Tekst en beeld Marco Havers
Wie had dat nou verwacht.. een Spijkstaal in Kraggenburg.
Oké hij is, naar mijn idee, niet meer in rijdende staat en het verf bladderd er van af, maar hij is nog steeds het stralende middelpunt tussen de groentes en het fruit.
Vroeger adverteerde het bedrijf Spijkstaal dat ze onverwoestbaar zijn, maar we kunnen niet ontkennen dat door de jaren heen de nieuwigheid er inmiddels wel van af is.
Roesten konden de elektrische bezorgwagens nanelijk niet omdat men bij de productie van het chassis en carrosserie gebruik maakte van roestbestendige materialen.
Cabine en het dak zijn vervaardigd van gewapend polyester.
Erg gaaf om de Spijkstaal aan te treffen. Hoeveel zullen er nog over zijn?
Deze Spijkstaal stond bij Vink Fruitboerderij in Kraggenburg. O.a. bekend van de fruitwinkel en de pluktuin. Echt een aanrader om met je kind(eren) een leuke middag te hebben. Zelf je eigen fruit plukken in de grote boomgaard.
Normaal waren bij dit type de schuifdeuren van staal, die konden wel eens wegroesten, zeker na 50 jaar.
Ik heb bij ’n SRV- man gewerkt vanuit ’n 8- meter Spijkstaal uit de vroege jaren ’70 (nog met de geknikte achterzijde) en die roestte ook wel. Zeker bij de randen van de wielkasten, het plaatwerk zat daar uiteindelijk vrij losjes om het onderliggende frame 😉
Ik ben voor het opknappen van mijn Spijkstaal nog op zoek naar twee glaasjes voor de koplampen.
Kan iemand mij daar blij mee maken ?
Jacoheeren@ziggo.nl