De Superbus van Wubbo Ockels was een alternatief voor de Zuiderzeelijn

De in 2014 veel te jong overleden Wubbo Ockels kennen we als de eerste Nederlandse astronaut, maar ook op aarde heeft hij veel mooie dingen gedaan. Zijn bekendste project is misschien wel deze Superbus, samen met de TU Delft ontwikkeld. Deze bus zou op speciale verwarmde betonnen busbanen met 250 kilometer per uur tussen steden moeten rijden, in de stad zelf zou hij zich dan als reguliere bus verplaatsen. De bus is natuurlijk een stuk kleiner dan een trein, maar toch zou er geen capaciteitsprobleem hoeven zijn: ondanks de hoge snelheid was het plan dat de bussen met zes seconden verschil achter elkaar aan zouden gaan rijden.

Bij de plannen voor de Zuiderzeelijn, een hoogwaardige openbaar vervoer route die Emmeloord, Drachten, Heerenveen en Groningen eindelijk fatsoenlijk met de randstad moet verbinden, werd de Superbus ook als mogelijke variant beschouwd, naast een magneetzweefbaan en een reguliere spoorverbinding. Hij had hier, door gebrek aan toiletten en rolstoelplaatsen niet de beste papieren. Uiteindelijk zijn de enige dingen die anno 2022 op dit traject liggen een heleboel verbroken beloften van politici. Ach, what else is new…

Het prototype had bij de Olympische Spelen van Beijing in 2008 getoond moeten worden. Dat is helaas niet gelukt, dat werd september 2010 op de IAA, waar bijgaande foto’s ook gemaakt zijn. In diezelfde maand werden ook de eerste proefritten in Nederland (op een afgesloten terrein) gereden. In 2012 kreeg het prototype haar kenteken (BZ-XG-15), het plan was dat de superbussen in 2015 in gebruik zouden worden genomen. Maar je hebt het gemerkt (of juist niet), dat is helaas niet gebeurd. De bus heeft een tijd in een loods van TU Delft gestaan, daarna was hij te bewonderen bij het museum bij vliegveld Lelystad. Sinds eind 2020 staat hij in het Nederlands Transport Museum in Nieuw-Vennep.