Test Subaru XV e-BOXER door Martha de Boer

Lastig publiek
Subaru is een merk dat bij het grote publiek niet heel erg bekend is, maar ondertussen wel 2 nogal specifieke klantenkringen heeft. Bij menig kind heeft een blauwe rallyauto met goudkleurige velgen boven het bed gehangen of in de vitrinekast gestaan. Sommigen hebben ook het genoegen gehad om zo’n rallykanon (of een look-a-like) te mogen bezitten. En wanneer de leeftijd wat verder is gestegen en er een partner is gevonden die dezelfde kledingstijl heeft, dan word er samen gekampeerd met een robuuste 4×4 voor de caravan, zonder gouden velgen en dat soort puberale gekkigheid. Het is een merk dat het net even anders dan anders doet, en hoewel iedereen zegt dat ze geen eenheidsworst willen zijn, lopen veel mensen toch vaak voorbij aan dit merk. Helaas, soms werkt de keuze om anders te zijn ook wel een beetje tegen. De Japanners bleven stug vasthouden aan de boxermotor, en inmiddels is die tot in de puntjes doorontwikkeld, maar er moest nog altijd benzine in, waardoor de auto minder interessant was voor kilometervreters. Was er eindelijk een dieselboxer ontwikkelt, kwamen er opeens grote verhalen naar buiten over sjoemeldiesels bij de grote merken uit Europa. Daar stonden de Japanners dan met hun goede gedrag. Nu moet er dan weer voldaan worden aan de wereldwijde regels voor uitstoot. Iets waar ze zich nooit zo druk om hebben gemaakt. Subaru is een van de weinige merken waarmee je ook daadwerkelijk het verbruik dat in de folder staat, kunt halen. In tegenstelling tot veel andere merken waarvan de auto’s op de rollenbank een stuk zuiniger zijn dan in het echt. Nadeel is echter dat er wel naar de getallen van de rollenbank word gekeken door de Nederlandse overheid, waardoor er relatief veel BPM (luxebelasting) word geheven op nieuwe Subaru’s. En dan komt de wereldwijde politiek ook nog eens met allerlei restricties wat betreft de uitstoot. Dus zat er niets anders op dan toch te zwichten voor de druk en een hybride te ontwikkelen.

Wat zeg je nou?
Jawel, sinds kort staan er 2 modellen met een hybride aandrijving in de catalogus, de Forester 2.0i e-BOXER en de auto die op de foto’s te zien is, de XV 2.0i e-BOXER. Beide auto’s beschikken over een tweeliter boxer motor, een continu variabele transmissie die Lineairtronic word genoemd, en een elektromotor die in de versnellingsbak zit verstopt. Dat kleine motortje geeft als het ware een duwtje in de rug wanneer de grote motor nog op toeren moet komen, en neemt het over wanneer er rustig word gereden. Waar ander merken schermen met hybrides die tientallen kilometers volledig elektrisch kunnen afleggen, doet Subaru het even anders. Er is geen stekker om op te laden, de accu haalt zijn energie uit het remmen en uit de benzinemotor. Maximaal kan er 1,6 kilometer volledig elektrisch worden afgelegd, voordat de boxer weer bijspringt. Het grootste voordeel valt er dan ook te behalen in stedelijk gebied.

Eerst de buitenkant maar eens bekijken.
Net als het merk zelf, laat het model XV zich lastig in een hokje stoppen. Qua hoogte een echte ‘crossover’, hoger dan een gewone sedan, maar lager dan een terreinwagen. En de achterkant is ook al zo’n kruising, het is geen hoekige station maar ook geen afgeronde hatchback. Doordat de XV hoog op de wielen staat, lijken de velgen kleiner te zijn dan 18 inch. Heldere LED-koplampen schijnen je toe vanuit een stoere neus. Geen overdreven grote grille, geen logo dat je als braadpan kan gebruiken, wel een auto die uitstraalt dat ie niet bang is om vies te worden. Als je tenminste een andere kleur dan metallic wit kiest. Alhoewel dat witte wel mooi contrasteert met de dikke, zwarte randen rondom de wielkasten. Die zorgen er niet alleen voor dat de wielen kleiner lijken, het moet ook de schade wat beperken wanneer je een paadje tussen de struiken door niet helemaal goed hebt ingeschat. Goed om te weten dat het subtiele carbonfiber-motiefje alleen voor de show is, dat de auto niet echt van dat dure materiaal is vervaardigd. Niet teveel tierelantijnen en gekkigheid aan de auto, geen exotische materialen, de XV staat lekker nuchter in het leven, of dat nu op het asfalt of in de prut is.

En dat gaat door aan de binnenkant?
Ja, simpel en functioneel. Ook als je van de dealer de dikste uitvoering meekrijgt, de Premium. Niet alleen de zitplaatsen, ook het dashboard lijkt te zijn verpakt in leer, compleet met contrasterende stiksels langs de naden. En dat alles kan je goed bekijken, want door het dakraam valt er veel licht naar binnen. Mocht het zonnetje niet verwarmend genoeg zijn, dan kun je de stoelverwarming van de voorstoelen aanzetten. Netjes aangeklede functionaliteit dus, met bekerhouders voor de voorste 2 inzittenden, opbergruimte in de armsteun met aansluitingen om apparaten op te laden, een vakje vóór de versnellingspook om de telefoon neer te leggen met ook daar verschillende aansluitingen voor laders. Of om contact te maken met de auto en je eigen muziek af te spelen. De bestuurdersstoel is elektrisch verstelbaar en kan zo ver omhoog dat ik (Martha de Boer, red.) met mijn 1,80 meter het dak raak. Lekker op de laagste stand, tikje achterover, het voorste gedeelte van de zitting omhoog en je krijgt een beetje het gevoel in een rally auto te zitten. Ook de achterbank is lekker ruim, met 1,80 meter kun je achter jezelf zitten en dan houd je nog ruimte over tussen de knieën en de rugleuning. Je kan er met 3 volwassenen zitten, of met 2 en de middelste rugleuning voorover klappen voor wat extra ondersteuning en 2 bekerhouders. Kinderen meenemen kan ook, want er zijn 2 Iso-fix ankerpunten voor de kleine zitjes. De kofferbak is ruim genoeg voor 4 kratten bier, minimaal, en word afgeschermd met een oprolbare ‘hoedenplank’, die gemakkelijk is te verwijderen als er grote spullen mee moeten. Er zijn haakjes om losse spullen aan vast te zetten, of om een touwtje ergens overheen te kunnen spannen. Onder de vloer zit nog een extra vakje waar je gereedschap kwijt kunt. Handig is het klemmetje voor de gordel van de middelste zitting, die komt uit de achterste raamstijl vandaan en gaat via een geleider naast de hoofdsteun over de schouder van de middelste passagier. Maar als je meer ruimte nodig hebt en de rugleuning in 60/40 verdeling neer klapt tot een vlakke laadvloer, dan wil je geen bungelende gordel midden in de auto. Dus zit er een handig klemmetje naast om te zorgen dat er niets beschadigt raakt. Zo simpel, zo functioneel.

Laat de sleutel in je broekzak…
Druk op de startknop, en de tweeliter boxer komt tot leven. Voor je neus een digitaal dashboard dat behalve toerental en snelheid ook laat zien of je (on)zuinig rijd, of er een auto dicht voor je rijd wanneer je de adaptieve cruise control hebt ingeschakeld, en welke rijhulpsystemen er zijn ingeschakeld. Trek de pook naar D en de XV rijd weg, als de accu is opgeladen gebeurt dat zonder toeren te maken. Hoewel een CVT eigenlijk maar 1 versnelling heeft, zijn er wel meerdere versnellingen ingeprogrammeerd. Met de flippers achter het stuur kun je op- en terugschakelen, wat vooral handig kan zijn als je een 1270 kilo zware aanhanger of caravan door bergachtig gebied moet slepen. Die flippers zitten voor het mooie iets te dicht tegen het stuur aan geplakt, houd je de handen netjes op kwart voor 3, dan kun je de vingers niet helemaal lekker kwijt. Het stuur ligt verder wel prettig in de hand, is in diepte (van je af of naar je toe) en in hoogte (op schoot of hoog daarboven) verstelbaar en gaat erg licht rond. Rijd je over de witte strepen zonder richting aan te geven, dan voel je het stuur subtiel tegenwerken. Niet alle strepen worden gezien, en op een 60 km/h weg waar je over de streep moet om elkaar te passeren, was het systeem er zo klaar mee, dat het de melding ‘off’ gaf. Om een paar honderd meter verder weer vrolijk door te gaan met melden en tegensturen. Een stuk beter werkt de adaptieve cruise control die je met knoppen op het stuur instelt. Ook de afstand die je wilt houden, kun je instellen, en verder in het menu kun je zelfs kiezen of je snel of economisch naar je originele snelheid wilt accelereren wanneer een langzame voorligger aan de kant gaat. Een overstekende fietser werd gemeld als een ‘obstacle detected’ en de XV hield dan ook even in. Alle nieuwe Subaru’s beschikken over EyeSight, een uitgebreid veiligheidssysteem dat van alles rondom de auto in de gaten houd. Omdat het met stereocamera’s werkt, kan het beter diepte zien dan systemen met maar 1 camera. Het schijnt ook een noodstop te kunnen maken wanneer je iets op de weg over het hoofd ziet, maar om het maagdelijk witte plaatwerk niet te beschadigen, is dat tijdens deze test niet uitgeprobeerd. Wat meer zegt over het vertrouwen van de bestuurder in nieuwe techniek, dan over de werking van EyeSight. Het systeem werkt trouwens ook bij achteruit rijden, je krijgt niet alleen een melding dat er kruisend verkeer achter je is, de auto kan ook een noodstop maken als je te hard naar de caravan toe manoeuvreert. Verder word je geattendeerd op auto’s in de dode hoek en worden obstakels zoals fietsers en voetgangers herkent. En dan draaien de koplampen ook nog mee, handig wanneer je in het donker over een bochtige weg rijd. Subaru laat wel nadrukkelijk weten dat het hulpsystemen zijn, en je er dus niet volledig op moet vertrouwen. Wil je autonoom rijden, dan zul je naar een ander merk moeten gaan.

Heel veilig allemaal, maar hoe rijd het nou?
Goed. Het is geen rally auto, dus verwacht niet teveel sportiviteit. De XV rijd zoals het hoort, comfortabel genoeg op rabberig straatwerk maar op een diepe dwarsrichel of hoge putdeksel wil ie nog wel eens een stevige klap geven. Je kan zonder moeite door bochten heen sturen, ook op wat hogere snelheid, maar happen naar de apex doet ie niet. Dat er hulp is van een electromotor merk je niet, het schakelen gaat soepel en zonder schokken, zoals het bij een CVT hoort. Wat echter wel een nadeel is van zo’n transmissie, is dat het toerental omhoog schiet wanneer je het gas wat dieper intrapt, terwijl de acceleratie niet in hetzelfde tempo mee gaat. De meeste mensen in de doelgroep zullen daar weinig last van hebben, tot er een (klein)kind met rally aspiraties achter het stuur stapt. In iets meer dan 10 seconden accelereer je naar de 100 km/h, maar de XV daagt je niet uit om dat vaak te doen. Net als de buitenkant is het rijden zoals het hoort, zonder allerlei afleidende extra’s. Voor sportiviteit moet je bij de BRZ of Impreza zijn, de XV is gemaakt om lange afstanden af te leggen, met een gezelschap en bagage, zonder dat je vermoeid aankomt. Het sturen gaat licht, de pedalen zijn makkelijk te bedienen, het zicht rondom is goed, er is gewoon niks mee. Volgens de WLTP-methode gebruikt de e-BOXER 7,9 liter per 100 kilometer, met een tankinhoud van 48 liter kun je theoretisch gezien 600 kilometer rijden tot de volgende tankbeurt. En dat is geen straf. De testauto moest nog ingereden worden, er stonden slechts 7 kilometers op de teller bij het overhandigen van de sleutel, en ondanks dat er wat sportieve kilometers tussen zaten, stond het verbruik aan het einde van de rit op 7,5 liter per 100 kilometer. Het is niet per se een auto die zorgt voor kriebels in je buik wanneer de garagedeur open gaat, maar eenmaal achter het stuur kan de rit niet lang genoeg duren.

Ook een prijs waar niks mis mee is?
Subaru kijkt niet zoveel naar concurrenten, en doet dat ook niet voor de prijs. De XV staat in de catalogus vanaf 36.795 euro, de 2.0i e-BOXER is er vanaf 40.295 euro. Voor dat geld heb je de Comfort, met onder andere 18 inch lichtmetalen velgen, Active Torque Vectoring (om veiliger de bochten mee door te komen), gescheiden airco met stoffilter, DAB+ radio, alle lampen voorop zijn LED, de koplampen en ruitenwissers gaan vanzelf aan door de sensoren (maar kun je natuurlijk ook zelf bedienen), stuur en versnellingspook in leer, een ruitenwisserontdooisysteem, dakrails, het EyeSight veiligheidspakket, verwarmbare voorstoelen en de X-MODE voor het off road rijden. Wil je nog meer veiligheid, kies dan de Luxury voor 2000 euro meer. Dan krijg je een uitbreiding van het EyeSight systeem, maar ook een grootlicht assistent en keyless access. Voor weer 2000 euro meer zit je in de Premium, die daar een electrisch verstelbare bestuurdersstoel aan toevoegt, een electrisch bedienbaar dakraam en leren bekleding voor de stoelen en achterbank. Extra’s zoals spatlappen, dakdragers, trekhaak, hondenrek en beschermers voor bumpers en bagageruimte kun je daarnaast nog aankruisen, ongeacht de uitvoering die je hebt gekozen. Subaru geeft standaard 3 jaar en 100.000 kilometer garantie, en staat elk jaar weer in de top 5 van meest betrouwbare merken. Er is onlangs wel een terugroepactie geweest, omdat de kilometerteller na 999.999 stopte met draaien, maar de XV beschikt over een digitale teller, dus dat zou geen probleem meer moeten zijn.

Vind je de XV toch wat te klein, maar wil je wel genieten van de e-BOXER, dan staat de Forester in de catalogus vanaf 46.995 euro. Wat duurder, maar ook wat groter. En belangrijk voor de kampeerders: de XV mag 1270 kilo trekken, de Forester 1870. Dat scheelt toch weer een mud aardappels in de disselbak.

Zou ik deze zelf kopen?
De XV is geen auto die overal op verlanglijstjes verschijnt, zoals een Impreza WRX STi dat doet. Het is een echte Subaru, in die zin dat ie solide en veilig mensen vervoert. Daarom staat deze XV ook niet op het verlanglijstje tussen sportwagens en ander automobiel speelgoed. Ben je op zoek naar een auto die gewoon goed is, functioneel en ruim, niet keihard sportief maar liever wat comfortabeler? Een beetje hoog zitten, zonder boven de rest uit te torenen? Wel beschikken over aandrijving op alle vier de wielen, zonder met een protserige terreinwagen te moeten rondrijden? Dan staat de XV wel degelijk op jouw verlanglijst. En in alle bescheidenheid, zonder het van de daken te schreeuwen, rijd je dan toch een auto die anders is dan eenheidsworst waar het grote publiek zich in verplaatst. Zo bezien is deze XV geschikt voor alle publiek, zelfs het lastige.

Ben je benieuwd naar de nieuwe e-BOXER, kom dan naar de Subaru-dealer. In de omgeving van Alkmaar is dat Autobedrijf Renses, die je vind aan de Parelweg 11 in Alkmaar of op renses.subaru.nl. De metallic witte XV staat daar naast een nieuwe Forester om uit te proberen. Liever een tweedehands? Die kun je vinden via www.renses-online.nl.

Test, tekst en foto’s door Martha de Boer, die hier door niemand voor betaald is.