Beste Babette (deel 109) 71 vrachtjes en een vlootschouw


Beste Babette, na een zondag met een Formule 1 race en misschien stiekem nog een paar afleveringen van Lucifer op netfliks, begon onze week maandagochtend in het donker. We toerden naar Muiderberg, om te laden bij een drijvende loswal *smiley die achter z’n oor krabt* nouja de trechter stond stil op het vasteland, maar in de keet moest je opletten dat de koffie niet over het randje gutste, wanneer de machinist nog een laatste knijper zand uit de boot pakte. Het zand reden we naar een grote zandvlakte in Almere. Gelukkig voor de collega en mij, reden er een paar chauffeurs die er al vaker waren geweest. Tegen het verkeer in langs de werkzaamheden, vervolgens een busbaan oversteken waar een verkeerslicht bij staat, maar let op *smiley die als een halve tamme over het stuur heen hangt te wiebelen* een halve meter voor dat groene licht, ligt een fietspad waaraan je voorrang moet verlenen. Beetje een mindvuk. Vervolgens vooruit de zandbaan in, waar op tactische plekken wat rijplaten waren neergelegd, zodat we konden keren en al slalommend tussen de zakbakens door naar de shovel toe konden rijden. Ik had eigenlijk verwacht dat heel Almere al volgebouwd was, op wat kavels aan de buitenkant na, maar hier was een grote vlakte met niks. In de verte zagen we de woontorens wel staan. Het miezerde wat en de bewolking hing laag, waardoor het net leek alsof we in Oostenrijk waren, met het verschil dat nu niet de bergtoppen maar de bovenste verdiepingen van de megastallen in nevelen waren gehuld.

Op de radio ging het over toeristen, dit jaar waren er 21 miljoen buitenlanders verwacht voor een tijdelijk bezoek, dankzij evenementen als het Eurovisie Songfestival, de Grand Prix van Zandvoort en het legaal wiet roken terwijl je naar hoeren kijkt in Amsterdam. De verwachting is dat het voor dit jaar blijft steken op ‘slechts’ 7 miljoen *smiley die in z’n handen wrijft* wat een heerlijkheid! Naar het strand gaan zonder in het Duits te worden aangesproken, in Amsterdam lopen en ook daadwerkelijk een halve meter afstand kunnen houden van mensen, Giethoorn bezoeken zonder al die spleetogen om je heen, naar een museum gaan zonder in de rij te staan tussen rugzaktoeristen die niet door hebben dat ze een enorme uitzwaai hebben. Dierentuinen, pretparken, hotels met een wellness of mooie wandelomgeving, zoveel musea dat je een jaar lang elke dag een ander zou kunnen bezoeken; er is zoveel te doen in Nederland waar de Nederlanders bijna niet naartoe gaan omdat het er altijd zo druk is, waar we nu eindelijk eens zelf een kijkje kunnen nemen. Daar komt bij dat we nu ook minder bang hoeven te zijn dat die toeristen corona meenemen hierheen.

Al denken de buitenlanden daar anders over, want het schijnt dat wij nu worden aangewezen als ‘rood gebied’. En dan ook nog door de landen waar we eerder honend op neerkeken omdat zij hun zaken niet zo goed voor mekaar hadden. Procentueel gezien valt het best mee, maar in exacte aantallen word het alweer wat drukker in de ziekenhuizen. Het is maar goed dat we zo heldhaftig de schijn op blijven houden, anders zouden andere landen ook naar ons gaan wijzen en lachen om de derdewereldtoestand in de zorg. Koste wat kost moet een tweede golf ons bespaard blijven, want waar tijdens de eerste golf iedereen puur op adrenaline en op het tandvlees verder zwoegde, alle andere zorg werd stopgezet en iedereen die iets kon aan het werk werd gezet, daar zijn de vrijwilligers nu wat minder enthousiast om zich weer aan te melden. Ook heeft het vaste personeel al laten weten dat ze nog aan het bijkomen zijn van de eerste golf, en dat ze zich nu niet weer zo over de kling laten jagen. Daar komt bij dat duidelijk is geworden dat de reguliere zorg ook gewoon door moet gaan, anders overlijden mensen aan kwalen die in een eerder stadium goed te behandelen waren geweest. Het ging zo erg bergafwaarts in het welvarende en goed ontwikkelde Nederland, dat ’s avonds een persconferentie werd ingelast.

Dinsdag carpoolde ik met de collega terug naar Diemen, waarna we gezellig de stad in doken *smiley die achter z’n oor krabt* is Diemen een stad of een dorp? Het kwam wel heel stedelijk over in ieder geval, want we moesten zand laden dat over was bij een bouwproject, waarna we langs wat andere nieuwbouwwijken naar het werk langs het spoor reden. We reden zelfs langs de wijk waar ik heel vroeger, als zo’n beetje de eerste klus, samen met mijn mentor nog heb gereden. Mooi om te zien dat we iets nuttigs hebben gemaakt wat nu nog steeds staat. We moesten kiepen naast een spoorwegovergang, om een wegomlegging mogelijk te maken zodat er een tunnelconstructie gemaakt kan worden en mensen niet meer voor de slagbomen en langsrazende treinen hoeven te wachten. Aan de ene kant waren we bezig voor Holland Park, waar 304 appartementen met een grote parkeergarage op de plek van kantoorpanden komen te staan, aan de andere kant zorgden we voor een betere doorstroming en minder kans op ongelukken *smiley die zichzelf op de schouder klopt* ondanks dat we in het droge zand amper op de plek kwamen waar de shovelmachinist ons wilde hebben, vond ik toch dat we goed bezig waren.

Volgens de persconferentie, die druk werd nabesproken op de radio, waren we echter wat minder goed bezig, al durfde zowel Rutte als De Jonge dat niet te zeggen. De horeca moet nu al 22:00 dicht, in plaats van dat ritueel dat om 24:00 de lichten aan gaan en mensen om 01:00 naar buiten lopen. Mondkapjes worden niet verplicht maar wel aangeraden, en winkeliers mogen zelf besluiten of klanten ze moeten dragen. Er werd weer opgeroepen om zoveel mogelijk thuis te gaan werken. Voorlopig geen publiek bij grote sportwedstrijden. De groepen die bij elkaar mogen komen in de buitenlucht mogen niet meer dan 30 personen zijn *smiley die aan z’n kin krabt* of was het buiten 50 en binnen 30? Je mag ook niet meer dan 4 personen thuis uitnodigen, terwijl dat eerder 6 was. Of kinderen tot een leeftijd van 12, 16 of 18 jaar ook meetellen, werd niet duidelijk. Er werd met nadruk gezegd dat je alléén boodschappen moet doen, en ook echt alléén moet gaan winkelen als je écht spullen nodig hebt, de supermarkt is geen gezinsuitje en winkelen is geen dagje uit. Gelukkig werd er ook bekend gemaakt dat er een nieuw steunpakket komt voor bedrijven, want ik hoorde vooral dat wederom de horeca en retail hard worden getroffen, en waarschijnlijk schrikken mensen zo van al die grote woorden dat musea en theaters nog maar mondjesmaat bezocht gaan worden.

Er stonden 2 volwassen kerels voor de camera, de baas van Nederland en zijn vaste compaan in deze tijden, maar beiden hadden niet de ballen om te zeggen: volk, dit hebben jullie aan jezelf te danken! Met groepsprotesten en schreeuwende voetbalsupporters hebben jullie laten zien dat ‘zelf denken’ en ‘zelf verantwoordelijkheid nemen’ in dit land blijkbaar niet kan. De mannen durfden niet met hun vuist op het spreekgestoelte te slaan en te zeggen: de grenzen blijven dicht! Vakantie vier je vanaf nu in je eigen land. Nederlanders in Nederland, Duitsers in Duitsland, klaar. Maar nee, Rutte gaf slechts het advies om tijdens de herfstvakantie in Nederland te blijven, en de tip om niet vanaf je Landal Parcs-huisje naar huis te rijden om daar goedkoop boodschappen te doen, maar dan ook echt in die omgeving van je vakantiehuisje te blijven. Zelfs het verplichten van mondkapjes durfden ze niet aan, dat moeten mensen zelf maar uitzoeken, dat moeten winkeliers zelf maar bepalen wat ze prettig vinden *smiley die met z’n ogen rolt* als een strenge vader die boos op je is, en je huisarrest geeft voor een week. Of 3 dagen. Of als je een zelfgebreid mondkapje op de verkeerde manier draagt, dan hebben we het niet meer over dat huisarrest. Niet zo gek dat al die jongeren, die behoefte hebben aan regels en duidelijkheid (zodat ze als echte pubers zich kunnen afzetten tegen de regels, juist omdat ze het stiekem wel prettig vinden) er een zooitje van maken. Er zit zoveel ruimte voor interpretatie in het hele verhaal, dat het in verschillende media door verschillende journalisten ook nog eens heel verschillend kan worden uitgelegd.

Na een druk dagje toeren door Diemen, mochten de collega en ik nog even naar een adres richting het noorden. Een niet-bestaande straat, die bij nader inzien wel bleek te bestaan, waar gelukkig geen bouwhekken stonden want dankzij wat file op de A7 waren we er pas ruim na 4 uur.

Daarom mocht ik woensdag wel uitslapen van mezelf. Om daarna op de brommer te stappen en Oma te bezoeken. Een paar maanden terug is ze al verhuisd naar een appartement in een verzorgingstehuis, nu zijn de quarantaines en vakanties voorbij en werd het wel eens tijd om langs te gaan. Na de rondleiding door de badkamer die ongeveer net zo groot is als mijn woonkamer, en het laten zien van de vakantiefoto’s op de telefoon, was het tijd voor de lunch. Ik deed mijn mondkapje weer voor en kreeg nog een rondleiding langs de mooie binnentuin en de aktiviteitenzaal die voorlopig weinig gebruikt zal worden, daarna zwaaide Oma mij uit vanachter het raam van de grote entree, voordat ze verder zou lopen naar de eetzaal, en toerde ik naar Vader en Moeder om daar een vorkje mee te prikken. Natuurlijk hadden we net iets meer te vertellen dan ik in eerste instantie dacht, dus moest ik me nog een beetje haasten om op tijd thuis te zijn, de werkkleren aan te trekken en naar de zaak te fietsen om de dikste trekker van het hele bedrijf uit het schap te pakken voor de vlootschouw.

Schijnbaar werd er de hele middag al vlootgeschouwd *smiley die bedenkelijk kijkt* of is het gevlootschouwd? Maar dat berichtje las ik pas toen ik even voor drieën klaar was met omkleden en op het punt stond om die kant op te gaan. Om stipt 15:29 kwam ik bij het steunpunt aan, zelden ben ik zo op tijd geweest ergens. Collega’s waren al druk bezig met op- en afbouwen, mannen in veel te schone oranje jassen liepen over het terrein ergens naar te kijken, mannen in overalls en oranje hesjes met zwarte strepen waren bezig om de strooiers en schuivers te controleren en aan te passen. En ik fladderde er lekker tussendoor. Bakkie achterop de trekker zetten, praatje maken, collega helpen, praatje maken, oja toen was er eten *smiley die in z’n handen wrijft* gelukkig waren de beloofde broodjes niet afgelast onder het mom van ‘corona’. Voor bijna iedereen was er een warme kaassoufflé of kroket, maar het tekort aan warm eten werd ruimschoots gecompenseerd door de overvloed aan muffins en snoeprepen. Oja en 3 tassen met verschillende soorten fruit, want we werken natuurlijk wel op een gezonde manier. Goed nieuws ook over het probleem met het tekort aan waterdruk bij het schoonmaken: dat is niet opgelost, maar ze hebben wel iets bedacht met een buffervaatje, waardoor we er geen last meer van zouden moeten hebben kunnen krijgen… Dat zullen we wel merken als we weer eens worden gebeld. Na het opbouwen van de strooier, het rondje rijden over het terrein en het beantwoorden van de controlevragen van de coördinator, was het tijd voor nog een praatje, het afbouwen van het apparaat en het afzetten van het bakkie, nog een praatje, bleek opeens dat iemand waar ik al een tijdje mee had staan praten 1 van de coördinatoren is deze winter, nog een muffin en een stukje fruit mee voor onderweg terug naar de zaak, toen was het wel weer klaar *smiley met opengesperde ogen* bleek dat we slechts iets meer dan 3 uur bezig waren geweest! Sterker nog, Wingman en ik kwamen tegelijkertijd thuis. Dus zat hij lekker op de bank aan een maaltijd die ik bij de boodschappen nog even snel voor hem had gehaald, terwijl ik ernaast zat uit te buiken van de uitgebreide broodmaaltijd.

Donderdag mochten we ons in Hoorn melden, niet bij de loswal maar op een werk waar we dagenlang vanaf de loswal naartoe hebben gereden, die grote zandvlakte naast de sauna. De grond is genoeg ingeklinkt *smiley die bedenkelijk kijkt* of is het ingeklonken? Dus de overhoogte kan weer weg. Wat mooi uitkwam voor het werk langs De Strip, waar we vorige week nog draineerzand hadden gebracht. Dat hele patroon van werkwegen waar de machine doorheen is geploegd, mocht nu volgereden worden met gewoon zand. Samen met 3 collega’s toerden we via de verkeerslichten van het ene naar het andere werk.

Over toeren gesproken: sinds de E10 brandstof is ingevoerd, zijn mensen steeds vaker de duurdere brandstoffen gaan tanken waar E5 op staat. Het idee is dat minimaal 6% van de fossiele brandstof tegenwoordig vervangen moet zijn door bio-ethanol. De benzine en diesel waar E10 op staat, bevat 10% van dat ethanol. Duurdere Premium, Excellium, V-Power en dat soort brandstoffen die je bij grotere tankstations tegenkomt, hebben een E5-sticker, en bevatten slechts 5% van dat bio-spul. Er werd gezegd dat het voor oudere auto’s wel een dingetje zou kunnen zijn, maar dat alle moderne motoren op zich zonder problemen op E10 moeten kunnen draaien. Deels door spookverhalen, deels door ervaringen uit de praktijk, kiezen veel mensen toch voor de duurdere E5 brandstof. Niet alleen oude motoren, ook de heel moderne motoren uit sportwagens bevatten aluminium en bepaalde pakkingen die worden aangevreten door het bio-goedje. Maar ook de motoren in Jan Modaal-voertuigen zijn er gevoelig voor, want bij de aanschaf van mijn nieuwe motor, wat een simpel Honda-blok is met een ‘deze kan op E10 rijden’-sticker erop, kreeg ik het advies om toch vooral E5 te tanken. Is iets duurder (maakt dat uit als ie 1 op 30 rijd?) maar er waren al zoveel motoren binnen geweest met problemen, dat wil je gewoon zoveel mogelijk proberen te voorkomen. Conclusie: fossiele brandstof vervangen met bio-meuk leidt tot meer uitstoot omdat motoren slechter gaan lopen en er vaker moet worden afgesleept. Voor de vermindering van de uitstoot zou het beter zijn om electrisch te rijden en zo min mogelijk op vliegvakantie te gaan.

Goed nieuws was er ook, want het aantal verkeersbewegingen is dan wel terug op hetzelfde niveau als voor de coronacrisis, het aantal files is enorm afgenomen. Volgens metingen is er 8% minder verkeer op de weg, en is de filedruk gehalveerd. Vooral in de spits zijn er minder mensen op pad dan voorheen, maar verspreid over de rest van de dag is het wel drukker, want mensen gaan tussen 10:00 en 15:00 nog wel naar kantoor om met collega’s samen te werken, omdat dat toch prettiger werkt dan enkel via de webcam groepsgesprekken te voeren. En mensen gaan minder met het openbaar vervoer omdat ze bang zijn voor besmetting, wat betekent dat ze vaker in de auto stappen om ergens te komen.

Ook op de binnenwegen, in dorpskernen en stadscentra, zijn minder files. Minder ouders hoeven hun kinderen met de auto naar school te brengen, want het gebeurt steeds vaker dat hele klassen naar huis worden gestuurd omdat de leerkracht thuis zit te wachten op een coronatest of de uitslag daarvan. Een vervanger is er niet zomaar gevonden, want voor corona was er al een tekort aan onderwijzers, en nu blijven de juffen en meesters die op leeftijd zijn of een minder goede gezondheid hebben bij voorbaat al thuis, terwijl degenen die wel voor de klas staan zomaar een week uit de running kunnen zijn wanneer ze een snotneus of raar hoestje hebben. Sommige scholen hebben al besloten om bepaalde klassen op vaste dagen in de week thuis les te gaan geven, zoals tijdens de lockdown gebeurde, zodat er iets meer ruimte komt in de indeling van de leerkrachten die voor de klas kunnen staan. Want oja *smiley die z’n neus snuit* het griepseizoen komt er ook weer aan, dus er komen alleen maar meer mensen bij met corona-achtige symptomen.

Niet dat het erg is, dat kinderen weer thuis moeten blijven en niet naar school kunnen. Volgens een ander bericht voldoet de ventilatie in de helft van de schoolgebouwen niet of niet helemaal aan het bouwbesluit. Dankzij achterstallig onderhoud (hoe vaak heb ik dat dit jaar al opgenoemd?) zijn scholen genoodzaakt om de deuren en ramen open te houden, omdat anders de luchtkwaliteit in een lokaal gewoonweg te slecht is. Gelukkig kwam het kabinet wel met 360 miljoen over de brug om de boel te laten opknappen, maar hoe lang duurt het nog voordat het geld op de rekening staat en installateurs aan de gang kunnen? Ik zou mijn hypothetische kinderen lekker nog een tijdje thuis achter de laptop laten zitten, kunnen ze tijdens de pauze boodschappen doen en een stofzuiger door het huis halen. En de ramen lappen. En de bijkeuken opruimen. En de zolder isoleren. En alvast een stukje metselen aan de garage. En de wc schrobben *smiley die aan z’n kin krabt* nu ik dit zo lees, snap ik al veel beter waarom mensen graag kinderen willen.

Vrijdag mochten we naar hetzelfde werk, hetzelfde rondje rijden door Hoorn en de dorpen die het in de loop der jaren heeft opgeslokt. De machinist had een waterkoker voor me geregeld *smiley die een kushandje doet* dus we konden lekker thee drinken tijdens de pauzes. Het grote nieuws was natuurlijk dat Trump ook was besmet met corona, samen met zijn vrouw, waarschijnlijk doordat iemand in zijn team ook besmet was. Kun je lang of kort over praten, maar het komt erop neer: het kan nog alle kanten op. Of hij gaat dood, of niet. En als hij niet dood gaat dan kan het zijn dat niemand op hem wil stemmen volgende maand bij de verkiezingen, omdat hij ziek is geworden dankzij zijn eigenwijze gedrag om corona te blijven ontkennen. Of dat hij juist meer stemmen krijgt omdat ie in het overdreven en dramatische Amerika de ‘ik ben een survivor!’-troefkaart kan spelen. Of hij heeft alles geveinsd zodat ie over een week kan zeggen dat ie genezen is en dat corona inderdaad niet veel meer is dan een griepje. Hoe dan ook leid het goed af van het bericht dat hij de afgelopen jaren voor zijn miljoenenbedrijven minder belasting heeft betaald dan Jack with the Cap met een vaste voltijdbaan.

Waar ik gister nog helemaal niet aan had gedacht, was dat de maand stoptober weer is begonnen. De tijd van het jaar, afgezien van 1 januari met de goede voornemens, dat heel Nederland massaal stopt met roken. Sinds gisteren worden er ook alleen nog pakjes sigaretten en sjek verkocht die een groenbruine kleur hebben en in een zakelijk lettertype de merknaam dragen, naast de grote plaatjes van zwarte longen en vrouwen die rook in het gezicht van een kindje blazen. Alles om mensen zoveel mogelijk te ontmoedigen. Maar volgens de directeur van het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis gebeurt er nog lang niet genoeg. Alle energie die in het bestrijden van corona word gestoken is leuk, maar we vergeten de andere ziektes. Elk jaar gaan er 20.000 mensen dood aan de gevolgen van roken, zo stelt de directeur. Dit jaar niet, want dit jaar gaan mensen alleen maar dood aan corona, maar andere jaren gaan mensen ook door andere oorzaken dood. Dat er 40.000 mensen jaarlijks overlijden aan kanker, is allang al bekend. Net zoals de directeur vraag ik me dan ook af waarom tabakswaren (en alcohol, al heeft die een eigen maand in zuipari, of zuipril, of zuipmei, dan vragen we het ons wel opnieuw af) nog steeds in supermarkten worden verkocht, en niet enkel bij de tabaksboer (en slijterij, maar daar hebben we het in zuiptember weer over). Waarom liggen de schappen nog steeds vol met minder gezond eten, en hebben we geen suikertax of een andere financiële prikkel die groente en fruit goedkoper en ongezond eten duurder maakt? Waarom wordt er zo op een 24-uurs maatschappij gehamerd, terwijl slecht slapen in een vreemd ritme een grote aanslag is op de weerstand? Waarom laten overheidsinstanties nog steeds toe dat afval word gedumpt in natuurgebieden, dat de dieren daaro vergiftigd water drinken en dat kankerverwekkend afval dankzij lozingen doorsijpelt naar het drinkwater? #zegnueenseerlijk waarom krijgt corona, nu we weten dat het minder dodelijk is dan eerst werd verwacht, zoveel meer aandacht dan andere gezondheidsrisico’s? Gelukkig ben ik niet de enige gekkie die er zo over denkt, want zelfs een ziekenhuisdirecteur heeft (ongeveer) dezelfde mening.

En zo is het dan alweer weekend. Zowel de zaterdag als de zondag volgen we het advies van de premier op, en vieren we vakantie in eigen land, waarbij we onnodig reizen zoveel mogelijk vermijden. Oftewel: lekker bankhangen. Als ik zo naar buiten kijk, nodigt het ook niet heel erg uit om een rondje te gaan wandelen, dus die keuze was snel gemaakt *smiley die grijnst* nog maar een wassie draaien en een beetje rommelen in het huishouden, zodat we kunnen zeggen dat we in ieder geval iets nuttigs hebben gedaan, en dan kunnen we morgen weer helemaal uitgerust aan de gang. Fijne zonnigdag allemaal!

Reageer

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *