Beste Babette (deel 108) terug aan het werk


Beste Babette, maandag was de vakantie echt helemaal voorbij, en mocht ik weer met jou op pad. Aan de teller te zien, had jij iets meer dan 1500 kilometer met een andere chauffeur gereden. Leuk, hebben we allebei evenveel getoerd in die 3 weken! Het was weer even wennen aan dat gewiebel in het stuur en het kwispelen door de spoorvorming heen, maar al snel hadden we de smaak weer te pakken en joegen we op haastige bouwvakkersbussen alsof we nooit anders hebben gedaan. De planner liet ons rustig beginnen met 4 vrachten zand van Alkmaar naar de nieuwbouw tussen Heerhugowaard en Broek op Langedijk, daarna mochten we 7 hele tonnen korrel laden *smiley die aan het stuur knaagt* voor een niet-bestaand adres, dat in een voor mij nog onbekende nieuwbouwwijk in Heerhugowaard bleek te zijn. Gelukkig kregen we een compliment van de machinist, omdat we precies in dat gat in de oprit hadden gekiept, waar het ook moest komen te liggen. En daar moesten we de rest van de dag op teren, want de klussen volgden mekaar in razend tempo op. Na Heerhugowaard kwamen we via Waarland, Grootebroek, Hoorn en Opmeer in Schagen en Nieuwe Niedorp uit, waarna we de dag afsloten met een half vrachtje zand van Alkmaar naar Egmond Binnen *smiley die met z’n ogen rolt* waar we even voor vieren langs de doorgaande weg, halvers over het fietspad heen, stonden te kiepen. Om tussen de fietsers en auto’s door weer de weg op te komen, duurde langer dan het kiepen zelf. Maar goed, eerste werkdag was voorbij, en ik keek al reikhalzend uit naar de volgende vakantie.

Al moeten we eerst nog even de winter door, want snel-afgeleid als ik ben, viel het pas na een paar uurtjes op dat jij alweer de bullbar voor de sneeuwschuiver voorop hebt hangen *smiley die zit te juichen in z’n skipak* zal je die dit jaar nog moeten gebruiken? Er is maar 1 manier om erachter te komen: afwachten.

Dinsdag probeerde de planner dat akkefietje met al die verschillende adressen van gisteren goed te maken. We mochten de hele dag van Amsterdam naar Hazerswoude-Rijndijk rijden *smiley met opengesperde ogen* het paspoort uit de vakantiespullen opgeduikeld, deuren op slot en hopen dat er niemand met een onverstaanbaar accent tegen ons zou gaan praten. Maar eerst Amsterdam eens zien te vinden, want het was zo mistig, dat ik ’s ochtends als een braillelezer langs de auto’s liep om de juiste tekst te vinden. Op de provinciale weg was het zicht nihil, tegen mijn principes in heb ik geeneens 80 km/h gereden. Ze zeggen wel eens “ik rij daar zo vaak, die weg kan ik wel dromen!”, nou *smiley die achter z’n oor krabt* dat maakt het alleen maar spannender, want je weet dat er ergens een scherpe bocht aan zit te komen, alleen weet je niet wanneer, aangezien je niet de normale snelheid rijd. En dan heb je nog dingen als trekkers, 45 km/h-karretjes en een krantenbezorger die zonder te kijken en zonder geweten achteruit de weg op draait. Als je de volgende lantaarnpaal pas ziet wanneer je er bijna tegenaan rijd, dan zie je die waxinelichtjes in de met prut besmeurde achterlichten zeker weten te laat.

Gelukkig was er bij de loswal niks veranderd, en konden we in de ochtendspits een parkeerplekje vinden om een kwartiertje te maken. De route naar het stort toe was met vlagen ook niet te zien, maar op het werk zelf werden we gelukkig goed begeleid. Met het optrekken van de mist, kwamen ook de leuke auto’s tevoorschijn. Waarom weet ik niet, maar de A4 is nogal een interessante route voor mensen met opvallende voertuigen. Zo werden we ingehaald door een lekker klinkende TVR Tuscan, zagen we aan de andere kant een McLaren en een Lamborghini Gallardo cabrio in knalgeel. Daarna nog een witte Lambo Huracan cabrio op een aanhanger. Een uitgebouwde BMW X4 in een aparte groene kleur. Tweemaal een nieuwe Lexus GS. En meerdere malen de nieuwe BMW 2-serie *smiley die citroen eet* wat een aparte kont heeft die tegenwoordig! Een Mercedes S-klasse coupe AMG, Mitsubishi Lancer Evo 4 of 5, een grijze Ferrari Straciatella cabrioletti, Toyota Avalon (grote sedan, zie je niet vaak in Nederland), de nieuwe DS 3 Crossback, Aston Martin DB9, een klassieke Mercedes SL cabrio, een nieuwe E-klasse in apart groen gewrapt (maar een andere kleur groen dan die BMW X4), Dodge Challenger SRT, Subaru Ute, Land Rover Range Rover Evoque cabrio, Nissan Figaro en 2 handen vol Bentley Continental GT’s *smiley die aan z’n kin krabt* of er moeten mensen mee rijden die heel vergeetachtig zijn, dat we er maar een paar hebben gezien die de hele tijd heen en weer reden, want zowel de dichte als de open versie waren vrijwel allemaal zwart.

Op de radio werd verteld dat zorgverzekeraar DSW als eerste de premie voor volgend jaar bekend heeft gemaakt: 6 euro 50 gaan ze in de maand omhoog met de basispremie. Dat is iets meer dan de 5 euro die tijdens Prinsjesdag was ‘beloofd’. Voorgaande jaren maakte ik nog wel eens een vergelijking van de verschillende prijsvergelijkers *smiley die in z’n handen wrijft* het is een avondje knalhard typen en doorbladeren, maar dan zie je wel dat het elke maand geld kan schelen als je even verder kijkt dan de eerste webpagina die je tegenkomt. Zilveren Kruis kwam toen veel als goedkoopste uit de bus, en Vriendin tipte mij toen dat het wel leuk is om voor de goedkoopste te gaan (als je een kleine beurs hebt, moet je dat ook zeker doen) maar dat die zorgverzekeraar ook deels schuld had aan het failliet gaan van een paar ziekenhuizen. Dit jaar moet ik dus een vergelijking maken van verzekeringen die een doeslief-keurmerk hebben, of een ‘wij knijpen niet uit’-stempel *smiley die diep zucht* dat word nog een flinke klus, ben ik bang… Toevallig zat ik op vakantie een boek te lezen over marktwerking. De overheid heeft een aantal jaar geleden het idee gekregen dat producten en diensten loslaten goed is, dan gaat de markt het zelf regelen en word het goedkoper en beter. Maar omdat zorgverzekeraars het graag ‘goedkoop’ en ‘beter’ willen hebben, moeten de mensen die daadwerkelijk met patiënten en cliënten werken, enorm veel administratie bijhouden *smiley die druk zit te krassen* stel je toch eens voor dat een dokter 20 minuten bezig is met een behandeling die ook in 15 minuten kan, alleen omdat ie nog even vraagt hoe het gaat en daarmee in een gesprekje komt over werkstress of kinderen of een aanstormende burn out. Naar schatting word er zoveel tijd besteed aan het invullen van formulieren, als je dat omrekent naar 17 miljoen mensen, gaat 500 euro per persoon per jaar op aan administratie. In het gunstigste geval, want het ging om een schatting die varieert van 15% tot 25%. Marktwerking is gerust leuk, als het gaat om dingen als brood, mobiel telefoneren en auto’s, want daarin heeft de consument een keuze en is het duidelijk: goedkoper en mindere kwaliteit, of slechte service krijgen en dan gewoon naar een ander gaan, of meer betalen voor betere smaak en een beter bereik. Maar in de zorg werkt dat niet zo. Je weet ten eerste al niet wanneer je het nodig hebt, want afgezien van zwangerschappen, obesitas en jongeren die Jackass nadoen, is een ziekte, aandoening of het verwijderen van een moedervlek die vreemd begint te kleuren, niet echt in te plannen. Ten tweede hebben we geen idee wat het allemaal kost. Iedereen betaalt dan wel een maandelijkse premie en er word via de belastingen nog wat ingehouden, maar dat de zorg per persoon per jaar gemiddeld zo’n 5500 euro kost, en dat behandelingen die relatief veel voorkomen en daarmee ‘gewoon’ zijn geworden zomaar tienduizenden euro’s kunnen kosten, daar zijn maar weinig mensen zich van bewust. Het zou de overheid, de burgers en de zorginstellingen een hoop geld maar vooral frustraties en ergernissen besparen als we weer terug zouden gaan naar het oude stelsel. Jammer voor alle mensen die bij de verzekeraars op kantoor werken en die prijsvergelijkers op internet beheren, maar die vinden vast wel weer ergens anders een baantje. Voor de grote groep zou het beter zijn om marktwerking in deze sector af te schaffen.

Na 6 vrachten mochten we van de planner weer naar het noorden komen. Voor de afwisseling besloot ik eens niet via de bekende A7, waar ook wel nog wel eens een file wil staan, terug te rijden, maar via de A9 *smiley die met z’n ogen rolt* we waren koud ingevoegd vanaf de A5, toen de filemeldingen voorbij kwamen. Ergens op een provinciale weg van Alkmaar naar Middenmeer was een ongeluk gebeurt, ter hoogte van ‘Omval’ *smiley die grinnikt in z’n knuistje* dat was een overduidelijk verbaasde ondertoon in de stem van de filevoorlezer. Is dat de plaats? Is dat de oorzaak van het ongeval? We hadden nog even te gaan, maar helaas kwamen we wel in de staart van de file terecht, op het laatste stukje van de A9. Eenmaal echt op de ringweg, net voor de Leeghwaterbrug (die voor de verandering eens niet in storing stond) begon het opeens weer te rijden alsof er niks was gebeurd. Alle brokstukken waren al van de weg, ik zag niks meer leggen. Helaas liep het verkeer zo lekker door, dat we bij de volgende flessenhals langs Heerhugowaard gezellig weer konden aansluiten in de lange rij met glimmend blik *smiley die het zweet van z’n voorhoofd veegt* het was gelukkig iets minder warm dan gisteren, maar nog steeds geen ideaal weer om aan het werk te zijn. Of in de file te staan.

Woensdag geen file, want ik pakte de motor maar weer eens uit het boetje, om samen met Vriendin en Vriendin te gaan lunchen. Heel gezond buiten op het terras, waar we de zilte lucht konden ruiken en de zee horen ruizen. En ik heb nog wat geleerd ook: ‘eggs benedict’ zijn niet van die gepocheerd-achtige eieren met een stevige binnenkant, het zijn dezelfde snoteieren als in het laatste restaurant. Gelukkig lagen ze nu op een bedje van zalm, kappertjes, saus en bruin brood, zodat het iets minder slecht smaakte en ik het bord kan afvegen met het stevig gebakken BROOD. Omdat het nu eenmaal een dag was dat we alle 3 vrij waren, kon er ook nog wel een toetje bij *smiley die z’n hand voor z’n mond slaat* terwijl ik net daarvoor nog iets gezonds van het menu had gekozen, omdat we op vakantie wel genoeg lekkers (lees: teveel vetten, suikers en zouten) hadden gegeten. Er was een bombe van appel besteld, nogal een verrassing want we wisten eigenlijk niet hoe dat eruit zou zien. De verrassing werd nog groter toen er brownies met stukjes fruit en een bolletje groen panda-ijs (we weten nog steeds niet hoe het nu precies heet) werden geserveerd. Er was blijkbaar iets fout gegaan in de computer, maar het zag er lekker genoeg uit om op te eten. En zo bleek het ook te smaken. Om het uitje af te sluiten, haalde ik nog even een afzakkertje bij Vader en Moeder. Wat natuurlijk iets langer duurde dan ik van tevoren had verwacht. Al met al was het een redelijk dagvullend programma, en was de spits alweer begonnen toen ik met de brommer terug naar huis toerde.

Want donderdag moest er natuurlijk gewoon weer gewerkt worden. En hard ook *smiley die met z’n spierballen rolt* want we mochten aantreden in Hoorn, om zand te rijden naar De Strip. Net als vorige keer moest er eerst drainage aangelegd worden, dus zouden we wat vrachten draineerzand brengen. De uitvoerder liet via de telefoon weten dat het ongeveer daar en daar moest liggen, dan zouden we in dat hoekje een depotje maken *smiley die in de prut springt en meteen zit vastgezogen* ja, het was nog donker, dat vertekend het beeld misschien, maar het zag er wel erg zacht uit. Voor de zekerheid reden we er maar achteruit in en dat bleek een goede keuze, want net van de weg af was het al klaar. Terwijl we wat stoeiden met de sperren en de achterklep om er zonder hulp weer uit te komen, belde ik naar de uitvoerder met het verzoek om wat rijplaatjes neer te leggen. Het tweede rondje had hij de situatie eens bekeken, en besloten om dat drainzand ergens in het vorige werkvak neer te gooien. Maar dan moest wel eerst het inritje weer dichtgemaakt worden, want daar waren ze ondertussen druk bezig met het ingraven van de riolering. Oja en dan was er ook nog een mobiele kraan die ergens verderop, in een al bewoond gedeelte, tussen een megastal (pardon, appartementencomplex) en een parkeerplaats de boel stond op te knappen. Dus wisselden we eerst van draineer- naar gewoon zand, en daarna met enige regelmaat van stortplek.

Op de radio werd verteld dat een minister heeft voorgesteld om 50.000 stageplekken te creëren bij overheidsinstanties. Dankzij de maatregelen rondom corona is het voor jongeren lastig om naar school te gaan, lastig om stage te lopen, en kunnen ze ook geen bijbaantjes vinden *smiley die aan het stuur begint te knagen* zolang we nog steeds expats uit het oosten van Europa invliegen om onze bollen te pellen, tomaten te plukken en asperges te steken, is er wel degelijk genoeg werk. Er staat me iets van bij dat ik bij de bollenboer, in de zomervakantie wanneer je lekker voltijd kan werken en niet tussendoor naar school hoeft, iets van 2000 euro in de maand verdiende. Dat is aardig geld dacht ik. Als de jongeren niet bereid zijn om hun handen een klein beetje vies te maken voor 2000 euro, dan zijn ze misschien wat teveel beïnvloed door de influencers die door het beeld paraderen met opgespoten lippen en goudkleurige auto’s, terwijl ze verder niks lijken te doen en vanalles gratis krijgen.

’s Middags werd het al iets duidelijker waar die luie instelling vandaan komt. Om 14:01 kwam ik weer bij de kraan om het hoekje van de stapelwoningen aanrijden, toen ik bijna klem kwam te zitten in een volksverhuizing met auto’s, fietsen en kinderwagens *smiley met opengesperde ogen* en dan kwam er ook nog even een man met een helm naast ons staan, om te vertellen dat er tijdens het uitgaan van de school geen bouwverkeer mag manoeuvreren, en of we even door willen rijden verder de wijk in *smiley die achter z’n oor krabt* je bedoelt die wijk met knap straatwerk? Waar we dan mooi sporen in kunnen trekken omdat je niet eens knap een bocht kunt maken? Waar ik moet komen via de wegversmalling waar al 3 auto’s in staan? Als je niks had gezegd, was ik nu al achteruit de hekken in gereden, en was ik gewoon van de weg af geweest. Waarom gaat de school al om 2 uur ’s middags dicht? Het is toch geen woensdag dat ze halve dagen doen? Vroeger werden we pas ver na 3 uur naar buiten gelaten. En dan werd de meerderheid van de kinderen ook nog eens met de fiets of benenwagen opgehaald. Niet met de auto, zoals hier overduidelijk veel gebeurde. Maar ik snap nu wel waarom kinderen later in het leven niet gewoon aan het werk willen, op school leren ze al dat ze het met halve dagen ook wel redden.

*smiley die tegen z’n voorhoofd slaat* nee natuurlijk niet! Ze hebben tegenwoordig een continu-rooster! Dan is de pauze tussen de middag een stuk korter, waardoor ze evengoed aan hun uren komen voordat ze ’s middags uit het lokaal en in de auto worden gezet. Want in een kwartier tijd haastig de inhoud van je broodtrommeltje naar binnen werken, omdat die overspannen pabo-studente al een kwartier werk heeft om iedereen aan z’n eigen tafeltje uit z’n eigen bakje te laten eten, is echt veel beter voor de spijsvertering en gezondheid *smiley die er nog te moe voor is om een bordje SARCASME omhoog te houden*

Vrijdag konden we verder op hetzelfde werk. Makkelijk ook voor de uitvoerder, hoefde hij niet opnieuw uit te leggen wat voor zand waar moest liggen. De ochtend was wel wat bewerkelijk. Het transport van de draineermachine en aanverwante artikelen, en dat van een rupskraan, hield zo hier en daar een aardig stukje van de doorgaande weg bezet. In de advertenties voor de woonwijken staat misschien wel dat de boel ruim is opgezet, maar de infrastructurele levensader die alle vierkantjes aan elkaar verbind, is nogal krap. Voor de beeldvorming: De Strip heeft geen 2 rijbanen die langs mekaar liggen, maar 2 aparte banen waar een brede middenberm tussen ligt. En met breed bedoel ik dat er een compleet recreatiewatertje, een voetbalveldje en een kinderopvang in passen. Om van de ene naar de andere kant te komen, wat wij nog wel eens moeten omdat we bij het vakje aan de andere kant moeten zijn, en dan dus even moeten omkeren en een stukje terugrijden, zijn er verschillende doorsteekjes gemaakt. Sommige werken met haaientanden, anderen zijn meteen een kruising met een andere weg en werken met verkeerslichten. Maar zonder uitzondering zijn ze allemaal net even te krap om met een auto en een vrachtwagen tegelijkertijd te rijden. Naast elkaar staan gaat nog wel, maar wanneer iemand netjes voor de witte streep op het groene licht staat te wachten, en ik wil daar linksaf slaan, dan moeten we wel een stukje over de stoeprand en door de berm rijden. Meestal schrikken de mensen zo van dat rode gebouw dat opeens hun aura binnenkomt, dat ze in paniek achteruit beginnen te rijden *smiley die gniffelt in z’n knuistje* maar ik zit dan in mijn hoofd de tekenaar verrot te schelden. Moet hier nooit een vuilniswagen of verhuisauto komen? Waarom kan er nou nooit een half metertje meer bij?

Wie wel echt in opstand komt, zijn de gemeentes van Nederland. Al eerder kwamen er berichten voorbij dat er financiële problemen zijn. De begroting kan alleen rondgebreid worden als er flink word bezuinigd op openbaar groen, buurthuizen, bibliotheken en zwembaden. Nu was de maat dan echt vol en ging er flink gepraat worden. Als de gemeentes niet meer geld van het rijk krijgen, dan gaan ze ook geen werkzaamheden meer uitvoeren voor het rijk. Opvang van kinderen die van school worden getrapt, opvang van verwarde personen, het onderhoud van schoolgebouwen, er word vanalles op hun bordje geschoven, maar omdat het rijk denkt dat het goedkoper is als dat soort dingen lokaal worden geregeld, gaat er ook minder geld naar die lokale overheden. Wat mij opviel was de zogenaamde fusiekorting. Gemeentes die fuseren krijgen meer geld dan gemeentes die klein en onafhankelijk blijven. Ik ga er voor het gemak vanuit dat het is omgerekend naar een bedrag per inwoner, want een kleine gemeente heeft sowieso minder geld nodig dan een grote. Omdat de grote overheid denkt dat het voor de lokale overheid goedkoper is om te fuseren (en dus eigenlijk ook een steeds grotere overheid te worden), is er een miljard euro minder op de begroting gezet. En dus ook een miljard minder uitgedeeld aan alle gemeentes, wat dan niet evenredig tussen fusiegemeentes en kleine gemeentes word verdeeld. Op die manier worden gemeentes geprikkeld om samen te gaan, terwijl ik eigenlijk alleen maar slechte voorbeelden van dat soort fusies ken. Voorzieningen in de ene dorpskern (meestal degene die daarvoor het minste geld had) krijgen voorrang op de andere dorpskernen, kosten gaan niet omlaag maar juist omhoog, terwijl de dienstverlening in dezelfde lijn de andere kant op beweegt. Het gemeentehuis van de gemeente Bergen, een samensmelting van Bergen en de 3 Egmonden, waarbij dus meerdere gemeentehuizen beschikbaar kwamen, staat in Alkmaar, omdat ze het blijkbaar niet eens konden worden welke plaats nou de eer kreeg voor het gemeentehuis. Zelf woon ik in de gemeente Hollands Kroon, dat als een soort verfspetter over Noord Holland is gekwakt. Wil ik naar het gemeentehuis in Anna Paulowna Blanca, dan moet ik de gemeente Schagen doorkruisen en ben ik een halfuurtje onderweg. Enkele reis. Afval naar de gemeentewerf brengen? Ook daarvoor maken we gebruik van Schagen. Of Middenmeer, maar als je in Anna Paulowna woont is dat 3 kwartier rijden. Enkele reis. Had ik al eens verteld over het trouwen? Dat we allerlei dingen digitaal moesten regelen? En dat het vervolgens in het systeem niet goed ging, waardoor we alsnog in riel lijf naar het gemeentehuis moesten? En dan moet je wel goed kijken waar je precies moet zijn, want dat gemeentehuis was net nieuw gebouwd, maar 5 minuten na de fusie bleek het al te klein, waardoor een extra kantoor geopend moest worden naast de Hema *smiley die met z’n ogen rolt* wat is er mis met ouderwetse, kneuterige, kleine en bescheiden gemeentehuisje in elk dorpje? Dat mensen die slecht ter been zijn geen wereldreis hoeven te maken, dat mensen die wel voltijd werken gewoon eens binnen kunnen lopen in plaats van via internet afspraken te maken op tijden dat het niet uitkomt. Dat de gemeentewerf ook echt in de eigen gemeente zit, want het zal voor het afval geen vuk uitmaken, maar ik vind het wel een raar idee dat je zo groot bent, en dan niet eens alles zelf kunt regelen.

In het kader van ‘leer van je ervaringen’ stonden we vandaag 5 minuten voor 2 bij de mobiele kraan naast het schooltje. Nog geen kinderen op de weg, maar we konden we aansluiten in de rij van mama’s-boodschappenautootje en de leaseauto top 5. Tussen het manoeuvreren door waren er nog wat mensen met kinderzitjes op de fiets en tweezits kinderwagens die er even snel tussendoor moesten, maar verder ging het een stuk soepeler dan gisteren. Uiteindelijk deden we 2 vrachten minder over de hele dag, maar konden we wel zeggen dat we een hele dag hadden gewerkt *smiley die zichzelf een schouderklop geeft* nog even de kleppen smeren en daarna was het dan wel tijd voor weekend.

Zaterdag begon met uitslapen, wassie draaien, daarna de nette kleren aan en ’s middags zaten we gezellig bij vrienden in de serre, heel corona-verantwoord, op visite te zijn. Het was een beetje ongemakkelijk met Vriend en Vriendin, want de behoefte aan een stevige knuffel was groot, maar de enige waarmee gekroeld werd, was de hond. Lekker bijkletsen over werk en alle andere dingen die veel belangrijker zijn dan dat.

’s Avonds keken we nog even de kwalificatie voor de Formule 1 race terug. Niet op de telefoon maar weer gewoon op de tv in de huiskamer, die na de vakantie nog groter leek te zijn. In Q1, de eerste ronde, waren Räikkönen, Latifi, Magnussen, Giovinazzi en Grosjean de langzaamste. Het werd nog even spannend, Russell stond ook in dat rijtje, maar hij wist in zijn laatste rondje nog een toptijd neer te zetten. Zodoende mocht hij mee naar Q2, waar het ook nog even spannend werd. Hamilton reed de snelste tijd, maar die werd afgepakt omdat hij buiten de baan reed, de bekende track limits gelden ook in Rusland. Met nog 2 minuten op de klok raakte Vettel de macht over het stuur kwijt en eindigde hij dwars over de baan, omringd door brokstukken. Leclerc kon zijn teammaat en de grote spoiler nog net ontwijken, langs de baan werd de rode vlag gezwaaid. Al snel stonden de eerste coureurs weer in de rij voor het verkeerslicht bij de uitgang van de pits. Ze hadden nu 2:15 om een pits-uit-ronde te rijden en voor het vallen van de vlag op de finishlijn een snelle ronde in te zetten. Verstappen stond achter Albon maar was er snel voorbij, Hamilton stond verderop in het rijtje en moest afstand houden van het Wybertje voor hem om niet in de vuile lucht te rijden, om tegelijkertijd ook door te trappen anders zou hij geen snelle tijd kunnen neerzetten. Er zat een fractie van een seconde tussen het inzetten van de laatste ronde en een vijftiende plek op de startgrid, maar Hamilton was door naar Q3. In tegenstelling tot Vettel (duh), Russell, Stroll, Kvyat en Leclerc. In Q3 reed Hamilton zoals verwacht de snelste tijd, Verstappen kon onderweg nog even slipstreamen bij Bottas en pakte zo de tweede tijd, Bottas de derde, daarna waren het Perez, Ricciardo, Sainz, Ocon, Norris, Gasly en Albon.

Zondag begon fris en vochtig, de herfst is duidelijk begonnen, dus mocht ik van mezelf wel weer de sfeervolle en verwarmende kaarsjes aansteken in het raamkozijn. Het huis warmde lekker op, ook dankzij het zonnetje dat doorbrak. Zonnig was het ook in Rusland, waar net voor de race begon een bericht kwam van de stewards: Hamilton was under investigation vanwege een proefstart op een plek waar dat niet mocht. Er waren ook wat gridstraffen vanwege gewisselde onderdelen, waardoor de startvolgorde Hamilton, Verstappen, Bottas, Perez, Ricciardo, Sainz, Ocon, Norris, Gasly, Leclerc, Kvyat, Stroll, Russell, Vettel, Albon, Grosjean, Giovinazzi, Magnussen, Räikkönen en Latifi werd. Hamilton pakte de leiding voor Bottas en Verstappen, die naast Ricciardo terecht kwam en even een bocht moest afsnijden. Slalommend om de piepschuim pijlen kwam hij de baan weer op, maar in de achtergrond zagen we brokstukken en een auto dwars over de baan vliegen. Met het bericht van gele vlag in de eerste sector, dook ook een Roze Point in de bandenstapel, waarmee de safety car in ronde 2 vooraan kwam te rijden. Albon, Norris en Russell kwamen meteen naar binnen voor vers rubber, terwijl Sainz te voet terug kon naar de pits. Hij nam dezelfde route als Verstappen, maar pikte een stukje muur mee. Ook Stroll was al snel klaar en werd met de motor teruggebracht, nadat Leclerc hem in de rondte had getikt. De volgorde werd Hamilton, Bottas, Verstappen, Ocon, Ricciardo, Perez, Gasly, Leclerc, Magnussen, Grosjean, Kvyat, Giovinazzi, Vettel, Latifi, Räikkönen, Russell, Albon en Norris. Het veld was na de top 3 flink opgeschud door diverse uitwijkmanoeuvres en wat langzame pitstops waarbij gecontroleerd moest worden op schade nadat er over brokstukken was gereden.

In ronde 5 dook de safety car weer de pits in. Zonder al teveel duw en getrek werd de race hervat. Wel kwam er een bericht van de stewards: Hamilton krijgt 5 seconden straf voor zijn proefstart op de verkeerde plaats, dus de eerstvolgende pitstop duurt voor hem wat langer. Sterker nog, hij deed het 2 keer, dus werd dat 10 seconden straf. In ronde 16 was Ricciardo de eerste die een reguliere pitstop deed. Een ronde later kwam Hamilton binnen, de monteurs stonden 10 seconden in de aanvalshouding voordat er gewisseld kon worden, de Zwarte Pijl kwam als elfde terug op de baan. Bottas en Verstappen reden op plek 1 en 2, en op medium banden, waardoor ze wat langer door konden rijden. Pas in ronde 26 kwam Verstappen naar binnen, in 1,9 seconden werd zijn Rode Stier van nieuwe wielen voorzien en daarna kon hij als vierde weer aansluiten in de race. Nipt voor Hamilton die dankzij wat pitstops al snel weer omhoog was geklommen in de top 10. Bottas deed een ronde later 2,7 seconden over het wisselen van banden en bleef aan kop rijden.

Na alle bandenwissels in de top van het veld (Räikkönen bleef erg lang doorrijden met zijn setje harde banden), reed Bottas voorop met een gat van 12 seconden naar Verstappen, die op 9 seconden werd gevolgd door Hamilton, waarachter Perez, Ricciardo, Leclerc (verrassend voor een Ferrari), Ocon, Kvyat, Räikkönen en Gasly de top 10 vol maakten. Gasly was met zijn Pinkenbulletje flink aan het jagen op de Alfa Romeo. Ricciardo had ondertussen 5 seconden straf gekregen voor het afsnijden van een bocht. In tegenstelling tot Hamilton, die niet snapte waarom de straf tijdens de pitstop werd gedaan en niet pas na de race, haalde hij zijn schouders en meldde hij over de boordradio dat ie dan wel wat harder zou gaan rijden. Hamilton kreeg trouwens ook nog een puntje straf op zijn licentie, vanwege het dubbele incident *smiley die grinnikt in z’n knuistje* ik ben benieuwd wat zijn reactie is als ie dat te horen krijgt.

In ronde 43 kwam er een korte, virtuele safety car omdat Grosjean bij het afsnijden de piepschuim blokken stuk had gesneden, in de bocht waar Verstappen zonder problemen doorheen kwam en Sainz het hoekje van de muur aantikte. De grote brokken werden opgeruimd en nieuwe pijlen geplaatst, waarna iedereen weer verder kon. Verstappen reed nog steeds 11 seconden achter Bottas en 9 voor Hamilton, verder was er weinig veranderd voorin. Het gevecht van Räikkönen en Gasly eindigde toen de Alfa de pits in ging, Norris nam daarna de negende plaats over, gevolgd door Albon. Gasly joeg op dat laatste puntje wat er te vergeven viel, met daarachter Magnussen, Giovinazzi, Vettel, Räikkönen, Latifi, Russell en Grosjean als hekkensluiter.

In de laatste ronden werd er nog flink getrapt om het punt voor de snelste ronde binnen te harken. In de voorlaatste ronde kwam Russell nog even naar binnen voor andere bandjes, terwijl Bottas naar de zwartwit geblokte vlag racete en het punt pakte voor de snelste ronde. Verstappen volgde kort daarna, vervolgens Hamilton op plek 3. Daarna kwamen Perez, Ricciardo, Leclerc, Ocon, Kvyat, Gasly en Albon binnen. De rest van het veld volgde met een ronde achterstand en puntloos. Albon kreeg nog wel 5 seconden straf voor het afsnijden van een bocht, maar de afstand was groot genoeg om zijn tiende plek vast te houden.

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *