[video] Beste Babette (deel 51) geboeide vrouwen in een oude VW Golf



Beste Babette, maandag begon niet helemaal topfit. Het was een slechte nacht geweest met de warmte en de muggen. Gelukkig hoefden we niet heel vroeg op pad en hadden we een bekend ritje. Net als vrijdag mochten we weer grond rijden van Heerhugowaard naar Bergen, via de brug met de gewichtsbeperking. Omdat ik met die drukkende warmte niet helemaal toerekeningsvatbaar ben, besloot ik jou ook een rustige dag te gunnen. De machinist gooide er 2 kuub minder op per vracht, zodat we gewoon de doorgaande weg konden volgen, over de Huiswaarderbrug heen. Niet dat we veel aan die tijdswinst hadden, want er werd regelmatig iets geladen of gelost op het kleine werkje waar we moesten laden of in de inrit van het losadres, waar alle ruimte was maar waar natuurlijk precies in het meest knusse hoekje gewerkt moest worden. Het leesboekje was zaterdag wat sneller gegaan dan verwacht, dus haalde ik voor de zekerheid maar een boekie bij het tankstation. Ook als vergoeding voor het gebruik maken van het toilet, zo netjes ben ik dan wel weer. Het was al eens eerder gebeurd, maar nu kwam ik er weer 2 tegen: tankstations waar geen tijdschriften meer worden verkocht *smiley die wit wegtrekt* wat is dat voor gekkigheid? De enige keuze die ik had was een krant. Letterlijk 1 krant. Vroeger heb ik tijdens een stage nog kranten en tijdschriften rond gereden, kratten vol boekies en grote stapels van verschillende landelijke en streekgebonden kranten, maar die tijd is blijkbaar voorbij. Lezen we minder of komt het omdat tankstations niets meer mogen verkopen wat afleidt tijdens het rijden? Daarom is alcohol ook al in de ban gedaan. Tabak en etenswaren liggen er genoeg in de schappen, alsof een pakje openscheuren of een aansteker zoeken tijdens het rijden niet afleidt *smiley die z’n schouders ophaalt* gelukkig hadden we de radio ook nog. Er werd wat verteld over schoonmaakmiddelen die het milieu niet belasten. Tegenwoordig moet alles superhygiënisch zijn en word je doodgegooid met wonderdoekjes en, erger nog, schuldgevoel. Dat je niet alles goed genoeg hebt schoongemaakt nadat de hond op het speelgoed heeft zitten kauwen en je kind zijn sporttas met vieze schoenen op tafel heeft gegooid. Nu hebben wij geen kinderen en maken we ook weinig schoon, dus belastten we het milieu slechts minimaal met al die chemische stofjes die via de rioolwaterzuivering en de sloten zo weer het drinkwater in sijpelen, toch pakte ik het boodschappenlijstje erbij toen de producten werden uitgelegd. Er was een bedrijf dat ozonwater maakt. Dan ruikt het na het schoonmaken net zo helder en fris als na een onweersbui. Een ander bedrijf maakt wc-papier van gerecycled papier, dat volgens de radiomeneer niet als schuurpapier aanvoelde, en de helft van de opbrengst gaat naar de bouw van toiletten in arme landen *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* eindelijk komt er eens aandacht voor die miljarden mensen die nog slechtere sanitaire voorzieningen hebben dan wij hier in Nederland op sommige bouwplaatsen. En dan was er nog het zeepbedrijf dat koffiedik en sinasappelschillen gebruikt voor de handzeepjes. Normaal gesproken word het weggegooid en in grote ovens verbrand, maar je kan er volgens grootmoeder recept ook heel goed mee schoonmaken. Mocht je na het sleutelen met je zwarte klauwen een keet binnenstappen op een bouwplaats met minimale voorzieningen, doe dan voor de grap eens een greep in het koffiezetapparaat, het werkt echt! Nu kunnen we natuurlijk allemaal karmapunten gaan scoren door dit soort dingen in het winkelmandje te gooien, aan de andere kant staat de Amazone (alweer) in de fik, en heeft de Braziliaanse president 20 miljoen aan hulp afgeslagen met de woorden dat we in Europa lekker zelf een bos moeten gaan planten *smiley die z’n mouwen opstroopt* vergeet die zeepjes en dat ozonwater, laten we eerst onze handen eens vies maken door te zorgen voor een schone lucht. Nadat we via bochtige weggetjes naar een boertje waren getoerd voor het laatste vrachtje, sloten we de dag af in de garage. Na 3 weken werd het wel weer eens tijd om de kleppen smeren. Mijn maag werd gesmeerd toen ik thuis kwam en Wingman al druk bezig was in de keuken *smiley die een kushandje doet* wat een kanjer is het toch ook!

Dinsdag zaten we in de korte rondjes, van de loswal in Hoorn via de sluiproutes naar De Strip, naar het nieuwbouwplan waar we al eerder heen hadden gereden. Op de radio hoorden we dat de minister van volksgezondheid nogal boos was op de medicijnbedrijven. Pillen zijn de laatste tijd zoveel duurder geworden, dat hij nu een duidelijke uitleg wil waarom dat is. In hetzelfde bulletin werd vermeld dat Nederlanders minder medicijnen zijn gaan gebruiken. In 2018 gingen er 0,5% meer pillen over de toonbank, maar omgerekend naar de vergrijzing en de groeiende bevolking, zijn we gemiddeld per persoon minder gaan gebruiken. Of het door de gestegen prijzen komt, werd niet verteld. Wel werd gezegd dat patiënten een stuk mondiger en bewuster zijn geworden en niet zomaar alles slikken *smiley die lacht om z’n eigen woordgrap* wat de dokter zegt. Lijkt mij een goede ontwikkeling, als dit doorzet kan straks misschien de zorgverzekering weer wat goedkoper. Zeker als de minister ervoor zorgt dat medicijnen geen duizenden euro’s per jaar per patiënt meer kosten. Dat compenseert dan weer voor de WA-verzekering van de auto, want die is de laatste jaren met dik 20% gestegen *smiley die aan z’n kin krabt* ik vond het al zo vreemd dat ondanks weer een extra schadevrij jaar, de premie toch elk jaar weer een stukje steeg. Het schijnt dat deskundigen de verzekeringsmaatschappijen al vaker hebben gewaarschuwd, omdat er teveel word uitgekeerd aan schades, terwijl de goedkoopste WA-verzekeringen (die met extra pakketten en casco’s schijnen dan weer niet te duur te zijn) te weinig meestijgen met het aantal uitbetalingen. Moeten we ons daar druk om maken? Nou nee, want vandaag zaten we officieel weer in een hittegolf *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* de tweede al dit jaar. Het moet niet gekker worden! Zoiets is pas drie keer eerder gebeurd in de geschiedenis, sinds de metingen begin jaren 1900 zijn begonnen, maar nog nooit eerder was het zo laat in het jaar. Ook op het werk werd het hitteplan in werking gesteld *smiley die een plakkerig kushandje doet* de uitvoerder deelde ijsjes uit op de droge en stoffige werkvloer.

Woensdag moest ik even ontsnappen aan de hitte. Zusje vertelde dat het bij haar regende, dus daalde ik samen met Moeder af naar het nu-niet-zo-zonnige-zuiden. Inderdaad, tijdens de rit daalde de temperatuur een paar graden en moesten zelfs de ruitenwissers nog aan. Bij Zusje deden we een bakkie thee, inmiddels was het droog en een beetje zonnig geworden, ideaal wandelweer. Onderweg naar een mooi wandelgebied kwamen we een pannekoekenrestaurant tegen, waar we genoten van een flinke lunch op het terras. Daarna nog een rondje door de boerderijwinkel met gezonde etenswaren en leukigheidjes met koeien erop. Via toeristische route langs een paar huizen waarvoor je eerst het goede lootje moet kopen, nog even napraten en toen was het alweer tijd voor Moeder en mij om in de auto te stappen. Het idee was om voor de files richting huis te gaan, nu zaten we in de voorhoede van de spits, met af en toe een druk stukje snelweg. Een echt uitje voor Moeder, want zij maakt dat soort dingen niet vaak mee. Onderweg zagen we nog een Saab SUV, volgens googel afbeeldingen een zeer zeldzame 9-4X, en tot tweemaal toe een Rolls Royce cabrio. Eerst een vrij nieuwe, later nog een klassieker *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* wat een topdag!

Donderdag was het nog fris toen we ’s ochtends vroeg in het donker op pad gingen. Heerlijk, kippenvel op m’n armen, dat is alweer een tijd geleden. We mochten naar Amsterdam, laden bij de groothandel in grind en graniet, lossen bij de betonboer in de grote hokken met voorraad, 7 deuren verderop. Op die korte stukjes was het evengoed nog warm en benauwd, zij het niet alleen door het weer. We stonden te laden op een kruispunt waar grote shovels mekaar passeerden en 4 verschillende soorten graniet werden opgeschept en neergegooid. Straatje keren was geheel op eigen risico. Gelukkig kwamen we ongeschonden de dag door, even voor 5 uur kiepten we de laatste van de 31 vrachten en zocht jij een rustig plekje op naast de trechter in Amsterdam, waarna ik in de Audi Fabia het stof en de warmte van me af liet waaien. De spits was al over het hoogtepunt heen en ik kon mooi doorrijden nadat ik Purmerend eenmaal voorbij was *smiley die aan z’n kin krabt* zulke dagen moeten we vaker maken.

Vrijdag carpoolde ik met een collega terug naar Amsterdam. Op de A7 was het rustiger dan bij de grindboer. Aan beide kanten van de weegbrug stond een file, gelukkig was dat na een uurtje weer over en ging het in razend tempo verder. Zo snel dat de planner voortijdig gebeld moest worden voor ander werk. We konden zand laden bij de tijdelijke Vlothaven. De loswal doet nog wel dienst als carpoolstrook en truckerscafé, maar het daadwerkelijk lossen van de boten gebeurt even verderop, omdat er een nieuwe kade aangelegd moet worden. Met de rugzak vol zand toerden we naar Zwaagdijk-Oost, waar we een smal bruggetje op moesten draaien *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* kort genoeg om naar de overkant te kunnen springen als we er met 50 ton doorheen zouden zakken. Sterker nog, zo kort dat er geeneens 50 ton tegelijk op de brug kon staan. Bij nader inzien geen reden tot paniek dus. We moesten achter de stal wezen, dus baanden we ons een weg langs de paarden, paardrijmeisjes en een muilezel. Gaaf, volgens mij heb ik die nog nooit in het echt gezien. Daarna mochten we nog wat zand en korrel bij de loswal in Hoorn halen. Het is voor jouw tijd, maar toen de nieuwe Westfrisiaweg werd aangelegd, heb ik me nog verbaasd over het viaduct bij de Rijweg dat aangelegd moest worden. Vroeger was het een hinderlijk verkeerslicht waar met enige regelmaat oude trekkertjes overstaken, een paar jaar terug zijn we daar aan het zwoegen geweest om een viaduct over de Westfrisiaweg heen te maken, terwijl er 100 meter verderop een viaduct onder de 4 snelle rijbanen door gaat. Dit keer kwam de weg echter goed van pas, we konden in 1 streep van de N506 naar het boerenweggetje rijden. Dat ging zo vlot dat we voor 3 uur al de laatste vracht konden laden voor een adres vlakbij de zaak. Wederom stonden we bij een paardenboertje op het pad te kiepen. Lekker decadent hoor, de hele dag tussen de paarden zitten. Op het nieuws was er ook iets dat mijn aandacht trok. Momenteel zijn er in Nederland 23.000 openbare laadpalen. Door een tekort aan technische mensen en animo worden er maar weinig palen bijgebouwd, terwijl de overheid juist graag wil dat we in 2030 allemaal electrisch rijden. Of nouja, dat we dan alleen nog maar electrische auto’s kopen en benzine en diesel als vanzelf uit het straatbeeld verdwijen. Dan gaan we van een duizendje of 20 naar 2 miljoen voertuigen die met enige regelmaat aan een van die 23.000 palen geklikt moet worden *smiley die achter z’n oor krabt* waarom al die drukte, vraag ik me dan af, mensen kunnen toch thuis op hun oprit de auto opladen? Over decadentie gesproken: slechts 30% van de woningen beschikt over een eigen oprit, en daarmee de mogelijkheid om een laadpaal of stekkerkast voor eigen gebruik te kunnen installeren. Blijkbaar kom ik uit het betere milieu, want na een rondje foto’s langs gaan, kwam ik uit op iets van driekwart van de familie en vrienden die een huis hebben met een parkeerplaats op eigen terrein. Ook wel eens leuk, als je bij de gegoede minderheid hoort. Met een decadente glimlach fietste ik die middag thuis de oprit op. Tijd om weekend te vieren.

Zaterdag ging de wekker ook weer op tijd. Eerst reed ik naar Moeder toe, daar kwam Zusje ons ophalen om haar bij te staan bij het passen van de trouwjurk. De dag nam voor haar een verrassende wending toen ze bij het naar buiten lopen werd verrast door een groepje vriendinnen die om de hoek stonden te wachten om haar te ontvoeren *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* tijd voor een vrij gezellig feestje! Het begon met een road trip naar Moordrecht, waar we diverse activiteiten voorgeschoteld kregen. Natuurlijk kan ik niet alles vertellen, want what happens in Moordrecht, stays in Moordrecht, maar het was een hilarische ervaring op een iets andere manier dan we van tevoren hadden gedacht. Eerst werden we in 2 aftandse Golfjes gezet die waren omgebouwd tot escape room. De auto’s waren al enigszins verrampeneerd, wat het voor ons een beetje onduidelijk maakte. Moesten we nu ook in al die kieren in het dashboard gaan graaien, of moesten we het doen met de hints die waren verstopt tussen zonneklepjes en in het gat van het reservewiel? Het was ons al opgevallen dat er voornamelijk mannen rondliepen, misschien dat onze begeleider daarom ook wat zenuwachtig was toen er 8 giechelende meiden voor hem stonden, die langzaam veranderden in valse heksen toen ze te lang in een te warme auto zaten met gloeiend hete handboeien om. Ondanks de haperende slotjes en de begeleider die de verkeerde codes voorzegde, wisten we de kluis te kraken. Daarna kregen we een oefening uit het programma De slechtste chauffeur van Nederland voor ons kiezen. Wederom mochten we plaats nemen in een aftandse Golf, waarvan wat technische delen al over de grond schraapten, en moesten we een absurd krap parcourtje zien te ronden. Waarbij de bestuurder een geblindeerde bril droeg en moest rijden op aanwijzingen van de andere 3 inzittenden. Lachen gieren brullen natuurlijk. De frustraties voor het overschrijden van de tijd konden we wegwerken met cursus pijl en boog schieten. Daarna aan de barbecue, omringd door strippers *smiley die achter z’n oor krabt* of eigenlijk mannen die verhit van de andere activiteiten zonder shirt op het terras zaten af te koelen. Zoals een van de meiden het mooi omschreef: zoveel kerels maar er zat niet 1 knappe tussen! Wel veel bierbuiken, plakplaatjes en kerels die met tranen in hun ogen de resultaten van een potje paintballen lieten zien. Na de barbecue toerden we naar een schuurfeest, waar we als eerste binnen waren. De DJ draaide goede muziek, Spice Girls en Backstreet Boys, dat soort top materiaal. Maar hoe drukker het werd, hoe hipper de muziek opeens moest worden. Er was zelfs een live zanger geregeld. Even voor de beeldvorming: we zaten net onder Rotterdam, en daar stond een man op het podium te zingen met een duidelijk Amsterdams accent. Opvallend genoeg gingen veel nummers over vrouwen met bruine en blauwe ogen die pas begonnen te leven wanneer de gordijnen dicht waren en de rode lichten aan gingen. Of juist uit, we konden het niet goed horen, want plotseling moest iedereen naar buiten om te toiletteren en te roken. Kortom, een vrij gezellige dag en nacht.

Zondag werd de helft van het gezelschap wakker bij Zusje thuis, rustig ontbijten en daarna toerden we weer naar het noorden. Bij Vader en Moeder gingen de verhalen en sappige anekdotes over tafel, Moeder maakte tosti’s, we deden nog een bakkie en daarna zocht iedereen toch een beetje gaar z’n eigen weg. Voor mij betekende dat naar huis toe om met een kleine vertraging de Formule 1 race op Spa Franchorchamps te gaan kijken. Na een zomerstop is het grote circus weer begonnen, helaas wel met een zwart randje. De coureur Hubert, die dit jaar debuteerde in de Formule 2, crashte samen met 2 andere coureurs en raakte daarbij zo gewond dat hij vlak daarna overleed. Een minuut stilte en mannen op tv die het brok in hun keel probeerde weg te slikken bij het beeld van een moeder die afscheid heeft moeten nemen van haar 22-jarige zoon, het contrast met het luide gelach eerder aan de keukentafel was erg groot. Toch draait de wereld gewoon door en ging de Formule 1 van start met Leclerc op pole, gevolgd door Vettel met het andere Steigerende Paard, Hamilton en Bottas met hun Zilveren Pijlen op 3 en 4, Verstappen, Raikkonen verrassend hoog op 6, Perez, Magnussen, Grosjean, Ricciardo, Norris, Hulkenberg, Gasly die tegenwoordig met een Pinkenbulletje rijd, Russell, Sainz, Stroll, Albon die Gasly’s plek op de rug van de Rode Stier heeft overgenomen, Giovinazzi, Kvyat en toch weer Kubica als hekkensluiter, die vanuit de pitstraat startte. Er waren wat gridstraffen uitgedeeld omdat er motoren en technische onderdelen waren gewisseld, waardoor de volgorde anders was dan we op basis van de eerste helft zouden verwachten.

Bij start bleef een auto staan, meer sensatie was er in de eerste bocht waar veel auto’s buiten de baan kwamen. Nadat de stofwolken waren opgetrokken, zagen we de Rode Stier van Verstappen in de bandenstapel staan. We kwamen herhalingen tekort om alle akkefietjes in de eerste paar bochten te kunnen zien. Terwijl Leclerc het veld leidde achter de safety car werden de brokstukken opgeruimd. De Rode Stier van Verstappen kwam in aanraking met een Alfa waardoor Raikkonen nog een stukje luchtruim meepakte. In de bocht daarna brak de voorwielophanging af en gleed Verstappen rechtdoor de bandenstapel in. Sainz kwam bij de start niet goed weg, reed nog een keer de spits in en liet daarbij de McLaren uitvallen, terwijl de safety car nog bezig was kwam hij de baan weer op maar parkeerde niet lang daarna zijn bolide aan de kant. In ronde 4 verdween de dikke Mercedes van Maylander dan toch weer in de pits. De volgorde was flink opgeschud door een paar pitstops vanwege kapotte voorvleugels, maar Leclerc reed nog steeds voor Vettel, Hamilton en Bottas. Norris was de eerste van de rest voor de Hazen van Grosjean en Magnussen, Perez, Gasly die een stukje was opgeklommen, Stroll, Kvyat, Giovinazzi, Hulkenberg, Albon, Russel, Ricciardo, Kubica en hekkensluiter Raikkonen die met een snelste raceronde de jacht al had geopend. De eerste regulier pitstop was voor Hulkenberg in ronde 12. Magnussen zakte wat terug terwijl Gasly zijn Pinkenbulletje verder naar voren in het veld stuurde. Hamilton joeg op Vettel, Norris liep ondertussen steeds verder uit op de top 4, maar in de staart van de top 10 en daarachter waren de onderlinge ruimtes slechts te meten in niet meer dan een seconde. Vettel deed een undercut met de pitstops, die niet werd beantwoord door de rest van de top 4. Tijdens ronde 19 werd er geapplaudiseerd voor Hubert, die met dat startnummer had gereden. De coureurs gingen onverstoorbaar door, op een klein duwtje tussen Gasly en Magnussen na. In ronde 21 werd Leclerc naar binnen geroepen. Norris kwam na zijn pitstop achter Kvyat terecht, haalde hem weer in en zag een gat van 27 seconden naar de top 4. Hamilton kwam in ronde 22 naar binnen en kwam na een langzame pitstop op 13 seconden achter Leclerc de baan weer op. Net over de helft van de race stond Vettel aan kop voor teamgenoot Leclerc, met Hamilton en Bottas daarachter, op 16 seconden voor Norris. Albon zakte dankzij de pitstop terug naar plek 15, Gasly schurkte inmiddels tegen de top 10 aan. Zowel Magnussen als Raikkonen leken wat terug te zakken, waren het technische problemen of was er bij Raikkonen dan toch wel iets stuk gegaan na de situatie bij de start? Vettels ego liep een aardige deuk op toen hij hoorde dat hij Leclerc voor moest laten gaan. Ze waren zo druk bezig geweest met aanvallen en verdedigen dat Hamilton makkelijk dichterbij kon komen. Magnussen ging de pits, we dachten om de auto te retire-en, maar hij kwam terug de baan op en verschalkte vrij snel Kubica, daarna Russell en vervolgens Raikkonen. Voor in het veld zat Hamilton op de staart van Vettel, met Leclerc op een veilige 5 seconden daarvoor. Na wat geharrewar kwam de Zilveren Pijl dan toch voorbij het Steigerende Paard. In de staart van de top 10 streden de verschillende stieren om de laatste punten. Kvyat stond met zijn Pinkenbulletje op 9, gevolgd door een naar voren klimmende Albon met een Rode Stier en Gasly reed met zijn Pinkenbulletje daardoor net buiten de punten. Vooraan kwam ook Bottas dichter bij de staart van Vettel, die daarop naar binnen kwam voor nog een setje vers rubber en zakte naar de vierde plaats. Met de zachte banden, dus wellicht kon hij nog een puntje pakken voor de snelste ronde. Kvyat klom verder naar voren door Ricciardo in te halen, kort daarna kwam ook Albon op spectaculaire wijze voorbij aan het geelzwarte Wybertje. De 3 stieren reden inmiddels allemaal in de punten, Gasly leek het met zijn Pinkenbulletje beter te doen dan de vorige races met de Rode Stier. Alhoewel hij een paar ronden later weer buiten de punten werd geduwd door Giovinazzi, terwijl Albon voorbij ging aan Kvyat. In de laatste ronde zag Giovinazzi zijn punten in rook opgaan toen hij de bandenstapel in reed. Leclerc pakte zijn allereerste overwinning met Hamilton in zijn kielzog. Bottas pakte de laatste plaats op het podium, Vettel greep er net naast maar pakte een punt voor de snelste ronde. Norris viel in het laatste stukje nog stil en kreeg geen punten, Albon werd daardoor vijfde, gevolgd door Perez, Kvyat, Hulkenberg, Gasly en Stroll die het laatste puntje pakte.

En nu snel naar het andere net voor Boer Zoekt Vrouw. Fijne avond allemaal!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *