Normaal kom ik niet bij casino’s, ik weet leukere manieren om snel van mijn geld af te komen. Maar in Duitsland kun je er niet omheen, elk stadje heeft er wel één of meer. Toen ik bij het Casino in Aldenhoven langsreed (die zit daar op het industrieterrein naast enkele interessantere bedrijven) ben ik toch maar even het erf opgedraaid, niet om naar binnen te gaan, maar om het rijdende reclamebord eens beter te bekijken. Zo vaak zie je geen Studebaker pick up!
Studebaker begon rond 1850 als een smederij/wagenmakerij en richtte zich in de beginjaren vooral op de goudzoekers, onder andere met de bouw van kruiwagens voor gebruik in de goudmijnen. Men groeide langzaamaan uit tot de grootste wagenmaker van Amerika, toen het autotijdperk aanbrak was het dus niet vreemd dat Studebaker bij de pioniers op dat gebied hoorde, in 1897 werd al begonnen met experimenten met elektro-motoren, waarna in 1904 voor het eerst een auto met benzinemotor volgde. In het begin gebruikte men de merknamen Studebaker-Garford, EMF en Flanders, in 1913 stapte men over op de naam Studebaker.
Studebaker had een goede naam in kwaliteit en een opvallend mooi design. Toch ging het in de jaren ’50 slechter met het bedrijf door de concurentie met ‘de grote drie’, zodat men zich gedwongen zag met Packard te fuseren. De productielijnen van Packard werden niet lang daarna stil gezet om zich op de import van Mercedes-Benz te richten, die vanaf dat moment ook via de Studebaker dealers te koop waren. In 1966 liep de laatste Studebaker van de lopende band en richtte men zich volledig op haar nevenactiviteiten.
Veel minder bekend dan de personenwagens zijn de bedrijfswagens van Studebaker. Men bouwde niet alleen legertrucks zoals de ‘M-trucks’ en het ‘Weasel’ rupsvoertuig, in de jaren ’30 en ’50 had men ook pick ups in het programma, waaronder het model uit deze blog.
No Responses