Beste Babette (deel 113) plezier om een parallelweg

Beste Babette, maandag begon zoals elke andere werkdag: pas in de tacho, ok, ok, ok aanklikken, spullen op hun plek leggen, liftas omhoog en *smiley die achter z’n oor krabt* dat is ook zo, de tijd is dit weekend weer een uur versprongen, misschien had ik iets minder snel op de automatische piloot en op ok moeten drukken… In het donker toerden we naar Alkmaar, waar we korrel mochten laden voor een camping iets verder naar het noorden. Ideale tijd om naar de camping te gaan, het zwembad stond droog, het was een tikkeltje onguur weer, en dus heerlijk rustig zonder haastige toeristen om ons heen te draaien.

Op de radio ging het over woningen, en dat die van het gas af moeten. Omdat het kabinet nogal ja nee, ik weet niet, misschien, maar is dat alternatief niet te duur? En werkt dat eigenlijk wel? Moeten we nog even wachten of gaan we nu aan de gang? En hoe werkt het dan op de oneven dagen? Zeg maar datzelfde twijfelachtige beleid als met de mondkapjes. Wat er in dit geval toe leidt dat huiseigenaren nog niet echt happig zijn om centjes te investeren in het gasvrij maken van hun woning. Wanneer op een buurtbijeenkomst de vertegenwoordigers van de lokale overheid komen vertellen over projecten met stadsverwarming of warmtepompen, zijn de toehoorders slecht te overtuigen, want als de landelijke politiek al niet eens weet wat we eigenlijk moeten doen, waarom zouden een paar lokale wethouders dat dan wel weten? Helaas zorgt dit er ook voor dat er geen grootschalige projecten van de grond komen, dat de kinderziektes en techniek niet verder uitontwikkeld worden, en dat er dus ook geen goedkopere, makkelijkere en minder storingsgevoelige oplossingen voor andere wijken gemaakt kunnen worden. Op deze manier halen we zeker weten de streefdatum van 2050 niet, want in dat jaar wil Nederland gasvrij zijn.

Ondertussen klaagt Bouwend Nederland dat ze in een wurggreep worden gehouden door de stikstof en de boeren. Er moeten eerdaags weer projecten opgestart worden, anders gaan er grote ontslagen vallen in de sector. Dat is een paar jaar geleden ook al gebeurt, in de financiële crisis die in 2008 begon en een paar jaar later de bouw hard raakte. Toen waren er een hoop ontslagen, maar veel bouwvakkers streken met hun hand over hun hart en kwamen toch weer terug toen de situatie weer beter werd. Als die mensen nu weer worden ontslagen, komen ze echt niet zomaar weer terug. Als ze al niet met pensioen zijn ondertussen, want de sector vergrijst als een malle. Als je het vorige bericht erbij pakt, lijkt het me dat er nog genoeg werk is. Er moeten ongeveer 8 miljoen woningen verbouwd worden. De expats die nu op de bouwplaatsen werken, willen ook wel in een knap huis wonen, net als de starters die nog steeds bij hun ouders wonen, dus er moeten nog duizenden woningen bij komen, er is werk genoeg toch? En dankzij corona is de stikstofuitstoot van het vliegverkeer met 79% gedaald, genoeg ruimte om hier en daar wat bouwvergunningen te verstrekken, lijkt mij. Dus stop even met dat gezeur over die boeren die zoveel uitstoten, want al die gewassen nemen ook stikstof op, en dat zie ik op een modderige bouwplaats tussen de dieselbusjes zo snel nog niet gebeuren.

Dinsdag reden we in de miezer naar de loswal in Schagen, om de rest van de dag in een mengeling van stevige buien en een brandende zon zand te rijden naar verschillende stukken land. De regen werkte goed tegen het stuiven, maar het zorgde er ook voor dat 1 adres niet door ging omdat het te nat was om met de auto te rijden. Op de radio werd druk vooruit geblikt naar de persconferentie van die avond. Of eigenlijk was het een klein persmoment, omdat er niet teveel bekend gemaakt zou worden, dat door alle interesse van het journaille steeds meer op toch wel een belangrijke persconferentie ging lijken. Er waren natuurlijk al een paar berichten uitgelekt, en wat zou het nu een stunt zijn als die berichten niet kloppen *smiley die achter een gordijn vandaan tevoorschijn springt* en de premier zegt vanavond “Goedenavond allemaal, we gaan over een halfuur in lockdown, u heeft nog 5 minuten om vragen te stellen, daarna ga ik weg want anders ben ik te laat thuis voor de lockdown.” *smiley die strak in z’n tuigje hangt* want een geniale zet zou dat zijn! Geen mensen die nog anderhalve dag gaan hamsteren voordat de lockdown ingaat, nee gewoon meteen hup nu klaar. Onderweg zagen we wel dat er toch al wat mensen zenuwachtig begonnen te worden, want bij de gemeentewerf was het alweer aardig druk.

Op de weg hadden we een blij momentje. Van Schagen tot aan De Stolpen loopt er een parallelweg langs de provinciale weg, en die word nog wel eens gebruikt door haastige hufters. In alle vroegte reed er een zwarte Volkswagen overduidelijk harder dan 60 km/h, in een poging ons in te halen. Begrijpelijk, een vrachtwagen van 50 ton trekt niet heel snel op, dus we houden alle verkeer dat lekker door wil rijden op de provinciale weg wel op. Het is alleen een beetje gevaarlijk voor de fietsers, die ook over de parallelweg rijden, als auto’s met zulke snelheden voorbij komen. Later op de dag was er een auto die hetzelfde probeerde, maar zich wat beter aan de snelheid hield. We hadden mazzel bij de verkeerslichten, waar we nog een beetje door konden rollen en niet teveel snelheid verloren. We zagen de bestuurder twijfelen en toch maar verder rijden over de parallelweg. Aan het einde is er dan een rotonde, waar wij een voordeeltje hadden omdat we van links kwamen *smiley die zit te glunderen in z’n tuigje* de auto draaide 1 auto achter ons de rotonde op. Om vervolgens achter ons aan de brug over te steken en in dezelfde richting de N9 op te draaien. Waarna diegene dezelfde afslag nam en pas door kon rijden toen wij afsloegen naar het stort toe. Het is een klein, onnozel dingetje natuurlijk, maar ik heb er nog wel een paar uurtjes op kunnen teren.

Als afsluiter van de dag mochten we nog een vracht zand naar een boer brengen, die wat nodig had om het erf hier en daar wat op te knappen. Er werd ons een koppie thee aangeboden, ik parkeerde jou tegen de dakgoot, waar je voorgangers jarenlang van hun nachtrust hebben genoten, en zo zat ik onverwachts en gezellig een uurtje bij Vader en Moeder aan tafel.

Woensdag had ik wel een dagje rust verdiend, na al dat werken waarbij je met mensen moet praten. Het was ideaal weer om op de bank te liggen, dus dat heb ik ook bijna de hele dag gedaan. Kopje thee erbij, boekie op schoot, vaatwasser die stond te rammelen op de achtergrond, beetje opruimen hier en daar, heerlijk tot rust komen.

Donderdag mochten we ons weer melden in Schagen, dit keer om zand te rijden naar Heerhugowaard, naar dat grote nieuwbouwproject waar al vele kuubs heen zijn gebracht. Blijkbaar lagen nog niet alle werkwegen erin, al komt er wel meer vorm in, nu er al wat vrijstaande huizen en een paar blokken met rijtjeshuizen worden gebouwd. Ook makkelijker voor ons om te navigeren, want in plaats van rechte wegen aan te leggen, moet het natuurlijk een beetje ‘speels’ gemaakt worden met bochten en hofjes en doodlopende stukjes. Toevallig ging het op de radio ook over nieuwbouw, en dat er te weinig overzicht is over het totaalplaatje, wat vooral bij grote projecten een probleem kan zijn. Zo worden er in de nieuwe wijk natuurlijk wel wegen aangelegd, maar vergeten ze even dat het verkeer daarna verder moet over een knus dorpsstraatje dat er niet op is berekend. Of er zijn geen fietspaden en stukje groen voor de recreatie aangelegd. Of niemand heeft bedacht dat er een school bij moet, omdat de bestaande school in het dorp te klein is voor honderden extra leerlingen. Oja en er moet natuurlijk ook nog riool worden aangesloten, op een riool dat net zo knus is als dat oude dorpsstraatje. En electra, en meteen maar glasvezel dan? Oja en daarna bedenken ze nog eens dat de electriciteitsdraden en het PEN-hokje wat steviger gemaakt moeten worden, want in de nieuwe wijk heeft iedereen zonnepanelen op het dak. En er moeten nog 1500 laadpalen voor de auto’s komen *smiley die op het stuur trommelt* je zou denken dat over zulke dingen word nagedacht, maar in de praktijk is dat dus niet zo. Al die verschillende stukjes ‘bouw’ zijn verspreid over 3 ministeries, wat het niet echt makkelijker maakt. En dan heb je nog de praktische dingen, dat het ene meer tijd kost dan het ander. Zo kan je in 7 maanden een zonneweide aanleggen, het verzwaren van het net zodat al die stroom ook echt bij buurtbewoners terecht komt, kan wel een jaar of 10 duren.

Volgens mij is het in Heerhugowaard wel goed voor mekaar, ik zie overal fietspaden, die helaas ook overal voorrang hebben bij de vele rotondes die zijn aangelegd in de ‘doorgaande’ wegen voor het autoverkeer. We komen regelmatig lijnbussen tegen onderweg, dus alle vormen van mobiliteit zijn beschikbaar. Het eerste wat er werd gebouwd, nog voordat de werkwegen erin werden gelegd bij De Draai, was een schooltje. Op fietsafstand is het Strand van Luna, en fiets je de andere kant op, dan trap je zo over de boerenweggetjes van alle kleine dorpjes waar Heerhugowaard tegenaan groeit, recreatie genoeg dus. In een wat oudere wijk is een paar jaar geleden besloten om alle blokken met huurwoningen op te knappen, overal kwamen zonnepanelen op te liggen, maar voordat de vonken onder de stoeptegels vandaan kwamen van die overdaad aan volts, werd het netwerk in die buurt al verzwaard *smiley met opengesperde ogen* er was gewoon serieus over nagedacht dus! Het enige wat ik mij wel afvraag, is waar de mensen moeten werken. Thuiswerken is vet hip tegenwoordig, maar de beroepen waarbij dat ook echt kan, is nog steeds in de minderheid. Dus de meerderheid van de mensen die in De Draai gaan wonen, moeten ofwel op de fiets naar De Zandhorst (of die kantorenwijk bij de McDonalds), of ze werken bij dat ene schooltje of die enkele supermarkt die in de wijk wordt gebouwd, of (wat de grootste groep waarschijnlijk doet) ze stappen in de auto en sluiten aan in de files voor al die rotondes waar de fietsers van 2 kanten tegelijk voorrang hebben, om daarna verder te rijden in de drukte over de Ring Alkmaar en verder de A9 op. In Alkmaar zijn ook plannen om stukken industrieterrein, waar nu nog werkgelegenheid is op fietsafstand van de bewoners van de stad, op te ruimen en om te bouwen tot woonwijken. Fijn dat er meer woningen komen, maar waar moeten al die mensen werken? En hoe gaan ze daar komen?

Terwijl wij even na 4 uur het laatste vrachtje stonden te kiepen, werd op de radio opgetogen gesproken over een belangrijk nieuwtje: Rutte wordt weer de lijsttrekker voor de VVD, hij blijft dus nog een termijn langer in de politiek, en de kans was volgens de peilingen ook groot dat hij nog een termijn de premier zou worden. Ik stel voor om Rutte te helpen *smiley die een spandoek uitrolt* hij heeft meerdere keren tijdens diverse persconferenties en debatten gezegd dat ie niet de baas wil spelen, hij wil niet degene zijn die vertelt wat wij moeten doen. Laten we dan voor de verandering nu wel eens naar hem luisteren, en ook vooral niet op Rutte en de VVD gaan stemmen, zodat de stemmentellers volgend jaar na de verkiezingen de verlossende woorden kunnen spreken “gefeliciteerd Mark, je hoeft niet langer de baas te spelen, je krijgt eindelijk een beetje rust.” *smiley die zit te glunderen* dat zou toch fijn zijn voor zo’n man?

Vrijdag werden we achterna gezeten door een collega, die we op sleeptouw moesten nemen heel naar Amstelveen toe. Daar ergens moesten we grond laden wat dan weer naar Zevenhoven ging, maar voor het zover was, verknoeide ik eerst mijn kwartiertje tijdens het wachten en laden *smiley die diep zucht* niet echt het goede voorbeeld… Daarna toerden we achter mekaar aan, al zullen de machinisten er wel om hebben gelachen, 2 vrouwen op de vrachtwagen en amper 4 verkeerslichten verder reden we al fout *smiley die met z’n ogen rolt* lekker als de planner een berichtje stuurt dat belangrijk lijkt en gelezen moet worden, terwijl je ondertussen ook de navigatie probeert te volgen. Uiteindelijk wisten we een mooie route te vinden langs een giraffe, een gorilla, een olifant met een jonkie, een paardenmelkerij, boksende hazen, een uil van anderhalve meter hoog, boerderijtjes en mooie toerweggetjes die de glooiingen van het land wel erg nadrukkelijk volgden. Voor de verandering stond er eens een compleet adres in de losopdracht, met huisnummer en alles erbij *smiley die aan het stuur begint te knagen* bleek dat we een huisnummer verderop moesten zijn. Nouja, het kan ook niet altijd in 3 keer goed gaan.

Omdat het met de pauzetijden rommelig uitkwam, besloten we de pas vol te rijden. Ondanks dat we niet in de keet kwamen, nodigde de machinist ons wel uit om even naar binnen te huppelen, want de uitvoerder had appeltaart gebakken, en er was nog een stukje over *smiley die met z’n neus in de bakboter valt* vervolgens kwam er nog een betonpomp tussendoor, waardoor het nu wel lukte om de pauze tijdens het wachten erop te smokkelen.

Onderweg zagen we veel uithangborden bij boerderijen hangen, die ons verleidden om te stoppen voor kaas, karnemelk en andere smakelijke traktaties. We reden door en hoorden op de radio dat inderdaad steeds meer boeren een nevenactiviteit erbij doen, zoals een camping, kanoverhuur, kinderopvang of dus een eigen kaaswinkeltje met nog wat andere streekproducten erbij. Ze moeten wel, want met alleen de inkomsten uit het boerenbedrijf kunnen ze niet meer rondkomen. Tenminste, die conclusie trek ik zelf maar, omdat uit het onderzoek bleek dat de inkomsten van de hoofdactiviteit niet minder worden als de nevenactiviteit goed draait. Dat is toch wel erg eigenlijk, dat je voedsel maakt, een primaire levensbehoefte, maar om je kop financieel boven water te kunnen houden, moet je kano’s verhuren aan de kinderen die je opvangt op je camping. Kano’s, kinderen en kamperen, 3 luxe dingen, blijkbaar zijn mensen daar wel bereid voor de portemonnee te trekken, maar een knap stukje vreten op hun bord, of drinken in hun glas, dat mag niks kosten.

Na nog een vrachtje zand bij een hovenier gebracht te hebben, konden we naar de zaak toe. Het begon al te schemeren terwijl het net na vieren was, en toen ik klaar was met jouw kleppen te smeren en nog 1 wiel na te trekken, had ik het gevoel dat we al diep in de vooravond zaten, terwijl de namiddag pas net was begonnen.

Zaterdag kon ik een beetje bijkomen van de jetlag. Dat je in het donker van huis gaat en ook in het donker pas weer thuis komt, dat is geen enkel probleem, maar dat bruusk omzetten van de klok, daar moeten ze eens mee stoppen. Na een poging tot uitslapen, waarbij ik evengoed dus al veel te vroeg wakker was, heb ik rustig wat kunnen typen, ontbijten en chillaxen, voordat ik in de auto stapte om bij Vriendin te helpen klussen. Ze is bezig te verhuizen, en er moest nog wat geschilderd en opgeruimd en geschuurd worden. Nee, eerst schuren en dan schilderen. Na een korte rondleiding werd ik met de schuurmachine achter de voordeur gezet, boven was men druk met waterleidingen aan te sluiten, in het hele huis was wel iets van klusgeluid te horen. Nadat het water was aangesloten en er lekkere koeken waren gebracht, kregen we even een korte pauze. Er was nog geen spiegel opgehangen in huis, maar het scheen dat ik erbij liep als een Grijze Piet. Wingman schrok toen ik thuis kwam, dat ik zo hard had gewerkt, dat ik helemaal bleek was geworden. Die avond duurde het ook niet lang voordat ik begon te gapen en in bed kroop.

Het was de bedoeling om zondag weer uit te slapen, maar dat is niet helemaal gelukt. Het licht prikte al een beetje tussen de gordijnen door, gisteren lag ik al vrij vroeg op bed natuurlijk, maar laten we positief blijven: nu kan ik nog even een paar uurtjes met een boekie op de bank gaan liggen, voordat de Formule 1 race in Italië begint. Er was vrijdag geen vrije training, om de teams wat meer tijd te geven voor het reizen van het ene naar het andere circuit. Wingman heeft de training en kwalificatie gisteren gezien, zijn samenvatting was “Verstappen derde, en Gasly start als vierde”. Kijk, duidelijke mannentaal. Voor de volledigheid: Bottas start vooraan, schuin voor teammaat Hamilton, daarachter inderdaad Verstappen en Gasly, daarna Ricciardo, Albon, Leclerc, Kvyat, Norris, Sainz, Perez, Ocon, Russell netjes op de dertiende stek en weer voor Vettel, dan Stroll, Grosjean, Magnussen, Räikkönen, Latifi en Giovinazzi. De start is even na enen, om 12 uur begint de voorbeschouwing *smiley die in z’n handen wrijft* dat word weer een lekker dagje onder een dekentje op de bank! Fijne zonnigdag allemaal, of je nu gaat klussen, buiten wandelen of binnen voor de tv zitten; maak er een mooie dag van!