Maandag 20 september 2021 word ik wakker in het helaas niet al te schone Sporthotel. De teller van de reis staat inmiddels op vijf landen en zeven grensovergangen, dus daar kunnen nog wel een paar bij vandaag. Exact een week na mijn eerste keer in Spanje is het tijd voor mijn eerste keer Italië bijvoorbeeld. Daar bezoek ik in een dorpje buiten Bozen (Bolsano) een privé-collectie oldtimers en sportwagens, Garage 61. De route via de Brennerpas is adembenemend. Ze hebben het we eens over de Italiaanse zon, maar de zon voelt aan de andere kant van die tunnel, waar het ineens Italië is, écht anders aan. Heel apart. Het is overigens beide gewoon Tirol. Na dat bezoek vooral kilometers gevreten: het hotel waar ik dit in de avond typ was al gereserveerd. In Bratislava… Tsja. Ter compensatie is het museum van morgen op loopafstand en blijf ik een paar dagen in dit hotel. Bratislava ligt helemaal in een hoekje van Slowakije dus ik ga de komende dagen alsnog allemaal grenzen over!
Het beloofde uitzicht uit het Sporthotel was vooral op het privégebouw van de eigenaren.
Omdat ik me wél aan mijn beloftes probeer te houden, een foto van het hotel in kwestie.
Smalspoorbaan zigzagt door het dorp.
Tirol. Dat zie jij zelf ook wel, maar de Google-scrollbot nu ook.
Over de Brennerpas rijden eist zijn tol.
Steyr! <3
Land zes, grens acht: Italië.
Wow.
Scania P met hengel.
Wow.
Pauze.
Wow.
Weer eens met de neus in de boter: Garage 61 zit naast een betoncentrale.
Preview van het museum, die uiteraard een eigen artikel krijgt.
MB Arocs.
Scania P320.
Fendt.
Ferrai-rode Lotus.
Wow.
Terug Oostenrijk in, grensovergang nummertje negen.
Wow.
Volvo FM van de vierde generatie met een paar extra kabouterassen en een bruggeninspectieapparaat. Vergelijkbaar met die van de Steyr hier boven, maar een paar slagen groter.
Wow.
Gerben Buiter heeft twee van zijn trucks aan Steiner verkocht. Deze haalde ik toevallig in op de Brenner Autobahn. Dat wordt een oogstblog!
VW T4 met aparte achterklep.
Ganz Toll.
Het Oostenrijkse Rode Kruis zoekt medewerkers, als welkomstbonus krijg je een mooie jas.
Niet alles bij Silo Melmer heeft special paint, zo bewijst deze FFB aanhangwagen.
Ich bin kein Mistkübel (jij toch ook niet?).
Niet alles bij Silo Melmer heeft special paint, zo bewijst deze FFB oplegger.
Omdat er in Oostenrijk geen fatsoenlijke Oost-West-verbindingen zijn (iets met bergen denk ik, of iets met dat die Autobahn-dictator het verschil tussen Duitsland en Oostenrijk niet goed kende, ik ben er niet helemaal uit) krijg ik ineens vrij onverwacht grens tien voor de kiezen. Gelukkig alsnog niet via München, geen zin in files.
Scania G450.
Grens elf, voor de vierde keer Oostenrijk in. Je moet er toch niet aan denken dat ik dan al die keren uren in de rij had moeten staan voor een stempel in mijn paspoort en een rubber handschoen in mijn sluitspier. Lang leve open grenzen!
Wow.
Mussche met een Fellinger oplegger.
Nieuwe MAN TGL’s vers uit de (tegenwoordig weer zelfstandige, maar ze blijven wel voor MAN bouwen) Steyr-fabriek.
Hasta la Vista.
Dubbele portie special paint.
Transformers.
Wenen.
Jullie zullen me op mijn woord moeten geloven dat dit de grensovergang (nummer 12) bij Berg naar Slowakije (land zeven) is…
Dit keer niet in Hotel Tatra (misschien later deze week wel bij een naamgenoot)
Wel in Hotel Max Inn. Nu zal de meeste mensen de hotelfoto’s niks boeien natuurlijk, maar er is een kans dat ik mijn moeder en/of mijn vrouw dwing deze reeks te bekijken. Hebben zij ook wat leuks om te zien. Het raam waar het licht brand, boven de ingang, is mijn kamer, nummer 204.
Goed uitzicht. Een ietwat armieterige Fabia past hier in ieder geval perfect in het straatbeeld!
Hopelijk heb je alle wow’s hier boven op de Owen Wilson manier uitgesproken in je hoofd. Zo nee, filmpje hier onder kijken, naar boven scrollen en opnieuw beginnen.
Ik ga in bad. Tot morgen!
 – I – D- Bratislava (SK)){kind=link}
No Responses