplempt met rotondes. Maar rotondes of niet, ik kwam evengoed 2 keer te laat voor de schaft. Vorige week zat ik nog in een keet die bijna uit z’n voegen barstte van de feromonen, nu vond ik mezelf terug met een koppie thee in m’n hand en de bedrijfspoes op m’n schoot. Ach, het kan slechter verkeren.
Dinsdag reden we hetzelfde rondje. Blijkbaar word er mooi weer voorspeld, want er werd een hoop gemaaid. Mooi om te kijken hoe het gras er bij de buren bij ligt. En daar was ook genoeg tijd voor, want zo nu en dan reden we in het kielzog van zo’n boertje. Ach of je nu netjes 50 rijd, of zo rond de 40 schommelt, het maakt weinig uit op zo’n rondje. Kon ik mooi een beetje naar de radio luisteren, waar ze het hadden over de man-vrouw-verschillen. Terwijl de regering zit te dubben of het geslacht nog wel in het paspoort moet staan, of dat het gewoon vervangen moet worden door ‘X’, pleit de medische sector juist voor het verder onderzoeken van de verschillen tussen mannen en vrouwen. Niet alleen zijn er overduidelijke uiterlijke verschillen, ook zijn er intern nogal wat verschillen waardoor de medicijnen bij mannen een andere reactie kunnen hebben dan bij vrouwen. Hoewel de meeste medicijnen (anticonceptie en viagra niet meegeteld) zijn ontwikkeld voor het geslacht ‘X’, bestaat het grootste gedeelte van de testpersonen uit mannen. Het zou niet verkeerd zijn als er wat meer medicijnen worden uitgetest op vrouwen, mischien moet ik mezelf ook eens opgeven voor de wetenschap, zat ik te denken, terwijl de mannen in de keet in een discussie verwikkeld raakten over versnellingsbakken. Zei ik gister nog dat ik die gespierde, ietwat bezwete, borstharige mannenlijven miste in de keet, nu zou ik dat graag weer omruilen voor een lege kantine met een boekie op tafel en een poes op schoot. De verhitte discussie escaleerde bijna tot een serieuze ruzie. Over Volvo versnellingsbakken notabene! *smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* en we rijden geeneens Volvo’s op de zaak!
Woensdag reden we weer hetzelfde rondje. Keken we naar hetzelfde gemaaide land waar boertjes druk bezig waren en katten onverstoord door het gemaaide gras slopen, op zoek naar muizen die zich niet meer konden verstoppen in het korte gras. Er was een hoop nieuws op de radio. Katja Schuurman heeft, een paar maanden na de scheiding, een nieuwe vlam gevonden *smiley die klapt* hij is chefkok van beroep *smiley die een staande ovatie doen* en halverwege de 20 *smileys die op tafel staan te juichen* Katja, je bent geweldig *smiley die een kushandje doet* elke vrouw zou een kerel van in de 20 moeten hebben als rebound. Helaas voelde ik me wel een beetje oud toen ik het nieuwe nummer van Kleine Uk en Fleksie Fluks hoorde. Het heet Drank en Drugs, en, verrassend genoeg, word het gezongen door 2 gozers die daar waarschijnlijk kort voor de opnames nog wat van hebben gebruikt. Je staat voor de spiegel, want je wilt wat verdienen? *smiley met verbaasde blik in z’n ogen* als je wat wilt verdienen, ga je het land in om sla te planten, of in een schuur aan de lopende band bollen pellen, dat maak je jezelf een stuk nuttiger dan wanneer je alle tieners probeert aan te praten dat ze “JAAAHH” moeten zeggen tegen MDMA. Snuiters, serieus, zelfs als m’n moeder Stiflers Mom zou zijn, dan nog zou ik haar niet aan jullie verhuren voor sex. Van pure frustatie wilde ik een sigaartje in de fik steken, maar toen hoorde ik dat ze rokers nu ook van de terrassen willen bannen *smiley die begint te schuimbekken* eerst worden rokers verbannen van de binnenkant van horeca gelegenheden, en straks mogen ze ook niet meer buiten zitten? Met witte knokkels aan het stuurde, dirigeerde ik jou aan het einde van de dag nog even richting het land van de Vikingen. Het geruis van de Waddenzee op de achtergrond, of waren dat de kloppende aders in m’n nek? Ach na zo’n heerlijk ritje uitwaaien was ik weer helemaal tot rust gekomen, en had ik het besluit genomen, dat wanneer rokers worden verbannen van terrassen, ik gezellig naast het terras ga roken. Met de wind in de rug en een Brandaris op m’n lip geplakt. Want ook dat *smiley die met veel drama met de microfoon staat te zwaaien* is Le Mans!
“We zijn aangekomen hoor! Het uitzicht vanaf het balkon is vooral donker, we gaan nu eerst een tijdje van het bed genieten. Doeidoei” dat werd donderdag door een aantal mensen niet verstuurd, terwijl er thuis mensen met de telefoon naast het kussen lagen te slapen, wachtend op zo’n berichtje. In de afgelopen nacht was er in Portugal een touringcar verongelukt, waarbij een aantal Nederlandse toeristen waren betrokken. 3 Mensen hebben het ongeluk niet overleefd. De hele ochtend werd er over gepraat op het nieuws, tot uiteindelijk de juiste aantallen bekend waren, en dat het allemaal Nederlanders waren, en dat er een hulpteam onderweg was, en dat de Portugese chauffeur in het ziekenhuis lag, maar nog niet erg aanspreekbaar was. Rondjes rijdend tussen de grijze en grauwe gebouwen op het Tata terrein, leek het wel een erg mistroostige dag te gaan worden. Op 2 locaties lag een bult puin, de ene bult was grof, de andere fijn. De machinist had in gedachten om eerst de ene bult weg te rijden, en daarna aan de andere te beginnen. Helaas voor hem waren er 2 auto’s met stalen bak, en 2 auto’s met aluminium bak naar het werk gestuurd, dus moest ie na 2 auto’s te hebben geladen, weer naar de andere bult toe rijden. Wat de planner waarschijnlijk niet van de uitvoerder had gehoord, was dat die bulten zo’n 10 minuten rijden uit elkaar lagen. Het komt erop neer, dat we die dag genoeg tijd van de rust hebben kunnen genieten. Erg leuk om naar de radio te luisteren was het niet. Niet alleen kwam het busongeluk veel ter sprake, ook waren er wat plannen van de overheid over de belastingen uitgelekt. Ze willen de BTW verhogen van 6% naar 21% (voedsel, konijnenvoer en condooms uitgezonderd) en de belasting op arbeid gaat dan omlaag. De radioDJ’s en economen buitelden over elkaar heen om te zeggen hoe slecht dit is voor de economie. Slecht? Ach het zijn voorstellen, laten we rustig afwachten.
Vrijdag konden we het stof van Tata van ons afschudden, toen we het stoffige zand inreden bij Callantseye. Nieuwe dag, nieuwe kansen, eens zien hoe vaak we nu voor een open brug of achter een trekker terecht zouden komen. Waar we een paar dagen terug nog op een bultje, net van de weg af moesten storten, daar hadden ze nu de kraan weggehaald. Die stond plots een stukje verderop, om een sloot dicht te gooien. Lekker, toch weer een beetje variatie in het rondje. Terwijl de economen, politici en andere mensen op de radio nog steeds bezig waren met boos praten over het nieuwe belastingstelsel, bleek dat de overheid dankbaar gebruik had gemaakt van die afleiding, om een nieuwe auto-belastingstelsel te introduceren. In de komende jaren willen ze de BPM op nieuwe auto’s gaan afbouwen, er gaat wat gebeuren met de importkosten, en er was vooral veel aandacht voor de bijtellingsregeling (mischien moet ik wat minder vaak naar zakelijke zenders luisteren). Nu zijn er nog 4 categorieën: afhankelijk van de uitstoot van je auto, kom je in een bepaalde categorie uit. Voor electrische auto’s betaal je de minste bijtelling (4% dacht ik), plugin hybrides en echt heel heel zuinige auto’s vallen in de iets duurdere categorie (volgens mij ging het dan naar 7%), zuinige uitvoeringen van modale auto’s, die op speciale banden staan en dichtgeplakte grilles hebben, worden dan weer iets duurder (14%) en vervolgens krijg je de rest van het wagenpark (25%). Een goede prikkel om een zuinige auto te kopen, zou je zeggen. Alleen was er nogal wat marktverstoring, omdat het ene jaar een bepaald type auto erg populair was, die het jaar erop, na het wat verder aanschroeven van de emissie-eisen, amper nog werd verkocht. Niet echt een werkbare situatie voor de dealers. Het ene jaar is een auto niet aan te slepen, het jaar erop raak je em aan de straatstenen niet kwijt. En wanneer de leasetermijn afloopt, blijkt de restwaarde ook behoorlijk lager te zijn, omdat de markt opeens word overspoeld met auto’s van dat merk, dat type, allemaal in diezelfde uitvoering, en ook nagenoeg allemaal zwart. Nu heeft de overheid besloten: we gaan naar 2 tarieven. De electrische auto’s kosten dan nog maar 4% in de bijtelling (behalve wanneer je auto duurder is dan 50.000 eipo, alles boven die grens word zwaarder belast, in de wandelgangen werd dat al de Teslatax genoemd) en de rest van de auto’s komt op 21 of 22%, dat is iets achter de komma, moet nog even nagerekend worden. Verkopers van plugin hybrides en mensen van de groene partijen hadden de tranen in de ogen staan. De prikkel om een (zogenaamd) zuinige auto te kiezen is weg. De doelstelling van 200.000 electische auto’s in 2020? Die moet bijgesteld worden naar amper 100.000. Ondertussen zat ik te juichen in m’n tuigje. Nu bijna alle auto’s in dezelfde bijtellingscategorie vallen, kunnen mensen eindelijk weer zelf kiezen, dus komt er meer differentiatie op de weg. En bedrijven gaan hun personeel dan evengoed wel aansporen om een zuinige uitvoering te kiezen. Dit keer alleen niet de uitvoering die op papier het zuinigst is, maar in de praktijk, want die cijfers kunnen ze elke maand terug zien, dus daar gaat straks veel meer op gelet worden.
Met mijn voorspellende uitspraken van de vrijdag nog in gedachten, fietste ik zaterdag naar de supermarkt. Gezellig met de helft van het dorp tegelijk boodschappen doen, om daarna snel naar m’n ouders toe te vluchten. Die willen graag barbecueën met de familie, en dus moet het erf nog even opgeruimd. En de schuur, voor het geval het regent en iedereen binnen wil zitten. Ja het was een drukte van belang, maar gelukkig werd dat beloond met een bordje vol spare ribs, aardappeltjes en een maiskolf. Om alvast voor te bereiden op vandaag. Want dan bestaat het menu ook grotendeels uit dode beesten met saus, en een beetje konijnenvoer. Alhoewel het weer nog niet echt lijkt te willen meewerken, maar goed, alles wat nu miezert, dat valt vanmiddag niet.
Hopelijk word het een fijne zonnigdag, dan kunnen we helemaal uitgerust en met het buikie nog vol weer aan de gang maandag.
